Ile d’Yeu

Op naar Ile d’Yeu, het favoriete eiland van de Chiara. Het plan is om te ankeren op een van de vele ankerplekken om het eiland. Maar als we aankomen op de ankerplek die bij deze wind (West) prettig zou zijn en we de paar boten die er nu liggen zijn fors aan het deinen is de beslissing snel gemaakt. Toch maar even kijken of er plek is in de haven. In de kom wachten we op onze beurt tot het sein dat we de havenmeester mogen volgen. Een 44-ft X yacht zonder boegschroef wordt als 3e op de rij gelegd. De havenmeesters duwen hem even om, handig (je hebt hier 4 havenmeesters).  In de verwachting dat wij daartegen aan moeten worden we verrast met de mededeling ‘I have a box for you’ ! Wat een mazzel. We krijgen de grootste box van de haven en de aardige Engelsen uit Les Sables d’ Olonne pakken ook hier weer een lijn voor ons aan.

Nu we een box hebben stelt Dianne gelijk voor maar om maar 3 nachten te boeken. Dagje rommelen, dagje fietsen/wandelen. Dat is voor R op dit moment nog even te snel… hij wil geen havenklever worden. Maar uiteindelijk gebeurt het natuurlijk wel :)

Het is een totaal ander eiland dan Ile de Re; heeft wat van Vlieland. Meer dorps, meer fietsen. En we zien hier heel veel oude Renaults 4 rijden, 2 CV’s en veel Mehari’s. En nog een paar oude Ami’s en Diana’s. We begrepen dat je op dit eiland niet met eigen auto mag, toch rijden er wel aardig wat auto’s. Allemaal eilanders kennelijk….of de verhuur loopt gesmeerd. Veel e-Bikes en de bus is ook elektrisch, in schil contrast met de ‘oldtimers’ .

In het dorp bij de haven natuurlijk veel horeca, de  witte huizen hebben rode daken, waarvan de dakpannen met wit cement zijn afgewerkt en de naastliggende omgedraaide dakpan dient als goot. Fraai concept.

Donderdag begint met een hardlooprondje over het eiland. Het maximum wat E-routes kan berekenen is hier 6,5 dus het wordt 6,5 kilometer. Daarvan lopen we vaak fout, maar zo zien we des temeer van het eiland; we moeten flink klimmen en dalen! Robert wil een dagje klussen en lummelen en start met de installatie van de SSB zendapparatuur aan de achterstag. Er is al veel voorwerk gedaan, maar al met al is het toch een hoop gepruts. In de bakskist, uit de bakskist, onder het bed, dan weer buiten en ‘s middags moet hij nog even omhoog gehesen worden om e.e.a. aan te sluiten. D maakt schoon schip, maakt gebruik van de gelegenheid en doet nog een paar wasjes en tussendoor lopen we naar het dorp voor een heerlijke Franse lunch. Een galette  deze keer (opgevouwen gevulde crepe, met bijvoorbeeld kaas, ui, aardappel, creme fraiche, ham). We kunnen er weer even tegen! We lopen door de straatjes met winkels, maar veel is nog dicht. En het toprestaurantje dat we zien (stickers van Gault Miliau en Michelin) heeft geen plek voor ons deze dagen. Dus lekker zelf koken :), wel mooie watersportzaken!

Eind van de middag hebben we het zo warm dat we zin hebben om te zwemmen. We lopen naar het strand naast de haven. Je moet alleen wel het pad tussen de rotsen in het water weten om in dieper water te komen. Gelukkig vond Robert nog zwemschoenen aan boord! We koelen heerlijk af, maar hebben allebei schaafplekken aan knieën/enkels overgehouden van de ruwe rotsen die we onverwacht even raakten. Zwemmen rond de boot is toch veiliger! We eten aan boord en starten allebei in een nieuw boek, Eilanden Buch en  Het Grote Gevecht & het eenzame gelijk van Paul Polman, beide ‘papier’.

Vrijdag gaat het project SSB verder, Dianne doet een fietstour naar de Supermarkt en komt behoorlijk over de kook terug… Wat een drukte en wat een chagrijn. Alles moet je afwegen en een sticker opplakken. Lange rijen voor het weegapparaat, iedereen spaart alles op; dingen niet te vinden (4 soorten courgettes, de ene gaan per stuk dus niet afwegen, de andere wel welke heb je dan…) kom je bij de kassa blijk ik toch nog een prei niet te hebben gewogen… ging niet per stuk :) Ook R heeft pech, stekker van de Tuner naar de SSB past niet….maandag gaat de leverancier kijken of hij nog een stekkertje kan krijgen.

 

Dus tijd om de fiets te pakken en van het eiland te genieten. Met onze trouwe fietsjes gaan we naar de andere kant van het eiland, dat maar 4 kilometer breed is. Onderweg komen we door verschillende dorpjes; overal witte huizen, met de bekende rode daken en luiken in verschillende kleuren en natuurlijk de vele oldtimers.  Het is een prachtige kust, mooie rotsen, haventjes waar wij dan niet in kunnen. We fietsen naar La Meule en ‘het kasteel’ een kasteelruine, uit 1650 die behouden is gebleven en we zien menhuirs. Het begrip fietspad moet je hier ruim zien. Het gaat ook over rotsen, gelukkig hielden de bandjes het….

Moe maar voldaan van al het klimmen en dalen, genieten we van een heerlijk ‘blond’ biertje op een van de terrassen aan de haven. Bitterballen, blokjes kaas of olijven kennen ze hier niet, dus borrelen we aan boord verder met stokbrood & lekkere Franse Kaas, uit eigen koelkast. Daarna heerlijk aan boord gegeten, tijdens het eten was de plasjesplus App druk, iedereen bereidt zijn vakantie voor…..en maakt het gezellig. Hierna kwamen de pilots op tafel….wat gaan we doen. We passeren de monding van de Loire, altijd intrigerend een grote  rivier. En zien Nantes liggen… we hebben na 2 eilanden wel zin in een mooie stad… hoe ver is het…. Kortom het plan is geboren. Morgen gaan we tot St Nazaire, hier ankeren  (niets aan meldt Annick, was er met de Stad A’dam) en dan de volgende ochtend vroeg met het tij mee naar Nantes!