Na 2 nachten gaan we verder. De wind is gunstig om naar Concarneau te zeilen. Vandaar willen we de komende week ‘het hoekje om’ om weer wat noordelijker te komen. Er is zo’n 20 knopen wind voorspeld en we varen strak aan de wind in 1 rak naar onze bestemming. Er stonden wel hoge golven (lange oceaan-deining) en we krijgen heel wat golven over de boot. Maar die kan het hebben! Een enkel raampje moet de volgende keer in de Vaseline (…) of met schilderstape afplakken (goede tip van (schoon-)vader Leo). Het is een dag van geen rif, rif, en weer geen rif. We varen heerlijk met 20’ wind 1 rif en de genua, we sleuren door het water.
R heeft een call en die zit lekker met zijn nieuwe Apple-oortjes te vergaderen, de ruis/geluidonderdrukker is top. Hij maakt / filmt het water door het raam. Vergeet voorin te kijken……maar daarover later.
 |
| de ankerplek |
Na 45 mijl komen we in Concarneau; dit ligt in een prachtige baai. Tussen de ondieptes en rotsen door varen we naar de haven. Maar helaas….vol; morgen is er wel plek! De havenmeester suggereert om de vissershaven op te roepen VHF12; wellicht mogen we daar liggen. Morgen had hij zeker plek! Oké dan komen we morgen bij je terug. Ondertussen roept D allercharmants de port/harbour/capitainary etc… Maar die houden zich Oost-Indisch doof. Ook onze vraag of langszij een ander schip mogen liggen voor 1 nacht wordt met ‘Non’ beantwoord. R is pissig, die Fransen grrrr. Maar niet getreurd en zijn genoeg mooie ankerplekken; we varen weer terug de baai in voor Concarneau en vinden een mooie beschutte ankerplek waar ook nog moorings liggen. Inmiddels zijn we ervaren, dus mooring oppikken, flopperstopper uit en lekker achter het fornuis! De koelkast is weer bijna leeg, dus morgen moeten we toch echt op zoek naar een supermarkt….
We doen de volgende ochtend een poging om te zwemmen, maar het water is zo koud! 16 graden is koud om te zwemmen. Het wordt toch een lekkere warme douche. Dan gooien we los. We bellen eerst, maar geen gehoor. Daarna roepen we de marifoon op en de havenmeester meldt ons dat er over een kwartier een plek vrijkomt. Joehoe! We komen aanvaren en hij zwaait, een en al herkenning en een warm welkom. Direct de vraag waar hebben jullie gelegen? Ook de suggestie om vooraf te bellen, houdt hij een plek vrij.
 |
| Als laatste aan de steiger rechts, de Zeerob. Daarachter Ville Close |
Zicht vanaf Ville Close op de Zeerob
We krijgen een heerlijke plek toegewezen met zicht op de Ville Close, de bezienswaardigheid van Concarneau. Een prachtige plek aan het eind van de steiger; er is van alles te zien. In deze haven liggen veel schepen waar mensen met een paar stellen/vrienden zeilles krijgen. Een hoop activiteit; karren met eten worden aangesleept. Ook de veerboot naar Iles de Glenant vertrekt hier. Het is een gezellige drukte. Deze zaterdag wordt een klus-/was-/boodschappendag. We gunnen onszelf nog een lunch op een mooi terras, maar gaan dan weer lekker naar de boot voor de klussen. Ik had gehoopt op een droger in deze haven, maar die is er niet, dus alles aan de waslijn op de boot. Maar dat is geen probleem; het waait zo hard en het is ook nog zonnig dat elke was binnen een half uur droog is. Vanavond weer een fris bed en schone handdoeken! Door het voorste raampje in de ‘gang’, is het lekker nat geworden dus er moet goed gesopt worden en eea te drogen gehangen worden.
R maakt de tafel; het laadje onder het tafelblad vliegt steeds open, het slotje valt niet in de sluiting, dus na wat gezaag en gepruts is de la nu wat hoger gemonteerd en werkt het slot, een ander laatje moest gesteld worden. Luiken lekte dus er moet ook wat gedroogd worden, kortom altijd wat te doen :)
Ondertussen krijgen we nog bezoek van de Douane. Met 3 man sterk, volledig uitgerust in een gitzwart rib die ze naast ons parkeerden komen ze met een intimiderende houding over de breedte van de steiger staan, zodat er niemand langs kon. We krijgen een hele rits aan vragen en moeten de nodige documenten laten zien (eigendomsbewijs, btw verklaring verzekering etc; alles in het Nederlands). Kennelijk voldoen de documenten en zien wij er betrouwbaar uit. We krijgen de spulle terug en worden bedankt.
Zondag hebben we e-routes weer een mooie route gaan berekenen van zo’n 6,5 km. Niet ver, maar een grote klim/vals plat. Een flinke kuitenbijter…..In de middag bezoeken we de grote bezienswaardigheid hier ’de Ville Close’. Dat is een ommuurde oude stad (wij kijken vanaf de boot op de stadsmuur). Een hooggelegen rotspunt die al jarenlang was bewoond voordat het in de 13e eeuw versterkt werd. Het is er enorm druk, als of Corona niet bestaat….Het is bijna eng. We scoren allebei een shirt, maken wat mooie foto’s van de boot. En dan begint het toch te plenzen en dat gaat een aantal uren zo door. We rennen van terras naar terras en weer terug naar de boot. En de lange broek komt weer uit de kast…. ‘S Avonds trakteren we onszelf op een heerlijk etentje, alvast omdat Annick morgen jarig is…..
 |
| Markt in Ville Close |
De tocht naar Douarnenez is zo’n 65 mijl en als het goed is hebben we de hele weg stroom mee als we rond 9.00 uur weg gaan. We zijn lekker aan het zeilen als er een rib met een noodgang op ons afkomt… de havenmeester. We zouden niet betaald hebben…. D diept het bonnetje op uit haar portemonnee; we hebben betaald, voor 2 nachten, dus hoe zo… Hij belt met de haven maakt een foto van onze bon en overlegt….en dan volgt een enorme mea culpa…. We worden goed in de gaten gehouden…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten