Bilbao Guggenheim en gasten!

Na een flinke zwemtocht (10 rondjes rondom Harry en de boot), zo’n 500 meter schatten we in, lichten we het anker en gaan we naar een van de twee havens. De goedkoopste natuurlijk. Als je hier ankert, zoals we deden ben je een ‘budgetzeiler’ lezen we, dus de keuze is terecht. We krijgen een mooie box op maat en bij aankomst staan er 2 havenmeesters te wachten om ons op te vangen. De haven is gezellig, er wordt veel geklust links en rechts. Alle schepen liggen aan zware veren, dus die van ons komen ook uit het ‘vooronder’, en jawel een heerlijke nacht gehad. Nu we goed liggen mbt de deining is het besluit genomen om NU te poetsen ipv vanmiddag. In zwembroek is het lekker poetsen op het dek, Len zal trots zijn...hoop dat hij het straks ziet. 

 

De dag staat in het teken van Guggemheim. We gaan met de metro richting stad, dan neem ik de oortjes mee en kan lekker het luisterboek ‘lezen’, ‘Een goede man slaat zijn vrouw’ van Joris Luijendijk. De metro is van eind 90-er jaren en ziet er schitterend uit. Na 20 minuten metro en 0,5 uur wandelen, staan wij voor een immens van titanium, marmer en glas geconstrueerd gebouw: het Guggenheimmuseum. Na een geweldige lunch in de Brasserie van het museum  bekijken we het gebouw. Vanaf de brug over de loopbrug waar net als in Dan Browns ‘De Oorsprong’ de stoom over ons heen kwam. Het is veel groter dan we hadden verwacht en - ook al hadden we wel plaatjes gezien- veel en veel imposanter. Het was ook een machtig gevoel in het gebouw te zijn, over het algemeen waren het heftige thema’s waar aandacht voor werd gevraagd. Doch we kwamen er met een blij gevoel uit, blij dat we in vrijheid geboren zijn en mogen leven. 

De hele dag blijven we onafhankelijk van elkaar terug komen op zaken die we gezien hebben, Len en Kay gaan morgen ook. We zijn benieuwd wat ze ervan vinden. De temperatuur, zo’n 10 graden minder dan in NL, toch nog steeds 28. 

Het is weer een feestdag: Don Juan, dus alles dicht en een bijna autoloze stad. We komen om 1800 op de boot en nog geen halfuur later melden Len en Kay zich. Gezellig! Mooi op tijd, geen last van de brandstofproblemen op Schiphol, de mazzelaars.  Tijdens de borrel ben ik nog even voor Annick bezig zodat Mente als ‘familielid’ ook gebruik kan maken van onze navigatieapps bij het ‘schipperen’ rond om Sardinië. Na een borrel is het tijd voor inschepen en eten we gezellig in de kuip onze favoriete gnocchi & broccoli schotel. Om 2300 gaan we allen te kooi, Netflix en de boeken gaan open. Helaas is mijn boek uit wat we van Janny en Erik kregen ‘Carlos Ruiz Zafon’ Het spel van de engel. Een aanrader. D is nu bezig met Hotel Europa: genoeg gespreksstof.

 Troffen we aan in het museum

Ze zijn er! En met hun komst begint het ook t regenen. Weersomslag die een paar dagen duurt.