ZEEROB: maart 2024

Jamaica:

We landen, na een bezoek van 4 weken aan NL, op Montego Bay. En jawel, Miks staat er en ook George. Miks krijgt zo’n 10 kilo aan spullen overhandigd, blij als een kind! Deze solozeiler (Let) zullen we deze reis niet meer gaan zien. Wij gaan asap naar Cuba en hij is nog niet klaar voor zijn tocht naar Port Antonio. We laden onze spullen in de auto van George en voelen ons safe bij hem en zien dat het een ‘dangerous’ road is! Veel weggebruikers zonder licht, halen in als het niet kan en dan nog niet te spreken van de mensen die op de weg staan en lopen, gaten in de weg en de geparkeerde wagens. Maar we zijn weer onderweg, voelt goed! Onderweg scoren we nog een Jerk Chicken, lekker.

Port Antonio, onze boot is spik en span! Mente en Annick hebben hun intrek na 4 weken weer genomen in de achterhut. We genieten van de rust, gezelligheid en het op de boot zijn, ons thuis.

De laatste dagen in Port Antonio bestaan uit wandelen en het eiland verkennen, we hebben wat reserve onderdelen bij ons en die moeten we monteren. Langzaam komt het vertrek in beeld, Santiago de Cuba! We klaren uit en hebben nog een forse discussie met de manager. Donna!!!! Uiteindelijk gaan Dianne en ik samen naar Donna en blijven zelfs een half uur wachten op haar, ze was 'm gesmeerd. Helaas, discussie loopt nog... De tocht naar Cuba is zo’n 100’, een easy tochtje met een lopende wind. We zetten een wachtschema op van 2 uur op 6 af, wat een luxe. Ik lig in de kuip te slapen, koel, en te genieten van de donkere nacht met een enorme melkweg & sterren. De hengels gaan uit en we zijn prepared voor de vangst.

Cuba:

Santiago de Cuba, oproepen vanaf 12” uit de kust op kanaal 16! Bijzonder als dit moet en wij doen dit braaf maar aan de landkant zit niemand bij de VHF…….. De ingang is eenvoudig, groot fort op de hoek en we zien in de verte al de marina met een 2 tal windjammers. Dianne krijgt contact met de havenmeester “Handsomee” en moet precies herhalen wat hij gezegd heeft, dit komt later nog vaak voor. We liggen 1e klas, aan de kade met ruime uitkijk in de baai. Het inklaren verloopt soepel, de dame van health is snel, hierdoor loopt ook het douane- en immigratieproces weer vlekkeloos (we willen géén stempels). Maar dan! Hansome (hij heet Jorge, maar Annick en Dianne mogen hem handsome noemen....) de havenmeester, moeten we ook bezoeken, dit duurt meer dan een uur en we krijgen te horen dat politiek, religie geen onderwerpen zijn en wie er wel en niet op de aanlegkade mag komen. Om te scoren legt hij ook uit waar wat te doen is in de stad, aardig maar niet echt nodig. Yes! Tot onze verbazing werkt in Cuba Starlink, we zijn dus 24/7 online. We klussen de 220 Volt aan de paal, uiteindelijk hebben we er 2 draden in gestoken die 2 maal 110 Volt geven. Water gaan we hier niet innemen, blijkt matig van kwaliteit te zijn. Dit hoeft ook niet want we zitten nokkie vol vanaf Jamaica.

Naar de stad! Santiago de Cuba, here we come! Er wordt een bevriende taxichauffeur gebeld en deze komt in een mooie roze Chevrolet uit 1956! Hoe vet. De stad is overzichtelijk en we wandelen er diverse uren doorheen en komen uiteindelijk in een mooi restaurantje terecht. De maaltijd is goed, eenvoudig maar men is zeer service gericht. We maken hier mee dat nadat we de keuze gemaakt hebben we een ‘andere’ keuze moeten maken ivm ‘out of stock’. Maar na deze keuze komt de chef praten over een upgrade naar een duurdere menu, bijzonder. Om 21.00 uur rijden we weer terug naar Marina Marlin, zo’n 10 km een halfuurtje. Geen straf!

Bij de haven heeft de buurt een popup restaurant gemaakt met DJ en groot scherm, wij zakken hier nog even door met de nodige biertje. Gezellig, volgende week weer.

Zondag gaan we lunchen met de Epoxy op het naast gelegen eiland Cayo Granma, om 12.30 uur worden we opgehaald. Natuurlijk door een klein vissersscheepje met dieseltje. De lokale bevolking mag géén buitenboord motoren hebben, dit ivm vertrek vanaf het eiland. De wandeling over het eiland wordt verzorgd door Antoni, zoon van de restaurant eigenaar. Hij laat zijn voetbalveld maar ook zijn school zien, de ‘oppasser van school’ geeft ons een kleine rondleiding. Hierna hebben we een geweldige maaltijd ondersteund met de muziek van Paco & Raoul.

Ook in Cuba gaat het leven gewoon door, er zijn webinar’s te geven, te bekijken maar ook een intake van Mente en Annick met een paar gasten in de BVI. Kortom het leven is goed.

Cuba:

We maken diverse uitstapjes, een rondleiding door de stad waarbij de gids in het oude deel begint en langzaam met ons loopt naar het moderne gedeelte. Na haar rondleiding weten we een aantal plekjes waar we nog even naar binnen gaan. We bezoeken de kerk, waterfront, Hotel Casa Grande en het Troja Cafe. Het cafe was een feestje, 3 mannen die mooie muziek maken, (elke dag live muziek)we kochten nog een tekening en hadden een prima middag.

Met onze taxi-driver maken ook een tour “begraafplaats”, sigarenfabriek en ritje door enkele buurten.

De begraafplaats doet erg Spaans aan, alle families bij elkaar in één graf. We kijken naar de wisseling van de wacht en gunnen Fidel Castro onder zijn steen een korte blik! De sigarenfabriek is een bijzonder bezoek. Buiten worden we ‘opgewacht’ door werknemers, zij kunnen ook niet werken als de stroom uit valt. Geen ventilatie in het pand. We worden rondgeleid en zien dat er veel mensen zijn die het eervolle beroep van sigarenroller hebben. Iedere werkplek is een ‘bedrijfje’ op zich en de werknemer maakt de hele sigaar. Hierna gaan ze naar de controle kamer, iedere sigaar wordt hier gecontroleerd. Dagelijks worden er zo’n 18 sigaren ter controle (uit de 6.000) daadwerkelijk gerookt. Ook de Monte Cristo wordt hier gedraaid, hoe duurder de sigaar hoe beter de werknemers zijn en ook hoe beter hun werkplek. De Monte Cristo draaiers zitten met zijn’ 2e in een ruimte en hebben Airco!

Terug in de stad bezoeken we nog het plein van de Revolutie. Onze conclusie is, na discussie met locals en ons vieren dat socialisme op deze wijze niet werkt. Oskana appt nog "kapitalisme werkt", zij heeft een Russisch paspoort.

Rond de haven maken we enkele toertjes en kennen zo al diverse locals, je wordt gewoon aangesproken op straat. Rosa de dame van de was is een grote vriendin en krijgt in ruil voor het wassen diverse spullen die we niet meer nodig hebben of die wij makkelijk weer ergens kunnen kopen. Dianne geeft de 20 pakjes paracetamol al bij een apotheek afgegeven en zo komen we van al onze overbodig spullen af. Onze laatste dag gaan we nogmaals op Caya Granma eten en krijgt Antoni van Mente een werphengel met ‘blinkers’, de jongen wil ons met een grote Grouper (vistype) bedanken, nieuwe vrienden geboren. De percussie speler Raoul kunnen we nog blijmaken met een rol visdraad. De kleurtjes ed gaan naar de school van Antoni, zo komt alles bij mensen en kinderen terecht die er wat mee kunnen.

Artemis:

de crew van de Artemis is bijna volledig bij de Zeerob aan boord geweest, een aantal in Jamaica en in Cuba kwam de doc. aan boord. Gezellig babbelen over het zeilersleven. De doc hebben we nog even gekoppeld aan Paul, KLM verkeersvlieger mbt een bemanningslid wat naar huis moest; “fit to fly” verklaring was de oplossing.

Feiten:

In Santiago gaat de stroom minimaal 12 uur / dag uit

Taxi van Marina Marlin - Santiago was 20 US dollar

Kapper van Dianne, 100 Cup (0,30 US dollar)

Aubergine, 60 CUP

1 Brood, 600 CUP = 2 US dollar

Havenmeester verdient 4.200 CUP

Bolletje, 50 CUP

Diner was 1.500 CUP/pp is zo’n 12 US dollar

Liggeld was er 35 US dollar

Toeristenbelasting was er 75,-US dollar pp

Wisselen van geld deden wij in de taxi, bestelden het eerst 300 CUP voor 1 US dollar (bankrate was 120 CUP voor 1 US dollar)

Youtube Cuba

Vertrek:

Annick en Mente gaan met de bus naar Trinidad en daarna door naar Havana, even nog een weekje chillen voor de klus in Miami begint. Wij vertrekken 13 maart, zo’n 180” te gaan door het vervelende gat Haiti/ Cuba / Bahama’s, stroom en wind zijn hier vooral tegen. Wij kiezen voor een windgat met nagenoeg géén wind.