De wekker van pap en Dk stond al vroeg om nog even een rondje hard te lopen alvorens we vertrokken. Als we de verhalen moeten geloven was het een zware tocht met strand, duinen, bospaden en erg veel hitte. Vervolgens werden rond 10.00 de motoren gestart en vertrokken we uit het toeristische vissersdorpje Hel. Op naar het volgende target Leba. Het was een tocht die zo een 50 zeemijlen bedroeg en zou de hele dag in beslag nemen. Het weer was prachtig en de eerste uren was er een mooie wind. Waardoor we met een mooie snelheid onze tocht begonnen. Kay en ik sliepen lekker uit en kwamen rond een uur of 11.00/11.30 voor het eerst buiten een kijkje nemen. Omdat we onszelf toch op een manier nuttig moeten maken tijdens zo een tocht verzorgde wij lunch en zaten we even later te genieten van verse pastasalade in het zonnetje. Inmiddels lag de vislijn uit om ons wellicht te voorzien van een vers visje deze avond. Vrij snel hing er een grote Geep aan de lijn. Echter werd deze snel terug gegooid omdat we toen nog in de veronderstelling waren dat dit geen smaakvolle eetbare vis is. Achteraf na wat research bleek dit onjuist te zijn. Hierna nog twee keer beet gehad maar helaas geen enkele keer de vis binnen gehaald. Rond een uur of 19.30 kwamen we aan in Leba en werden we door veel zwaaiende Poolse vakantiegangers ontvangen. Eenmaal in de haven bleek deze erg vol te zijn. Toen we toch een plek bemachtigd hadden werden we binnen een half uur al weg gestuurd door een visser die beweerde dat het zijn plek was. Uiteindelijk tot een mooie middenweg gekomen en mochten we tot de dag erop 10.00 blijven liggen op zijn plek. Het werd een avond en nacht met enorme stortbuien en storm dus bleven we lekker aan boord. De dag erop zijn we Leba gaan ontdekken. Het bleek een toeristisch oord te zijn waar de Poolse vakantieganger vanaf 11.00 genoot van zijn welverdiende halve liters bier. Op de boot is er in de ochtend geklust door pap en dk en wij zijn het stadje in gegaan. In de middag hebben we vier fietsen gescoord en zijn we een eind gaan fietsen. Eerst was het doel en de route ietwat onduidelijk wat voor de nodige frictie zorgde. Maar eind goed al goed zijn we in een prachtig natuurgebied met groot meer beland. En hebben we de welbekende stuifduinen van Leba bezocht. Pap en Dianne zette hun tocht voort naar de boot en Kay en ik gingen nog naar het strand. S’avonds hebben we genoten van Dianne’s kookkunsten en op de achtergrond konden we meegenieten met de zingende piratenboot die om het half uur langs kwam(DE toeristische attractie van de Poolse kust).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten