Fact en figures Zomervakantie 2018

Facts and Figures zomervakantie 2018:

Zeetochten:

Stavoren-Queensferry               2 dagen 13 uur                 340’

Queeensferry-PetersHead         1 dag 4 uur                       165’

Peterhead-Kirkwall                 19 uur                                  95’

Kirkwall-Fair Isle                    10 uur                                  60’

Fair Isle - Lerwick                     5,5 uur                               35’

Lerwick - Stavanger                   1 dag, 12 uur                   215’

Skudenenshavn-Harlingen         3 dag, 5 uur                     355’

Texel-IJmuiden                          7 uur                                  40

Totaal 9 nachten op zee

Totaal aantal mijlen                    1.700

Totaal aantal motoruren                155

Havens:

Queensferry-fjord, ankeren

Queensferry

Peterhead

Kirkwall (Orkney’s)

Fair Isle

Lerwick (Shetlands)

Stavanger (Noorwegen)

Vika, ankeren

Tau

Sand

Kvitsoy

Teloy, ankeren

Bergen

Bekkjarvik

Sundal

Leirvik

Haugesund

Skudeneshavn

Harlingen, (Nederland)

Texel

IJmuiden

Amsterdam

Edam

Hoorn

Stavoren

  

Gasten Noorwegen:

Victor                                 vliegen, bus, trein, veer

Lennard & Kay                  auto, veer

Agnes                                 vliegen, trein, bus 

Gebieden:

Schotland, Orkney’s, Fair Isle, Shetlands, Noorwegen

Navigatie:

Kaarten

-Overzeilers

-Orkney’s detail

-Oostkust aanloop detail

-Shetland detail

-Stavanger aanloop detail

Navionics kaarten op plotter & Ipad

Weer:

PC: QtVLM ivm plannen vertrek en routering

Ipad: Wheater4D ivm dagelijks weerophalen en routering

Communicatie:

-VHF

-IridiumGO (3 maandsunlimited abonnement)

-Mobiles 4G

Pilots:

Norwegian Cruising Guide

IMRAY Norway

Orkney and Shetland Island

Vaarwijzer Scandinavie en de Oostzee , Vleut

Reeds 2018

4 maal getankt:

Stavoren, NL

Kirkwall, UK (rode diesel)

Brattholm, NW

Skudeneshavn, NW

Laatste blog zomer 2018

We krijgen vragen waar we zijn.... dus de hoogste tijd voor weer een blog. De laatste voor deze zomer, want inmiddels zijn we in Nederland ‘aan het keutelen’ zoals Robert zegt. En om daar nu blogjes over te schrijven..... Tja,we zijn eerder in NL, maar rond keutelen is toch ook lekker,we spreken meer

Zeilers die dit gedaan hebben.

. 

Broederliefde noemen we het “mantelzorg” bij leeftijdsgenoten, DS Helena van het Zoete sop halen. Maar daar hoort ook bij terugbrengen! Zondag 19 augustus gaan Harry en Rianne weer richting Workum, 26 knopen wind op de teller pal in de wind naar Kornwerd. Wij varen met ze mee richting Kornwerd. Hier leggen we aan en de DS Helena legt naast ons aan.  Na nog een kop koffie gaan zij door de sluis,  en wij wachten totdat het tij keert en we stroom mee hebben naar Texel. Tja want Texel is toch beter dan bij Kornwerd tegen het remmingwerk aanschurken. Stroom mee en veel wind tegen is niet erg comfortabel, maar het is maar 18 mijl.... Om beurten letten we op en lezen wat vanuit het PilotHouse, en jawel zowaar Dianne zet de ruitenwissers aan! YES, wat een genot :) Op Texel is het nog volop vakantie, een volle haven maar gelukkig nog een prima plek voor ons in een box. Een van de eerste keren in een box deze vakantie, we hadden namelijk nog nooit vooraf hoeven afstappen...wat een flinke klus bleek. De volgende dag gelijk een krukje gekocht. De prijzen zijn ook niet mis, we betalen 96 euro voor 2 nachten. Als je dat vergelijkt met Noorwegen.. meestal gratis, of Schotland... hooguit 20 euro is het wel even slikken. Maar ja hier kan je dan wel weer op een terras gaan zitten.

We genieten eerst een dagje van het eilandsfeertje; de eerste dag staat in het teken van aanlummelen, lang slapen, Oudeschild bezoeken. Maar we hebben ook zin om lekker een dag te gaan wandelen. Op route.nl vind ik een mooie route van circa 15 km door het ‘nationaal park Duinen van Texel’.  Dat gaan we doen! Overigens een handig appje waar we geregeld gebruik van maken als we ergens zijn (of vanuit huis willen lopen). Je geeft aan waar je wilt lopen en hoever en dan kan je meestal wel kiezen uit een paar opties. De start is aan de andere kant van het eiland, dus de fietsjes komen weer uit het luik. De eerste 8 km is een ‘klus’, eerst rijden we mijn (R’s) route:fout, hierna blijken de bandjes zacht....nergens een fietsenpomp aan een huis oid`. Uiteindelijk scoren we bij de VVV in Den Burg een pomp. Daarna is het fietsen een genot.  Het is een geweldig mooie wandeling, eerst door bos en soms een stukje weg, maar daaarna 3/4 deel van de tocht door duinen, over heide etc. Gelukkig hebben de Texelaars hun bewoners bewogen om een bank te financieren bij events. Zo zitten we regelmatig op een stukje Texel. Ook Reinoud heeft een bankje laten plaatsten blijkt. En af en toe ook nog een gezellige boshut voor een drankje. Na die15 km zijn we wel blij dat we er zijn...en terug op de boot gaan de beentjes omhoog en is het de rest van de dag chillen.

De volgende bestemming wordt IJmuiden. IJmuiden de haven van Endstra en de zijnen, 35 mio, raakt helaas steeds meer in verval. Het is een haven waar zo’n 750 schepen kunnen liggen, volgens ons niet voor 1/5e vol. Robert heeft wat zakelijke telefoontjes en daar volgt een afspraak uit, donderdag om half 10 IJmuiden. Als we met hoog water Harlingen vertrekken hebben we stroom mee richting Den Helder/IJmuiden. Het is om 06.45 hoogwater. Dus weer eens op tijd uit de veren. In een volkomen stille haven zijn wij kennelijk de enigen met dergelijke plannen want er is nog nergens beweging. Het is een prachtige tocht, aan de wind, zo’n 5 Bft, we maken 2 slagen en daarna draait de wind naar west. Rond half 3 zijn we in de haven en hebben net de 2.000e mijl op de teller.... . 

Onderweg contact met Kees en Hilde van de Stomrvogel, zij wonen in Velsen Zuid en dat is om de hoek. Om 17.00 uur borrel en daarna lekker eten bij Zilt een gezelllige strandtent. Dat was weer een heerlijk en gezellig weerzien met veel sterke en mooie verhalen over hun en onze belevenissen. Ondertussen ligt de Stormvogel te koop bij VdValk Hindeloopen en heeft Rob Beute een zoekopdracht voor een handzamer schip. 

Ondertussen app, bel ik veel. Een maatje Jan vroeg mij ‘intermediair’ te zijn in de communicatie met de omgeving. Bij Jan is die Kut Kanker geconstateerd, na een dag blijkt het vooralsnog alleen de darm te zijn. Bijzonder hoe snel je weer positief bent als je bv de longen schoon zijn. Hieruit blijkt weer dat YOLO opgeld doet. 

Als weer teruglopen zien we dat Grote Mees (andere BH 48) tegenover ons ligt! Die gaan we zeker nog even spreken.

Donderdag half 10 zit Robert al weer in Zilt, nu voor een bespreking. Netjes jasje aan, witte polo...zal de onderhandeling helpen. Als het lukt zit hij in september weer aan het buro bij een club in Ede. Ik zit net aan de koffie en daar wordt geklopt: Rob en Nynke van de Grote Mees. Zij zijn natuurlijk razend benieuwd hoe het ons is vergaan met de nieuw boot. Om 13.00 moeten zij weg ivm het tij (willen in een ruk door naar Makkum) en gelukkig is R op tijd terug om ze ook nog te zien. Rob en Nynke gaan in 2020 de wereld over, dus veel te bespreken over ‘plannen’.

Als we de Grote Mees hebben uitgezwaaid is het tijd voor een flinke strandwandeling. Veel wind, en ook geregeld een bui. Dat weer lijk wel Schots hier!  Gelukkig zijn we dat gewend. Ondertussen draait de wasmachine op volle toeren en maken we mooi even gebruik van de prima havenfaciliteiten hier in IJmuiden.

Vrijdag riching Amsterdam. De boot wordt afgetuigd, zo halen we bulletalie, banden mbt safetylines eraf en ook alle meuk voor nachtzeilen. Dianne zit diep in een boek en ik ben begonnen aan een luisterboek van Maarten van Rossum “Nederlanders en hun kenmerken”.  

Ik, Dianne, lees dat in Amsterdam ook nog Uitmarkt is, dus genoeg te doen. We kunnen op het voorzeil van IJmuiden naar Amsterdam; helaas zijn we dan wel te laat voor de boodschappen. Dan maar even naar Loetje aan het IJ waar het bomvol is evenals in de jachthaven (NDSM) overigens. Loetje komt ook naar Nijmegen, benieuwd of het daar ook zo’n succes is. Eigenlijk zijn het de biefstukken, jus, champignons, sla, en aardappels zolas onze moeders die maakten die het zo’n succes maken. We hadden nog het plan om naar de opening van de Uitmarkt te gaan en zijn al met de pont aan de de overkant als de lucht zo pikzwart wordt dat we met dezelfde pont weer teruggaan. Het is de hele nacht niet drooggeweest; het Ijmuidense zand is er vrijwel afgespoeld. 

De Uitmarkt is gezellig, zo ook de wandeling ernaar toe met speciaal bezoekje aan het “prinsen-centrum” waar prachtige pakhuizen staan. De IJkantine bezoeken we voor borrelhap en koffie, heerlijk zo even in A’dam. Na zo’n 9 km wandelen zijn we blij aan boord te zijn waar de AH-zelfgemaakte tomatensoep en zalm uit de oven ‘op Aggie’s wijze’  heerlijk smaakt. 

Zondag komt Lennard ons nog een dagzeggen voordat hij maandag voor een half aar naar Barcelona vertrekt.

Vanaf hier is het plan om naar Edam te gaan waar de Boerboompjes maandagavond langskomen. Dan naar Hoorn (altijd leuk en lang niet geweest) en dan naar Stavoren. Donderdag varen Cyril en Jacqueline een dagje mee vanuit Stavoren. En vrijdag is het schoonschip maken, inpakken en richting huis. 

Wetenswaardigheden over Noorwegen

In deze vakantie hebben we aardig wat geleerd van en over Noorwegen..

In Noorwegen is alle land verdeeld. Dus elk perceel is van iemand. Waar je ook aanlegt, het is altijd een privé-steiger. En als je maar vraagt of je er mag liggen, dan mag dat vaak wel. Maar ook alle onherbergzame gebieden zijn van iemand. Boeren hebben niet alleen land, maar ook grote stukken bos dat ze ook geacht worden te onderhouden. Volgens de Nederlandse Noor die we in Sand spraken is dat een van de redenen dat Noorwegen nooit bij de EU zal komen. Er is zo’n volstrekt ander landbouwbeleid dat dat niet in te passen is.

Zo kennen ze hier geen natuurbeheer etc want het is gewoon geregeld dat een stuk van iemand is.

Noorwegen is enorm rijk. Van alle geld dat tot nut toe met de olie is verdiend is een fonds gevormd waarmee in 1 x de staatsschuld zou kunnen worden afgelost en nog veel meer. Dit met de gedachte dat ook volgende generaties van de olie-opbrengst moeten kunnen genieten. De discussie gaat hier vooral over de vraag wat ze met het geld zullen doen.

Alle Noren hebben glasvezel, waar je ook woont. Nu we het weten zijn weer op gaan letten en op de meest afgelegen plekjes zie je nog glasvezel rollen liggen.

Sand waar wij waren ligt in een provincie die net zo groot is als de provincie Utrecht, maar er wonen maar 4.000 mensen. Dit stuk vinden ze dan nog niet echt dun bevolkt. In het Noorden is het nog lastiger. Noorwegen heeft moeite om de bevolking in die gebieden op peil te houden en dus ook het beheer van die (natuurgebieden), het onderhoud van de huizen etc.

