Shetland-Stavanger

Afspraak is starten om 2200, dan loopt de stroom richting Zuid. Helaas, om 2100 heeft Dianne de warmtekleding aan, zijn we klaar en even later vertrekken we. Altijd het zelfde bij ons, uiteindelijk zijn we veel eerder gereed. We motoren de fjord uit na Port Lerwick te hebben bedankt en te melden dat we ri. Stavanger varen. We schieten nog een paar mooie plaatjes voordat we  het ‘sop’ op gaan. Volgende waypoint 190’ verder. We krijgen na zo’n 2 uurtjes 15-20’ wind en dit blijft zo’n 12 uur staan, tijdens de wissel van de wacht rond 0100 (verschoven een uurtje) een rifje erin. We lopen geweldig 8-9 knopen en ik zag af en toe ook 9,2 op’t SOG (speed on ground). Dit gaat lekker maar dan komen we midden in de nacht aan, daar hadden we weinig zin in. Het is rustig in de wachten, geen schepen. Dianne leest haar boek van Tommy Wieringa en heeft haar ‘krantje’ op de ipad. Ik geniet tijdens het wachtlopen van een luisterboek, lees ‘tegen niemand vertellen’ van Suzanne Vermeer uit. Ik lees meer boeken naast elkaar, “koude kusten”, HomoDeus en momenteel W.O.L.F. Afhankelijk van situatie. Het pilothouse doet goede dienst, we hadden de ballasttank vol aan de hoge en ‘de bank’ ook schuin gezet. Kortom Dianne zat geweldig en vrijwel ‘recht’ op haar ‘troon’. Rond 1100 is het weer ‘dag’ en ontbijten we heerlijk waarna we een paar uur buiten zitten te genieten van het water/lucht leven. Helaas spotten we geen dolfijnen, dat had ik nog wel beloofd.... De vorige oversteek van Kirkwall naar Farsung had ik tot. 2 maal grote groepen dolfijnen waarvan ook meerdere prachtige foto’s in ons huis hangen.

Rond 0300 wordt het 100% voor de wind met een golf van S/SW.... alles klappert, motor aan en alles fixen. We tuffen met zo’n 4’ gemiddeld richting Stavanger en nemen nog een uurtje slaap, Dianne in de wachtkooi en ik met de ‘wachtwekker’. Rond 0900 zijn we in Stavanger, nu nog een plekje voor 4 dagen. De eerste 2 jachthavens mogen we niet in ivm de komende tall ships.... De 3e jachthaven kon schepen bergen tot 15 meter, YES!. We manoeuvreren achteruit naar binnen, Dianne praat met Nederlanders in een appartement bij de haven die ons een plek wijzen. dat moet kunnen...... Dianne met losse stootwil op de boeg en ik achter helmhout en manoeuvreer prachtig naar de plek. Helaas krijg ik onderstromend de laatste 20meter en kan de draai, links om niet maken...... Dan maar de andere kant op, Dianne op de uitkijk. Het is zo’n 16 meter breed. Tja dan sla je ineens met het anker een ‘stroompaaltje’ van zijn sokkel. SHIT!!! Communicatiestoornis door wind en stroomstress....stom. Een aardige blonde Zweedse kwam een lijntje aanpakken en vertelde dat zij weggingen en wij daar mochten liggen, top. We manoeuvreren weer terug de haven door en liggen netjes aan  het steigertje van 5 meter (volgens R, was meer...) netjes. Dan de’niet helpende’ havenmeester verbouwereerd! Can’t you steer your ship!!!! We waren veel te groot voor deze haven en moesten weg.... (in boekjes staat tot 15 m en dat zijn we niet eens....). Domme vraag hij zit al 30 minuten te genieten. Maar hij stuurt ons weg, ondanks dat ik aanbied het sokkeltje te betalen. .... ‘vrinden’ gemaakt. Wij bedanken, groeten en gaan. 

We leggen aan in de Vereningingshaven, mooie plek. Hier zouden maar schepen tot 40 ft mogen liggen, maar D spot een Nederlander en die is 18 meter en mag er ook liggen.. Een buurman Duitser vertelde dat hij 4 dagen op ons huidige plekje had gelegen dus we blijven voorlopig liggen.. Na zo’n brakke nacht lezen we, ruimen wat op en doezelen veel. Rond 1900 spreekt een heel aardige man ons aan, we moeten morgenmiddag weg zijn. De eigenaar komt terug en we liggen nu kennelijk aan een privé-steiger. Prima maar weet u een plekje waar we kunnen liggen. Jawel, ga maar voor mijn kantoor/woning liggen in de box. Stroom aan de wal. Als bezoekend (buitenlands) jacht mogen we niet betalen.Top vent! 

We gaan om 2200 te kooi, lezen gaat niet meer.......oogjes te zwaar.. Victor is al in Oslo, neemt de nachttrein naar Stavanger..

Afscheid Shetlands..

36 uur later... Stavanger

Uitzicht vanuit de kuip op het centrum van Stavanger

Lerwick en Bressay

Als we wakker worden ligt er alweer een ander cruiseschip. Deze ligt voor anker en de gasten moeten met tenders naar de wal. Daar staan ook al zo’n 20 huurauto’s klaar. Verder zien we dat alle toeristenboten (zeehonden kijken, vogels spotten op Noss etc etc) al weg zijn. En er lopen ook al heel wat toeristen in de stad, wat een business. We zitten weer ff in ons lunchtentje voor een koffie & WiFi acces en spreken gezellig met 2 ‘oudere’ dames die op de cruisboot zitten, volgens Dianne ruim boven de 85. Les is pluk de dag!

Vanavond rond 22.00 uur willen we weg, dus nu eerst de bootvoorraad aanvullen. D op de fiets naar de Coop en R gaat achter de schuurplanken aan. Ik ben nog niet halverwege of daar is R al om te helpen. Wat lief en wat handig. Een uitgebreid assortiment groenten en fruit hebben ze hier; bepakt en bezakt vertrekken we richting boot. 

De planken 420 lang worden doormidden gehaald en met ducktape aan elkaar gemaakt waardoor ik ze op de schouder al fietsend naar de boot kon brengen. Gaten boren, lijntjes afbranden en yes, ready voor ‘rock’s’.

Na de middag maken we het schip gereed voor de tocht en zetten ook de Code 0, het wordt ook weinig wind. Hierna leveren we de sleutel van de Lerwick boat club in voor de 10 pond borg. Zodra het droog is pakken we de fiets en gaan met de ferry naar Bressay, een eiland tegenover Mainland. Het is er prachtig, groen, veel schapen, hoge kliffen.  Geweldig mooi eiland waar we getuige zijn van een zeehond die prachtig op een rots ligt te ‘rekken & strekken’. Ondertussen groeien de app’s van de kinderen wie waar komt en hoe het ze vergaat. 

Ondertussen krijgen we bericht van Lennard en Kay, zij zijn al met de (kampeer-)auto onderweg naar Noorwegen. Victor heeft een dubbele werkweek gedraaid met de Vierdaagse, gaat de hele zondag slapen (17 uur) en vertrekt maandag naar Oslo. En Annick heeft al een rondleiding  geregeld op de Clipper Stad Amsterdam. De 26e om 12.00 uur komende boten binnen; daar zijn we bij!

We komen tot de conclusie dat we hier nog een keer terug gaan komen. De Shetlands spreken ons meer aan dan de Orkneys. Waarom? Tja moeilijk uit te leggen.. ruiger, veel kapen, uitzonderlijk veel vogels en ...verrassend... beter weer, dwz minder regen overdag. Maar dat kan mazzel zijn.

Zeehond op Bressay

Van de andere kant

Af en toe een buitje..

Lerwick

We worden rond half 7 wakker van een enorme herrie. We proberen het eerst nog te negeren, maar dat lukt niet lang.

Zodra we in de kajuit staan schrikken we ons een ongeluk. We kijken tegen de achtersteven van een enorm cruiseschip aan, dat aan het aanleggen is. Natuurlijk een sleepboot aan het duwen en de cruiser op de spring af en toe een klapte vooruit, dat geeft toch een fors waterverzet op :(. Onze springen houden het gelukkig, het anker ligt zo’n 30 cm van een trapje. 

Alsof er een flat achter je boot ligt. Wij liggen ongeveer in de haveningang en het cruiseschip aan de kade die daar dwars op ligt. De touringcars voor de cruisers staan klaar en de mensen gaan in een paar uur het eiland verkennen. Precies om 12.00 uur vaart de cruiseboot weer weg. Tja zo kun je ook door hop on/of de wereld bekijken. De besteding is weinig want voordat je van boord stapt is het buikje vol, lupa in de tas. Dus wat zo’n stadje er aan heeft is zeer beperkt denk ik, in economische zin dan. 

 

Nu we toch wakker zijn, besluiten we om te gaan hardlopen. Lerwick ligt prachtig. Mijn paardenmiddel bij Welkoop gekocht voor ontstoken paardenkuiten werkt zeer goed. We lopen een ronde over de heuvels langs de kust van het eiland, een behoorlijke uitputtingsslag met alle klimmetjes. Onderweg spotten we een van de drie supermarkten. Deze Tesco valt wat ons betreft af; teveel klimmen en dalen met boodschappentassen aan het stuur van de vouwfietsjes (de prioriteiten zijn duidelijk anders op vakantie). RVS pasta is nog een target met speciale ‘raggers’ bottle-scrum’ voor het roesten van RVS op de boot, zeewater is alles verwoestend. 

De rest van de dag wordt besteed aan wasssen, grondige poetsbeurt van het schip binnen en buiten en het verkennen van Lerwick. Lerwick is een prachtig stadje. Veel historische gebouwen en schoon, ondanks alle meeuwen en andere vogels..., hier kunnen ze in Peterhead een voorbeeld aan nemen...Misschien komt dat door alle cruiseboten. 

De Shetlands bestaan uit ruim 100 eilanden waarvan er 19 zijn bewoond. Mainland waar we nu zijn heeft 21.000  inwoners. Wat verder opvallend is, is dat wij de Shetlands kennen van de Shetlandpony. Die blijkt zeldzaam, wij hebben nog geen paard gezin. We zien wel heel veel Shetlandschapen, zeehonden en allerlei vogelsoorten.  Shetland zou de beste plaats zijn om te wonen in Schotland, nauwelijks werkloosheid en de mensen worden er gemiddeld ouder dan in de rest van Schotland

In een heel gezellig lunchtentje blijken ze ook goede WiFi te hebben. Dat is wat we nodig hebben, want onze beschikbare MB’s op de telefoons worden snel minder. We laden foto’s en kranten, posten blogs, halen ‘het weer’ op voor de komende dagen en we blijven maar koffie en thee drinken omdat R zijn Navionics moest uploaden (digitale kaarten voor de route naar en in Noorwegen). Dit is de refurbished IPad met alles dubbel uitgevoerd, toch zo’n 650 MB’s. Het lijkt erop dat we zaterdagavond vertrekken richting Noorwegen, zo’n 220 mijl. Onze weerplanner geeft aan dat het zo’n 30 uur varen is, wind max 15-20’ TWS Zuid/Zuidwest.

‘S Avonds maken we nog een forse wandeling. Het eerste doel is om te kijken of de andere supermarkt (Coop) wel te befietsen is. (Ja!)  Onderweg komen we langs een houthandel waar R nog mooie schuurplanken kan kopen. (Die hang je buiten de stootwillen als je tegen een onregelmatig kade ligt, of rotsen etc. Tot nu toe lagen ze steeds op de kant, maar in Noorwegen zullen we ze waarschijnlijk zelf bij ons moeten hebben. We lopen nog een keer het geweldige kustpad, alleen nu niet rennend. Overal zie je de geschiedenis van de eilanden, oude bunkers, torpedobasis etc. Er is hier al heel wat afgevochten.  Regelmatig schieten we een foto ivm de wedstrijd van ‘guido’, een ex medezeiler die goede siermaakte met foto’s van andere :(.

Haven Lerwick

Cruiseschip als achterbuurman...

En zo ziet het er van veraf uit. Valt best mee...

Fair Isle-Shetlands

Het geluk is met mij, na een geweldige wandeling over de Fair Isle was Dianne de regen weer vergeten, dus we gaan NOORD! Jawel boven de 60e Breedte Graad. de nacht was prima, machtige plek zo aan een pier. Alle andere gasten leggen liever dubbel aan de kade dan aan ons, forse af en opstap bij laagwater :). Om 10.30 zou de stroom naar de Noord lopen, voor ons een reden om de wekker lekker om 0815 te zetten, helaas....de Good Shepard voer om 07.30 weg met zo’n 10 gasten richting Shetlands, en dat geluid van zo’n zware schroef was goed te horen. Doch erna lag ik nog lekker een uurtje te tukken. De douche was heerlijk warm (CV circuleert erdoorheen). Rond 10,00 gaan we de lijnen los maken, een klusje want alle einden liggen op de kant met een paalsteek, kortom alles even verleggen en dan op de boot en wegwezen. Prachtige afvaart, trots op de bemanning. 

Buiten zetten we grootzeil en de gennacker, we lopen ruim boven de 8’ tot we de wind na een donkere wolk krijgen en te hoog moeten gaan sturen waardoor de gennacker steeds insloeg. Wat we ook deden ..... het hielp niet, dan maar naar beneden! Jawel we houden van AZ (actief zeilen).

De tocht is prachtig, heel veel vogels om ons heen en ook op de fok lopen we mooie snelheden. We hebben een pracht zeildag, we zeilen zo’n 20’ langs d kust en genieten al van 4G en hebben van app-contact met verschillende lieden. Onderweg genietend van van het zelf gebakken brood met wat brie, walnoten en honing uit de oven....afzien hoor op zo’n boot!

Tijdens het contact met de wal laden we de gribfiles voor de komende 10 dagen, we berekenen een tochtje en denken erover om zaterdagnacht Lerwick te verlaten ri. Stavanger .

1600 varen we de haven van Lerwick binnen en mogen aan de Victoria Pier een plekje zoeken, als 4e liggen was voor mij geen optie. de kade heeft mooie grote vrachtwagenbanden, prima voor ons. Zo lagen rond 1700 prachtig afgemeerd, bestand tegen het tij en de wind en aan de stroom. 

Na een biertje in de kuip in de zon kregen we van Dianne een geweldige Nasi maaltijd geserveerd met kipsate van de Texelse slager. Momenteel is het krantje gedownload, rondje door de stad gelopen en de wasmachine aan. Heerlijk, morgen na het hardlopen een grote schoonmaak!! BiBu. 

Paar Lerwick details:

noordelijkste UK haven, Schots, 27.000 inwoners , 100 eilanden, 90.000 toeristen en 500 gasten in de jachthaven

Vandaag al 2 cruiseschepen gezien, waaronder een Nederlander - Holland Amerika Lijn, maar gelukkig ook weer weg zien varen. Ze ankeren en de opvarenden gaan met tenders naar de wal. Zaterdagochtend komen de volgende.. 

Zicht op Lerwick vanuit de kuip

Veel zeehonden hier, ook in de haven

Fair Isle

Vandaag een dagje fair Island. 3,5 mijl lang, 1,5 breed, 220 vogelsoorten, 1 winkeltje dat op sommige dagen 1,5 uur open is... Een indruk.....

Aan de whiskey

Sue en Peter heten onze Breehorn buren. Ze hebben hun ‘Schuuper’ sinds 2003. De romp is door de eerste eigenaar gekocht in 1998  en hij heeft hem zelf ingetimmerd. Het is daardoor van binnen weer een heel ander schip dan de andere B37’s die we kennen; supergezellig. De reden voor een Breehorn is de lengte van Peter, ruim 1.90. In een Engelsschip kan hij nooit staan en slapen op een ‘slaapbank’ .En Peter heeft een heel mooi systeem om het zeil te laten zakken en op te vangen, een lazy back zoals hij het noemt. Wij hebben de gegevens van de zeilmaker. Over en weer bewonderen we elkaars schip en handigheidjes, zeer gezellig. We wisselen namen, telefoonnummers en email uit. Volgend jaar gaan ze in Nederland zeilen en wellicht komen ze dan naar het Breehorn weekend. 

Zij zeilen normaalgesproken aan de westkant van Schotland en zijn daarover veel enthousiaster; beter weer, veel mooier... Dat hoorden we ook al van een andere Nederlander die hier nu met gasten vaart (de Steady) dus dat knopen we tussen de oren. Sue en Peter laten hun boot liggen in Kirkwall en gaan vanavond naar huis. En over een paar weken komt Peter terug vaart de boot dan met vrienden verder, gaat 3 weken rond de shetlands varen en dan terug naar NewCastle, de thuishaven.  Zij gaan poetsen en wij stappen tussen de buien door op de fiets. Op de steiger worden we al 3 keer aangesproken mbt de fietsjes, zo mooi, zo klein op te vouwen.

We willen fietsen en we willen naar een whiskeyproeverij. Dus gaan we op de fiets op zoek naar een whiskeystokerij. In de buurt heb je twee stokerijen en wij proberen Scapa. Highlands is door Robert de 1e keer al bezocht, hier hebben ze hem niet tot het drinken van dit vocht kunnen aanzetten. We hebben mazzel, als we aankomen start over 10 minuten een rondleiding ‘met experience’. Het is een prachtig bedrijf. In no time worden rondgeleid langs de molens, de grote ketels en krijgen het hele proces te horen. Voorheen stookten ze 100.000 liter per jaar, maar nadat het bedrijf  is overgenomen door de Chivas-brothers in 2005 produceren ze 24/7 en 1.000.000 liter per jaar. Wat ook opvallend is, is dat de verschillende stokerijen vaten van elkaars whiskey opslaan in het kader van risicospreiding. 

