Daar gaan we, binnen 1 uur besluit genomen, uurlater schip zeevast. GO!
Vanuit Frankrijk krijgen we nog appjes dat Rianne en Roberts vader aan het kokkerellen zijn. Het water loopt ons in de mond... maar die bruchetta’s kunnen wij ook maken. Tomaat, knoflook, olijfolie, bosuitjes, dressing en in de oven..... wij doen vast niet voor hen onder. Heerlijk zo’n lekkere oven (en een goede bootvoorraad..
Maar dan, wat een K.koers ruime wind, proberen met fok/grootzeil, later met alleen gennacker weer niets. Man wat moeten we, een vreselijke zeegang met forse golven waar we van links naar rechts geschud worden en nog steeds maar 8-10’ wind....... Dan maar paar uur op de motor, nou dat blijkt ook een slecht idee, wordt er niet beter van. Dan maar zacht de motor bij en ook dit blijkt holderdebolder, het zal wel door het Skagerak komen. Kaapeffecten en grote dieptes.
We hebben de wind pal achter en gaan afkruisen om toch te kunnen zeilen en het enigszins comfortabel te houden aan boord. De afgelopen dagen heeft wind ZW gestaan en de flinke golven komen nog uit ZW, wij hebben hebben nu Noorden wind en daarnaast heb je nog stroom. We proberen de gennacker een tijdje, maar door de golven blijft hij niet goed staan en krijgen we nog meer klappen. Kortom het is een soort wasmachine waarin we zitten. Alles klappert en maakt herrie. Om onverwachte gijpen bij een hoge golf te voorkomen hebben we de bulletalie gezet. Ook de giek krijgt een provisorische neerhouder, alles met meer dan 0,1 mm speling is herrie. In die wasmachine willen we niet te lang binnen staan te kokkerellen, zelfs Robert niet die nooit ergens last van heeft een matig maagje, en we zijn weer heel blij met onze nood-voorraad van de Texelse slager. Blikje opwarmen rijst erbij en we zijn weer klaar. Je moet ten slotte wel blijven eten.
Lezen is bij deze golven wat onaangenaam, maar gelukkig heeft Robert een paar boeken via Storytel gedownload en kunnen we lekker luisteren. Momenteel luistert Dianne “Maarten van Rossum” en ik ben in HomoDeus bezig en Warren Buffert.
Tegenmiddernacht draait de wind naar het oosten en kunnen we eindelijk fatsoenlijk zeilen; en dat slaapt ook een stuk lekkerder. Tijdens de ‘wasmachine’ lag je op je huid te rollen, koptelefoon op (kadootje van Willem de jong van de Sjans) en lekker naar Jim van de Zee luisteren. Dan hoorde geen/bijna geen geklapper etc. Zo rust ik een aantal uren, echter na 2 uur ben ik het liggen zat en geef het bedje aan Dianne.
Het ritme zit erin, wachtje op/wachtje af en zo verder. De dinsdag krijgen we prachtig weer en zitten uren lekker in de zon terwijl de Zeerob voortgaat. Iedere 12 uur halen we nieuwe weer files binnen en zien dat de wind eerder zuidwest is dan verwacht en proberen gaan zelfs overstag richting Engeland en varen zo een uurtje of 6.
IJmuiden gaat het niet worden, dik 6 als wij er zijn en ZW. Geen zin in, appje naar Kees en Hilde dat we Vlieland aan doen, makkelijk zo’n geleende Iridium GO (dank Wim, van de Anne). We zetten uiteindelijk Dubbelrif en lopen met wind tussen de 18-25’ richting Vlieland. De windvaan hebben we er niet op daar we eea nog niet goed doordacht hebben, de kraan op de stuurdemper zit in het luik.... da’s niet handig. Maar ook de “autopilot” stuurt lekker op de wind. Ondertussen bakt Dianne even een vers brood: deze keer een ‘rustiek oerbrood’... Uitstekende gelukt, al zeg ik het zelf...
Uiteindelijk zien we de koers van 180 langzaam minder worden en gaan richting Ameland. Nog een slag......nee dat doen we niet ivm de TTS, dan kruisen op een onhandige plek. We komen de eerste TTS geen schepen tegen en de 2e tref ik er 4, MS Valerie vraagt mij ‘what are your Intentions’ , achter je langs en zo gezegd zo gedaan. Rust bij hem en ons aanboord.
Na de TTS besluiten we om te gaan Vissermannen, we lopen lekker en uiteindelijk kiezen we de laatste 4 uur voor 3’ / uur om niet voor 0800 op het dek stappen van een slapende boot op Vlieland. Echter weinig Vlieland, na 3 dagen op zee zien we dubbel ROOD! Vlieland ligt vol met ‘havenplakkers’ . En dat zal met deze wind wel niet veranderen. Bellen heeft geen zin, geen havenmeester en we respecteren de lichten. natuurlijk had de Novatrix van Jaap en Marjolein ons wel langszij willen hebben. We draaien om, dan Terschelling. Dat is maar 2 uurtjes verder. Daar varen we in, wat een drukte....... ook vol met ‘havenplakkers’ .We keren om en Dianne belt de havenmeester, na 3 keer contact. Oh kom maar hoor, wij komen en een leuke knaap in een rubberboot legt ons wel tussen de motorboten (dit terwijl we al bijna lagen en een LUL aan boord van een motorboot ons niet langszij wilde omdat we de havenmeester niet gesproken hadden. We varen achteruit een ‘gat in’ links en rechts al drie-dik- dubbel, midden in dit gat een contest die ons wel naast zij kon hebben. Ruim 25 plus knopen wind, gaat lukken riep de havenmeester ik duw de kont wel om met de rubberboot...... Nou, dat zal wel maar zo’n volle haven met zo’n manoeuvre en dan dadelijk een 30 kg anker bij iemand door de ruit jagen, bekijk het maar. Best havenmeester dank voor je positivisme, ik ga door. In de regen! En jawel zo lagen we 4 uur later voor Harlingen. Daar waren de vloedsluizen dicht en moesten we nog 2 uur wachten in de stromende regen (niet voorspeld...) naast aardige mensen op leeftijd uit Burghsluis die weg waren van een Breehorn! Ze hadden slechte ervaring in de Noorderhaven. Vorig jaar schade gevaren omdat ze aan het eind moesten keren en iemand vervolgens zijn boot niet in bedwang had en op hun invoer. In eerste instantie besluiten we beide naar de Zuiderhaven te gaan (andere brug, niet pal in het centrum). De brugwachter/havenmeester haalt ons over en geeft aan dat er ruim plek is en we nog prima in de Noorderhaven kunnen. En zo liggen we dan 3 dagen en 5 uur na vertrek ui Skudeneshavn in Noorwegen op een prachtig plekje aande kade in Harlingen. Heerlijk plekje waar we de hele dag wel kunnen kijken. ‘S Avonds trakteren we onszelf op een lekker etentje in het vast eetcafe waar we graag kome (Nooitgedacht).
Maar we worden pas echt beloond als we vrijdag wakker worden. Volop zon! Lekker ontbijten in de zon, niet te warm. Bootjes kijken die aankomen en vertrekken. En verder hoeven we helemaal niets behalve wassen, boot poetsen, rondje door Harlingen, visje eten, naar de AH.... Waarschijnlijk zijn wij twee van de weinige Nederlanders die zo blij zijn met zon en deze heerlijke temperatuur. De korte broek kan weer uit de kast. Het is ook weer heerlijk om in Nederland te zijn en nog gewoon 2 weken vakantie te hebben (vind ik dan, Dianne; R heeft een wat dubbel gevoel...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten