We halen t weer op, lezen mail, downloaden alle kranten van de afgelopen dagen en besluiten dat we gaan ankeren. Rugen nodigt daar echt toe uit. Het waait inmiddels wel zo'n 15-20 knopen dus het moet wel een beschutte plek worden. Met behulp van onze pilot vinden we een prachtige plek waar we 's nachts kunnen blijven liggen. Dat mag hier namelijk niet overal. Dus trossen los en na zeiltochtje van zo'n 20 mijl varen we de Glewizter Wiek binnen. Een prachtige inham op Rugen tussen Seedorf en Stralsund (waar we morgen naar toe willen). We liggen in 1 x vast, zetten het ankeralarm aan en chillen maar.....
R experimenteert met extra lood aan de ketting. Zo ligt het anker plat op de grond, graaft het zich nog beter in en de boot rukt aan het gewicht.... handig al die weetjes. De wind zakt er vervolgens uit, het weer klaart op (t was nogal zwaar bewolkt), maar voor zwemmen is het net niet warm genoeg. We genieten van heerlijke pasta met paddenstoelen/gorgonzola/knoflook, salade en koffie met chocolaatjes toe. Wat een ellende....:)
Op enig moment zien we veel lampen; het lijkt wel of er een groot gevaarte aan komt, maar het blijken de lampen te zijn van trakteren en vrachtwagens die aan het oogsten zijn en de oogst binnenhalen. Na verloop van tijd keert de rust van zelf terug.
Een prima nachtrust, daar zorgt de ankerwacht voor, om. 0730 ankeralarm!!! Shit, bed uit en jawel hoor even de oriëntatie kwijt, we zijn 180 graden gedraaid. Het alarm had ik niet ingesteld dat we 180 graden zouden kunnen draaien.
Ontbijtje in de zon in de kuip en daarna de brugopening van 1220 bij Stralsund, we liggen met zo'n 20 schepen te wachten en doorvaart verloopt soepel. Om 13.00 liggen we vast in Stralsund, 220 Volt aan en de wasmachine maakt overuren. Kort en goed, alles wordt gewassen zo ook het beddengoed van Len & Kay. Dinsdag komt onze reserve Captain aan boord, Annick!
Horen we toch dat Andre (vader Kay) voor ons een sextant gescoord heeft:
De middag gaan we op de fiets de stad rond en door en eindigen op de markt bij het stadhuis. Om 1700 zijn we weer op de boot om de waslijnen te vullen en even wat klusjes te doen. Ik ben al het RVS van roest aan het ontdoen, zo ook de septerpotten, en dit is makkelijk aan een langssteiger. 'S avonds besluiten we ons te trakteren in deze prachtige stad, we bezoeken Lara aan een van de binnenkade's. We eten een bietencarpacio en een heerlijk visje, Dianne neemt nog een toetje en ik krijg een "Nass-loffel" tja op zijn plat Nederlands nas-lepel van lekker nassen.
Ondertussen is Len, na Rianne en Hanneke de 3e in de familie met brokken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten