2 dagen toeren met huurauto P208

Om 10.00 uur kon ik bij Petershead Esso station de huurauto ophalen, na de normale papierenuitwisseling en invulling van details kreeg ik de key’s van een bijna nieuwe handgeschakelde 208, gelukkig in het Oranje! Keep Left is een van de kreten waar ik in mijn hoofd mee wegreed, het is even wennen linksschakelen en ook nog linksrijden. 

We maken nog even schoonschip en beginnen dan aan onze tocht via de coastal Road richting Inverness; het begin van het Caladonisch canal. Een autotocht van 150 mijl. Het doel is niet om er te komen, maar om via leuke plaatsen Schotland te leren kennen. We maken een prachtige tocht door veel mooie dorpen, allen gebouwd volgens het lint-principe. Dwz alles langs de weggebouwd. Ook hier stoppen we bij diverse havens, konden we er wel komen of niet. Vanzelfsprekend zijn het veelal klassieke vissershavens waar nog een paar vissers liggen. We wandelen door diverse dorpen en genieten van de sfeer. 

In de middag gingen we op zoek naar een grotere stad Elgin, hier had VdP een call en zat rustig voor een Cathedraal uit 1250 (ruïne). Het was een gezellig dorp waar we een heerlijke ginger-tea dronken met scone met Cream & Marmalade. 

Na deze stadswandeling had Dianne als navigator voldoende vertrouwen in het ‘linksrijden’ en gingen we dwars door Schotland terug. Veelal over wegen waar we zelden tegenliggers kregen. Vaak verbazen we ons over de zeer grote goed verzorgde akkers en ook de kleine ‘velden’ omringd door een wal van ‘zwerfkeien’ . 

In PeterHead bezoeken we nog even een geweldig mooie supermarkt en komen voldaan op het schip aan. De haven heeft enkele passanten meer een Belg, Duitser, Zweed. 

De haven van Macduff, geen jachten..

Cullen

Elgin Cathedral (entree 7,50 pond)

Dag 2 beginnen we met een ‘nieuwe’ lus door Schotland. Nu gaan we de binnenlanden in richting Inverurie en Alford. (We volgen in grote lijnen een route uit onze reisgids) en vervolgens bezoeken we een Castle bezoeken en ‘stone-circle’. Het stadje Inverurie was gezellig, de eetcultuur is matig maar uiteindelijk scoren we een gezellig tentje en geven ons over aan een Schotse lunch. Zo’n lunch die je voor de helft opeet, zo niet dan verwordt je zoals veel Schotten .... een dik padje. 

De Stone-circel, de Easter Aquhorthies Stone Circle was niet ver van Inverurie, volledig intact zo’n 3000 jr voor Christus. Indrukwekkend naast de 11 manshoge keien ook een altaar en dit alles binnen een opgehoogde wal van keien; dwz een van de stenen was op zij gelegd. Toen wij er plaatjes schoten gingen 2 middelbare dames volledig op in het liefkozen van deze stenen (op blote voeten). Welke sekte dit was weet ik niet maar, vol overgave in iedergeval. Tijdens de wandeling naar de Stone-circle zagen we hoe ontzettend fraai het landschap is, weer een totaal andere kijk dan vanuit de auto.

Je bent niet in Schotland geweest als je geen Castle hebt bezocht.  Onze laatste excursie, al zijn we niet zo van de castles’s e.d. bezoeken was het Castle van de Forbes, het enige roze Castle. De rondleiding ging door alle kamers en alle namen van de hele familie hoorde we vaak, zo ook de schilderijen. Natuurlijk was er een kiltkamer met de ‘ruit’ van de Forbes. Enkele leuke details waren dat het Castle in 2 fases gebouwd was, het bovenste deel veel later en dat is ook z’n meter breder dan de onderbouw. Boven was er de ladies-room met stoelen waar de meisje op moesten zitten om RECHT te leren zitten, een ervan was ‘scheef’ naar voren. Die stoel was om je straf uit te zitten als je niet rechtzat... Verder was het fraai om te zien hoe het ‘vakantiehuis’ eruit zag. 

2 stoelen, de voorste is het strafstoeltje ...

Naar Ruud heb ik nog een plaatje van een ‘Castle for sale’  van een makelaar gestuurd, mooi object voor ‘ontwikkeling’.

Na deze  laatste excursie werd ik weer via binnenwegen naar PeterHead gestuurd, prachtig land en omgeving.

Uitje vanuit Peterhead

We constateren dat dit waarschijnlijk al onze laatste haven op het vaste land van Schotland is en we willen natuurlijk wel wat van deze kant van Schotland zien. We besluiten daarom 4 nachten te blijven, een dagje met de bus naar Aberdeen te gaan en we hebben 2 dagen een auto. En eigenlijk gaan we de haven van Peterhead steeds meer waarderen.

Na nog een kop koffie met Renee en Jan Willem zet de Iskander koers naar de Orkneys en wij trekken de jas aan (!) en stappen op de bus. In Nederland schijnt het nog steeds warm te zijn; nou in Schotland is het op dit moment deze dag 14 graden, jas en langebroekenweer! 

We kunnen het in Aberdeen niet laten om te kijken of er echt geen plek is in de haven. Aberdeen is een vrij grote stad (220.000 inwoners) met een grote haven, olie- en gas industrie, vissershaven, ferry’s etc. Aan de kade waar de jachtjes normaal liggen is voldoende plek maar er ligt er niet een.... wel is het een enorme herrie door alle industrie....Peterhead is eigenlijk wel zo lekker!

Aberdeen is een mooie stad, mooie bouw, veel graniet waardoor het wel grijs oogt. We lopen een stadswandeling uit onze reisgids, lunchen in een erg gezellig tentje en aan het eind van de middag pakken we bus weer terug vanaf het busstation. Er wordt ontzettend veel gebouwd/onderhoud gepleegd waardoor er erg veel gebouwen in de steigers staan of straten overhoop lagen. Heerlijk om daarna weer aan boord te zijn, te kokkerellen, lezen, filmpjes keken etc.

De toren moet blijven staan. Er worden kantoren omheen gebouwd.

Edinburgh => PeterHead

De stroom mee vanuit Queensferry was een vereiste, op zondag gingen we rond 1000 de haven uit. We werden vergezeld door veel zeilboten die begonnen aan hun zondagochtendwedstrijd. Wij hesen de zeilen en gingen met zon richting oosten. Na een uurtje konden we vlinderen en hadden al direct veel profijt van de neerhouder en de bulletalie die we beiden gebruikten. Op de B41 hadden we grote handigheid in vlinderen, hier heb ik enkele zaken aangepast waardoor we sneller zijn. We gebruiken nu de ‘Code 0’ schoten en heb een ‘klapblok’ paraat. Dit scheelt een aantal handelingen. 

Het loopt prachtig, lekker in de kuip met zo’n zonnetje en in de korte broek. Na een uur of 3 vlinderen gaan we meer richting Noord. We zetten de Code 0, zo’n 7’ wind ideaal dus. Sinds de Azoren zijn we altijd actief aan het zeilen, dus wisselen van tuig als het kan om maximaal te zeilen. 

Na uren met dit zeil te hebben gevaren en zo’n 8-9 SOG moet het zeil eraf, jammerjammer. Maar 15’ waren wind is het maximum, hoger is de kans va het scheuren te groot.....da’s jammer. Hierna gaat de Code 0 er nog wel 2 keer op en af. Uiteindelijk gaat er 1 rif in en horen we van de Iskander dat Aberdeen GEEN jachten meer toelaat. Geen faciliteiten en te druk met beroepsvaart, het eerste klopt het 2e is bullshit. Onze instelling PeterHead (soort den Helder, veel zeemeeuwen en grauwe doodse bende) is het doel. 

Na het 1e rif komt ook het 2e en als ware wind tikken we de 27’ aan. We lopen als een speer, gebruiken de ballasttank en de banken gaan in comfortstand. Nu maar treinen naar PeterHead.......maar het duurt en duurt, mijn ETA was 0800 maar het wordt zo’n 1300. Door de naar pal noord gedraaide wind en de stroom van het tij en de windstroom die de noordenwind generereert is het beulen geblazen. We veranderen het wachtschema iets maar komen uiteindelijk zeer uitgerust aan. 

Details van de tocht, ik heb vaak de preitaart gegeten (rook hem ook door de koelkast) en zo’n pilothouse moet vaker geventileerd worden :)!!! Maar uiteindelijk was de taart super en aten we ook na aankomst met Renee en Jan Willem van de Iskander er nog van. We hadden een natte tocht: 

A) doucheluik stond open, heb ik na uurtje al dicht gedaan

B) toen ik een extra fleece ging pakken bleek ook het andere Luik open.......dan komt er toch echt water binnen

C) dorade, had ik niet dicht gedaan.........da’s niet handig

D) het raampje met wat druppels bleek in het niet te vallen met alle andere nattigheid.

Maar, we genoten van de wasmachine.......zooi handdoeken was zo droog en ook de ontvochtiger had na een nachtje alles weer droog. Handig allemaal. Morgen maar eens alle luiken droogsoppen en de boel aankant maken.

PeterHead, had een prachtige langssteiger voor ons en ook de Iskander stond ons op te wachten. Na vastleggen begonnen we aan de koffie en ook ging de preitaart even de oven in en zo zaten we uren te kletsen. Renee en JW dachten dat we slaap hadden, hahaha wij komen altijd uitgerust aan. Ook nu! Renee nodigde ons uit om ‘s avonds bij hen te komen eten. Dianne en ik maakte het schip nachtkaar, namen een douche en gingen even door PeterHead wandelen, ondanks de 5 km wandelen is het centrum vreselijk. Een mooie supermarkt maakt veel goed, ook de zeer aardige havenmeester is top. De laatste uren op zee had ik al een huurauto gereserveerd (in Queensferry was dat mislukt). Hier kunnen we op woensdag een 208 huren voor 2 dagen, 70Pond. 

De Iskander vertrekt dinsdagochtend op haar gemak, verwachting is veel motoren naar de Orkney’s. Wij blijven nog een paar dagen om het achterland te gaan bekijken en zien de Iskander nog voor een biertje komend weekend. 

Foto’s Edinburgh

Edinburgh e.o.

In Scotland there is no such thing as bad weather - only the wrong clothes - Billy Connelly

Zo start onze reisgids over Schotland. Het weer is geen onderwerp, maar tot nu toe valt het ontzettend mee! 

Vanuit Queensferry,  het kustplaatsje waar we liggen, kunnen we in 10 minuten met de trein naar Edinburgh centraal. We hadden het idee om voor de volgende dag een auto te huren en door de omgeving te touren. Dat blijkt wat ingewikkeld hier. In Queensferry kunnen we geen auto huren, bestellen via de havenmeester duurt te lang (pas maandag); hij adviseert ons naar het vliegveld te gaan. Dus dat kunnen we aan het eind van de dag doen (is ook maar 20 minuten met de bus, die elke 5 minuten gaat vanuit het Centraal Station).

We vinden het wel heel relaxed hier, we kunnen iedereen verstaan en begrijpen vrijwel alles, in tegenstelling tot vorig jaar in Rusland en de Baltische staten.... 

Rond het middaguur zijn we in Edinburgh en voordat we aan de ‘Royal Mile’ beginnen belanden we eerst bij een erg leuk lunchtentje. Het is een hele drukke stad met erg veel studenten. Veel studenten in ‘Harry Potter-achtinge’ capes met puntmuts en met hun ouders, we vermoeden een dag waarop veel studenten hun bul krijgen. Het is heerlijk weer; wel een langebroek aan en de hele dag gaat het vestje aan en uit. De Royal Mile loopt van het Edinburgh Castle tot aan Palace of Holyroodhouse, en die willen we in elk geval lopen. Het is een heerlijke Schotse stad met een bijzondere sfeer. Halverwege de Mile lopen we de St Giles Cathedral in. Terwijl Roberts wekkertje gaat omdat hij even een call heeft (zaken gaan gewoon door op reis) geniet ik van een prachtig concert in de kathedraal in het kader van een jongeren kunstfestival in Schotland waaraan jonge muzikanten uit vele landen meedoen. Ik luisterde naar een orkest uit Canada en viel weer met de neus in de boter. We bekijken de Castle van buiten, zo ook het Parlementsgebouw (volgens R erg lelijk.....)zwerven door de straatjes en genieten van de stad. Het is wel heel erg toeristisch. Op de Mile zien we alleen maar winkels waar ze cashmere verkopen, Schotse kilts en whiskey. 

Gelukkig hebben ze ook prachtige parken en als we het zat zijn zakken we onderuit  op een bankje in de Princess Street Garden met een prachtig uitzicht op het Castle.

Via Trip Advisor komen we in een geweldig leuk steegje uit de drukte. Op een terras  in zon genieten we van een (in dit geval Mexicaans) biertje en  heerlijke Mexicaanse maaltijd. 

Ons plan om een auto te huren mislukt.... Op het vliegveld blijkt dat we eindeloos moeten wachten en toen we eindelijk aan de beurt waren bleek dat we een paspoort nodig hadden en dat hadden we niet bij ons... wel 2 rijbewijzen... Dus onverrichter zake gaan we weer met de bus naar de stad en vervolgens met de trein naar huis. Al met al toch heel wat van Edinburgh gezien!

Onze tijd 23.00  uur gaat de telefoon. Victor belt al om Robert te feliciteren, Lennard stuurt ook al een berichtje.... We zitten weer even in de Hollandse tijd.

7 juli om kwart over 7 (Schotse tijd)  gaat de telefoon: Annick... ze is al een het werk en belt om R te feliciteren. Daarna draaien we ons weer lekker om en worden om kwart over 10 wakker.... hoezo even bijslapen? De vaderzoon dag met Len heeft mij duidelijk een ‘verkoudheid’ meegegeven, aardig. 

De jachthaven Port Edgar is een en al watersport, we schaffen zaken aan die op de ‘oude’ zeerob zijn blijven liggen “bulletalie” en neerhouder voor de Spinnacker boom. Samen oefen we even droog omdat we voor de wind graag ‘vlinderen’. Verder zijn er een paar klusjes te klaren oa zware geluidsisolatie voor op de vloer bij de Watt&Sea. Rond de middag gaan we naar de lunchtentje bij de haven, helaas, door het mooie weer kunnen ze geen gerechten meer aannemen. Dan lopen we door naar ‘t dorp en komen in een leuk lunchzaakje en als nagerecht nemen we een heerlijk ijsje van een zaak die we al eerder hadden gespot.. Las nog dat je echt in balans bent met ‘in iedere hand een icecream’... Hierna via de supermarkt terug naar de haven, we klussen, wassen (ja wel de wasmachine mag alle was wegwerken, heerlijk). Achterons komt een Moody54, hageltje nieuw, begint er iemand in Duits/Nederlands te roepen voor een babbeltje, Mike uit Hindeloopen. Small world.

Rond 1700 krijgen we een appje van de Iskander waar we liggen, daar MarineTraffic wat van slag is...we waren in Den Bosch :D. Blijkt dat Renee en Jan Willem met hun Breehorn 41 onderweg zijn naar PeterHead, of all places. Volgens mij een soort van Skagen/Thyberon of Den Helder...doodse plek. Na een uitvoerig app over wat Aberdeen is besluiten ze door te varen en gaan we ze morgen ontmoeten, gezellig. 

Vertrek is rond 10.00 HW, na een heerlijk dinertje aan boord (gnocchi, kaas, kappertjes, broccoli, sjalotje, knoflook, oregano ) en glaasje wit van Harry, fabriceert D nog eveneens preitaartje voor morgen onderweg en gaan we op tijd met de kop op het kussen

Stavoren - Edinburgh

Het is zover.we zijn onderweg!

Zaterdag 30 juni had Robert een fantastische dag in Maastricht. Een vader-zoondag van het dispuut “Primus” van Lennard. Dat kwam mij (D) heel goed uit, want ik kon op mijn gemak spullen pakken, nog even koffietje met Marielle en Joke, de laatste boodschappen doen en het huis en tuin‘oppasklaar’ maken voor Victor en de familie Walraven.

Rond 15.00 uur zondag waren we op de boot en wie lagen er naast ons ... Harry en Rianne met hun Helena. Wat is ze mooi geworden! Dat was weer een gezellige start van de vakantie. We zwaaien Harry en Rianne uit en moeten ‘even de boot inruimen’. Dat is weer even wennen, want waar laten we alles op deze nieuwe boot op een logisch plek, met toch een heel andere indeling. Ondertussen laden we zo’n 800 liter water extra voor de balasttanks.

R installeert de van Wim geleende Iridium Go, de satelliettelefoon, zodat we onderweg ook Gribfiles voor het weer kunnen ophalen en communiceren met het thuisfront. Dat heeft nogal wat voeten in aarde, maar uiteindelijk lukt het. Het weer is de komende dagen erg gunstig voor de oversteek naar Edinburgh (O -NO). Daarna gaat de wind draaien naar N en dan duurt het veel langer, moeten we kruisen (houd ik niet zo van op lange tochten). Om te profiteren van de goede wind moeten we dus maandag de zee op. We beoordelen de tocht vanuit QtVlm software waar we meerdere startmomenten met een interval van 12 uur met elkaar vergelijken. Het dagje chillen op Vlielandof of Harlingen schiet erbij in.

Maandagochtend gaan we nog even naar Workum, wat afgeven bij Rob en Anita, slaan goed in bij de verse bakker, scoren nog zeebandjes voor over het dek (waar zijn de oude gebleven...), anti slipmatjes bij de AC-tion (tip van Rianne) wat verse spullen bij de Poeitschz en dan gaan we los. Het is bijna stress want we moeten wel op tijd over  De Boontjes (ondiepte in de geul naar Harlingen). We redden het net, wel stroom en 21 knopen wind tegen, maar wel genoeg water op de ‘Boontjes’, we kunnen daar maar tot 2 uur voor LW overheen) en dan scheuren we door naar Vlieland. Onderweg genieten we van een heerlijke BabiPangang, gemaakt door R’s vader. Wat een genot.

Vlieland - Edinburgh circa 340 mijl

Het is enorm druk op zee. Mijn eerste wacht bestaat uit vrijwel alleen maar het oversteken van Traffic Zones. die moet je haaks oversteken anders kan je enorme boetes krijg. De wacht vliegt dus voorbij en een boekje lezen is er nog niet bij. We constateren dat we de eerste 200 mijl altijd wel iets zien, veel boortorens en scheepvaart. De nieuwe Zeerob doet het geweldig, de eerste dag vliegen we met zo’n 7-8 knopen over het water, daarna wordt het wat minder en hijsen we de Code 0 (groot lichtweer zeil) en met weinig wind gaat we nog steeds tussen de 5,5 en 7 knopen. Midden in de 2e nacht zakt de wind eruit en moet de motor aan. Nu varen we op het ‘ Ijzeren zeil’ en we zien de kust (Engels denk ik ) al opdoemen. De wachtjes gaan lekker het slapen is prima in de BB slaapkooi, ook de Watt&Sea houdt het stroomverbruik goed bij waardoor het geluid acceptabel wordt.

In tegenstelling tot in Nederland is het behoorlijk koud op het water. Dikke trui en windstopper zijn echt nodig.Maar wat een geweldige luxe is het pilothouse. Ook tijdens de nachtwacht zitten we het grootste deel van de tijd binnen in het pilothouse, heerlijk comfortabel, goed zicht op de zeilen en op zee. Alleen als we even iets aan het zeil moeten doen, of de motor starten  moeten we even naar buiten. Alle thermokleding zit nog ergens in een luik...R. Gebruikt regelmatig zijn ruitenwissers met sproeiers, hoe handig :)

Wacht van Dianne, lekker comfortabel

Dag 3 blijft weinig wind; we proberen de nieuwe overgenomen Gennacker uit en dat gaat ook heel lekker. Totdat de wind eruitzakt en we weer op de motor moeten. Later de dag dag wordt het ‘blak’ totale windstilte met alleen af en toe een ‘roller’. De getijde golf komt boven Schotland naar de Noordzee, deze eb en vloedstroom merken we goed.

Nieuwe overgenomen Genacker

Veel eerder dan verwacht bereiken we Schotse kust.We hadden gerekend op 2 dagen en 17 uur, maar zijn veel sneller.Alleen wel midden in de nacht. En‘s nachts zo’n haven aanlopen met veel ondieptes (we kunnen er alleen maar in een paar uur voor/na HW) zien we niet zitten. Wel zien we op de kaart ankerplaatsen voor ‘small vessels’  op de Firth of Forth zoals het hier heet. Zo gezegd zo gedaan. We ankeren op stromend water bij stroom tegen wind. Mede door de heldere commando's van Robert liggen we in 1 x goed; wat een topanker hebben we nu! (Dat ging op de vorige boot niet altijd zo gesmeerd). Met het ankeralarm aan voelen we ons safe.  We vieren dat we in Schotland zijn met een van de vele kruidenbitters aan boord en duiken dan in het schommelende vooronder...

Donderdag moeten we nog circa 11 mijl naar Port Edgar. Het ophalen van het anker blijkt een workout te worden. De ankerlier doet het niet, dus met vereende krachten trekken we de ketting binnen (anker weegt maar 30kg) en uiteindelijk zijn we  anker op... Gelukkig hadden we veel ruimte. Anderen hadden deze ankerplek nog niet weten te vinden.....Breehorn krijgt weer een sms. We hebben zoveel ketting dat deze waarschijnlijk opeengehoopt tegen de lier aan ligt... In de haven gaan we kijken.

We genieten nog 3 uur van een prachtige tocht door de Firth of Forth met geweldig weer. Veel verdedigingswerken, rotsen waar we voor moeten uitwijken, maar een prachtig vaargebied. We krijgen een mooi plekje met zicht op de ingang; in de verte zien we nog een Nederlander uit Workum liggen. Nog niet ontmoet, maar dat gaat misschien nog komen. Het plaatsje waar we liggen is Queensferry. Van hieruit kan je met de trein of bus naar Edinburgh en dat gaan we morgen doen, maar eerst schoon schip maken!

mooie lucht

Reis 2018 Rondje NoordZee

Plan is om van Nederland naar Schotland, Orkney’s, Shetlands door naar Noorwegen. Een fixed date = 27 juli, de dag dat de Clipper Amsterdam in Stavanger ligt.