Dianne rende ’s ochtens naar de top van de berg voor Guetaria en keek even langs de vuurtoren over de oneindige atlantische oceaan. Ik besteedde meer tijd aan de workout, de Achilles laat het afweten, en hierna lekker naar het strand om een aantal banen te zwemmen, zo’n 600 meter schat ik....voor mij een forse afstand. Het schip wordt vandaag afgesopt. Rubberboot opgeblazen; jawel hoor met de elektrische pomp. Fluitje van een cent :). En vervolgens Robert met de slang in de rubberboot...het zout vliegt eraf.
We lopen nog eens door het stadje en verwonderen ons over de bouw in, op en over rotsen. Het schip van de kerk loopt in hoogte op naar het altaar. Heel bijzonder gevoel als je er loopt. En we gaan natuurlijk weer zwemmen tijdens de siësta en kleuren al aardig bij.
Hierna chillen, ik kreeg nog een artikel binnen wat herschreven moest worden voor het GA blad. Vic laat af en toe van zich horen als aanmoediger en bij het inhalen van de RASSERS die de Vierdaagse hebben uitgelopen. De dag vliegt zo voorbij met strand, zwemmen, loeren en lezen, kortom het lijkt te gaan lukken....geen snelheid in de dag. Na het eten, jawel een lekkere preitaart krijgen we buren een Polaris 50, doordat ze geen Spaans kenden kregen ze met geen havenmeester contact. Kennelijk hadden ze diverse havens geprobeerd en niemand spreekt Engels of Frans. Men kwam vragen of wij buren wilden, natuurlijk en even later bleken het 3 Zuid-Brusselaren te zijn die hun schip in de kop van Frankrijk hadden. Ze waren bekaf, hadden 40 uur gevaren en bij 25 knopen was het schip niet makkelijk te varen :). Wij lijken weer een klein scheepje naast zo’n bakbeest!
We leggen lijnen en zetten een krukje op de wal voor onze kleine Belgische buurvrouw.
‘S avonds lopen we nog een prachtige kustroute en komen uiteindelijk in het hart van Guetaria, jawel op vrijdagavond, een genot. We zakken op een terrasje en drinken er nog een glaasje op het mooie Noord Spanje. Niet te geloven hoe goedkoop: 1 rosé en en een witte wijn voor € 2,50! En de tweede keer weer dus kennelijk geen foutje. (En geen hoofdpijn de volgende dag).
20 juli 2019
10.00 Vertrek naar Motrico (Mutriku), zo’n 2 uur motoren. We hadden 3 dagen al geen stroom van de wal aan....en de meter stond op 72%. De kustlijn volgde we op de waterdieptelijn van 35 meter, een geweldig gevarieerde kust met prachtige rotsen. Heb er een filmpje van dat op YouTube komt. Rond 1200 komen we binnen en worden ook hier door een collega zeiler opgevangen en liggen in een mum van tijd. Grappig, soms lastig, is te zien dat men het niet kent om een lijn terug te geven.....ze knopen hem snel vast. Maar zeer behulpzaam.
Nog geen Nederlandse boot gezien sinds we in Spanje zijn gezien. Ook deze haven is veel moderner dan in onze pilots; we houden e.e.a. goed bij om aan de redactie van de Vaarwijzer te sturen (i.t.t. De Vaarwijzer (laatste druk 2012) zou je hier alleen kunnen ankeren en er is inmiddels een prachtige haven). Het is hier wel drukker, vol met Fransen. Het lijkt of die nu vakantie hebben? En hier begint morgen een feestweek. We gaan het beleven: nu zien we al veel verkleden jeugd, ‘t lijkt wel carnaval, stierenvechten, muziek, vuurwerk volgens de havenmeester een groot feest. Maar als we de drukte even zat zijn hebben we een heerlijke ligplaats, met uitzicht op de het havenhoofd en een stukje zee.
Motrica is totaal anders dan de eerder stadjes. Tegen een hele steil berg gebouwd met heel veel en lange steile trappen. Als we een plattegrond bemachtigd hebben zien we dat er op diverse plekken van de stad ook liften zijn. Dat is echt geen luxe. Ook hier wordt weer veel gezwommen in en om de haven. Het is ook heel groen. Morgen pakken we de fiets (eerst met de lift omhoog denk ik) en gaan we via de kustweg richitng Lekeitio (tip uit de Vaarwijzer). Zou te doen moeten zijn.....
Voor een beeld zie het filmpje:
Www.youtube.com/watch?v=FUWjlHoF4d4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten