dinsdag 24 juli 2018

Lerwick

We worden rond half 7 wakker van een enorme herrie. We proberen het eerst nog te negeren, maar dat lukt niet lang.
Zodra we in de kajuit staan schrikken we ons een ongeluk. We kijken tegen de achtersteven van een enorm cruiseschip aan, dat aan het aanleggen is. Natuurlijk een sleepboot aan het duwen en de cruiser op de spring af en toe een klapte vooruit, dat geeft toch een fors waterverzet op :(. Onze springen houden het gelukkig, het anker ligt zo’n 30 cm van een trapje. 
Alsof er een flat achter je boot ligt. Wij liggen ongeveer in de haveningang en het cruiseschip aan de kade die daar dwars op ligt. De touringcars voor de cruisers staan klaar en de mensen gaan in een paar uur het eiland verkennen. Precies om 12.00 uur vaart de cruiseboot weer weg. Tja zo kun je ook door hop on/of de wereld bekijken. De besteding is weinig want voordat je van boord stapt is het buikje vol, lupa in de tas. Dus wat zo’n stadje er aan heeft is zeer beperkt denk ik, in economische zin dan. 
 
Nu we toch wakker zijn, besluiten we om te gaan hardlopen. Lerwick ligt prachtig. Mijn paardenmiddel bij Welkoop gekocht voor ontstoken paardenkuiten werkt zeer goed. We lopen een ronde over de heuvels langs de kust van het eiland, een behoorlijke uitputtingsslag met alle klimmetjes. Onderweg spotten we een van de drie supermarkten. Deze Tesco valt wat ons betreft af; teveel klimmen en dalen met boodschappentassen aan het stuur van de vouwfietsjes (de prioriteiten zijn duidelijk anders op vakantie). RVS pasta is nog een target met speciale ‘raggers’ bottle-scrum’ voor het roesten van RVS op de boot, zeewater is alles verwoestend. 
De rest van de dag wordt besteed aan wasssen, grondige poetsbeurt van het schip binnen en buiten en het verkennen van Lerwick. Lerwick is een prachtig stadje. Veel historische gebouwen en schoon, ondanks alle meeuwen en andere vogels..., hier kunnen ze in Peterhead een voorbeeld aan nemen...Misschien komt dat door alle cruiseboten. 
De Shetlands bestaan uit ruim 100 eilanden waarvan er 19 zijn bewoond. Mainland waar we nu zijn heeft 21.000  inwoners. Wat verder opvallend is, is dat wij de Shetlands kennen van de Shetlandpony. Die blijkt zeldzaam, wij hebben nog geen paard gezin. We zien wel heel veel Shetlandschapen, zeehonden en allerlei vogelsoorten.  Shetland zou de beste plaats zijn om te wonen in Schotland, nauwelijks werkloosheid en de mensen worden er gemiddeld ouder dan in de rest van Schotland

In een heel gezellig lunchtentje blijken ze ook goede WiFi te hebben. Dat is wat we nodig hebben, want onze beschikbare MB’s op de telefoons worden snel minder. We laden foto’s en kranten, posten blogs, halen ‘het weer’ op voor de komende dagen en we blijven maar koffie en thee drinken omdat R zijn Navionics moest uploaden (digitale kaarten voor de route naar en in Noorwegen). Dit is de refurbished IPad met alles dubbel uitgevoerd, toch zo’n 650 MB’s. Het lijkt erop dat we zaterdagavond vertrekken richting Noorwegen, zo’n 220 mijl. Onze weerplanner geeft aan dat het zo’n 30 uur varen is, wind max 15-20’ TWS Zuid/Zuidwest.

‘S Avonds maken we nog een forse wandeling. Het eerste doel is om te kijken of de andere supermarkt (Coop) wel te befietsen is. (Ja!)  Onderweg komen we langs een houthandel waar R nog mooie schuurplanken kan kopen. (Die hang je buiten de stootwillen als je tegen een onregelmatig kade ligt, of rotsen etc. Tot nu toe lagen ze steeds op de kant, maar in Noorwegen zullen we ze waarschijnlijk zelf bij ons moeten hebben. We lopen nog een keer het geweldige kustpad, alleen nu niet rennend. Overal zie je de geschiedenis van de eilanden, oude bunkers, torpedobasis etc. Er is hier al heel wat afgevochten.  Regelmatig schieten we een foto ivm de wedstrijd van ‘guido’, een ex medezeiler die goede siermaakte met foto’s van andere :(.



Haven Lerwick


Cruiseschip als achterbuurman...


En zo ziet het er van veraf uit. Valt best mee...












vrijdag 20 juli 2018

Fair Isle-Shetlands

Het geluk is met mij, na een geweldige wandeling over de Fair Isle was Dianne de regen weer vergeten, dus we gaan NOORD! Jawel boven de 60e Breedte Graad. de nacht was prima, machtige plek zo aan een pier. Alle andere gasten leggen liever dubbel aan de kade dan aan ons, forse af en opstap bij laagwater :). Om 10.30 zou de stroom naar de Noord lopen, voor ons een reden om de wekker lekker om 0815 te zetten, helaas....de Good Shepard voer om 07.30 weg met zo’n 10 gasten richting Shetlands, en dat geluid van zo’n zware schroef was goed te horen. Doch erna lag ik nog lekker een uurtje te tukken. De douche was heerlijk warm (CV circuleert erdoorheen). Rond 10,00 gaan we de lijnen los maken, een klusje want alle einden liggen op de kant met een paalsteek, kortom alles even verleggen en dan op de boot en wegwezen. Prachtige afvaart, trots op de bemanning. 
Buiten zetten we grootzeil en de gennacker, we lopen ruim boven de 8’ tot we de wind na een donkere wolk krijgen en te hoog moeten gaan sturen waardoor de gennacker steeds insloeg. Wat we ook deden ..... het hielp niet, dan maar naar beneden! Jawel we houden van AZ (actief zeilen).
De tocht is prachtig, heel veel vogels om ons heen en ook op de fok lopen we mooie snelheden. We hebben een pracht zeildag, we zeilen zo’n 20’ langs d kust en genieten al van 4G en hebben van app-contact met verschillende lieden. Onderweg genietend van van het zelf gebakken brood met wat brie, walnoten en honing uit de oven....afzien hoor op zo’n boot!
Tijdens het contact met de wal laden we de gribfiles voor de komende 10 dagen, we berekenen een tochtje en denken erover om zaterdagnacht Lerwick te verlaten ri. Stavanger .
1600 varen we de haven van Lerwick binnen en mogen aan de Victoria Pier een plekje zoeken, als 4e liggen was voor mij geen optie. de kade heeft mooie grote vrachtwagenbanden, prima voor ons. Zo lagen rond 1700 prachtig afgemeerd, bestand tegen het tij en de wind en aan de stroom. 
Na een biertje in de kuip in de zon kregen we van Dianne een geweldige Nasi maaltijd geserveerd met kipsate van de Texelse slager. Momenteel is het krantje gedownload, rondje door de stad gelopen en de wasmachine aan. Heerlijk, morgen na het hardlopen een grote schoonmaak!! BiBu. 
Paar Lerwick details:
noordelijkste UK haven, Schots, 27.000 inwoners , 100 eilanden, 90.000 toeristen en 500 gasten in de jachthaven
Vandaag al 2 cruiseschepen gezien, waaronder een Nederlander - Holland Amerika Lijn, maar gelukkig ook weer weg zien varen. Ze ankeren en de opvarenden gaan met tenders naar de wal. Zaterdagochtend komen de volgende.. 




Zicht op Lerwick vanuit de kuip

Veel zeehonden hier, ook in de haven













Fair Isle

Vandaag een dagje fair Island. 3,5 mijl lang, 1,5 breed, 220 vogelsoorten, 1 winkeltje dat op sommige dagen 1,5 uur open is... Een indruk.....

































