Waterpret Sao Jorge 072016

https://youtu.be/ws_YvJJhH-I

als de link niet werkt in de browser kopieren, enjoy

Terceira > St. Jorge > Horta

donderdag 28-7 allen vroeg uit de veren voor het palaver om half 9. Er
stond een tocht van ruim 55 mijl te wachten op de onervaren zeiler,
Pim (Tim of Tom), maar net wat lekker bekte... Een pleister achter de
oren zou wonderen moeten doen, en dat deed het ook. Na een weinig
spectaculaire trip van 10u, met tussendoor wat zwemmen en een dolfijn
die af en toe langs kwam vliegen was er weinig te beleven. Vanaf 20u
in de avond was er een prachtige view te zien. Op het water zag je de
zonsondergang, in optima forma, links van ons steeg hoog boven het
wolkendek de beruchte Pico op, dinsdag 2 augustus moet deze bedwongen
worden...

Aangekomen in het kleine haventje van Velas op St.Jorge bleek er geen
plek meer te zijn voor de machtige Zeerob, er werd gekozen om een
nachtje voor anker te gaan. Deze keuze was met nog 3 andere schepen
van 'het dorp' gemaakt. Een adembenemend uitzicht was het gevolg. Pico
liet zijn topje nog eenmaal zien, en de zon scheen hier haar laatste
stralen op uit. Onder het genot van een klein drankje en hapje werd er
tussen 23u en 00u genoten van de prachtige sterrenhemel, en de
zingende vogels op de achtergrond, die volgens mij (Victor) aan het
zingen/krijsen waren "heeee, jij bent lekker lekker lekker", andere
maakte er helemaal niks van... (over een brede fantasie gesproken).

Het nachtje ankeren verliep zeer rustig, tot dat er tot nu toe een
onbekend voertuig/zeedier zorgde voor onwaarschijnlijk hoge golven
waardoor de Zeerob in hoeken van 40% helde. Kopjes vlogen door de
keuken, een lege fles wijn met dop gelukkig erop lag aan de andere
kant van het schip. Tweede scheepsmaat Pim en first lady Dianne bleven
heerlijk slapen terwijl VDP SR. & JR. naast hun bed stonden (liefde
voor het schip noemen ze dat). Verder verliep de avond zeer rustig.

In de ochtend was het eens in de 2 dagen hardloop rondje weer gepland.
Helaas kwam alleen ditmaal de bemanning van de Zeerob opdagen, de
heren dan. Dianne besloot dat rondjes zwemmen om de boot ook een
uitdaging was. De run was wederom geweldig en een goede 6 kilometer,
werd afgelegd in een recordtijd, volgens Robert.

Terug op de boot werd er contact gezocht met de assistent-havenmeester
Flip van de Roeiboot (Roboot), deze gaf ons een prachtplek aan een
roestige Deense boot ;).

In de middag werd er opgesplitst tussen de oudjes en de jonkies. De
oudjes vonden dat het tijd was om te Suppen, op de sup van Hilde
(Anne), na lang oefenen bleef Robert (Tobbert) staan. Later op de
middag werd er gesnorkeld op een indrukwekkend stukje van het eiland
van St. Jorge. De jonge goden van de Zeerob besloten om een 15
kilometer lange hike te gaan doen, nadat ze nog 6 kilometer hadden
hardgelopen en enkele worstelpartijen in het water gehad te hebben.
Een prachtige uitzicht volgde waarbij de heren met een onwijselijke
Spa Rood op de foto zijn gegaan, helaas hebben wij deze foto nog niet kunnen bemachtigen.

Frenk had ons een kroeg beloofd, met een heerlijk koud biertje, helaas
was de kroeg dicht... Dus zaten we met 15 man sterk te wachten to de
taxi kwam. Hierna werd er afgesloten met een heerlijke maaltijd in de
tripadvisor recommended nr 1.

Vanochtend 30-7 werd onze rust bruut verstoord door een Deen, deze
werd achteraf gezien weggestuurd door de politie. Hiernaa volgde een
prachtige tocht naar Horta, het zeilersmekka onder de zeilers. De
tocht een kleine 20 mijl werd vooral gekend door de fotomomentjes. De
mooiste uitspraken zijn toch op 1 hand te tellen: Flip (Roboot): "We
liggen op de catwalk, laat de fotos maar komen". en Paul (Shaula): "We
hebben het ijzeren voorzeil in werking gezet, we komen eraan." De dag
werd echt gekend door prachtige foto's die van alle boten gemaakt
zijn, waarbij Pico wederom de hoofdrol speelde in het geheel.

Eindelijk Horta, vooral voor de starters van 3 maanden geleden was dit
het moment. Foto's bij Cafe Sport en veel lachen, gieren, brullen en
biertjes! Nu word er afgesloten met een glaasje water (met alcohol) en
een cola voor het Spa'tje rood aan boord. Welterusten.

video impressie Soa Migeul & Terceira

dubbel klik, bij geen resultaat dan url in browser kopieren: ENJOY

https://youtu.be/9amygEcGSIs

Foto's Terceira

Angra

Angra

Op de top van de Monte Brasil

Daar liggen we (1e boot), haven Angra (Terceira)

Furnas de Enxoforte (zwaveldampen)

...niet van het pad af.. 

vulkaanmond

Algar do Carvao (vulkaanmond)

Waar? Ja, daar zitten we!

Furnas de Enxoforte

Daar liggen P en H ..(klein eiland..)

lavazwembaden bij Biscoitos

Praia do Vitoria

Terceira 25- 27 juli

Angra de Heroismo - Terceira

De stad heeft ons hart snel gewonnen, prachtig verzorgde stad met veel kleur en bloemen. De haven is super verzorgd en we voelen ons er echt thuis.
De ochtend van 25-7 start met een heuse run naar een 'uitkijkpost;, hier
is geen 300 meter vlak. Dus deze run was ook een heuse workout met
zo'n hoogteverschil. De laatste 500 meter worden we bijna los gelopen
door een 80 jarige die de kolder in de kop kreeg en ons voorbij sprintte......ja en bijna won !!! Terug waren we voldaan, we lezen een aantal kranten en in de middag gaan we voor een heuse hike van 7,5 km en 2,5 uur. Een prachtige tocht over de vulkanische berg vlakbij Angra. 

We liepen de Monte Brasil, boven stonden de telegraafpalen vanuit 1700 toen de VOC hier kwam. Met enkele afslagen naar 'vestingplaatsen' genieten we van deze heuse trail, het zweet gutst met bakken van mijn hoofd....... Gelukkig krijgen we een bui waardoor de verkoeling ons tot de eindstreep brengt. In de haven belonen we ons met een locaal kaasje en een "grote" pils, zalig.
's Avonds krijgen we nieuwe gasten; Victor en Pim komen om 20.00 aan boord, na inschepen gaan we een hapje eten om te vieren dat ze er zijn. 's
Middags hebben we al gereserveerd; ook in Angra moet dat. We aten heerlijk. We leren dat we hier eerst het voorgerecht moeten bestellen, eten, dan
verder.......anders krijg je alles ineens!!! Ondanks de onbeholpen bediening was het top, in de kuip nog een wijntje en daarna te kooi.

De nacht was onstuimig, weer een shockbreker naar de pietjes...de 2e
al op deze plek. Vannacht was het warm, ben nog even buiten gaan zitten om een paar graden af te koelen. Deuren open en toen nog een uurtje.....sms uit Nederland...grasrobot doet het nog niet! Waarom heb ik nog de zorg over een grasrobot denk ik, soms wil ik gewoon niets meer met 'aan de wal wonen' te maken hebben.

Zo'n boot leven is gewoon heerlijk, een levend dorp en steeds nieuwe
en vertrekkende dorpsgenoten.
Na het douchen gaan de mannen brood scoren en de huurauto halen
bij de schoonste van de Azoren. De rode Skoda was prima opvallend
en hopelijk voldoende motor om de heuvels te trotseren. Ontbijt,koffie en Yes we gaan naar het Azoren rondje "avontuur en romantic", dit vanuit een ANWB gids.....we will see. De eerste attractie.....vulcaanmeer met bos... was fraai, zeker als je ziet hoe de mossen en de cosmosmossen hier het landschap tussen bomen en in beken vullen. Kortom een genot om naar te kijken. Guido (Breenhorn 37) was er ook met zijn crew, Duitste versie van de ANWB of wij een Nederlanse van onze Oosterburen....who know's, zelfde plaatjes..

Attractie 2 was een gangenstelsel gemaakt door vulcanen, we liepen door
soort mijngangen 'steenkool', de mannen kruipen nog een etage dieperwaar regelmatig een kerkdienst/mis wordt gehouden.....volgens mij zonder toeschouwers'.... het lopen op de hurken was max 60 cm. Alle 4 waren we zeer verrast door de ervaring.

Tussendoor reden we nog langs de Furnas de Enxofre. Een gebied waar de zwaveldampen uit de grond komen. We hadden dit al op Sao Miguel gezien, maar hier was de de omgeving werkelijk prachtig, Alle kleuren grond, begroeiing, bruggetes over zompige grond (vooral niet van het pad vanwege de hete en zachte grond..!

Hierna gingen we naar de "krater", ja what's that. Deze ervaring was geweldig,
in een krater lopen zo'n 45 meter diep en zien met wat voor een energie de aarde een weg naar buiten heeft gecreëerd. Je kijkt naar boven en ziet een
monding van 47-20 m en je daalt af  zo'n 86 meter van de monding. 3200 jaar geleden was deze krater ontstaan, waanzinnig fraai en indrukwekkend.
Zon, zwemmen da's aan ons besteed...hm... vanzelfsprekend komen we her
en der volk vanuit het dorp tegen. Soms kun je niet doorrijden doordat er een dorpsgenoot voor je zit te sukkelen. Uit eindelijk komen we in een fraai dorp met natuurbaden, natuurlijk kennen we dit fenomeen vanuit Aruba, maar dit slaat alles (Biscoitos). Prachtige wandelpaden en zonplekken (H*P lagen al te luieren, heb een foto op instagram geketst...geniet Midden Nederland ook mee). zwemmen, zonnen wordt door velen gedaan in dit bijzonder fraaie natuurbad.
Terug aan boord nemen we een verdiend biertje, hierna gaan we met enkele knaken in de zak naar het 'boven' dorp. In het boven dorp is er een soort van 'stierenloop', stieren worden door de straten gestuurd en gaan gevechten aan met 'gekken'. We staan met velen (ook dorpsgenoten) achter schotten en bekijken met dubbele gevoelens het tafereel......
Pim en Vic gaan koken en wij doen de afwas, heerlijke dag!

Ochtend, 27-7! De run der runners.....jawel er zijn lopers die ineens
boodschappen moeten doen, dames die blijven liggen maar ook 3 jonge
lopers, Kailey, Pim & Victor. Eindelijk komt onze aanvoerder Jules aan
zijn trekken. Als Wim en ik boven komen zijn de jongelui al
droog.....en wij hebben het zweet ruim stromen. Maar we did it again!
chapeau.
We chillen wat en zitten lekker lang bij de buurtjes uit  Enkhuizen die een prachtige Bestevaer 53 hebben, aangepast aan hun zoon in een rolstoel. Gezellig wordt er over het bootjesleven en over de B53 gesproken en waarom er zaken zo zijn uitgevoerd. We drinken zelfs overheerlijke thee met Nederlands water.....gewoon deel apart zetten van de 1500 liter. Zowel Dianne als ik zien veel zaken die we opschrijven voor onze next Zeerob. Pim en Victor zijn terug van een ochtend rondrijden, lopen was te zwaar voor de jeugd.....Ze nemen maar een expressootje voor 60 ct, daar D&R nog aan het babbelen zijn. Terug gaan we direct op pad, Pim wordt chauf en Vic navigator, de oudjes
achterin....luxe!!! De lunch wordt genoten op een zeer authentiek dorpsplein waar de mannen met 10 man praten en een ander stel van zo'n 8 man speelt 'domino'; wij krijgen voor een paar knaken "broodje warm vlees", R weet het in een servetje het plein af te smokkelen. D. ruikt 't broodje en geeft het vic om ergens weg te gooien brrrr. We scoren enkele 'wereldbollen', nu zien we de route die onze buurtjes willen gaan varen. (Willen volgend jaar de Noordwest passaatroute varen (1 stuk is pas vanaf half augustus tot eind september toegankelijk want dan breekt het ijs!). De Beringzee en andere bestemmingen moet je zomaar in je mind kunnen plotten. Het bezoek aan de kerkjes was de moeite waarde, er stonden al 5 processie "karren met heiligen" opgesteld (gedragen door volwassenen en jeugd).
Dwe trip van Vic & Pim brengt ons naar een spectaculair uitzicht, zie
de panorama foto. Hierna gaan we naar Angra en genieten in de kuip van
zon, pinda's en een biertje.....Morgen om 0830 Palaver om naar Sao
Jorge te varen, 50'.

Sao Miguel 22-24 juli

Na een onrustig dagje, Annick gaat naar huis,  blijkt hoe we boffen dat Annick bijna 14 dagen bij ons was. Heerlijk, chillen, koken, kletsen, knuffel gewoon heerlijk. De terugvlucht van Sao Miguel is niet alleen fast,  in 3 uur in Dusseldorf ook nogeens goedkoop. Da's echt Annick, zoeken naar snel en verantwoord. We gaan lekker met de huurauto naar het vliegveld, zeer fraai! Klein maar efficiënt met zo'n 12 incheckbalies. Een koffie, knuffel en hup, Annick door douane.......weer samen! 

D is helemaal happy omdat we iemand afleveren op het vliegveld en zelf mogen blijven; wat een luxe. We rijden met de auto naar een grote supermarkt en kopen even 2 karren vol.....handig!!! Hierna leveren we de auto in en gaan chillen op de boot. De rust is ook weer heerlijk al is het altijd weer wennen. Lennard haalt Annick op vanuit Dusseldorf en meteen is al geregeld dat ze samen a.s. Maandag naar Rolde rijden om de nieuw aangeschafte/overgenomen C3 van Opa Bonthuis op te halen. Maandag komt Vic, wij mogen nog even tochtje naar Terceira varen, zo'n 96 mijl. 

Zaterdag is cleaning day!!! Binnen wordt het schip zeer grondig gesopt en buiten gaat het in de was en ook het RVS wordt van 'roest' ontdaan. Het hoekje waar we liggen wordt langzaam een dorp, het is net als thuis. Je werkt in de voortuin om even onkruid te wieden, je doet niets maar hebt wel het hele dorp gesproken en weet alle in en outs. Nou dat heb ik ook, poetsen, poetsen en zo zit je een uur met de overbuurman van een Dijkstra 53 te teuten. K&M...K.. & misère .....vertelt over zijn 25.000 mijl de laatste 5 jaar en de ongemakken.   Gezellige aardige vent die me weer op een aantal ideeën brengt en vooral aanzet K&M op afstand te bekijken!!

1800, na het palaver is het vertrekken. We willen allen aankomen bij licht en niet tegelijk, omdat Terceira een kleine haven heeft. De Zeerob heeft diesel nodig dus gaan we voor vertrek eerst tanken, we vullen de diesel aan met ruim 100 liter en toppen het water af. Yep, lopende wind zo'n 3 uur langs SAO Miguel de ondergaande zo'n tegemoet. We lopen door de stroom nog 2 knopen, anders zouden we stil liggen. D & R zitten continue over de zee te staren naar de walvissen & dolfijnen, helaas geen 'beet'. Wel genieten we van de prachtige kust en de ondergaande zon. De avondmaaltijd is zalig, D had van te voren zuurkool gemaakt en dat wordt al genietend lekker opgepeuzeld! 

We zijn het eens dat SAO Miguel weer wordt bezocht, echter dan willen we er zeker 10-14 dagen blijven. Azoren we houden van jullie.

De nacht gaat zoals het hoort, NO wind 3-4. Geen rif, het wachtschema wordt aangepast! R ziet nooit een ondergaande zon, na het vastleggen van de ondergaande zon in het geheugen gaat R te kooi. Met een knik in de schoot lopen we geweldig; de wachten vallen ons zwaar, allebei toch last van 'slaap'! Gelukkig wordt het de tweede helft van de nacht lekker helder door een prachtige maan. Hadden we toch spannende trillers moeten starten? Denk dat altijd de 1e nacht zwaar en lastig is, nog geen ritme. Ruim 40 mijl voor dat we er zijn doemt Terceira aan de horizon! We zijn als laatste vertrokken en zeilen tot vlak voor de haven, snelheid regelen we met af en toe een zeiltje weg. De ontvangst is heftig, 30 graden in de haven! D gaat alttijd met de tas met papieren inklaren, helpt altijd een charmante dame!! We krijgen de laatste box in de haven en liggen naast de Playmobile (Breehorn 37) kortom alle wandelaars krijgen onze fraaie schepen naast elkaar.  Gelukkig konden wij ons schip goed regelen qua snelheid, een van onze mede schepen liep nog 8', met dubbel rif! Volgende keer zullen we een emmertje onder de kiel hangen.......

Terceira begint met wandeling en lunch met onze zuiderburen Wim & Hilde, gezellig, gezellig.......daarna gaan we maar uurtje of 2 tukken!!!

Azoren - Sao Miguel 21/22 juli

De start na een aantal dagen zee is RENNEN, we hebben een grote goep, 10 man. Na deze workout, het was om te stikken zo warm gaan we los!

Om het eiland te verkennen is het handig om een auto te hebben. Annick en Robert  gaan op pad en komen in no time terug met de sleutels van een witte Kia met airco. (we blokken hem direct voor 3 dagen, zit je niet zonder) In de middag gaan we op pad. Vandaag richting Furnas, de oostkant van het eiland. Daar heb je allemaal 'caldeiras', allemaal 'geisers', bronnen en geneeskrachtige baden. Via de kustweg rijden we het binnenland in. Langs de wegen zie je grote hagen van blauwe hortensia's . Overal zie je ze en vrijwel alleen maar blauw (bij ons worden ze altijd roze).  Het is prachtig; het groeit hier als een soort onkruid want je ziet ze op de gekste plekken (en ik denk niet dat ze zo zorgvuldig gesnoeid worden als bij ons!).  Daartussen zie je veel grote hoge planten met ook een paarse bloem, beetje ui-achtig. En het is vooral ontzettend groen! Je scheurt gewoon door een soort van park, af en toe zit D minuten lang een "bloemenvideo te maken".

We wandelen door een prachtig park (Parque Terra Nostra) . Dit blijkt een botanische tuin te zijn met veel soorten bijzondere bomen (idee voor Bart en Fred?). We voelen even aan het mosterdkleurige water van het zwembad maar laten het daarbij. Het is heel warm en ziet er voor ons niet aantrekkelijk uit. Vervolgens rijden we een eind verder naar een gebied met allerlei bronnen. Sommigen hebben enorm bubbelend water, op andere plekken komt alleen rook uit de grond, maar ook uit de putdeksels op straat. Als je verkeerd staat wordt je onpasselijk van de lucht; een zware zwavel lucht (?). VdP wordt herinnerd aan Yellowstone Park USA, ook zo'n zwavelriekend park.
Als we wat misselijk worden stappen we weer in onze  Kia en rijden langs de prachtige Noordkust terug naar de haven. En daar wacht ons weer een steigerborrel want Belgische Hilde is jarig. Onze zuiderburen doen het goed, mooie jurk, lekker geurtje. Top. Dat wordt weer uitgebreid gevierd en de eerste ervaringen op Sao Miguel worden uitgewisseld. (blijkt dat ze de vraag naar huurauto's bijna niet aankunnen op dit eiland!).  Uiteindelijk blijft vdP alleen over, Kees wordt met een stuurse blik door Hilde opgehaald...........hij zegt maar even niets. Zo'n verjaardag op vakantie is binnen zo'n flottielje wel een feestje waard.

Donderdag bekijken we de westpunt van het eiland. Daar heb je een grote vulkaan-krater met twee meren; en blauwe en een groene en moet het prachtig zijn. D moppert en moppert op de reisgids; onsamenhangend k-boekje. Er zou een mooie rondwandeling zijn vanaf een P, maar de naam staat weer niet op het kaartje... kortom dit ANWB-gidsje en D is geen match (A&vdP zeggen maar niets 't humeur is eff dark). Op een prachtig uitzichtpunt kunnen we echter parkeren en lijkt ook een wandelroute te starten. We gaan het gewoon doen, wandelschoenen aan, water en brood mee en gaan!  Annick heeft er duidelijk niet veel zin en sjokt stilzwijgend achter ons aan, had haar na 12 uur 'hardhandig gewekt hoorde ik 's avonds laat".  We komen gelukkig wat tegenliggers tegen die ons vertellen dat we beneden bij de brug tussen de meren uit komen. Het is ruim 5 km dalen (A denkt vooral aan de weg terug, horen we later).  Het is een weg met prachtige vergezichten en uiteindelijk komen we bij Sete Cidades (zo heette ook het vrachtschip waar we op de oceaan voor zijn uitgeweken...ahamomentje). We lunchen met ons water en brood ... en toen weer terug. Een heuse workout. Het zweet gutst ons over het lijf. A krijgt er ineens zin in, haalt ons in en klimt in een straf tempo naar boven, af en toe gillen en lachen naar ons... Achteraf viel het wel mee, dat wil zeggen als je er bent. Hoewel we later op een terrasje allemaal moeite hebben onze ogen open te houden, A weet ineens wat het is om 33 jaar jonger dan haar vader te zijn.
Vandaar uit weer tussen de hortensia's door naar de Noordkant van het eiland, richting Capelas, een mooi vissershaventje vanwaar uit men een uitvalshaven had voor walvisvangst. Duidelijk wordt dat toerisme hier nog niet gezien wordt als "bron van leven", 2 icetea & double espresso = 2,60. Ik zou het Cubaanse/Arubaanse model toepassen, locals voor locale prijzen en de toeristen een factor 4. Even een restaurantje besproken, en dat blijkt maar goed ook want echt alles zit hier 's avonds vol! 's ochtens had R een rondrit met de auto door de stad gemaakt ( luie siteseeing). Daar had D dit eettentje al gespot.

Hier op Sao Miguel heb je op de kade ook al veel schilderingen van schepen & hun bemanning zoals we ons voorstellen bij Horta en we zien Nederlandse buren (bestevaer 53,mmmmm) bezig met hun schildering.

Annick gaat morgen naar huis(sniksnik, niets haalde haar nog over).. dus laatste avond en dus uit eten.  Het tentje bleek een succes, ook nummer 9 op tripadvisor bleek later). Het personeel had geen haast.  Maar wat wel erg storend was , is dat mensen die wachten op een plek gewoon voor je neus gaan staan wachten. Dat hadden we al eerder ervaren in Viana..succes van Trip advisor?  D draait op een bepaald moment maar demonstratief haar stoel om, om niet maar naar die mensen te hoeven kijken die in de gaten houden hoever we zijn met ons diner. Wat dat betreft heeft de Italiaan in Maastricht het beter geregeld; daar wordt je gebeld als je aan de beurt bent en kan je in de naastgelegen kroeg wat gaan drinken...

We doen nog een afzakkertje op het terras aan de haven. En ja hoor niet veel later komt daar de bemanning van de Stormvogel langslopen die aanschuift. Dus nog een paar afzakkertjes en hoop gezelligheid (als Annick naar Amsterdam of Haarlem wil verhuizen, is woonruimte al verzekerd :). Door de tijd, of de warmte krijg ik afmeldingen voor de ochtend run...........

standaard beeld. overal hortensia's

krater met de meren in twee kleuren

laatste avondje..

Journaal vanuit de kuip op de Atlantische Oceaan

klik op de link, start hij niet dan de link kopieën in een browser

http://www.youtube.com/watch?v=EuKDZxcYLn4

Foto's oversteek cascais azoren

code 0 gaat erop

r gaat vissen

zo blauw

wokgroente..

we zijn er bijna......

...sex and the city...

brood bakken

de juiste vlaggen

primrose wordt opgevangen...

na 6 dagen weer rennen....

Cascais - Azoren 14 - 19 juli

 Cascais-Azoren

Bemanning, Dianne, Annick en Robert. Afgesproken is dat Di & R het wachtschema 's nachts draaien. We hebben het schip gereed voor de overtocht van zo'n 760 mijl hemelsbreed. 6-10 dagen afh. Van het weer. We nemen 60 liter extra diesel mee en tanken vlak voor we gaan nog even de tanken vol. Het water is 60 liter extra naast onze tanks met 400 liter en daarnaast pp 10 liter in flessen. Di en R hebben in 3 fases boodschappen gedaan, de laatste dag verse spullen, de meeste staan in de "salon: in een ventilerende krat en daarnaast is er natuurlijk de koelkast. Gewicht wordt anders verdeeld,  bv fietsen rond de mast. Kotterzeil erop, Ready!

Nog even vers brood kopen in de ochtend, laatste palaver en dan GAAN. We liggen voor de pomp te wachten als iedereen voorbij vaart, mooi moment voor een foto. We varen rond 0930 weg en zijn daarmee al 45 min achter de Primrose. Na een matige start, spanning in de kuip....Di vraagt zaken en R reageert pissig.......what happens??!! Na een halfuur liggen we op koers en hebben we volledig overzicht op de kust, en het scheepvaartstelsel met voor Cascais veel schepen op de Rede. We krijgen nog een paar dolfijnen langszij, maar deze keer houden ze het snel voor gezien.

Na zo'n 5 uurtjes horen we dat de Vlietstroom in vislijnen zit, ondanks de diepte zo'n 700 meter. Lullig, ze zeilen met de fok een puntje uit voor de wind en krijgt de vislijn gespannen en met messen aan de bezem snijden ze de lijn door, rest nog een vislijn achter het schip! Zorg voor later!  Rond het middag uur gaat R een zonnetje schieten, wat een klus op een schip op zo'n forse golven....gelukkig varen we niet op deze positie hahaha. 

In de shipping lane is er een tanker die zo'n 5 graden de boeg omgooit en daarmee mooi achter ons langs gaat, langleve de AIS! 

Zo'n reis geeft je bijzondere constateringen, zo zijn er mensen die les krijgen in "bomen" en mensen die hun eerste keer een 2e rif zetten.....bijzonder. Door de conf. Call blijf je op de hoogte en horen we van zeeziekte (Annick roept terwijl ik dit typ 'ik zit al 107 uur aan boord' ...). De maaltijd, een hoogtepunt op de dag, is vandaag de in het voren gebakken preitaart, zalig is deze. Om 2100 probeert R te kooi te gaan, dit om in het voren te slapen. Vandaag hebben we last van vreselijk kerels die met de marifoon op 16 aan het klooien zijn! 