We proeven verschillende soorten. Bijzonder is om te ervaren hoe met een druppeltje water in een glas de whiskey zich opent en veel zachter wordt. Wel constateren dat een proeverij leuk is, maar dat we allebei geen echte whiskeyliefhebbers zijn. Er wordt dan ook geen fles whiskey gekocht. 

Daarna is het chilltime. Na 15 minuten komt Robert met het bericht even dieseltanken, de havenmeester is er nu en wil dit graag met hoogwater doen ivm onze draft. Rode diesel, bon bewaren en goed in de dieseladministratie opbergen (losstand/uren).

‘S Avonds eten we heerlijk bij ‘the storehouse, restaurant with rooms’. We zien de ‘Cullen-skink’ als voorgerecht op de kaart staan; een soort aardappelvissoep uit Cullen (plaatsje waar we geweest zijn) die verschillende prijzen won, dus die gaat het worden. Erg lekker, met stukjes heilbot en een soort bitterbal met vis. Aanrader! 

‘S Avonds halen we nog even het weer op, bekijken de stroom (het kan hier enorm stromen tussen de eilanden) en zetten de wekker op 06.15! Rocon wordt al van het voorzeil gehaald, watergetankt en fietsen opgeborgen zodat we ook met slaap in de ogen netjes wegvaren.  

Skara Brae en Ring of Brodgar

Om 10.00 uur vertrekt er een bus over het eiland langs een aantal bezienswaardigheden die je echt gezien moet hebben als je op de Orkneys bent geweest. De eerste keer dat ik via de 3hoeknoordzee hier was hadden we ook een tour over het eiland, het meest herinner ik mij nog Henk die graag een halfjaar op de Orkney’s wilde wonen, waarom? Doch het kan nog het is er nog niet van gekomen. 

We zwaaien de Iskander uit en vertrekken naar het busstation. Boven in de dubbeldekker hebben we een prachtig uitzicht over het eiland. Via Stromness, de tweede stad op dit eiland,  gaan we naar Skara Brae. Dit is een historisch dorp dat na een enorme storm in 1850 weer is ontdekt. Deze nederzetting is nu 5000 jaar oud en het is indrukwekkend hoe goed deze in zijn oorspronkelijke staat bewaard is gebleven. Via een ondergronds gangenstelsel waren de verschillende huisjes met elkaar verbonden. Je kunt zien hoe mensen destijds leefden; je kunt de bedden zien, open haarden, kasten etc. En ook  hoe klein de mensen waren. In het museum wordt toegelicht hoe deze mensen destijds leefden, hoe er al een handel en ruilsysteem was met andere nederzettingen op dit eiland. Ook is duidelijk te zien hoe het eiland zelf is veranderd door wind en weer in de loop van de tijd. Skara Brae ligt nu vlak aan zee, maar dat was 5000 jaar geleden niet het geval. 

De bus brengt ons vervolgens via hele smalle weggetjes naar de Ring of Brodgar, een steencirkel van 27 stenen van meer dan 4,5 meter hoog. De reden om deze cirkel zo in te richten is in nevelen gehuld. Er zijn overigens meerdere steencirkels op het eiland gevonden, ook kleinere. Het blijft bijzonder om hier rond te lopen en op je in te laten werken wat zich hier vroeger heeft afgespeeld en wat voor belangrijke rol deze plek had in de levens van de bewoners van het eiland. De samenwerking tussen de mensen is ook bijzonder, er moet iemand bedacht hebben dat je een circel maakt en er zo’n grote stenen rechtop neerzet. Naast het idee moeten er ook mensen geloven in het resultaat en bereid zijn mee te werken. 

Via een prachtige route rijden we weer terug naar naar Kirkwall. Als we weer terug zijn in de haven zien we dat er een weer een Breehorn voor ons ligt, dit keer een B37, Schuuper, van Engelsen uit Newcastle. We gaan ze vast nog ontmoeten....

Eind van de middag gaan we op de fiets op pad naar de supermarkt en vinden een Lidl. Een geweldig mooie zaak (hebben we niet bij ons in de buurt) met zeer veel verse groente. R gaat op zoek naar wat technische spullen, tip van broer Harry, en ik vul de koelkastvoorraad lekker aan. We trakteren onszelf op een wijntje bij ‘ the Storehouse restaurant with rooms’; een aanrader voor wie nog naar Kirkwall gaat. (Het restaurant waar we met Renee en Jan Willem aten en reserveren nog een keer voor maandag...)