woensdag 18 juli 2018

Aan de whiskey


Sue en Peter heten onze Breehorn buren. Ze hebben hun ‘Schuuper’ sinds 2003. De romp is door de eerste eigenaar gekocht in 1998  en hij heeft hem zelf ingetimmerd. Het is daardoor van binnen weer een heel ander schip dan de andere B37’s die we kennen; supergezellig. De reden voor een Breehorn is de lengte van Peter, ruim 1.90. In een Engelsschip kan hij nooit staan en slapen op een ‘slaapbank’ .En Peter heeft een heel mooi systeem om het zeil te laten zakken en op te vangen, een lazy back zoals hij het noemt. Wij hebben de gegevens van de zeilmaker. Over en weer bewonderen we elkaars schip en handigheidjes, zeer gezellig. We wisselen namen, telefoonnummers en email uit. Volgend jaar gaan ze in Nederland zeilen en wellicht komen ze dan naar het Breehorn weekend. 
Zij zeilen normaalgesproken aan de westkant van Schotland en zijn daarover veel enthousiaster; beter weer, veel mooier... Dat hoorden we ook al van een andere Nederlander die hier nu met gasten vaart (de Steady) dus dat knopen we tussen de oren. Sue en Peter laten hun boot liggen in Kirkwall en gaan vanavond naar huis. En over een paar weken komt Peter terug vaart de boot dan met vrienden verder, gaat 3 weken rond de shetlands varen en dan terug naar NewCastle, de thuishaven.  Zij gaan poetsen en wij stappen tussen de buien door op de fiets. Op de steiger worden we al 3 keer aangesproken mbt de fietsjes, zo mooi, zo klein op te vouwen.
We willen fietsen en we willen naar een whiskeyproeverij. Dus gaan we op de fiets op zoek naar een whiskeystokerij. In de buurt heb je twee stokerijen en wij proberen Scapa. Highlands is door Robert de 1e keer al bezocht, hier hebben ze hem niet tot het drinken van dit vocht kunnen aanzetten. We hebben mazzel, als we aankomen start over 10 minuten een rondleiding ‘met experience’. Het is een prachtig bedrijf. In no time worden rondgeleid langs de molens, de grote ketels en krijgen het hele proces te horen. Voorheen stookten ze 100.000 liter per jaar, maar nadat het bedrijf  is overgenomen door de Chivas-brothers in 2005 produceren ze 24/7 en 1.000.000 liter per jaar. Wat ook opvallend is, is dat de verschillende stokerijen vaten van elkaars whiskey opslaan in het kader van risicospreiding. 
We proeven verschillende soorten. Bijzonder is om te ervaren hoe met een druppeltje water in een glas de whiskey zich opent en veel zachter wordt. Wel constateren dat een proeverij leuk is, maar dat we allebei geen echte whiskeyliefhebbers zijn. Er wordt dan ook geen fles whiskey gekocht. 
Daarna is het chilltime. Na 15 minuten komt Robert met het bericht even dieseltanken, de havenmeester is er nu en wil dit graag met hoogwater doen ivm onze draft. Rode diesel, bon bewaren en goed in de dieseladministratie opbergen (losstand/uren).

‘S Avonds eten we heerlijk bij ‘the storehouse, restaurant with rooms’. We zien de ‘Cullen-skink’ als voorgerecht op de kaart staan; een soort aardappelvissoep uit Cullen (plaatsje waar we geweest zijn) die verschillende prijzen won, dus die gaat het worden. Erg lekker, met stukjes heilbot en een soort bitterbal met vis. Aanrader! 

‘S Avonds halen we nog even het weer op, bekijken de stroom (het kan hier enorm stromen tussen de eilanden) en zetten de wekker op 06.15! Rocon wordt al van het voorzeil gehaald, watergetankt en fietsen opgeborgen zodat we ook met slaap in de ogen netjes wegvaren.  








Skara Brae en Ring of Brodgar

Om 10.00 uur vertrekt er een bus over het eiland langs een aantal bezienswaardigheden die je echt gezien moet hebben als je op de Orkneys bent geweest. De eerste keer dat ik via de 3hoeknoordzee hier was hadden we ook een tour over het eiland, het meest herinner ik mij nog Henk die graag een halfjaar op de Orkney’s wilde wonen, waarom? Doch het kan nog het is er nog niet van gekomen. 
We zwaaien de Iskander uit en vertrekken naar het busstation. Boven in de dubbeldekker hebben we een prachtig uitzicht over het eiland. Via Stromness, de tweede stad op dit eiland,  gaan we naar Skara Brae. Dit is een historisch dorp dat na een enorme storm in 1850 weer is ontdekt. Deze nederzetting is nu 5000 jaar oud en het is indrukwekkend hoe goed deze in zijn oorspronkelijke staat bewaard is gebleven. Via een ondergronds gangenstelsel waren de verschillende huisjes met elkaar verbonden. Je kunt zien hoe mensen destijds leefden; je kunt de bedden zien, open haarden, kasten etc. En ook  hoe klein de mensen waren. In het museum wordt toegelicht hoe deze mensen destijds leefden, hoe er al een handel en ruilsysteem was met andere nederzettingen op dit eiland. Ook is duidelijk te zien hoe het eiland zelf is veranderd door wind en weer in de loop van de tijd. Skara Brae ligt nu vlak aan zee, maar dat was 5000 jaar geleden niet het geval. 







De bus brengt ons vervolgens via hele smalle weggetjes naar de Ring of Brodgar, een steencirkel van 27 stenen van meer dan 4,5 meter hoog. De reden om deze cirkel zo in te richten is in nevelen gehuld. Er zijn overigens meerdere steencirkels op het eiland gevonden, ook kleinere. Het blijft bijzonder om hier rond te lopen en op je in te laten werken wat zich hier vroeger heeft afgespeeld en wat voor belangrijke rol deze plek had in de levens van de bewoners van het eiland. De samenwerking tussen de mensen is ook bijzonder, er moet iemand bedacht hebben dat je een circel maakt en er zo’n grote stenen rechtop neerzet. Naast het idee moeten er ook mensen geloven in het resultaat en bereid zijn mee te werken. 




Via een prachtige route rijden we weer terug naar naar Kirkwall. Als we weer terug zijn in de haven zien we dat er een weer een Breehorn voor ons ligt, dit keer een B37, Schuuper, van Engelsen uit Newcastle. We gaan ze vast nog ontmoeten....
Eind van de middag gaan we op de fiets op pad naar de supermarkt en vinden een Lidl. Een geweldig mooie zaak (hebben we niet bij ons in de buurt) met zeer veel verse groente. R gaat op zoek naar wat technische spullen, tip van broer Harry, en ik vul de koelkastvoorraad lekker aan. We trakteren onszelf op een wijntje bij ‘ the Storehouse restaurant with rooms’; een aanrader voor wie nog naar Kirkwall gaat. (Het restaurant waar we met Renee en Jan Willem aten en reserveren nog een keer voor maandag...)


Orkney’s-FairIsle

Om 0615 gaat de wekker, douchen en schip klaarmaken. Huik e.d. eraf om ook te kunnen zeilen al is het op het moment van vertrek windstil. Dianne heeft 2 routes, binnendoor en buiten om. Tijdens beide routes hebben we regelmatig 2,5’ stroom mee, lekker! We spotten al snel een zeehond en daardoor blijft dit de hele dag een doel, we zien er uiteindelijk 3 en zeer veel zeevogels.
Na 30 minuten blijkt dat we de zaken niet voor elkaar hebben, gisteren heb ik alles terug gezet naar fabrieksinstellingen omdat ik niet tevreden was met een AIS instelling en we helaas hierdoor laat ‘vijanden’ zagen. Nu waren er 2 zaken k.... Ten eerste was normaal alles waar we konden varen wit en de te ondiepe stukken blauw. Nu hadden we alleen diverse tinten blauw. Ik baalde dat de iPad als repeater in de kuip niet werkte, hier was de wifi-connectie in eens van weggevallen. Beide euvels na het resetten. Tussen de eilanden zijn de doorgangen soms zeer nauw, heb je eilandjes en veel rotsen en daarnaast veel stroom. We kunnen het met deze k....-instelling niet goed zien. We keren om voor een zeer smalle ingang en gaan ‘buitenom’, beter ten halve gekeerd.......En dan is er ook genoeg tijd om de apparaatuur weer naar onze eigen wens in te stellen. 
Gelukkig hebben we dan 3,5 knoop stroom tegen, hadden we achteraf 2 uur langer in bed kunnen liggen, regent het en hebben we dichte mist. De stemming aan boord zit er goed in ....

Na een uurtje ontbijten we en varen dicht onder de Orkney’s kusten naar Fair Ilse, helaas krijgen we geen wind, wel regen en motoren lekker met luisterboek, leesboek richting het noorden. Ondertussen nemen we de pilot’s ter hand en lezen over het eiland en de haven. Rond 1700 komen we in de haven van Fair Isle, log op 1.002 mijl, mijlpaal gehaald. Het is druk het ligt al 5 dik naast de Nederlandse Steady (staal 22 meter) wij gaan op een ‘werk’steiger liggen en met veel lijnenwerk en ook een geïmproviseerde ‘schuurplank’ is Zeerob voor de nacht safe. Hebben we genoeg water onder de kiel is nog een issue, we gaan uiteindelijk nog een paar meter achteruit en hebben op laagwater zo’n 40 cm onder de kiel. En het mooiste plekje van de baai! Het is hier adembenemend mooi en de stemming aan boord weer opperbest! 

Na een heerlijke maaltijd zittend vanuit het pilothouse gaan we de rotsen beklimmen, een foto van boven is een must. Jawel hoor ik word echt aangevallen door een grote grijs/bruine meeuw. Ik trek mijn Jack uit en ga in de tegen aanval, hij is niet bang :)...ik heb een beetje “de birds” in mijn hoofd. Ik kan een plaatje schieten en mijn vijand valt nog 3 keer aan maar ik kan alle keren de aanval afweren. Nadat we zo’n 30 meter teruggelopen zijn gaat mijn aanvaller zitten wachten en kijken......jawel, zijn territorium!!! Fair Isle is maar 3,5 Mile lang en 1,5 mijl breed; het stukje wat we ‘s avonds lopen is adembenemend.. prachtige kliffen, heel groen, 220 soorten vogels we blijven hier een dagje hangen.
Bij terugkomst worden we bij de Steady aan de borrel gevraagd, 2 Noren, een Australiër en 3 gasten aanboord. Gezellig zo met een biertje en wijntje in het schip. Leuk schip waar ze graag alles van vertellen, ze charteren 80% in west Schotland, een weekje kost 990,= . Wij dachten gelijk dat het iets voor de ‘bootloze’ ZWC leden leuk was. De tocht van Kiel naar Hoorn was nog LEEG, de charters bieden tarieven die veel lager zijn waar ze dan ineens mee concurreren. Om 2230 gaan we naar Zeerob voor een ‘afzakkertje’ en een vlucht in de boeken.

zondag 15 juli 2018

PeterHead-Orkney’s

Na een mooie hardloopochtend, bleek ook de was ook nogeens droog te zijn dankzij de geweldige droger op de haven. Heerlijk op weg met de wasmanden leeg! 
Maar er is er een jarig, dus voordat we gaan lopen we nog even naar de bakker. Gebakjes voor op zee! En ze verkopen hier gewoon pannenkoekjes bij de bakker, zowel groot als klein (formaat eierkoek), die D natuurlijk niet kon weerstaan bijvoorbeeld voor ‘s nachts tijdens de wacht.. Ze hebben hier overigens heel lekker bruin brood. .
Rond 1300 was het plan weg te gaan, strak blauw en de gribfiles beloven de hele weg zuiden wind tussen de 10-15 knopen. na ons netjes bij PortControl te hebben afgemeld gaan we eerst een uurtje op de motor de kust uit. Hierna tuigen we en zetten de zeilen ‘melkmeisje’ of vlinderen. We gaan als een speer, helmstok omhoog, kussentje  muziek en een boek. Dianne leest haar spannende boek ‘De Discipel’ van Hjorth Rosenfeldt uit en ik zit in de laatste fase van een luisterboek van Susanne Vermeer. 
Het leven kan niet beter, het is ‘n 100 mijl dus een kleine 20 uur varen. Soms staat er zo’n 1,5-2 mijl stroom tegen. Rond 00.00 neem ik de wacht van Dianne over en zie dat we nog maar 2’ knoop varen. Da’s niet erg maar door de swell slaat de giek hard en klapperen de zeilen continue.Motor aan en dan maar snorren. Het voorzeil rollen we in en stomen zo door richting Kirkwall. We komen nog net op tijd bij de Orkneys aan voordat het echt hard gaan tegentromen. Je hebt af en toe wat nauwere stukken tussen de eilanden en daar kan het flinke stromen. Een uur later zouden we 3,5 knoop stroom tegen hebben en dan wordt het nog een lang laatste stukje.. Rond 08.00 uur op 14 juli leggen we aan in de haven van Kirkwall en worden weer opgevangen door Renee en Jan Willem van de Iskander. Renee al in haar hardloopoutfit. Dat was een gezellig weerzien.
We hebben nog wat slaap in te halen, zetten de wekker op 12.00 uur en duiken ons bed in.
‘S Middags gaan we op verkenning in Kirkwall, in onze voor deze vakantie gekocht regenjassen want die zijn hier hard nodig!! Wat een regen...
We vieren D’s verjaardag met Renee en Jan Willem in een superhip, nieuw en gezellig restaurant in de het stadje.
Iskander vertrekt de volgende dag naar Stavanger en wij gaan het eerste Orkney eiland bekijken.
Verjaardagsgebakjes

Wat is spannender boek of tocht .....



Orkneys in zicht ...



2 mooie blauwe Breehorns in Kirkwall