ZEEROB: Helsinki

Om 08.00 uur vertrek uit Helsinki; een tocht van circa 100 mijl (99 om precies te zijn) . Er staat nog een stevige bries, maar we weten dat de wind er aan het eind van de ochtend uitzakt (gisteren heeft iedereen weerupdate cursus `iPad/hotspot' gehad, dus iedereen is goed geïnformeerd ) en we weten dat de zon gaat schijnen. De eerste paar uur zijn wat hobbelig; achteraf hadden we toch naar R moeten luisteren en later moeten vertrekken. We varen pal in de wind door de Finse scheren en het is werkelijk een prachtig gebied. De Zeerob voorop, we hebben op de iPad een tocht laten maken met de navionics software, prachtig. De IPad (6 jaar oud met gps) staat continu aan de stroom en doet het prima, het lijkt wel een cockpit met zoveel 'klokken en schermen'. Veel kleine eilandjes; de wat grotere met vakantiehuizen. We vragen ons af hoe die mensen al hun spullen er krijgen; we zien alleen maar kleine bootjes en geen ponten. Een Fin heeft een zomerhuis en een Nederlander een caravan hoorde we vandaag van Martin Hendriks, 48 jaar geleden geëmigreerd.

Na ruim 2 uur houden Roboot en Stormvogel het voor gezien, wij pikten max 2 paaltjes. Zij zoeken een haventje op. Wij voelen daar niet zoveel voor, wetende dat de wind binnen een uur vrijwel gaat liggen en we daarna de hele dag zon in de kuip hebben. Wij gaan door en spreken af dat we elkaar in Sint Petersburg weer zien. De Zeerob klieft het water prachtig, het sog komt nooit onder de 4', en langzaam zien we het stijgen naar 6.8. Heerlijk om te merken dat we NUL olie gebruiken, fijn Rob dat je ons overtuigde om het torretje vorig jaar even te reviseren.

De rest van de dag genieten we van een prachtige motortocht, door de scheren, soms stukken over zee waarna we weer een stuk afsnijden tussen eilanden door.

Nu St Petersburg in zicht komt, kunnen we ook weer verder plannen. We spreken met Victor af dat we de 11e in Talinn kunnen zijn. Victor belt binnen 5 minuten en inmiddels is een ticket geboekt! Ook komt het volgende reisgidsje uit de kast: Sint Petersburg. We zien al een aantal dingen die we willen gaan doen: waaronder een nachtelijke fietstour (aanrader uit ons reisgidsje). Tegen half 11 varen we Hamina binnen. Een klein plaatsje waar we via nauwe vaargeultjes naar binnen moeten, toch 5 meter diep aan de kade. We meren af langs de kant, op 900m van de supermarkt, naast de waterkraan, stroom en 100 meter van de dieselpomp. Kortom een prachtige uitvalsbasis voor de etappe naar St Petersburg.

We belonen onszelf met een koude witte wijn en voor je het weet is het laat; het went niet dat het niet donker wordt...

3 juli. Hamina - St Petersburg

We moeten weer aan de bak: we mogen eerst uitslapen maar daarna moet weer weer gerend worden. Nou da's zwaar na zon en witte wijn.....maar goed zo'n 7 km klokken we met een gemiddelde van 10km/uur. Trots op ons zelf. We zien hier ook wijken die we in Helsinki niet zagen. Zeer eenvoudige bouw, en veel carports ipv garageboxen.

Vervolgens aan de voorbereiding: tocht uitzetten, waypoints plaatsen, nalezen wanneer we waar wie moeten oproepen. Ook moeten we kopieën maken van onze VISA, paspoorten, scheepsgegevens, verzekeringsbewijs etc voor de Russische douane. We denken dat we de VVV binnenlopen, maar het blijkt een vastgoedbedrijf te zijn. Maar de jongen die daar werkt kopieert graag onze spullen. Hij blijkt morgen ook op vakantie te gaan naar Rusland. Zoiets lukt altijd met tactisch benaderen, ook leuk om te horen dat de vastgoed markt slecht loopt. Hij vertelde ons dat er zo'n 15% werkloosheid is in Hamina.

De Finnen hebben allemaal een elektriciteitskastje bij hun huis of aan de straat staan. Om hun motor voor te warmen in de koude winter! Ook heeft elke aanhanger een grote kap, (zodat je geen sneeuw in je bak hebt?). Hamina is verder een vrij saai plaatsje; het heeft een mooi plein waarop alle hoofdwegen uitkomen en waar een aantal mooie gebouwen staat. We bekijken ze allemaal, nemen een koffie in een leuk tentje. Ook hier plaatsen we SY Zeerob NL in het gastenboek, hebben ze toch weer buitenlandse gasten op bezoek gehad. We bezoeken een supermarkt, ik zou het een Edah noemen. We doen nog even boodschappen. En we halen water: 20 liter in ons 'karretje', zeulen dus. Wim B. Ik moest aan je denken met een lieve eega die alleen flessen water drinkt :). In Rusland schijnt het drinkwater van matige kwaliteit te zijn, dus we gaan een weekje over op flessen.

Op de terugweg vangt een man van een stel dat we passeren ons gesprek op. Het blijkt een Nederlander te zijn die hier al 48 jaar woont; hij woonde in Huizen (op onze boot staat thuishaven Muiderzand) en zijn ouders komen uit de buurt van Bemmel. Er komen hier maar weinig NL schepen, hij weet nog precies de tocht van de Kustzeilers (2013) en jaar erna nog een stel, maar verder.... Hij is een van de 6 Nederlanders hier; zijn Finse vrouw spreekt ook vrij goed Nederlands!

Rond half 4 vertrekken we. We tanken nog even diesel, controleren de motor, en klungelen wat bij de automaat. Ineens is daar meneer Martin Hendriks, de NL meneer, weer. Hij komt ons een boek brengen dat hij heeft geschreven en een mooi magneetplaatje van de Finse ijsbreker die voor ons lag. Hij schrijft boeken om de NL taal bij te houden. Het boek gaat over Jacob van Wakkerendijk een schipper die vooral op de Oostzee voer en op Artische wateren en onder meer een moord meemaakt.... Wij zijn zo verrast door zo'n kado na een spontane ontmoeting. Hij wil niet aan boord komen voor een kop koffie, zijn vrouw kon ivm altzheimer niet lang alleen thuis blijven. En zo gaat hij weer verder en zetten wij koers naar St Petersburg. Een aantal keren speel ik met de gedachte, waarom wij zo'n boek. Gewoon aardige vent denk ik, sturen hem nog een kaart, via internet krijgen we hem wel te pakken. We vertrekken op tijd, we zien het koudefront overtrekken! Gas erop, doch na 10 minuten zit ik in het zeilpak en om 2000 trek ik het uit. De route is fraai, wat een mooi gebied om te varen. Ons pa zou hier met ma een week een boot moeten huren en over de meren varen, geweldig lijkt me dat zo'n prachtige natuur. Om 1900 zijn we in Santio en leggen aan met behulp van de Customs, binnen 5 minuten is een van de mannen binnen en bespreekt onze tocht hiernaar toe. De spullen die nodig zijn overhandigen we, ons plan was om direct door te varen. Doch dit paste niet volgens de Customs, Russen willen niet dat er in het donker gevaren wordt. We sputteren even tegen, maar na overleg en het weer bekijkend blijven we lekker een nachtje liggen. Moeten er even nieuwe stempels gezet worden......kleine procedurele aanpassing. Kachel aan, pannen op het vuur en chillen. Om 0400 vertrekken we weer. Tsaar Peter, we komen.........