In het Noorwegen is het gewenst en vroeger nog meer gebruikelijk dat als je verhuist, dat je je oude huis afbreekt en indien mogelijk op een nieuwe plek weer opbouwt. Basis constructie is dat een huis is opgebouwd met gestapelde balken van 8-20 cm met veer en groef 

Noren houden van speedboten. Die kennen maar 1 stand: vol gas. Noren hebben ook wel zeilboten, maar vooral voor de ruimte en het comfort. Zeilen doen ze weinig aldus Borre Meinseth. Een Noorse voetballer die in de jaren 90 gevoetbald had bij FC Heerenveen en die we in de stromende regen in het toiletgebouw van Tau spraken, gezellig rondom de droger...

(Dat verklaart wellicht dat het hier stikt van de Bavaria’s).

Harlingen Kornwerd Harlingen

We vinden het heerlijk in Harlingen. Het is een drukte van belang op vrijdag met de wisseling van bemanning op de bruine vloot. Gezellige drukte in de haven en het stadje. Kortom we hangen lekker de toerist uit, eten een visje, drinken een biertje  maken een stadswandeling, draaien een hoop wasjes...

In de middag is er contact met Harry en Rianne over hun plannen voor het weekend. Ze nemen de uitdaging aan om voor het eerst het zout op te gaan en waddenervaring op te doen met hun DS 36 De Helena (vernoemt naar de Doggersbank van ma&pa). Er wordt wat gerekend (boontjes bijLW 1.20) en wij kunnen zaterdag rond 1200 uur weg uit Harlingen richting Kornwerd en tegen die tijd kunnen zij daar ook zijn. 

Zo gezegd zo gedaan. Wij moeten nog flink gasgeven want Kornwerd ligt pal in de wind, maar gelukkig hebben we nog net geen stroom tegen. Als wij aankomen bij de sluis gaat de net open als laatste boot komt de Helena er al uit. Wat een timing en wat een fotomomenten/videomomenten......

.

Helena gaat op fok en bezaan en wij op (deel ingerolde fok) met flinke wind richting Harlingen. We spreken af om de handmarifoon op 88 open te zetten en af en toe tetter ik er iets in van ‘aanwijzingen: daar kun je droogvallen waar je nu vaart’ of er kunnen 3 ferry’s uitkomen. Er staat zo’n 25 knopen wind, dus we gaan als een trein. Met hoogwater komen we aan in Harlingen (gelukkig, we waren wat aan het afdwalen in de vaargeul....) en hebben geluk. De bruggen gaan net open en er is bovendien voldoende plek in de Noorderhaven, waar wij al 2 nachten lagen, midden in de stad. Harry en Rianne acteren of ze nooit anders hebben gedaan, aanleggen op stroom nadat ze eerst nog even moesten draaien,, lange lijnen,  schuurplanken aan de buitenkant. Wij zijn nog volop bezig als zij al bekijks hebben van geïnteresseerden. 

Ook wij raken aan de praat, met en stel dat de boot (Atlantic - Skog) die achter ons lag in Lerwick (Shetlands) heeft teruggevaren. Klein wereldje. Zij zijn ook een wereldreis aan het voorbereiden, hebben een Koopmans 3 met dubbele kuip “lente”.. Veel gesprekken over de windvaan, noteer hun adres want heb nog boekjes hierover. En ze vinden onze kleur zo mooi, dat horen we vaker. We wisselen emailadressen uit en dan is het tijd om het glas te heffen op de eerste tocht op zout van de Helena.

We maken voor Harry een forse wandeling door de Noorderhavenen, Zuiderhaven en terug via de kade met klippers. Hierna gaan we aan de Noorderhaven lekker gezellig eten en om 2300 na eenafzakkertje aanboord van de Zeerob gaan we te kooi. Morgen om 1100 koffie! 

Oversteek Noorwegen IJmuiden/Vlieland/Terschelling/Harlingen

Daar gaan we, binnen 1 uur besluit genomen, uurlater schip zeevast. GO! 

Vanuit Frankrijk krijgen we nog appjes dat Rianne en Roberts vader aan het kokkerellen zijn. Het water loopt ons in de mond... maar die bruchetta’s kunnen wij ook maken. Tomaat, knoflook, olijfolie, bosuitjes, dressing en in de oven..... wij doen vast niet voor hen onder. Heerlijk zo’n lekkere oven (en een goede bootvoorraad..

Maar dan, wat een K.koers ruime wind, proberen met fok/grootzeil, later met alleen gennacker weer niets. Man wat moeten we, een vreselijke zeegang met forse golven waar we van links naar rechts geschud worden en nog steeds maar 8-10’ wind....... Dan maar paar uur op de motor, nou dat blijkt ook een slecht idee, wordt er niet beter van. Dan maar zacht de motor bij en ook dit blijkt holderdebolder, het zal wel door het Skagerak komen. Kaapeffecten en grote dieptes. 

We hebben de wind pal achter en gaan afkruisen om toch te kunnen zeilen en het enigszins comfortabel te houden aan boord. De afgelopen dagen heeft wind ZW gestaan en de flinke golven komen nog uit ZW, wij hebben hebben nu Noorden wind en daarnaast heb je nog stroom. We proberen de gennacker een tijdje, maar door de golven blijft hij niet goed staan en krijgen we nog meer klappen. Kortom het is een soort wasmachine waarin we zitten. Alles klappert en maakt herrie. Om onverwachte gijpen bij een hoge golf te voorkomen hebben we de bulletalie gezet. Ook de giek krijgt een provisorische neerhouder, alles met meer dan 0,1 mm speling is herrie. In die wasmachine willen we niet te lang binnen staan te kokkerellen, zelfs Robert niet die nooit ergens last van heeft een matig maagje, en we zijn weer heel blij met onze nood-voorraad van de Texelse slager. Blikje opwarmen rijst erbij en we zijn weer klaar. Je moet ten slotte wel blijven eten.

Lezen is bij deze golven wat onaangenaam, maar gelukkig heeft Robert een paar boeken via Storytel gedownload en kunnen we lekker luisteren. Momenteel luistert Dianne “Maarten van Rossum” en ik ben in HomoDeus bezig en Warren Buffert. 

Tegenmiddernacht draait de wind naar het oosten en kunnen we eindelijk fatsoenlijk zeilen; en dat slaapt ook een stuk lekkerder. Tijdens de ‘wasmachine’ lag je op je huid te rollen, koptelefoon op (kadootje van Willem de jong van de Sjans) en lekker naar Jim van de Zee luisteren. Dan hoorde geen/bijna geen geklapper etc. Zo rust ik een aantal uren, echter na 2 uur ben ik het liggen zat en geef het bedje aan Dianne. 

Het ritme zit erin, wachtje op/wachtje af en zo verder. De dinsdag krijgen we prachtig weer en zitten uren lekker in de zon terwijl de Zeerob voortgaat. Iedere 12 uur halen we nieuwe weer files binnen en zien dat de wind eerder zuidwest is dan verwacht en proberen gaan zelfs overstag richting Engeland en varen zo een uurtje of 6. 

IJmuiden gaat het niet worden, dik 6 als wij er zijn en ZW. Geen zin in, appje naar Kees en Hilde dat we Vlieland aan doen, makkelijk zo’n geleende Iridium GO (dank Wim, van de Anne). We zetten uiteindelijk Dubbelrif en lopen met wind tussen de 18-25’ richting Vlieland. De windvaan hebben we er niet op daar we eea nog niet goed doordacht hebben, de kraan op de stuurdemper zit in het luik.... da’s niet handig. Maar ook de “autopilot” stuurt lekker op de wind. Ondertussen bakt Dianne even een vers brood: deze keer een ‘rustiek oerbrood’...  Uitstekende gelukt, al zeg ik het zelf...

Uiteindelijk zien we de koers van 180 langzaam minder worden en gaan richting Ameland. Nog een slag......nee dat doen we niet ivm de TTS, dan kruisen op een onhandige plek. We komen de eerste TTS geen schepen tegen en de 2e tref ik er 4, MS Valerie vraagt mij ‘what are your Intentions’ , achter je langs en zo gezegd zo gedaan. Rust bij hem en ons aanboord. 

Na de TTS besluiten we om te gaan Vissermannen, we lopen lekker en uiteindelijk kiezen we de laatste 4 uur voor 3’ / uur om niet voor 0800 op het dek stappen van een slapende boot op Vlieland. Echter weinig Vlieland, na 3 dagen op zee zien we dubbel ROOD! Vlieland ligt vol met ‘havenplakkers’ . En dat zal met deze wind wel niet veranderen. Bellen heeft geen zin, geen havenmeester en  we respecteren de lichten. natuurlijk had de Novatrix van Jaap en Marjolein ons wel langszij willen hebben. We draaien om, dan Terschelling. Dat is  maar  2 uurtjes verder. Daar varen we in, wat een drukte....... ook vol met ‘havenplakkers’ .We keren om en Dianne belt de havenmeester, na 3 keer contact. Oh kom maar hoor, wij komen en een leuke knaap in een rubberboot legt ons wel tussen de motorboten (dit terwijl we al bijna lagen en een LUL aan boord van een motorboot ons niet langszij wilde omdat we de havenmeester niet gesproken hadden. We varen achteruit een ‘gat in’ links en rechts al drie-dik- dubbel, midden in dit gat  een contest die ons wel naast zij kon hebben. Ruim 25 plus knopen wind, gaat lukken riep de havenmeester ik duw de kont wel om met de rubberboot...... Nou, dat zal wel maar zo’n volle haven met zo’n manoeuvre en dan dadelijk een 30 kg anker bij iemand door de ruit jagen, bekijk het maar. Best havenmeester dank voor je positivisme, ik ga door. In de regen!  En jawel zo lagen we 4 uur later voor Harlingen. Daar waren de vloedsluizen  dicht en moesten we nog 2 uur wachten in de stromende regen (niet voorspeld...) naast aardige mensen op leeftijd uit Burghsluis die weg waren van een Breehorn! Ze hadden slechte ervaring in de Noorderhaven. Vorig jaar schade gevaren omdat ze aan het eind moesten keren en iemand vervolgens zijn boot niet in bedwang had en op hun invoer. In eerste instantie besluiten we beide naar de Zuiderhaven te gaan (andere brug, niet pal in het centrum). De brugwachter/havenmeester haalt ons over en geeft aan dat er ruim plek is en we nog prima in de Noorderhaven kunnen. En zo liggen we dan 3 dagen en 5 uur na vertrek ui Skudeneshavn in Noorwegen op een prachtig plekje aande kade in Harlingen. Heerlijk plekje waar we de hele dag wel kunnen kijken. ‘S Avonds trakteren we onszelf op een lekker etentje in het vast eetcafe waar we graag kome (Nooitgedacht).

Maar we worden pas echt beloond als we vrijdag wakker worden. Volop zon! Lekker ontbijten in de zon, niet te warm. Bootjes kijken die aankomen en vertrekken. En verder hoeven we helemaal niets behalve wassen, boot poetsen, rondje door Harlingen, visje eten, naar de AH.... Waarschijnlijk zijn wij twee van de weinige Nederlanders die zo blij zijn met zon en deze heerlijke temperatuur. De korte broek kan weer uit de kast.  Het is ook weer heerlijk om in Nederland te zijn en nog gewoon 2 weken vakantie te hebben (vind ik dan, Dianne; R heeft een wat dubbel gevoel...)

Haugesund Skudeneshavn

2 dagen Haugesund, lang zat! Goed foerageren, leuk om geweest te zijn, that’s all. Met Agnes naar het busstation gelopen, ze gaat een forse tour maken via Stavanger naar Oslo Amsterdam, Bakkum. Hierna wandelen we terug en maken klaar voor vertrek, met een bakkie in de hand gaan we richting Zuid Noorwegen. Doel is Farsund, ik ben hier met Gerrit en Henk met het rondje noordzeedriehoek geweest en heb er goede herinneringen aan. Dan komt er ineens uit het niets een ‘locale Nederlander’ om een praatje maken, is in 1975 blijven hangen, in de olie gezeten en is er erg blij en op zijn plek. Minder druk en stress dan in NL, zoon studeert net in Utrecht. Leuk zo’n man, redelijke beheersing van het Nederlands maar wel een Noorse tongval. Met pensioen met 60 in de olie, werkte het hele leven 2 weken op 12/dag en 4 weken thuis.

Vanuit Haugesund naar het zuiden kan je onder een brug van 22 meter door. Dan snijd je een halve mijl af. Onze boot zou ook 22 meter zijn. Op het oog lijkt de brug veel hoger... Toch hebben we het niet geprobeerd, eerst nog maar een keer nameten, het was bovendien bijna hoogwater toen we gingen...Waarom we dit niet deden is mij niet duidelijk...angst..?. Lars is 22 mtr mogelijk??? HELP....We gaan op de motor, want in Noorwegen heb je altijd wind op de kop. We kunnen enkele malen het fokkie erbij trekken maar algauw is het weer in de wind. Het is een heerlijk tocht, veel te kijken! Volop scheepsbouw/reparatie hier, je ziet dan hoeveel sleepboten/suppliers er zijn die aan het werk zijn voor de olie-industrie. Ondertussen krijgen we van Agnes een Appie dat het Oliemuseum een topper was, inderdaad. 