Communicatie gaat via marifoon en Iridium telefoon, om de 6 uur meldt een ieder zijn afstand tot het volgend Waypoint en de bijzonderheden. Via de Iridium (sateliet telefoon ) geven we om 0900 & 2100 een positie door naar de Shaula. Hierdoor heb je gedurende de reis inzicht in het wel en wee en de posities. AWOB =alles wel aan boord en xxx mijl zijn de meeste teksten. Doordat we ver uit elkaar varen is er soms een 'treintje' van het doorgeven van posities waardoor de Shaula het overzicht heeft, Why??? Op verschillende schepen zeeziekte, bij ons gelukkig niet. Langleven de scopoderm!

De 1e nacht is goed, zeer mooie wind! We varen hard met 1 rif in het grootzeil. Annick slaapt door en Di en ik wisselen elkaar om de 3 uur af waarbij ik na 06.00 uur Di laat slapen en met een keukenwekker slaapjes van 20 minuten maak. Als iedereen wakker is gaat de motor aan om stroom te draaien, we zitten dan op zo'n 55% van de "stroomvoorziening", 500AH. Ik heb met de walmarconist Victor regelmatig contact via de SMS, hij houdt verschillende mensen op de hoogte. 

Het is opvallend hoeveel scheepvaart er is vandaag een in de richting RIO, beroepsschepen geven in de AIS hun bestemming weer, vandaar dat we dit kunnen weten. Soms moet je ook uitwijken, bijzonder zo midden op de oceaan.....

Vandaag (dag 2) was de maaltijd "kip madras"

De 16e is de nacht schitterend, lichte bewolking, 4 - 5 Bft en een bijna volle maan, heb er een mooie foto van kunnen schieten. 

Annick trakteerde de brunch (11-1200) met een heerlijk gebakken eitje, mmm. De hele dag is er zon,zon,zon we zetten de bimimi op anders zijn we kreeften. In de middag gaan Di en Annick even "sex in de city" kijken (dank R&E), na 3 afleveringen zie ik ze met rode konen buiten. Ik verstuur ondertussen diverse sms-en naar collega zeilers, we naderen nl. Het point of no return. Dianne gaat kokkerellen en maakt heerlijke mie met kip en verse wokgroenten in de wok (helaas heeft de broccoli dit maaltje niet gehaald, kopen we niet weer!). Annick is volledig opgenomen door het boek "er komt een vrouw bij de dokter" van RasEikel Kluun. Na deze heerlijke avondmaaltijd is het tijd voor "broodbakken" voor het ontbijt van morgen. 

In de nacht komt Annick in de wacht van D en van R nog een keer langs om de puts te vullen, hoe sneu! Nieuwe 'pleister tegen zeeziekte' geplakt en in de ochtend is ze weer happy! De pleisters werken dus echtprecies 3 dagen, maar daarna zijn wij nog niet voldoende ingeslingerd. 

17/7 wordt een dag met weinig wind, da's motoren. We zetten de code-0 voor als er 8-10 kn. Wind is om dan toch te kunnen zeilen, 24 uur motoren is lang....Met onze voorraad kunnen we zo'n 130 uur motoren met gemiddeld 5 mijl is dat toch zo'n 650 mijl....Ik heb met Wheather20D de gripfiles geladen en deze vertellen ons dat we zo'n 1,2 dagen moeten motoren. Weer is iedere dag een momentje, we krijgen om 11.00 uur info van de Shaula. Zelf laden we gribfiles die we binnenhalen en zelf interpreteren, hier laten we dan een 'routerings' programma overlopen, deze geeft de meest optimale koers. Gein!

Het brood was een feest, goed gelukt en 2 dagen lekker om te eten. Nu maar hopen dat we op de Azoren ook dit soort meel kunnen kopen. In de middag gaan we vissen, we hebben de 'makreel' haken omdat R de tonijnhaken te goed opgeborgen had. Na 2 dagen het schip afzoeken heeft D ze gevonden....logische plaats eigenlijk. In de namiddag is D ineens weg en blijkt ze aan het gitaarspelen te zijn, gaaf! Di en R zijn beide vol verslaafd aan een boek, nadere analyse blijkt dat ze beide hetzelfde boek "Getuige" lezen van Lars Kepler op de ereaders.

Het hoogte punt van de dag is de avondmaaltijd, vandaag staat Annick achter de oven. PortSaluut, bleekselderij, Rode ui, knoflook en Vastkokende aardappel uit de oven. HEERLIJK. 

Na het eten gaat R weer slapen, 08.30 bedtijd, 09.00 uur slapen. We komen al aardig in het ritme. Het is weer een prachtige nacht. De zeilbroek en jacks zijn 's nachts te warm. We varen grotendeels op de motor. Bij de wisseling van de wacht om 03.00 uur zet R toch de genua, maar die wordt niet veel later weer ingerold. Inmiddels zit de groep behoorlijk verspreid. Na deze prachtige nacht, stil op de motor is de ochtend fascinerend. Opkomende zo'n is alsof er een horziontaal gordijn wordt opengedaan aan de horizon, continu pal achterons omdat we zo'n 260 graden (west ) varen.

18-7 is het ontbijt/lunch rond 1130, hierna is er een triest moment...boeken uit "getuige van Lars Kepler", Annick is erbij na door heen Jil Sanders, de Pelgrim vond ze uiteindelijk niets. 

Jarig zijn op vakantie, na Dianne, Robert is Annick dit in augustus. We vieren het uitgebreid onderweg, vele geinige en mooie kadootjes worden door Annick gretig in ontvangst genomen, hiermee compenseren wij het feit dat we er in augustus niet Live bij zijn :)).We controleren diesel/motor en het water. Hierna krijgen we te horen dat de Felice potvissen/walvissen gespot heeft, alle ogen turen de komende uren weer het water af. De dames roepen de hele dag "als je haar maar goed zit" , nou vandaag de daad bij het woord. Water is nog maar voor 50% op, dus worden door R de haren van de dames gewassen en hoofdhuidmassage, achteroverliggend in de kuip is het een hele verwennerij. Nadat Dianne en Annick zich "schoon" voelden met fris haar krijgen we een fors stressmoment. Al enige uren vissen we met een lijn en een pavane, het aas is nu een heuse stalen vis met forse haken. Met als doel een verse tonijn binnen te halen. Doordat we nu dichter bij land zitten en dus ook meer vogels zien is er een 'meeuw' die ons aas ziet! Dianne fluit als een dolle op een fluitje om de vogels (stormvogels ?) te verjagen  en VdP is bezig 50 meter vislijn in te halen. Ondertussen varen we met de Code 0, veel zeil op dus. Met alle stress om de vogel te sparen en de code zero binnen te halen wordt de Code 0 ook nog een diabolo , maw hij rolt boven weer uit, klappert  en moet omlaag......pffff . Al met al is het gelukt, geen grote vogel aan onze vislijn in de kuip dan wel een vogel met haken in zijn bek weer de lucht insturen; je wil het allebei niet op je geweten hebben... En nu weer een keer uit de knoop halen. De dag is prachtig, bimimi gaat eraf en we genieten van het weer. VdP heeft "Wat ons niet zal doden" opvolger van de millenniumtrilogie van Stieg Larsson bijna uit, Kortom top dagje. We spotten nog een schildpad en gaan lekker richting Azoren, het marifoonrondje van 1800 gaf aan dat er 3 schepen op exact dezelfde afstand van het waypoint zitten, bizar...

De nacht is rustig en we genieten van de volle maan met prachtige sterren en wolkenhemel. Rond 0300 zien we de lichten op SAN Miguel, echter nog 50 mijl te gaan. We worden bij het eiland verwelkomd door een dolfijn die zo'n 10 minuten rond de boot blijft spelen, schitterende ontvangst. 

Aankomst de dinsdag 1200! We motoren de laatste 3 uur en nemen een douche en zorgen dat het schip aan kant is, volle aandacht voor de aanloop. In de haven maken we vast en hierna gaan Dianne en Annick eerst inklaren terwijl ik stroom, water regel. Hierna komen er meer schepen die allen met luid toeteren en een borrel worden verwelkomd. Na deze inhaal actie is er uitvoerig "overleg over hoe alles is ervaren", dat is het aardige van hierzijn/komen allen hebben een tocht achter de rug. Het is een zeer internationale haven men komt op de Azoren vanuit alle windhoeken. Je ziet hier vertrekkers en terugkomers van lange reizen, voor mij voelt het als "passant". We gaan met de bemanning van de Stormvogel op de kant lunchen en deze gaat over in de steigerborrel. Kort gezegd: 7 dagen geen alcohol en in een middag........... Na het avond eten lopen we nog door het stadje op jacht naar ijsjes. We vallen op een terrasje en genieten van de heerlijke sfeer en het mooie plein. Morgen hardlopen, autohuren en het eiland verkennen.

Foto's 12 en 13 juli

Kees en Annick hebben elkaar gevonden