ZEEROB: december 2023

Deze 2 weken Shelter Bay Marina zijn er een paar van 'klussen', het is niet altijd feest aan boord van de Zeerob. De heerlijke 2 weken met Annick en Mente laten ook achterstanden zien, dit ondanks dat Mente en Annick op veel fronten met 'maintenance' hebben geholpen.

Breehornzeilers.nl
We zijn de eerste 15 jaar van het clubblad aan het digitaliseren! Jurgen heeft ze gescand en ik ben ze aan het indexeren. Dus met 2 schermen alle uitgaven doorbladeren, belangrijk is om uit de artikelen de content te halen. Hierdoor worden de oude bladen hopelijk weer waardevol. Leuk om ook te lezen waar namen vandaan komen, creativiteit alom.

De vergaderingen in Zoom gaan super, heerlijk efficient en ook vaak gezellig. Voor enkele is het even wennen, maar hierdoor is een rol als voorzitter goed uitvoerbaar. Het webinar mbt staand want en lithium waren zeer goed, kundig. Helaas was mijn taakje het opnemen van de voordrachten, en dit mislukte. Hierna heb ik Hans & Pieter bereid gevonden om nog een sessie te houden, nu via Google.Meet en opnames gelukt!

OCC
De vlaggetjes van het OCC membership zijn van matige kwaliteit, in de haven ligt de voorzitter Simon. Deze zal toch wel een vlaggetje hebben, het vragen hierna leidt tot een zgn. OCC-gathering. Een OCC-gathering houdt in, dat -in dit geval wij- alle OCC member aanwezig in de haven hosten. Men komt met 8 personen en neemt allemaal eigen spullen mee (glas/drank/hapjes), maar bij het weggaan neemt men ook het afval mee! Bijzonder om mee te maken. Zeker gezellig, maar ook vermoeiend door het hoge nivo van engels (allemaal native speakers US/VK). Na afloop melden we ons bij Simon & Sally aan op de Shimshal II als linehandler naar de Pacific. Zij vinden het geweldig, moesten anders linehandlers inhuren, en wij ook!

SBM
Je komt als totaal vreemde in zo'n haven en na 2 weken ken je de gebruiken. Zo worden we in de SBM -app groep geplaatst. Allerlei zaken komen voorbij, informatie vergaren, verkoop van zaken, hulp en ook hoe laat er een borrel of BBQ is. Mooi is ook dat je een pdf ontvangt met alle informatie die je je maar kunt voorstellen. Waarschijnlijk zijn in jaren alle vragen en de bijbehorende antwoorden in een documentje gezet.

Samen maken we nog een paar leuke uitstapjes naar het het sluiscomplex, hier waren we de enige 2 gasten :). We bezoeken het Lorenzo ford en genieten van de ritjes naar Colon met de haven-bus en Ranger. We worden daar afgezet waar we willen, de Rey of de Fermarina.

Ook wachten we.....We bestellen even een paar zaken tbv onderhoud bij Westmarine, denken dat het er bijna overnight is! Helaas, ondanks het "Ship in Transit" fenomeen .....douane gooit er fors wat centen bovenop en we wachten.......rapelleren en wachten.......

Ja zelfs dan moet je de gedachten verzetten, we willen nl. verder!

Ook alle opgedane kennissen verlaten de haven, de Gans met Jan Karel en Sheila gaat met kinderen en aanhang door het kanaal. Sheila blijkt een goede jeugdvriendin van mijn nichtje Babice te zijn, kleine wereld. Ook onze Duitse kennisjes "Ina & David" gaan terug naar de San Blas, hier gaan ze 3 maanden charteren tbv de scheepskas. Dagelijks 2-3 gasten die ze rondvaren en verzorgen.

Maar gisteren kwam Chris van de Zephyr, hij bracht een kilo of 7 aan pilots en kaarten. Mooi om te zien dat pilots op deze manier een 2e of 3e leven krijgen.

Linehandler op de Shimshall II
Na onze aanmelding voor deze job, Annick & Mente kennen het kanaal op hun duimpje na 2 passages, is er een intenser contact met de Shimshal II. We gaan op afternoon-thee bezoek, we bekijken het schip een Sweden DS 47. Na de bouw is het schip nooit meer terug geweest en zwerft met S&S over de wereld, ze laten het telkens voor 3-9 maanden ergens liggen en varen zo de aardbol rond. Terug gaan met de boot zullen ze nooit doen, daar ze dan WEER de btw moeten betalen (2 keer dus). Door ons aanbod kwam Simon ook ineens een stapel pilots brengen van de oostkust van Amerika, handig!!

Op maandag 27 november is de tocht door het Panamakanaal van SV Shimshal II van Simon en Sally (OCC commodore) gepland en wij zijn 2 van de 4 verplichte linehandlers.

Zondagmiddag brengt de agent de lijnen, 6 extra grote stootwillen en horen we dat we maandag om 14.00 uur bij ‘de flats’ moeten zijn. Dat betekent dat we een nacht overnachten op het Gatunmeer en het een 2 daagse tocht wordt.

Shit!! ‘s Avonds om 18.00 horen we ineens dat we ons ‘s ochtends om 05.00 uur op die plek moeten melden. Ik bak snel nog een cake en we pakken nog wat slaap voordat om 03.00 uur de wekker gaat.

Rond 04.00 uur vertrekken we met veel wind uit de haven. Alex, de ingehuurde linehandler sliep al aan boord.

Bij de ‘flats’ (ankerplek) wachten we, ruim 1 uur, totdat er een pilotboot op ons afkomt en 2 mannen afzet: onze advisor is in opleiding en zijn ‘mentor’ komt ook mee. We zijn totaal met 7 man, volle bak.

De mentor laat nog een keer goed weten wat z’n positie is! Wil het menu van de dag weten, helaas start Sally de heerlijke belegde sandwiches te beschrijven. Al snel bleek dat als hij niet op tijd zijn warme hap krijgt, hij not amused is. Sandwiches zijn snacks, no food!’. Hij was niet de gezelligste🤨. Sfeer is even zeer gespannen.

We zijn het enige plezierjacht dat vandaag gaat. Het is hier echt laagseizoen nu. Je kunt kiezen wanneer je door het kanaal wilt. In december/januari schijnt de drukte en daarmee de prijzen flink op te lopen.

We hebben YouTube filmpjes gekeken ter voorbereiding. Meestal worden vanaf de kant ‘aapjes’ gegooid: een verzwaard balletje aan een dunne lijn. Die moet je aan jouw lijn met lus knopen en vervolgens haalt de linehandler op de kant de lijn op en vice versa. De eerste 4 sluizen liggen we echter tegen de sleepboot aan van het vrachtschip waarmee we opvaren. Gelukkig mogen we de laatste 2 sluizen wel aan de bak met de aapjes. Het is vooral “ de kunst voor de schipper om de boot, met de wind op de kont, langzaam te laten varen naar het volgende bassin”, zodat de linehandlers op de kant de boot kunnen bij houden. En de linehandlers aan boord , wij dus, moeten de lange lijnen in een razend tempo binnenhalen.

Panamakanaal:

De historie is fraai! Eerst door Nicaragua, helaas te veel vulkanische uitbarstingen, toen een spoorlijn door Panama, van Panama City naar Portobelo. Hierna beginnen de Fransen te bouwen, helaas de 5.000 doden door de malariamug waren reden om het op te geven. Dan komen de Amerikanen die de klus uiteindelijk klaren. Zo'n 10 jaar geleden ging het eigendom & beheer over van de VS naar Panama.

Via 3 sluizen gaan we 27 meter omhoog. Het vrachtschip wordt op de kant met elektrische treintjes, of beter locomotieven, voortgetrokken naar het volgende bassin. Het geeft een enorm watergeweld als de sluis volloopt.

Het kanaal is uitgegraven in de jungle. Om ons heen dus veel groen en we zien 2 x een kaaiman zwemmen! Zie ook een foto, de donkere plek in het water 😉.

Onderweg wordt door de advisor flink gecommuniceerd op de marifoon. Het plan voor ons verandert regelmatig. We moeten een tijd wachten aan een mooring, maar als we net liggen toch weer vol gas door. De hele weg moesten we > 7 knopen varen. De mannen willen duidelijk niet langer aan boord zijn dan nodig. Aan het eind van het kanaal gaan we weer via 3 sluizen naar beneden, nu voor publiek. Voor het overvolle terras van het museum zijn we een mooie attractie. Er wordt volop gezwaaid en we krijgen achteraf zelfs foto’s en filmpjes van de sluis webcam via Facebook.

De linehandler wordt met de lijnen en stootwillen vlak na de sluis opgehaald en een stukje verder worden ook de ‘advisors’ door een pilot van boord gehaald.

Wat een rust! Gaaf om er doorheen te zijn. Het kanaal dat Noord en Zuid Amerika scheidt. Al rond 1900 gegraven!

Wij varen op ons gemak verder met een grote bocht over de Pacific. Het voelt als ander water: 4,5 meter verval en stroming…. Om 17.00 uur liggen we voor anker in de baai met zicht op Panama city. We blijven nog lekker een nachtje logeren op de Shimshal II om na te genieten van deze ‘experience’.

Reizen, Vakantie & Stedentrips

Zo'n reis is heerlijk, maar:

-je moet alleen wennen aan dat doelen wijzigen

-bestemmingen niet gehaald kunnen worden

-je veel eerder dan gepland ergens weg moet

-je aardige kennissen weer vaarwel zegt

-er altijd iets kapot gaat

-je geen 24/7 leveringen hebt van spullen, creativiteit is de basis

-je soms behoefte aan vakantie hebt

-een stedentrip een heerlijke vakantie is, in AC ruimtes leven

-zonder doel geen richting

Vandaar dat we toen Annick en Mente er waren, we echt vakantie hadden/namen. Gewoon leuk met elkaar optrekken en dingen die moeten, laten liggen. Heerlijk zo'n break in onze reis.

Panama-City

Met de Zeerob willen we altijd graag in de hoofdstad liggen, dan verkennen we de stad en komen in ons huisje terug om te cocoonen. Helaas, nu vanuit de ShimShal II worden we met de dinghy afgezet op een steiger en lopen naar een mooi ophaalpunt en appen de Uber! Hierna gaan we naar Selina een beursgenoteerde hostelketen, een dynamische atmosfeer in heerlijk industrieel ingericht 'hotel/hostel'.

We gaan eerst een dagje op jacht naar 'adresjes', ritsen voor de zeilmaker, DJI beugel, hoofdlampjes, korte broek e.d. We scoren top, en genieten van het wandelen in een Mall. Dan te weten dat de wereld meer elektriciteit besteed aan het koelen dan aan het verwarmen..... Ook in onze haven liggen zo'n 80% van de schepen aan zware walkabels, dit is om de AC te voeden. Deze vragen zo'n 32Ah, dus 2 maal zo'n dikke wal kabel als die van ons 16Ah, en vaak 2! Het blijkt ook normaal dat je de AC aan hebt als je er niet bent.

We genieten van de oude stad, we gaan een ochtend met een gids mee en hebben een Panamese chocolade proeverij, we horen over en dragen de Panamese hoed (van Colombiaanse afkomst), mooi ook om te horen van gidsen hoe de stakingen tot een positief resultaat voor de bevolking hebben geleid. Strijdbare jeugd!

's Avonds genieten we van de Salsa avond en kijken onze ogen uit naar de zeer snelle en fraaie dansen, het wordt laat...........

Up & running houden van ons mobile - home

Tegenslag kennen we niet op een boot, we hebben 'issues'! Klagen dat er weer iets het niet doet, kapot gaat, verroest is, vastgeroest zit, afbreekt, niet te krijgen is. Nooit zullen we als cruisers toegeven aan deze vorm van 'negativisme'.

In Panama:

-onze dieseltank was vervuild door bacteriën, gelukkig veel van geleerd en alles op voorraad wat nodig was om eea te herstellen. De diesel laten polishen door onze engineer Angel.

-de wasmachine gaat als een gek te keer bij 'water' wegpompen, 2 maal de wasmachine eruit, alles demonteren. Met Columbiaanse wasmachine monteur aan het appen, collega zeilers in de app....uit eindelijk was het eenvoudig: draai nooit een wasmachine op 50Hz. (220V in Panama heeft 50Hz ipv het Europese 60Hz)

-de diepvries bleek ontdooid te zijn bij terugkomst, SHIT, we hadden zo'n mooie voorraad voor onze tocht door San Blas. Schoonmaken, afval snel weg, wat een lucht, grrrr. Gelukkig vonden we het snel, we hadden een kabel los getrokken toen het rekje vast gevroren zat aan een ventilator en we bij het openen het stekkertje los trokken.

-220-110, je kunt hier dus NIETS kopen op 220V. Dus als je iets koopt blijkt het op 110V en de adapter op 15V, hier kunnen we dus niets mee, jammer. Maar na lang zoeken en informeren vonden we een omvormer van 110=>220 en 220=>110. Gelukkig, ons in Panama aangeschafte iPhone opladerstandaard werkt nu. Mooi plekje gevonden zodat het niet in de wegstaat zo'n 'omvormer (1,5 kg koper).

-roest, waarom gaan onze tafelpoot roesten, waarom gaan boutjes op schanieren roesten. Waarom gebruik ik een NIET RVS moertje. Afgelopen dagen diverse schanieren gedemonteerd, schoongemaakt. Ingevet en indien nodig ringen en moeren vervangen, het ziet er weer fraai uit.

-schimmel, deze hoge vochtigheid en zon is killing voor ons canvas. Alles gaat naar de 'pietjes', naden gaan los door de zon, maar in de canvas komt schimmel. Afgelopen week heb ik 3 keer de bimimi met 'schimmelwerende' spullen schoongemaakt. Het is beter maar nog altijd matig. Gelukkig heb ik met Marco Muuring, Canvas Sneek de afspraak dat hij in februari een nieuwe voor ons maakt. :)

-lakken van de helmstok, eindelijk een dagje gevonden! Klinkt raar maar met een 2-componenten lak neem je toch de hele boot in beslag. Het is 30 graden, screens tegen de zon. De helmstok goed geschuurd en hierna 2 maal in de DD lak. Gelukkig had ik nog een bus je harder, de harder bij de lak was na een halfjaar ongebruikt 100% opgedroogd. Mijn reserve busje harder had ik in de huishoudfolie (plastic) gewikkeld om niet te laten lekken tijdens de vliegreis :).

-reserve schroef voor onze Torqeedo, deze bestel ik bij Westmarine. Gelukkig kwam hij <4 dagen, maar verkeerde type. En ja hoor ze hebben maar 1 type in de verkoop. Het is een iets kleinere diameter das en de breekpen (als hij het ooit doet), is kleiner. Een uurtje of wat boren, vijlen maakt hem 'passend'. We zullen hem de eerste keer wel gebruiken met de roeispanen standby.

-opbouw in de was, gelukkig was het in de ochtend bewolkt en ZONDER regen, vandaag dus mooi momentje om de opbouw even in de was te zetten. Onderhoud is behoud.

Tja, gelukkig vind ik het uitvoeren van kleine reparaties geen probleem. Lastig is wel dat hier niets te krijgen is, nu zoek ik gewoon 32 boutjes M4 40mm. Hebben ze gewoon niet :(.