Dianne heeft een mooi plaatsje gevonden onder aan het meest westelijke eiland, zo’n 20 mijl onder Haugesund: Skudeneshavn. De aanloop is weer typisch Noors, je vaart op een stel keien af, ondertussen de dieptemeter in de peiling houden, nooit onder de 50 meter. Dan opent zich het ‘gat’ en zie je een neus van een supplier......dan blijk je er ruim door te kunnen en kom je al varend in een prachtig landschap. Uiteindelijk openbaarde zich een ‘havenkom’, we kunnen aan aan de kade liggen en hebben water/stroom en veel bekijks. Uiteindelijk spreken we nog een tijdje met een Noors stel die jaarlijks Nederland bezoekt van Nijmegen tot Workum en er dol op is......why??

We tanken af, wassen de boot en maken de wandeling Skudesrund, altijd weer een verrassing zo’n route. Of kortweg een k...route, morgen maar ff hardlopend doen. Uiteindelijk heeft Skudesland een geweldig mooi historisch deel van de stad, soort Marken op zijn ‘Noors’ leuk om zo eens door te lopen. Alles goed in de verf en onderhouden, al geld in Noorwegen pappen totdat het hout de verf niet meer houdt en dan vervangen.

Na betaald te hebben en een grote ronde hardgelopen, 8KM, in matig geaccidenteerd terrein vertrekken we naar de 1e haven zuidelijk tussen Stavanger en Farsund die redelijk is volgens Vleut “Egersund”, zo’n 60 mijl en 50’ ruime wind. 

En dan gebeurt het, onrust bij Dianne? Why, wat is er meer, wat het ik gedaan......... blijkt later dat ze zich een week verteld heeft. Hoe dit kan? Saaie partner denk ik, kortom ik moet er weer aan werken :). Ik bekijk het weer, we hebben nog 4 G en ik trek 12 dagen gribfiles binnen en zit ff te studeren. Nou Dianne als je weg wilt, dan moeten we NU doorvaren of over 1 week op z’n vroegst gezien de weersvoorspelling. Toen nog niet wetende dat ruime/voor de wind voor de zuidkust van Noorwegen eenvoudig gezegd gewoon KUT is, wat een wasmachine.......

Ook belangrijk is dat er voor de komende week de hele week zware regen is voorspeld. Bovend kan je volgens Vleut het deel onder Stavanger beter overslaan... niet boeiend....

Kortom gaan we nog een week met de regenjas op pad in afwachting van een volgend windgat. Of pakken we deze mogelijkheid en gaan we naar een zonnig Nederland met  21-23 graden komende week, warmer dan we het in 6 weken hebben gehad.

We maken de balans op, water diesel en eten genoeg. En ja hoor we keren de boeg naar 180 graden.....

We maken het schip onderwijl gereed, bulletalie erop, safetylines e.d. En uiteindelijk liggen we ri NL. Nog een belangrijk belletje met NL, werd lastiger en lastiger omdat we steeds verder vanuit de zenders voeren. 

360’ naar IJmuiden is doel, Kees en Hilde geappt. Donderdagavond in Zilt IJmuiden lekker eten en bijkletsen

Haugesund

We worden wakker van het geluid van de stromende regen in Leirvik..... Robert heeft nog calls. Hij heeft problemen met een niet betalende huurder en een FaceTime call, zit volledig geïnstalleerd in onze voorpunt. Prima plek voor een 2,4 uur durende bespreking.  Als we rond 13.00 uur willen vertrekken regent het nog steeds. De dames worden gesommeerd om binnen te blijven. Robert trekt z’n pak aan (warmte leiding, pet met oorwarmers, laarzen), en vaart de hele trip naar Haugesund. Via het raampje in het pilothouse krijgt hij natuurlijk allerlei lekkere en warme dingen te eten en te drinken want het is hondenweer. Wat zijn we weer blij met het pilothouse. Mijn zeilpak is nog nauwelijks uit de kast geweest :).

Tegen de tijd dat we in Haugesund aan komen begint het op te klaren. Haugesund is een grote plaats voor Noorse begrippen, 10.000 inwoners. Commercieel, veel industrie en we worden links en rechts voorbij gelopen door tankers, grote vissers, passagiersschepen etc. Doorgaans lig je aan de kade in de stad, maar daar lagen ze al 3 tot 4 dik. Daar hadden we niet zo’n zin in. Bovendien was er enorme herrie en overal tentjes; later blijkt er een jazzfestival te zijn dit weekend. We varen wat rond en net uit de drukte zien we een verlaten pand ervoor met een kade met banden. Geen idee of we daar mogen liggen, maar wie niet waagt.....  Ik ga gelijk maar op onderzoek uit om te vragen of we hier kunnen liggen maar kom niet veel verder. Als we ons uitgaanstenue aan hebben komt er man naar ons toe die duidelijk maakt dat het een private berth is, dat het hoort bij het terrein van zijn familiebedrijf en zijn familie en dat we weg moeten. Daar heb ik niet zoveel zin in. Dus ik vraag of we niet mogen blijven liggen en dat we best willen betalen. Dan blijft het heel lang stil. Ik dacht dat hij niet uit zijn woorden kon komen en ineens zegt hij 100 kronen. Ik denk: bingo! Vervolgens heb ik een biljet van 200 kronen en vraag of we niet 2 nachten kunnen liggen voor 200 kronen. Ook weer een lange stilte. OK. Dat is 20 euro voor 2 nachten, niet in de herrie en op wandelafstand van het centrum, met uitzicht op de stad. Kortom een eersteklas plekje voor weinig. Robert staat de hele tijd op de achtergrond in de stand om zich in het gesprek te mengen en kon moeilijk zijn mond houden, maar heeft het toch gedaan. Goedzo Robert. Fijn Dianne x)Voor de zekerheid vraag ik nog even zijn naam en waar we hem kunnen vinden waarop hij heel vreemd kijkt. Hoezo.... Voor het zelfde geld komt er immers nog iemand havengeld opeisen...daarop vertelt hij dat hij van familie Simonis is en wijst zijn kantoor aan. 

Het liggeld is deze vakantie nauwelijks een kostenpost, de helft van de tijd liggen we voor nix, kunnen of mogen we niet betalen en hier liggen we voor een fooi. 

Daarna nemen we een lekker Hollands biertje, een van de laatsten. Een biertje is hier al snel 9 euro. Agnes nodigt ons vervolgens ook nog uit voor een etentje....wat een dag!

Ja, een gezellig nacht met veel vertier, na het lekkere etentje waar we ons te goeddeden aan bier, wijn en Italiaanse schotels, Dank Aggie. Hierna liepen we over de kades en bekeken de Noren die duidelijk uit waren op een feestje. Veel politie en rode kruis. Maar wij liggen ver van het feest wat tot laat te horen is. De brug lonkt, max 22 mtr.....gaan we dit halen!? Morgen maar proberen. 

Ondertussen tijdens de scheepsraad en het googelen weten we vertrek van Ag, zondag met de bus naar Stavanger, daar museumpje en wandelen, dan nachttrein naar Oslo, hier dagje flaneren en dan de plane naar A’dam. Al met al een lekkere tocht, zojuist een goed boek gegeven een page turner “discipel “, dianne en ik hadden hem al verslonden. Ticket wordt geboekt en geprint, Ag is er klaar voor.

De ochtend begon met een hardlooprondje van ruim 6 km op redelijk vlak land, wat een luxe. Hierna was er na weken weer een ontbijt in de zon, dus in de kuip. Na het ontbijt trokken de boeken en bleven we genieten van de zon en genoten van onze ‘eigen wereld’. Rond 1400 was het reveille en was er een lunch in een konditorei met goed internet waar we de blog’s konden voorzien van de nodige foto’s. Ag en Dianne flaneren nog even door de stad en scoren een en ander terwijl ik een frisor (kappertje) weet te scoren en voor 250 kronen weer een strak koppie heb :).

Vandaag ruim gesopt en gestart met het RVS werk, diverse delen vertonen roestvlekken die ik aanpak, heerlijk om te zien hoe makkelijk je eea er weer af krijgt. Onderhoud is behoud, komende dagen de andere kant en een T-shirt op offeren voor de lastige delen. 

Vanmiddag wat met deze en gene geappt en lekker met Rob B. Aan de telefoon gezeten, onze vrienden van de Stormvogel waren bij Rob voor een zoekopdracht, Top. Momenteel heeft Rob een vreselijk mooie polyester Volkeboot liggen, 34K. Plaatje, als ik jong was zou ik het wel weten :). Ga nog even een plaatje schieten door het raam en dan de stad in naar het feest.

We wandelen door de hele stad en de muziektenten zijn lawaaierig en vele te dronken jonge meiden :(. Maar na voldoende ‘stappen’ belanden we in een gezellig café waar we een biertje met nootjes en later popcorn scoren, gezellig. Duidelijk is dat bij de Noren de bloemenjurkjes hot zijn, jammer het is zo truttig......al is ‘t mode. Hierna nemen we aanboord nog uit een fles en kruik een afzakkertje en gaat de fles schelvispekel de glasbak in. 

Leirvik

Annick (25!!!) is jarig, dus een feestdag. 

Wij gaan vandaag richting Leirvik: een haven met alle faciliteiten en voor Noorwegen een grote stad (10.000 inwoners..)  R start de motor terwijl de dames nog onder de douche staan, het wordt namelijk weer een motortochtje. Maar wel een heel mooie. 

YouTube: www.youtube.com/watch?v=qqGz-bELBMs

Op enig moment denken we dolfijnen te zien en dan houdt het niet meer op. Overal om ons heen duiken ze op. Geen dolfijnen maar walvisachtige vissen, zelfde staart en ze spuiten ook. Het is echt geweldig om te zien.  Rechts hele grote en links en voor ons een grote school kleinere. Indrukwekkend wat een beesten en wat een kracht. Na verloop van tijd geven we weer wat meer gas en blijven zij achter in hun territorium, denken we.

Van Leirvik worden we helemaal blij. Het stadje zelf is niet echt bijzonder, maar de haven is top. We hebben ruimte, stroom, water, 4 masmachines en 4 drogers, en natuurlijk goede douches en dat allemaal voor 1 prijs (35 E). Onze inmiddels stinkende natte was uit Sundal gaat gelijk met alles wat we verder wel een keer fris willen hebben de machine in......Op een gegeven moment wordt het wel een issue hoe je alles droog krijgt als het steeds regent.

Agnes en ik gaan Leirvik verkennen terwijl Robert de boot onderhanden neemt. Romp gewassen met zoetwater, opbouw gesopt en ook het loopvlak grondig geboend. Heerlijk zo’n droge zeilbroek :). We komen bij het ‘Kulthurhus’ en zien dat Mission Impossible 2018-Fall out hier draait. Een actiefilm met Tom Cruise, maar waarom we het vooral leuk vinden is dat deze deels in Noorwegen is opgenomen in de Lysfjord en op de Preekstoel die we beklommen hebben... Daar gaan we naar toe! Daarna een gebakje op de verjaardag van Annick. Na al die stille plekjes is zo’n stadje wel weer heerlijk! De film begint al om 19.00 uur, dus vroeg eten....Daarna is het genieten. De Noorse ondertiteling is aan ons niet besteed maar het verhaal is duidelijk en het gaat hier toch vooral om de aktie. De scenes waar wij op wachten komen aan het eind, spectaculair wat er gebeurt en wat een lefgozers die die acteurs/stuntmannen. Verder verklappen we niets. Daarna nog even een afzakkertje in een wijnbar.... Een heerlijke dag! Om 2300 worden Dianne en ik verrast door Ag die serieus rekent of ze met een Schot (aardig type, ontmoet bij de wasmachines) zijn schip naar PeterHead zou zeilen, helaas is ze bang ivm de vakantiedagen en haar reisje met Marleen . We downloaden nog gribfiles en bereken een route, ‘t mocht niet baten. 

Morgen vroeg op en naar Haugesund!

Sundal en Bonthusbreengletsjer

We worden wakker en het regent dat het giet.... Dat was niet wat we verwacht hadden... Die was gaat vandaag niet droog worden....

Rond 13.00  uur besluiten we gewoon te doen waarvoor we gekomen zijn: de prachtige wandeling maken richting de ‘Bondhusbreen’. Regenjas en wandelschoenen aan en op pad. Het zou een wandeling van circa 4 uur zijn en een flinke klim en het is werkelijk geweldig, zie de foto’s.......Hier worden we met de kracht van gletsjers geconfronteerd in Groenland stond ik aan de monding van een gletsjer zo’n 40 meter hoog, afgelopen voorjaar skieden we door de Valee Blanche, zo’n 20km.Maar deze gletsjer was in 1900 nog tot in de fjord, In 2005 zo’n 200 mrt boven de zeespiegel, anno 2018 zeer ver boven het meer, zo’n uur klimmen, ongeveer 400-500 mtr bovende zeespiegel.

Bekkjarvik

Regen, regen, regen in Bergen, tijd om te gaan. Om 12.00 uur kunnen we door de voetgangersbrug. We vertrekken naar een zuidelijker bestemming. Onderweg krijg ik een telefoontje uit Nederland. Ik moet echt foto’s sturen om ze te doen geloven dat het hier regent en koud is (13 graden)...Ik krijg foto’s terug van een gele wei....  R neemt de eerste wacht, we hebben de muts op en handschoenen aan... We motoren door de fjorden want helaas, wind (en regen) tegen. Jammer voor Agnes want met zon ziet het er heel anders uit... Na zo’n 25 mijl komen we op het door ons uitgezochte plekje. Enorm veel visfabrieken aan de kant (vissersschepen waarop gelijk alles wordt verwerkt?) en aan het eind een paar steigers. Nadat we al een keer hebben verlegd, blijkt dat we op een plek van een motorbootje liggen dat er net aan komt. Kortom, eigenlijk vinden we het daar allemaal nix dus vertrekken we weer. Het waren 2 prachtige manoeuvres waar we trots op konden zijn, dianne moet nog een keer weten wat ‘4’ meter is. We hadden een steigertje waar we 4 meter zouden uitsteken....nou mooi niet hoor, ruim 9! Nieuwe ankerplek uitgezocht  op de kaart, totdat Robert ineens een heel mooi haventje ziet.. (ja anker voor, achter, boot in/uit het water.....met regen bah!) 

Check, check dubbel check: we kunnen erin, sterker nog we wilden er al eerder naar toe maar toen was het te ver voor die dag: Bekkjarvik. Een prachtige haven, met water, stroom en ook nog allerlei heel gezellige winkeltjes en een supermarkt. Schot in de roos! En ineens is het ook droog!

We zijn hier af en toe het overzicht wel kwijt met al die eilandjes en plaatsen die op de kaart soms weer een andere naam hebben dan in de pilot. Dat zou te maken hebben met locale dialecten? Aan de hand van de vorm van de eilandjes zoeken we dan maar waar we zo ongeveer zijn....

R en ik gaan natuurlijk even rennen in Bekjarvik (ik noem het een workout van krap 1 uur zoveel heuvels) , we bezoeken alle winkeltjes, R scoort een nieuwe zeilbroek, Agnes een leuke jas voor Marleen, de bootvoorraad wordt aangevuld met allerlei lekkere verse spullen in en we zijn weer klaar voor de volgende trip.

Zo’n Noorse roeisloep wordt mijn project voor vd winter, wie doet mee? 

We gaan naar Sundal; het mooiste plekje van dit Hardangerfjordengebied als je ‘Vleut’ moet geloven. Vleut is een van onze pilots. Sundal ligt een heel eind de Hadjangerfjord in en aan het eind worden de bergen steeds steiler, hoger, heb je veel watervallen en bij Sundal heb je dan de Bonthus-gletsjer en een paar steigers. Het is een geweldig mooie tocht, tusssen vele eilandjes door en deze keer met zon! De foto’s spreken voor zich. Als we er bijna zijn krijgen we  een bui en vervolgens een prachtige  regenboog kado. De foto’s spreken voor zich. De grote waterval is ‘achter’ de doorgaande weg, even inzoomen. 

Het is hier overal enorm diep. Bij een diepte van meer dan 100 meter, staat onze dieptemeter op streepjes en dat is vrijwel altijd. .We schrikken ons soms een ongeluk als de dieptemeter ineens een diepte aangeeft, bijvoorbeeld 26 meter ‘t wordt ondiep hier’ wordt er dan gezegd en we snellen naar de kaart

. Aan het eind van deze fjord wordt het water ineens van diepblauw groen en springt de dieptemeter ineens op 4,5.. Je kunt je voorstellen wat dit voor effect heeft. Wat we nu lezen is dat hier zoveel water van de bergen komt dat zoet is en zich niet vermengt met het zoute water. Zoet is lichter dan zout en blijft dan ‘drijven’ op het zout. De dieptemeter zou dan op het deze scheidingslaag reageren. T Zou wel het gedrag verklaren. 

Ondertussen wordt er een wasje gedraaid want het zou morgen mooi weer zijn zodat de was kan drogen...........

We zien geen mooi ligplekje maar kunnen achter een vistrawler liggen met een tuinbank ernaast. Top plek, geen voorzieningen is ook geen hafnepenge :). Later komt Fransoice en Chantal tegen ons aanliggen een sportief stel op slippers en met een NEEL 45, boot of the year. Google maar eens een gave trimaran. Om 0800 verlaat onze Neel ineens zijn lekkere buurman, bijzonder. Later tijdens de wandeling vroeg hij of we ook weg waren gegaan ivm de Ferry, nee man! Geen Ferry gezien :)

Bergen dag 2

Robert en ik starten met een hardlooprondje. Dat blijft afzien met zoveel klimmetjes in dit gebied, maar het is ook geweldig want je ziet in korte tijd zo enorm veel. We zien weer een totaal ander deel van de stad, lopen langs de Grieghallen, de universiteitswijk en we zoeken de marina op. 

Spontaan, nadat we gezien hadden dat we nog een prachtig deel gemist hadden, besluiten we om de boot te gaan verleggen en en nog een dagje in Bergen te blijven en meer van deze mooie en plezierige stad te gaan zien. Deze marina ligt weer in heel ander deel van Bergen dat fors wordt (her)ontwikkeld en we hebben stroom, water, en alle faciliteiten.

Terug op de boot heeft Agnes al verse vis (mooiste zalmmoot ooit) op de vismarkt gehaald, ontbijten we nemen afscheid van onze Franse buren en gaan richting Marina. Via 2 bruggen, waaronder een voetgangersbrug die om de 2 uur opengaat komen vinden we een lekker plekje.  Het is wat puzzelen met de stroom, 6A is voor ons toch echt te weinig, op enig moment kan ik de stekker in een 10A stoppen, heerlijk. Shit, blijken we weer geen stroom te hebben. De een of andere eikel heeft onze stekker uit de 10A gedaan en in de 6A, laat maar..... Zo blijf ik wel bezig. 

Het is een gezellige haven met de nodige ‘woon’ yachties, mensen die op een zeiljachten wonen, sommige zelfs met de planten aanboord. Toch kostbaar liggen, zouden de kamers zo duur zijn of is het een statement, we zullen het nooit weten. 

In de middag gaan de wandelschoenen aan en maken we een prachtige stadswandeling om uiteindelijk bij het Akvariet (Aquarium) uit te komen. We hadden gelezen dat dit zeer de moeite waard was, met 9 grote en 40 kleinere aquaria. Dagelijks wordt 3 miljoen liter water (!) uit de Fjord opgepompt en via leidingen aangevoerd. Er is ook nog een hoekje met reptielen en we sturen Annick even een fotootje van een forse kakkerlakkenfamilie (op de stad Amsterdam is men zeer allert op dit ongedierte). 

Op de terugweg doen we een heel gezellig tentje aan voor een kop koffie.

Ondertussen regent het regelmatig; hoe de was die in de wasmachine droog gaat worden is nog even een dingetje. .

Het is een heerlijke stad; het lijkt welof het niemand deert dat het zoveel regent. Ik heb ook nog nooit zoveel regenjasssenwinkels gezien. Bij de Grieghallen zien we zelfs foto’s hangen van een zomerconcerten (buiten) waarop de muzikanten onder een paraplu spelen!

‘S Avonds gaat Agnes de keuken in om ons met een heerlijk etentje te verwennen. Nog nooit zulke lekkere zalm gehad!

Ik ga op zoek naar de laundry, na wat bellen (code voor een deur) en zoeken vind ik uiteindelijk onderin in een parkeergarage een deur waar ik met een code naar binnen kan. Daar staan 2 wasmachines en een droger....! Vervolgens is de vraag hoe je er weer uitkomt. Het is allemaal wat naargeestig, maar ‘t is er wel en we zijn er mooi mee gered.

Het betalen gaat in Bergen met een app die we gedownload hebben, de havendienst vaart rond en controleert. De code voor de droger blijken we te krijgen na betaald te hebben..., handig zo’n telefoonnummer. Je moet het allemaal maar weten.....

Foto van een openluchtconcert in Bergen.....

Bergen

Ik wil naar de kapper. En als dat hier niet gaat lukken....  In Bergen heb je om de 50 meter een kapperszaak (Frisor, meer mannen dan gemengd)  lijkt het wel. Eerdere pogingen in Sand liepen op niets uit... geen tijd, ik moest een afspraak maken ... en dat werkt niet als je op reis bent. Om 09.00 uur ga ik op stap en bij de 2e kapper heb ik beet. Ik kan om half 11 worden geknipt... heerlijk. En weer een stuk wijzer door de erg aardige kapster die mij ondertussen verschillende leuke haventjes liet zien op Google Maps........

Terug op boot is Agnes gearriveerd......., duurde even maar goed, googlemap’s offline werkt ook niet Aggie (Ag kwam om 2300 aan en sliep in een BestWestern zo’n 80 meter van de haven)

Agnes heeft een nieuwe AIS bij zich en Robert gaat hem gelijk erin klussen.. En ... hij doet het. Voor het eerst op deze reis zien we boten op een afstand van meer dan 2,5 mijl.... Vooral voor onze nachttochten belangrijk.... De reserve AIS van DigitalYacht wordt niet komende week aangesloten en als reserve geïnstalleerd.

Na paar koffietjes met wat lekkers trekken we de regenjassen aan en gaan de stad in. Want het belooft vandaag nauwelijks droog te worden. Het leuke is dan dat je er heel vrolijk van wordt als het even droog is...Die 260 dagen regen van de 365 is waar!

Bergen is een prachtige stad. De tweede stad van Noorwegen en is vroeger een tijd hoofdstad geweest. Weer een heel andere sfeer en uitstraling dan Stavanger. We laten de stad op ons inwerken, lunchen bij een gezellig tentje. Lopen langs een aantal bezienswaardigheden, zoals de Kunsthal, het binnenmeer (beter gezegd een vijver), wandelen door prachtige wijken boven het deel Bryggen en dat is veel klimmen. Veel mooie houten huizen en huisjes, maar er kan geen auto komen....Hoe lastig met je boodschappen.... Het mooie van de stad is dat je matig hoeft te kunnen timmeren en schilderen, het komt hier niet zo spits. Planken sluiten matig aan en verven is meer pappen, maar goed eea staat er al een paar honderd jaar dus thuis gaan we de lat ook lager leggen. Mooi is dat je erg veel elektrische auto’s ziet, veel Nissan Zero, BMW I3 en Golf-e, dit zijn wel de toppers. Daarna komen we weer naar Bryggen, daar heb je nog een wijkje met bewaard gebleven oude houten huizen, zoals vroeger de hele kade was. Dit deel is nu Werelderfgoed (Unesco). In de panden zijn allerlei winkeltjes gevestigd en die hebben we allemaal bezocht.....en een paar leuke souvenirs gescoord. Ook kwamen we die de pelsen winkel, een witte vosse vel voor 100,= en een vel van een jonge zeehond een tientje. Mocht geen foto’s maken, dit kiekje stond in eens in onze galerij: 

 

Terug op boot werd het boodschappenlijstje gemaakt. Morgen gaat Agnes lekker voor ons koken ...Verse zalm uit de oven..

Het tochtje naar de supermarkt was een flinke. Meestal kijk ik op Google Maps naar de dichtsbijzijnde supermarkt... maar daar staan geen hoogtemeters bij. Na twee flinke heuvels waren we er en vervolgens gingen Agnes en ik allebei onderuit op het rooster voor de supermarkt. Heel bijzonder; op een of andere manier was het ineens heel glad. Gelukkig allebei niets aan over gehouden behalve een paar blauwe plekken. Eenmaal weer thuis is het lekker chillen op de boot. Kachel aan, koken, route voor de volgende dag uitgezet, krantje, boekje, wijntje....en als kroon op de avond nog prachtig vuurwerk...

Vuurwerk, gezien vanuit de kajuit