Roscoff…. 15 juni
Om dinsdag 14 juni 13.00 uur is het vertrek naar L’Aber
Wrach, half 1 palaver. Wij hebben aangeven dat we later gaan omdat we eerst
moeten wachten op UPS, die het pakketje met onze reserve ‘repairkit’ (voor de
drive-unit genua) zou komen afgeven. We zwaaien de vloot uit en Robert
installeert (koeken, water, ipad, mob) zich bij de havenmeesteressen (veronica
en franssprekende dame) op kantoor om de
UPS koerier maar zeker niet te missen. Het wordt 14.00 uur, 15.00, 16.00 uur,
ondertussen filmpje gemaakt, gelezen, gelezen. Maar wie er ook komt geen
koerier en OOK geen koffie oid van de dames. De Nederlandse helpdesk van UPS (postNL,
wat mij betreft kopen de belgen deze hut) kan alleen zien dat er een dag ‘delay’
is maar kan verder niets zeggen (anno 2016!!).
We beginnen al wat te rekenen…kunnen we de volgende haven
nog wel halen vandaag..?
De dames van het havenkantoor beginnen het toch ook wel vreemd te vinden, eindelijk….. Natuurlijk ken ik die Fransen een beetje, vinden ons Dutchies maar zozo. Wij Fransen staan boven alles en iedereen, toch? ! Beginnen ze zich wat ongemakkelijk te vinden omdat ze de koerier gisteren met ons pakketje weer hebben laten gaan…? Veronica, vindt mij, R, ontzettend rustig!!! Schreeuwt niet, wordt niet boos……..wij Fransen zouden allang tekeer zijn gegaan. Tegen half vijf gaat Veronica voor ons bellen en zoeken op internet. Op enig moment wordt via een track en trace systeem duidelijk dat de koerier hier vanmiddag geweest moet zijn (!!???). Nou mooi niet hoor!!En dat terwijl R, ik, de hele middag de wacht heb gehouden bij de twee dames (helaas kreeg ik pas later een klik met Vero..) van het havenkantoor. Net als R met behulp van Veronica (inmiddels tutoyeren we) een heel formulier zit in te vullen krijgt de andere dame (kan alleen Frans, en niet lachen..doch niet onaantrekkelijk) contact met UPS en hoort dat de koerier van vanmiddag het niet kon vinden en onverrichterzake is omgedraaid????! En dan te bedenken dat dit een SPOEDpakketje was.
De dames van het havenkantoor beginnen het toch ook wel vreemd te vinden, eindelijk….. Natuurlijk ken ik die Fransen een beetje, vinden ons Dutchies maar zozo. Wij Fransen staan boven alles en iedereen, toch? ! Beginnen ze zich wat ongemakkelijk te vinden omdat ze de koerier gisteren met ons pakketje weer hebben laten gaan…? Veronica, vindt mij, R, ontzettend rustig!!! Schreeuwt niet, wordt niet boos……..wij Fransen zouden allang tekeer zijn gegaan. Tegen half vijf gaat Veronica voor ons bellen en zoeken op internet. Op enig moment wordt via een track en trace systeem duidelijk dat de koerier hier vanmiddag geweest moet zijn (!!???). Nou mooi niet hoor!!En dat terwijl R, ik, de hele middag de wacht heb gehouden bij de twee dames (helaas kreeg ik pas later een klik met Vero..) van het havenkantoor. Net als R met behulp van Veronica (inmiddels tutoyeren we) een heel formulier zit in te vullen krijgt de andere dame (kan alleen Frans, en niet lachen..doch niet onaantrekkelijk) contact met UPS en hoort dat de koerier van vanmiddag het niet kon vinden en onverrichterzake is omgedraaid????! En dan te bedenken dat dit een SPOEDpakketje was.
Veronica stuurt ons naar de boot en hoort om half zeven van
UPS hoe nu verder. Wij gaan maar beginnen met onze reisvoorbereiding voor de
volgende dag; L’Aber Wrach gaat ons ons
voorbij. En R verdiept zich verder in ons marifoonprobleem dat nog niet is
opgelost, wij zien dit niet als probleem hoor. In zo’n flottielje wordt je
iedere 3 uur lastiggevallen met mensen die willen vertellen hoe het met ze gaat
en waar ze zitten. Bij ons aan boord heet dit een tel.call
Als Veronica belt kan ze ons vertellen dat het pakketje twee dorpen verder ligt en dat het vanavond om 21.00 uur nog bezorgd wordt. We zijn helemaal blij want de kans dat we dit op onze reis nog een keer nodig hebben is reëel (nu ging dit riempje na 7.000 mijl kapot, en deze reis varen we ook wel zo’n 5.000 mijl).
Inmiddels heeft Paul van Ocean People al een keer contact opgenomen. Wij horen dat de groep nog steeds aan het varen is, harde westen wind, kruisen, kortom een pittige tocht. De laatsten zijn er pas in het donker. Wij mogen niet klagen, heerlijke zonnige middag.
Wij gaan morgen in een keer naar Camaret sur Mer (onder Brest), zo’n 62 mijl. Dat betekent wel dat we om 05.00 uur weg moeten om stroom mee te hebben bij vertrek en bij het Chenal du Four (daar kan je 4 knopen stroom mee of tegen hebben). (nu weet ik weer waarom we niet zo vaak naar het zuiden gingen…. altijd stroom en vaak heel vroeg op…). R is altijd meteen wakker maar ik, D…..
Zo gezegd zo gedaan. Om 05.00 uur vertrek, donker, de koers ligt pal in de wind die er maar nauwelijks is. Dat vaart niet erg prettig. Je hebt hier al van die golven die van de Oceaan komen en min of meer breken bij de veel ondiepere kust. Als je dan in de wind vaart op de motor, stroom nog niet helemaal mee, is het net kermis. Ik , D, mag om half 7 nog een uurtje pakken en kom om half 10 als herboren weer aan dek (van 1 uurtje is geen sprake, maak ik direct 3 van). Inmiddels een wat andere koers. Tegen half 11 zijn we ter hoogte van l’Aberwra’ch en zien we op de AIS dat de Ocean People groep ook aan het varen is. We roepen op en zijn weer luid en duidelijk te horen en wij horen hen (dat was nl niet meer het geval, maar nadat Robert 8 ‘zinloze’ connectoren (naast deze connectoren, ook een filter radio tapte signaal af) uit de marifoonkabel had gehaald hebben we weer contact! Ik heb grote bewondering voor wat R allemaal repareert en waar hij verstand van blijkt te hebben... leuke bijkomstigheid van 4 maanden samen op de boot! Ondertussen was er een reserve marifoon gekocht voor in de Radarpaal met een snoer van 25 meter. In de kajuit was alles open en lag er een nieuwe test snoer om de marifoon direct op de mast-antenne aan te sluiten. Diagnose stellen vraag zo zijn prijs………..
Als Veronica belt kan ze ons vertellen dat het pakketje twee dorpen verder ligt en dat het vanavond om 21.00 uur nog bezorgd wordt. We zijn helemaal blij want de kans dat we dit op onze reis nog een keer nodig hebben is reëel (nu ging dit riempje na 7.000 mijl kapot, en deze reis varen we ook wel zo’n 5.000 mijl).
Inmiddels heeft Paul van Ocean People al een keer contact opgenomen. Wij horen dat de groep nog steeds aan het varen is, harde westen wind, kruisen, kortom een pittige tocht. De laatsten zijn er pas in het donker. Wij mogen niet klagen, heerlijke zonnige middag.
Wij gaan morgen in een keer naar Camaret sur Mer (onder Brest), zo’n 62 mijl. Dat betekent wel dat we om 05.00 uur weg moeten om stroom mee te hebben bij vertrek en bij het Chenal du Four (daar kan je 4 knopen stroom mee of tegen hebben). (nu weet ik weer waarom we niet zo vaak naar het zuiden gingen…. altijd stroom en vaak heel vroeg op…). R is altijd meteen wakker maar ik, D…..
Zo gezegd zo gedaan. Om 05.00 uur vertrek, donker, de koers ligt pal in de wind die er maar nauwelijks is. Dat vaart niet erg prettig. Je hebt hier al van die golven die van de Oceaan komen en min of meer breken bij de veel ondiepere kust. Als je dan in de wind vaart op de motor, stroom nog niet helemaal mee, is het net kermis. Ik , D, mag om half 7 nog een uurtje pakken en kom om half 10 als herboren weer aan dek (van 1 uurtje is geen sprake, maak ik direct 3 van). Inmiddels een wat andere koers. Tegen half 11 zijn we ter hoogte van l’Aberwra’ch en zien we op de AIS dat de Ocean People groep ook aan het varen is. We roepen op en zijn weer luid en duidelijk te horen en wij horen hen (dat was nl niet meer het geval, maar nadat Robert 8 ‘zinloze’ connectoren (naast deze connectoren, ook een filter radio tapte signaal af) uit de marifoonkabel had gehaald hebben we weer contact! Ik heb grote bewondering voor wat R allemaal repareert en waar hij verstand van blijkt te hebben... leuke bijkomstigheid van 4 maanden samen op de boot! Ondertussen was er een reserve marifoon gekocht voor in de Radarpaal met een snoer van 25 meter. In de kajuit was alles open en lag er een nieuwe test snoer om de marifoon direct op de mast-antenne aan te sluiten. Diagnose stellen vraag zo zijn prijs………..
Verder hebben we een heerlijke zeildag, af en toe de motor
erbij in een prachtig gebied. De zon schijnt, zeilpakken gaan uit en we zeilen
langs de mooie Bretonse kust en door de prachtige baai onder Brest naar Camaret
sur Mer. Een plaatsje met veel kunstenaars en heel veel galerieën. Helaas wil D
geen galerietje in, why??
De IPAD van D is onze reserve en hier hebben we eea
gekoppeld aan de Raymarine set buiten. Door deze installatie is er nu binnen
ook een kaart en als de Raymarine uitvalt is er een backup. Mijn Ipad heeft
problemen met de GPS……..tijd voor een vervanger??!! Gaaf om te zien hoe de
Navionics op zo’n Ipad met ‘touch’ screen werkt. Aanrader voor een backup.
Gisteren avond nog ff met Annick gebeld en over de komende
zomer gebabbeld, altijd gezellig en positief verassend! Of niet Annick??!!
In Camaret blijven we een dag om ons voor te bereiden voor
de ‘eerste oversteek’, naar La Coruna, Spanje! Kortom de donderdag staat in het
teken van boodschappen doen, alvast wat koken, weer bestuderen, en genieten van
het mooie weer. Van de app. “zeeweer”,
aanrader!! Krijg ik een paar url’s om via de Iridium telefoon te downloaden.
Voor dit downloaden ben ik weer paar uurtjes bezig om software, instellingen
etc te krijgen en te begrijpen hoe eea werkt. Het 42 uur kaartje van de
DeutscheWetterDienst duurt zo’n 12 minuten, 150Kb…
Voorbereiden houdt in diesel/watertanks vullen, extra
diesel, 3 maal 20 liter. extra water, 3 jerrycan’s van 20 liter geladen.
Kotterzeil aangeslagen op het voordek. Oliepeil gecontroleerd alles even nagelopen,
gewicht goed verdeeld. Lopen we door een betere verdeling bv 0,5 mijl/uur
harder dan is dat op 72 uur bijna 6-7 uur eerder aankomen. We verwachten
geweldig weer, noorden winden 1,5 dag 4-5 Bft en hierna gaat de wind naar 3-2
Bft. Dus laatste dag de Tor aan! We gebruiken zo’n 2 liter per uur en hebben
240 liter diesel en 460 liter water bij ons, moet lukken.
Naast boodschappen staat het SUPER lekkere preitaartje al
klaar voor de 1e dag, Dianne chapeau!!
NB We kregen bericht van Victor dat de AIS kapot was want we
lagen al 3 dagen in Roscoff volgens het apparaat => bij deze opgehelderd.
Ondertussen nadert bij Dianne het einde van “de Stalker” van
Lars Kepler en ben ik al halverwege van “Vijanden van de Russische staat””,
dank Wim
 |
| band plakken in de kuip |
 |
| uitzicht op de haven en baai bij Camaret |
 |
| laatste rondje rennen in Roscoff |
 |
| kantoor havenmeester in afwachting van UPS |
 |
| hoe moeilijk kan het zijn |
 |
| Eindelijk!!! |
 |
| laagwater Camaret |
2 opmerkingen:
Ons was jullie tijdelijke radiostilte op de AIS ook opgevallen. Snappen nu hoe of dat het zat. Wensen jullie een voorspoedige overtocht naar La Coruna. (Jullie zijn in Camaret toch wel in het kerkje met het scheepje dat aan het plafond hangt geweest?).
Ik merk dat ik iedere dag even kijk. Mooi avontuur om samen te doen!
Een reactie posten