We zijn na ruim 4 uur de Loire af en varen door naar Pornichet, D roept op en de havenmeester maant ons te wachten; hij gaat het regelen. 2 man sterk in een ‘havenbootje’ verleggen een boot en daarmee krijgen wij een mooie plek, top geregeld. Het is een grote haven en als je niet minimaal 2 motoren hebt en het liefste 2 maal 300 PK doe je toch echt niet mee! Komt daar zo’n Porsche aan rijden, parkeert naast de steigerloopbrug en heeft maar 600PK……Toch jammer net geen 1.000 PK en niemand die hem ziet, behalve die ene Nederlander.
We besluiten even de shop te bezoeken voor een kleine Gardena koppeling en gaan morgen op tijd naar Belle-Ile. R is die eilanden eigenlijk wel zat….maar dit moet je gezien hebben, of niet Annet ;); de pilot schrijft zo positief! Morgen even 300 Ltr diesel erbij en dan kunnen we er weer even tegen; er is hier een mooie tanksteiger tegenover onze ligplaats.
 |
| Onze Engelse steigerburen uit Nantes |
De tocht is top, stevige wapper. R stuurt vele uren en geniet volop. Luisterboek aan en gaan met die schuit. Ook onderweg zien we veel windparken in aanbouw, de consoles staan al voor de Mono-molens. Hoop dat N-Sea er werk aan heeft, ook hier is de zee maar zo’n 20-30 meter diep.
We passeren 2 eilanden en voor ons doemt Belle Ile op, we zien de masten en ook al diverse schepen achter moorings. Als we in vol ornaat klaar zijn om binnen te varen blijkt iedereen van de mooring af te zijn en te draaien voor de ingang. Hier tussendoor manoeuvreren 3 rubberboten met ‘havenmeesters’. Na lang wachten blijkt er geen plaats voor ons….Nederlander, grote of de diepgang…. Wie zal het zeggen. We keren om en pikken een mooring op waarna we direct onze rib & bbmotor gereed maken voor een wandeling in het dorpje Palais, hoofdstad Belle-Ile. Tja wat moet je ervan zeggen…..mooi om te zien… maar zeer druk met gaan en komen van toeristen. Vele, vele veerboten verzorgen het transport.
R. is blij dat hij niet in de overvolle haven ligt en ook in de buitenhaven is het stapelen en dan nog met een bootje naar de kant. Dan liever zelf achter de mooring.
 |
| Wachten tot de havenmeester komt om je te begeleiden naar een plek. Of niet. |
 |
| 2e haventje van Le Palais |
We drinken een biertje en genieten van de crêpe, achter de mooring bespaar je vele tientallen euro’s :).
En dan de nacht……voorin de punt stampen we en komen bijna los, dan maakt D het bed op in de achter hut, we liggen heerlijk doch na een halfuurtje is D het zat: hier ga ik niet slapen!! Dan de banken, we verhuizen de kussens, maken 2 provisorische bedjes, oordoppen in ooglapjes op, R kussen op het hoofd……’s nachts tikkende lijnen, de rib die piept (hij hing naast de boot, oefenen voor de Carieb…)… we schudden vaak van links naar rechts! D pakt de slaap snel, R waakt nog paar uurtjes en uiteindelijk staan we laat op 10.00! Toch een boerennacht gemaakt, lekker.
We zien dit ook als training voor de reis volgend jaar, dan zullen we erg weinig havens zien. Voor de vertrekkers avonden staat ‘slapen’ achter het anker op de agenda!! Toch besluiten we nog een nachtje achter de mooring te blijven liggen, slingerzeil in de achterstag, flopper stopper monteren. We hebben het allemaal wel…. We krijgen flinke wind, 25 knopen; maar de deining komt hier vooral van de passerende veerboten en vissers.
 |
| Zicht op Sauzon op Belle Ile |
 |
| Ankerplek/moorings voor Sauzon |
 |
| en natuurlijk werd het droog |
We gaan hiken! Met de bus naar Sauzon en dan het kustpad terug, zo’n 12 km. De laatste keer kreeg R in Zuid Engeland hiervan een achillespeesblessure van maanden; dit was het stukje coast path in Falmouth. In Sauzon aangekomen na een bustoer van zo’n 15 minuten begint het te regenen met donkere luchten. De voorspellingen zijn ‘wisselvallig’, dus ook af en toe droog…. Wel gaan/niet gaan….schuilen… we zijn toch geen watjes; maar 12 km lopen en al zeiknat zijn bij vertrek, is geen lolletje. We bekijken de haven en schuilen even, dan toch op pad! De tocht moet je gedaan hebben anders heb je geen Belle Ile gezien, ervaren en gevoeld. Het is een geweldig pad, we verbranden vele calorieën en de hartslagmeter van R komt niet onder de 110. Na zo’n 3,5 uur klimmen en dalen komen we rond 1700 aan in Le Palais, als eindverrassing loop je door het gigantische slot en zijn slotgracht naar het dorpje. We zijn echt af!!! Blijkt dat de wandel/klusschoenen van R los gaan laten, maar ook geen profiel meer hebben, de zuinigerd.
Het zitten kijken naar toeristen onder het genot van een enkele Blond Grimbergen, doet ons goed! De tocht heeft een mooie ervaring en foto’s opgeleverd en voldaan gevoel. We did it :))
Op de Zeerob is het lekker, R monteert het slingerzeil en D bakt een broodje. De nacht gaan we ervaren…….
Voor de lezer:
Máxima, Hartritme, Eilanden, Koudelucht, Mindfullness, Het Gevecht (Polman) dit zijn de ‘onderhanden’ boeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten