Om 12.00 uur
zondag 7 augustus gooien we de trossen
los. ongeveer tegelijk met de Hester (Firstmate, Janny van boord) en de
Stormvogel (12 jerrycans diesel extra gevuld). De andere boten zijn direct (dan
bedoelen we binnen 10 minuten, velen waren nl. zaterdag al gereed )na het
Palaver rond half 11 vertrokken. Wij hebben nog even gezellig koffie gedronken
met Lennard en Kay, die aan het eind van de dag vertrekken naar Lissabon om in
die omgeving de vakantie voort te zetten! Len maakt vele mooie foto's van ons
in de baai van Horta.
De zon
schijnt volop en we gaan met een lekker
briesje van zo'n 10 knopen de zee
op. We melden aan Ocean people dat we
met onze routeringsoftware gaan varen.
Dat is een programma dat gekoppeld is aan weersinformatie en vervolgens voor jou de tocht uitzet ,
afhankelijk van jouw parameters. Wij hebben in gesteld op onder de 3 knopen de
motor aan. Op het moment van vertrek
rekent hij uit dat we dan 8 etmalen kunnen zeilen en 10 uur motoren; hij leidt
ons zoveel mogelijk om de stukken met windstilte (want die heb je ook op de
Oceaan. Elke ochtend halen we de actuele
informatie op en kijken dan wat er veranderd is en passen onze koers wat aan.
(wij geloven niet dat het in minder dan 10 dagen kan, maar we gaan het zien).
In ons hoofd kan het 12 tot 15 dagen duren. De eerste dag motoren we 6 uur, pff
de eerste 6 vd 10 (voor 4 dagen diesel bij ons).
Tijdens het
Palaver hoorden we dat het Kanaal 'op slot zit'. Oftewel zeer harde oostenwind waar we niet tegen in
kunnen. Het Kanaal moet je ruim uitleggen, dat loopt tot LandsEnd) Hoe dat over
een dag of 10 is, is de vraag. (wat is de waarde van een weersvoorspelling van
10 dagen??) Ook worden er 5 uitwijkmogelijkheden geschetst als we in een lage
drukgebied/depressie terecht lijken te
komen over een dag of 5. In elk geval is
A Coruna vooralsnog geen uitwijkmogelijkheid omdat het daar de komende dagen
stormt. Deze uitwijkmogelijkheden zijn ook om de zeilers te laten beseffen
dat het doel kan wijzigen en de mindset
op verandering moet staan.
De groep
gaat bij vertrek eerst een paar dagen
ten oosten van de Rumplijn varen, ons programma zegt ten westen om zo zoveel mogelijk
wind te vangen. Wij brengen Ocean People
is op de hoogte en zijn benieuwd hoe dit gaat uitpakken. Feit is wel dat we vanaf het einde van de eerste dag al geen
marifooncontact meer hebben. De 'calls' die we om de 06.00 uur hebben gaan aan
ons voorblij. Maar met de Iridium geven we onze posiltie (0600, 1200, 1800, 0000)
door en kunnen we mailen en sms-en met de andere
zeilers met natuurlijk de nodige grappen en grollen.
Na de eerste
dag zitten we al in ons ritme. Tijd te kort bijna! DK heeft 's avonds de eerste
wacht van 9-12. R van 12.00 tot 03.00 uur D weer van 03.00 tot 06.00 etc.
D kan daarna doorslapen (eerste dag tot 12.00 uur, oeps). R slaapt buiten verder en zet elke keer de
keukenwekker op een kwartier om even rond te kijken en alles te checken . Dit
houdt R uren vol en we voelen ons dan ook prima uitgeslapen. Een powernapje in
de middag pakken we vaak wel.
R gaat al rond
20.30 naar bed. In de tussentijd zijn we bezig met dolfijnen spotten (dagelijks
een groep rond de boot gehad) en
Walvissen (en grote spuiter vlak achter
de boot, maar de vis niet echt gezien...
Verder natuurlik bezig met weer, de eerste dag viel onze sateliet (Iridium GO)
aan Ipad gekoppeld) telefoon uit en R is een groot deel van de dag bezig
geweest om deze weer aan de praat te krijgen (en gelukt!!!) want daarmee halen
we ook de weersinformatie (gribbfiles die wind/luchtdruk in zich hebben) binnen.
Het hoogtepunt van de dag is de warme maaltijd. Het voorbereiden hiervan kost ook aanzienlijk meer tijd op een
schommelend of scheef liggend
schip. Vanaf dag 3 komt daar brood bakken bij. En er moet natuurlijk een blogje
bijgehouden worden. Op dit moment (woensdag 10 augustus nog geen boek open
gehad, wel tijdschriften die het flottielje rond gaan, ook heerlijk.
Het is 's
zomers warm op de Oceaan, R is de eerste dag flink verbrand (buikje) en ook
mijn benen zijn mooi roodbruin; en dat
terwijl ze al flink gebruind waren.
Gisteren
dinsdag 9 was Annick jarig, we hebben
via onze sateliet telefoon voor haar gezongen en konden haar zo ook even feliciteren, En dat vanaf de Oeaan! En we
hebben dit natuurlijk even gevierd tijdens de dagelijks (alcoholvrije) borrel!.
Inmiddels is
het vrijdag en we zijn op of net over de helft denken we. Tot nu toe loopt het prima. Afgelopen avond
en nacht flinke wind gehad (25-30 knopen, zo'n
7 bft). Dat was wat minder relaxed want ook nog regen en af en toe een
stuk golf in de kuip. In de loop van de ochtend werd het gelukkig droog en nam
de wind af tot bijna nul, maar nog wel flinke golven. We hebben de lange broek
en trui weer binnen handbereik, ook overdag.
Met enkele schepen hebben we contact via de satelliet telefoon. Bij de een is de stuurautomaat kapot en hij
vaart nu op de reserve... Een andere boot is aan het vieren dat ze de wc hebben
kunnen maken ... geen lekkere klussen voor op zee. (Achteraf horen we dat de
halve zoetwatervoorraad door deze wc was gelekt
en dat al na een paar dagen. In
Falmouth hadden ze met 4 man aan boord nog precies 10 liter over.. )
Zo weten we ook dat de Stormvogel biefstukken bij zich heeft!!! (zij hebben een
diep vries). Bij de Roboot is de crew aan het stofzuigen. Wij houden ook
statistieken bij van bv "zeil/motoruren"tot nu to zo'n 10 motoruren ,
in de zeilersjargon "het ijzerenvoorzeil". Dagelijks krijgt Victor de
positie die hij rond appt., vaak met extra info. Vic is onze Marconist on the
wall, de taak vervult hij prima, dankdank.
We hebben
ons eerste brood gebakken, hartstikke lekker en bijna op en verder heerlijk
maaltjes. (broodkneden doe je met 1 hand, dit bespaart water bij 't handenwassen)
Nasi met een lekker eitje en satesaus,
noedels met wokgroente (zonder garnalen die hebben het niet overleefd waren we bang), een ovenschotel met
bleekselderij, aardappel, knoflook, rode ui en port salut (Azoriaanse variant
dan), kapucijners met van alles erdoor, pasta met tonijn/prei, zuurkool etc en
dat koken we dan steeds voor 2 dagen. Tot nu toe elke keer een succes, want
ondanks dat we weinig doen hebben we wel de hele dag honger. Tussendoor bakken
we eieren, pannenkoeken, hebben we soepjes, noedels etc De tafel is een zitkussen en we eten meestal
uit een "bakje", van een bord schuift het af en is het in recordtijd
KOUD. Zoals je hierboven leest is de fourage in handen van Dianne, Robert is er
voor de afwas. Door een duidelijk en strak inkoopbeleid mankeert het ons aan
niets. Chapeau voor de kok van de Zeerob. (vorig jaar 3-hoek-noordzee hadden we
voor iedere trance dezelfde maaltijden........werkte ook maar toch, dit is
beter)
Op zaterdag
horen we op de oproeptjjd (6-uurs conference call/online palaver) ineens weer
de heldere stem van 'relay'-Mia' van de
Mjollnir Die klinkt ons mij Dianne, als muziek in de oren. Na een week geen contact met de andere
zeilers ineens weer 'een bekende in de
buurt'. Later deze tocht wil ik, robert, hier nog over spreken....was ik niet
gezellig genoeg. Afgezien van de
vrachtschepen en tankers die je toch wel regelmatig ziet. De Mjolnir is enorm
blij dat ze ons op de AIS in het vizier hebben en marifooncontact, wel zakelijk
hoor, geen ge-OH. Zij konden niet zo
hoog aan de varen (Malo 37, pracht schip overigens) als de rest van de groep en
zijn in de loop van de dagen steeds westelijker terechtgekomen. Weerberichten
van de organisatie gingen voor hen niet meer op en voelden zich hierdoor niet
zo happy. Wij hebben onze eigen weer-info (zie-youtubefilmpjes) en
vanaf dat moment sturen we ze regelmatig het weerbeeld naar de Mjollnir. We blijven op zo'n 10 mijl van elkaar varen;
wij varen immers vrijwel alles met onze windvaan en die gaat niet altijd in een
rechte lijn, en R wil 's nachts zijn hazeslaapjes (25 min) kunnen doen, net als
Mia. 10 mijl is dan een lekkere veilige afstand en je ziet elkaar op de AIS.
Van Mia hoorde we dat zij 30 minuten slaapt, das echt veeeeel meer.
Met onze weer info konden zij ook lekkerder zeilen, want met onze routering software
zochten we de ideale wind/koers op en ontweken we zoveel mogelijk de vele
windstiltes die anderen wel hadden. In
Falmouth blijkt pas hoe blij ze waren met ons in de buurt; hartverwarmend.
's Nachts genieten we van de enorm heldere sterrenhemels. Met ons appje
Starwalk proberen we de dieren in het heelal te herkennen; fascinerend! R. heeft de Pegasus vastgelegd,
los van de hemel is de software ook indrukwekkend ontwikkeld, Starwalk.
Via de
Iridium hebben we met 5 boten 'ouwehoer contact'; gezellig praat. info over wat
ze zien onderweg, hinder die ze ondervinden,
of grappen over andere boten. De Playmobil is door z'n wc papier heen...
dat blijkt geen grap; allerlei suggesties doen de ronde.... De Roboot is heeft
nog maar 50 liter diesel en moet nog wel een stuk.... de Stormvogel, de
olieboot, ziet handel met zijn 12 jerrycans extra diesel. Kortrom er is altijd
gein, Hester gaf mij, R, opwarm noedels..brrrrrrrrrrrr, maar Hester zou mee
biertje pakken op de scillys . Dagelijks zo'n 1-2 sms'jes maakt het leven ook
weer aangenaam. Vic stuurde we een dagelijkse positie.
Op 15
augustus meldt Mia enthousiast dat ze weer een enorme groep dolfijnen hebben.
Wij zitten hier vervolgens ook weer naar uit te kijken en horen al snel een
hoop gespetter. Echter geen dolfijnen, maar een grote gele skippiebal.... een
visboei? Bij een diepte van 5 km? k..!
We zeilen zo'n 7 knopen , wat nu. R probeert met de pikhaak de lijn te pakken
te krijgen om die door te snijden. De kracht is te groot, R heeft het handvat nog in de
hand, maar de pikhaak drijft snel van ons weg. We proberen snel te gaan bijliggen,
maar gaan nog steeds hard en er is een flinke deining. Dan de achterklep open,
R op z'n knieën op het trapje, aangelijnd, D aangelijnd en ook op de knieën
proberen we op de hand het achteranker wat te laten zakken om dit onder
de lijn te krijgen. Na een paar pogingen lukt dat. Met vereende kracht kunnen we
de lijn wat omhoog trekken zodat R die net kan doorsnijden. PFFFF (hoera voor
het duikmes, heeft nl. kartels) Vervolgens zien we rechts van de boot nog ineens
twee ballen op duiken. Het blijkt een meteo station te zijn (geel met antennes)
dat met een paar rode ballen op zee drijft en wat we om de kiel hebben gekregen.
( de grootste angst is deze dikke lijn van 12 mm om het roer of de saildrive,
da's pas echt dikke ellende. R kan de antennes
grijpen, de ballen zo lichten en weer een lijn doorsnijden. (sorry...).
Daarna lijkt het of we vrij zijn en kan R zijn broek uitwringen. Even een
stressmomentje, maar als team opgelost. Vanaf dat moment heeft de Zeerob
D&R tot het elite-team verheven.
De meteo
info die dit station afgeeft zal wel niet meer zo betrouwbaar zijn....
Om de paar
dagen maken we een filmpje met een journaal. Zodra we goed internet hebben
(....) volgt dit. Maar niet in Falmouth...wat een crime hier met data en
kaartjes, ze kunnen nog wat leren van de Portugezen (voor € 10 onbeperkt
internet voor 10 dagen!). 3 keer naar de O+ winkel, levert een kaartje maar
GEEN hotspot...
Naarmate we Engeland naderen moet de lange broek aan en wordt het weer
somberder. En we zien veel vissers. In
de wacht van Dianne 5 vissers die om ons heen krioelen en 2 solozeilers, heb is
bijna druk! Daar wij andere als vijandig beschouwen heeft D de hele nacht op
site gestaan om ze te spotten.
De laatste
nacht hoort Dianne in haar wacht dat Hester een probleem heeft met de motor.
Koelvloeistofpomp kapot en nog 55 mijl te gaan.... Hester, da's geen scilly's! Maar de stress is
hoog dus wij gooien de steven naar 't zuiden. Na 3 uur kruisen we de sleep en
zorgen voor een sleepspruit achter de Zeerob en gaan de rest van de dag
Stand-by varen. De andere boten die hulp aan boden, de Felice en Mjollnir,
varen door ivm de opvang, wij zorgen dat we op zicht afstand stand by
blijven. De laatste 2 uur staat op 't
voordek om de vele visboeitjes te spotten in de mist, schemer en later in t
donker. Uiteindelijk lopen we rond half 12 's avonds Falmouth binnen. We leggen
aan bij een Engelse Contest, zo'n eikel zonder stoot willen. Jammer man wij
komen van ver en gaan naast jou liggen, boze koppen, doch we mochten blijven
liggen. Zo'n vent moet verplicht stootwillen buiten hangen als je buiten op ligt.
Falmouth is DE aanloop van de oceaan, na 10-11 dagen wil je gewoon aanleggen en
niet tobben....
1 man loopt
nog over de Contest en haalt bij de Vlietstroom 6 pizza's onder de buiskap
vandaag, we hadden geen honger maar de Shaula en Zeerob hebben om 0100 6
pizza's op en enkele biertjes/borrels. Ondertussen mogen we getuige zijn van 3
maal 50 jaar van Yvonne, AZT, BST, NZT. Om 0200 gaan we voldaan en tevreden te
kooi, oceaan bedwongen!
