Kanaal, Golf van Biscaye, Spain 11-14 juli

Voor de oversteek is Dianne al bezig met ‘lijstjes’ , wat eten we wanneer, wat maken we klaar voor we gaan en wat moet in de ‘zeela’ voor de lekkere trek onderweg.. (Op zee kunnen we moeilijk bij onze voorraad onder de bank). Gelukkig zit voor dag 2 de Babi Pangang van Pa in de vriezer, super lekker! Zelf ben ik met het schip en weer bezig, ik kijk al een aantal dagen naar het weer. 

Weer 

Het weer zit al vele dagen in de goede hoek, noordelijke winden. Dit geeft lopende wind en beperkt het aantal ‘aandewindse’ rakken. 2 dagen van te voren maak ik de Ipad klaar die qua navigatie een volledige back up is van de Plotter. De ipad heeft GPS en kan zo’n 5-10 uur zonder stroombron, Navionics en WeatherPro gekoppeld aan de IridiumGo.  Deze is gereed, kaarten kloppen etc. Nu nog met Dianne op de PC het weer in kanaal en op de atlantische oceaan bestuderen. Hierna draaien we een routeringsprogramma wat de route laat zien met de komende winden en ook hoe dit is als je 12 uur later weggaat. 

Als we onderweg zijn haal ik iedere 6 uur weerinformatie binnen en beoordeel dat voor de komende 24 uur. Dit geeft rust en stabiliteit aanboord.

Alle seinen staan op groen. 

De grabbag nog nagekeken, zit erin wat erin moet zitten ed. De Golf van Biskaje heeft een slechte naam, vooral door het verschil in diepte als je het ‘continentale plat’ af vaart, dan ga je van 200meter naar 1000-5000 meter. 

Wij blijven op de 1.000 meter lijn, toeval hoor. 

Donderdagmiddag 1600, betaald bij de havenmeester. We zijn nog even het dorp ingelopen voor ‘veren’ dit ivm de deining in de havens. Helaas, ik kon er maar 1 kopen :(. 

Navigatie

We zetten de route uit tussen de traffic zones door, vooral bij de kust van Brest is een dubbele zone waar we langs willen. De vele vissers onderweg zijn soms een ‘gevecht’ mbt de koersrechten. Meestal vaar ik er naar toe en op zo’n halve mijl afstand wijk ik 20 graden van koers tot ik ervoor bij ben.....niet iedereen was het hier mee eens! Had in eens veel lichten op ons afvaren, maar wellicht was het gewoon zijn koers. Hij had ons niet opgeroepen.

Volgens de routering kunnen we redelijk op ons target afvaren, we gaan starten in de hoek van Frankrijk & Spanje “Pasajes”, hier is met bijna alle winden binnen te lopen.

Brandstof

We hebben geen brandstof ingenomen in de UK, dan hebben we weer RodeDiesel in het systeem en daar zijn de douanes redelijk fel op. We hebben nog zo’n 400 liter in de tank, da’s zo’n 100 moteren. Kortom dit moet voldoende zijn. 

Lectuur.

We hebben van de kinderen nieuwe lectuur, uiteenlopende leuke tijdschriften gekregen. Hiernaast wisselen we boeken, e-boeken en luisterboeken af. Afhankelijk van de wacht heb je meer of minder zin in boeken. Daarnaast is er veel Netflix gedownload dus Dianne kan vooruit. 

Tijdens de tocht hebben we regelmatig contact met de buitenwereld, een aantal personen heeft ons iridium-telefoonnummer waar we op kunnen sms-en. Al denken sommige dat het een mail-adres is :), zo’n 130 tekens denk ik. 

Tijdens de reis naar NoordSpanje merkt Dianne op:”heb nog geen vakantie-gevoel”, klopt, in de 13 dagen onderweg zijn we er 7 (nachten) op zee. En vakantie is iets anders dan reizen, toch?!. Na vertrokken te zijn komt de Broccoli met Gnogghi op tafel, een niet te versmaden hapje. Blij dat dit door hellofresch bedacht is, broccoli in ere hersteld.  De eerste dag is het inslingeren en druk met verkeer op het water, hierdoor is er weinig rust aanboord. We draaien onze 3 uur op, 3 uur af wachten.

Dag 2, start zo rond 1200 als we weer fris en fruitig zijn en begint goed, mooi weer en we zien al vroeg enkele vinnen in het water. Later op de dag worden we een aantal keren beloond met het spel van dolfijnen. De wind en golven zijn lastig, zo’n 12 knopen is te weinig om de Code-Zero vol te houden, we klappen veel. Hierna gaan we vlinderen en dat setje blijft zo’n 24 uur staan, heerlijk gaat dit. Ondertussen luister ik het “oude Nest” uit, mooie documentaire over ‘t verzet. Deze 2e nacht heeft veel vissers, allen blijven dan in een gebied van zo’n 10-15 mijl bij elkaar figuurtjes draaien. Maar dat houd de wacht actief en krijg je minder slaap.

13 juli, Dag 3! We leven op Britisch Summer Time, BST aan boord dus Dianne was in Nederland al jarig, maar in NL nog niet.. Sarah aanboord, tjeetje wat gezellig. We krijgen van de diverse familie-leden gezellige sms-en en daarnaast is er de flessenpost. Zo’n flessenpost is super, zeker dat mensen zover vooruit er aan gedacht hebben.  

‘S Avonds krijgen we nog een klein frontje overons, zo’n 27 knopen wind dus zetten tijdens de wachtwissel om 00.00 snel even een 1e rifje. Hierna is het schip beter onder controle te houden, we koersen zo’n ruime wind. De dolfijnen hebben geen last van de wind en onze snelheid en blijven komen en spelen!

De dag is gezellig met prachtig weer, we eten vandaag een ovenschotel met Bleekselderij, aardappel, rode ui, kaas (cheddar ipv port salut, maar ook heel lekker. Uit de oven. Heerlijk!

Halverwege de dag blijkt dat we weer in een andere tijdszone zitten. Onze iphones/ipads pakken de Spaanse/Frankse/Nederlandse zomertijd weer op. Dus maar 23 uur jarig dit jaar!

14 juli  Het lijkt er ‘s ochtends op dat we vandaag gaan aankomen in Pasajes, waarschijnlijk wel in het donker... Dus we lezen ons nog eens goed in de Pilots (Vaarwijzer van Clemens Kok, Reeds, en een Imray Pilot ‘South Biskay’.  Een laatste prachtig dagje op zee maar we tellen wel af! Volgens onze berekening zouden we rond 01.00 uur kunnen aankomen. Wel in het donker. We bestuderen de pilots nog eens goed. Dat zou moeten kunnen, heldere lichtenlijn, rustig weer... We gaan ervoor. Zn 15 mijl voor de kust hebben we weer bereik en ben ik (Dianne) even onder de pannen. Alle lieve verjaardagsappjes, mails, facebookberichtjes. Fantastisch! Dan naderen we de aanloop; toch wel even spannend, of nee focus noemen we dat. We zijn beide heel alert, worden om nog even getrakteerd op enorm veel vuurwerk aan de Franse kust; blijkt het 14 juli te zijn... feestdag. Voor de kust een flinke deining; ondanks het bijna windstille weer dus ineens flinke golven. Daar moeten we maar aan wennen hier.. Tussen een nauwe ingang (200 meter blijkt de volgende dag nog smaller dan in het donker), varen we langzaam naar binnen. De ankerplek die we voor ogen hadden bleek er meer een voor dinghy’s. We varen door tot een haven waar ze ook bezoekers ontvangen (is lang niet overal zo hier) en zien een mooie langssteiger. En tja een half uur later ontkurken we de fles en proosten op de start van onze vakantie. Het is een heerlijke temperatuur, we liggen aan de buitensteiger van de haven op een rivier. Het is hier prachtig. Vanaf nu doen we lekker rustig aan.