donderdag 29 juli 2021

Ile de Re - Saint Marin de Re

We vertrekken rond half 12 uit Les Sables d’Olonne. Ook de Anna is al vertrokken, zij gaan weer Noordwaarts. Het is een prachtige zeildag. Hoog aan de wind zeilen we, eerst met stroom tegen richting Ile de Re. Onze Australische buren in de haven vertelden nog dat we vrij groot zijn voor het haventje; zij hadden vorig jaar schade gevaren op hun gloednieuwe Ovni 45 (20-twenty). (Zij hebben in de UK overwinterd, Australië kost nu zo’n E 20.000 vertelde ze, terwijl ze gevaccineerd zijn, COVID!) We zijn benieuwd en gaan het gewoon proberen; zo niet dan kunnen we altijd ankeren. Een beetje spannend is het wel; het is onze eerste keer weer dit jaar dat we moeten rekenen en een ‘drempel’  (een stuk dat droogvalt of ondiep is bij laag water) over moeten. Dat went overigens wel weer snel in zo’n vakantie.
Rond half 5 zijn we precies volgens plan bij de aanloopton. We zien nog een paar boten voor ons naar binnen varen. De wachtsteiger om aan te leggen totdat de havendeur opengaat blijkt een farce. Dit steigertje ligt helemaal vol met kleine bootjes/vissersboten. We zien dat de ingang naar de haven open is en varen door; met een paar waterscooters en een visser om ons heen zien we even niet dat het licht rood is (betekent ook hier stoppen). Dus de havenmeester begint te schreeuwen. Wij achteruit, maar dan geeft hij aan dat we toch door mogen…. Hij wijst ons gelijk een plek, langs een andere boot. Een Belg helpt nog even met een lijn en binnen 10 minuten liggen we al in het geweldig mooie haventje van Saint Martin. En we zijn lang niet de grootste….
Irene , van de Anna, heeft niets te veel gezegd; de sfeer van deze plek is fantastisch. Je ligt midden in een ontzettend sfeervol stadje,  toch een eilandsfeer en veel te zien als de havendeur open is. De havenmeesters zijn ontzettend behulpzaam hier, ze duwen een boot naar de kant, trekken ze er tussenuit, drukken de neus om met de rib etc. Met weinig manoeuvreerruimte en dan ook nog stroom erbij is dat wel heel fijn!
Saint Martin is een enorm toeristisch stadje met heerlijke winkeltjes. We wandelen lekker door het stadje, langs de haven, nemen een ijsje. Op en top vakantiestadje. Werkelijk iedereen draagt hier op straat een mondkapje, dus wij ook. Gelukkig weer een nieuwe grootverpakking aan boord. We eten aan boord en genieten in de kuip nog van alles wat er om ons heen gebeurt.

Aanloop Ile de Re
Hoog water, de haveningang is open














De volgende dag starten we met hardlopen. E-routes heeft weer een mooie route voor ons bedacht. Langs het indrukwekkende (verdedigings-)Fort de la Pree van Saint Martin, door het stadje en terug langs een prachtig. Daarna scheiden onze wegen even. Robert heeft een teamsmeeting en moet een paar uur aan het werk. En ik (D) heb enorme zin om alle winkeltjes op mijn eigen tempo te ontdekken! Inmiddels regent het stevig, dus gewapend met paraplu op pad. 
Het is een vakantiestadje pur sang met natuurlijk dito winkels. De score valt reuze mee en de winkelbehoefte is weer even gestild. Een potje jam en nieuwe ovenwanten voor aan boord. Een mooie souvenir… en natuurlijk een lekker brood voor de lunch. 
Iedereen die Robert die ochtend spreekt blijkt Ile de Re te kennen! En enthousiast te zijn. Tja tot nu toe waren wij niet van die ‘Francofielen’ dus voor ons is alles nieuw, maar hier is het wel heel mooi en plezierig!

Fort de la Pree

















‘S middags pakken we de fietsjes en verkennen - met vele anderen - het eiland. Het is overal wel druk hier.  Het eiland is ook via een brug te bereiken vanuit La Rochelle, dat maakt het ook aantrekkelijk om een dagje (met de auto…) naar naar toe te gaan. We zien veel oesterkwekerijen en dito proeverijen. Allemaal familiebedrijven, leiden we af uit de bordjes. Dan wordt de lucht heel donker, we fietsen in hoog tempo naar het volgende  stadje met het doel om ergens binnen te kunnen zitten. Maar alle restaurants sluiten net hun deuren… (?), dan maar een ijsje onder een luifel en de stortbui afwachten. Daarna schijnt de zon weer en vervolgens we onze tour.
Oesterkwekerij
 




















Via Tripadvisor hadden we een leuk tentje uitgezocht om te eten, in het minder drukke deel van Saint Martin. Bellen lukt niet; dan maar op goed geluk ernaar toe. Helaas, het zit er niet meer en het pand staat te koop….Uiteindelijk vinden we na ettelijke pogingen toch een tafeltje in het drukke deel aan de haven. D gaat weer voor de mosselen, bereid op dennennaalden uit de bossen van Ile de Re (gerookt?). Verrassend en ontzettend lekker. Ook een flesje rood van het eiland en R neemt een pasta Roquefort.  Als toetje hebben ze hier crêpes, dat kunnen we niet weerstaan. 

Haveningang bij laag water
  
























  
Zeerob in Saint Martin - de Re


Morgen gaan we verder. Om 09.00 uur vertrek, richting Ile d’Yeu. We zijn benieuwd…



Geen opmerkingen: