Om 0615 gaat de wekker, douchen en schip klaarmaken. Huik e.d. eraf om ook te kunnen zeilen al is het op het moment van vertrek windstil. Dianne heeft 2 routes, binnendoor en buiten om. Tijdens beide routes hebben we regelmatig 2,5’ stroom mee, lekker! We spotten al snel een zeehond en daardoor blijft dit de hele dag een doel, we zien er uiteindelijk 3 en zeer veel zeevogels.
Na 30 minuten blijkt dat we de zaken niet voor elkaar hebben, gisteren heb ik alles terug gezet naar fabrieksinstellingen omdat ik niet tevreden was met een AIS instelling en we helaas hierdoor laat ‘vijanden’ zagen. Nu waren er 2 zaken k.... Ten eerste was normaal alles waar we konden varen wit en de te ondiepe stukken blauw. Nu hadden we alleen diverse tinten blauw. Ik baalde dat de iPad als repeater in de kuip niet werkte, hier was de wifi-connectie in eens van weggevallen. Beide euvels na het resetten. Tussen de eilanden zijn de doorgangen soms zeer nauw, heb je eilandjes en veel rotsen en daarnaast veel stroom. We kunnen het met deze k....-instelling niet goed zien. We keren om voor een zeer smalle ingang en gaan ‘buitenom’, beter ten halve gekeerd.......En dan is er ook genoeg tijd om de apparaatuur weer naar onze eigen wens in te stellen.
Gelukkig hebben we dan 3,5 knoop stroom tegen, hadden we achteraf 2 uur langer in bed kunnen liggen, regent het en hebben we dichte mist. De stemming aan boord zit er goed in ....
Na een uurtje ontbijten we en varen dicht onder de Orkney’s kusten naar Fair Ilse, helaas krijgen we geen wind, wel regen en motoren lekker met luisterboek, leesboek richting het noorden. Ondertussen nemen we de pilot’s ter hand en lezen over het eiland en de haven. Rond 1700 komen we in de haven van Fair Isle, log op 1.002 mijl, mijlpaal gehaald. Het is druk het ligt al 5 dik naast de Nederlandse Steady (staal 22 meter) wij gaan op een ‘werk’steiger liggen en met veel lijnenwerk en ook een geïmproviseerde ‘schuurplank’ is Zeerob voor de nacht safe. Hebben we genoeg water onder de kiel is nog een issue, we gaan uiteindelijk nog een paar meter achteruit en hebben op laagwater zo’n 40 cm onder de kiel. En het mooiste plekje van de baai! Het is hier adembenemend mooi en de stemming aan boord weer opperbest!
Na een heerlijke maaltijd zittend vanuit het pilothouse gaan we de rotsen beklimmen, een foto van boven is een must. Jawel hoor ik word echt aangevallen door een grote grijs/bruine meeuw. Ik trek mijn Jack uit en ga in de tegen aanval, hij is niet bang :)...ik heb een beetje “de birds” in mijn hoofd. Ik kan een plaatje schieten en mijn vijand valt nog 3 keer aan maar ik kan alle keren de aanval afweren. Nadat we zo’n 30 meter teruggelopen zijn gaat mijn aanvaller zitten wachten en kijken......jawel, zijn territorium!!! Fair Isle is maar 3,5 Mile lang en 1,5 mijl breed; het stukje wat we ‘s avonds lopen is adembenemend.. prachtige kliffen, heel groen, 220 soorten vogels we blijven hier een dagje hangen.
Bij terugkomst worden we bij de Steady aan de borrel gevraagd, 2 Noren, een Australiër en 3 gasten aanboord. Gezellig zo met een biertje en wijntje in het schip. Leuk schip waar ze graag alles van vertellen, ze charteren 80% in west Schotland, een weekje kost 990,= . Wij dachten gelijk dat het iets voor de ‘bootloze’ ZWC leden leuk was. De tocht van Kiel naar Hoorn was nog LEEG, de charters bieden tarieven die veel lager zijn waar ze dan ineens mee concurreren. Om 2230 gaan we naar Zeerob voor een ‘afzakkertje’ en een vlucht in de boeken.
