zaterdag 25 augustus 2018

Wetenswaardigheden over Noorwegen

In deze vakantie hebben we aardig wat geleerd van en over Noorwegen..

In Noorwegen is alle land verdeeld. Dus elk perceel is van iemand. Waar je ook aanlegt, het is altijd een privé-steiger. En als je maar vraagt of je er mag liggen, dan mag dat vaak wel. Maar ook alle onherbergzame gebieden zijn van iemand. Boeren hebben niet alleen land, maar ook grote stukken bos dat ze ook geacht worden te onderhouden. Volgens de Nederlandse Noor die we in Sand spraken is dat een van de redenen dat Noorwegen nooit bij de EU zal komen. Er is zo’n volstrekt ander landbouwbeleid dat dat niet in te passen is.
Zo kennen ze hier geen natuurbeheer etc want het is gewoon geregeld dat een stuk van iemand is.

Noorwegen is enorm rijk. Van alle geld dat tot nut toe met de olie is verdiend is een fonds gevormd waarmee in 1 x de staatsschuld zou kunnen worden afgelost en nog veel meer. Dit met de gedachte dat ook volgende generaties van de olie-opbrengst moeten kunnen genieten. De discussie gaat hier vooral over de vraag wat ze met het geld zullen doen.

Alle Noren hebben glasvezel, waar je ook woont. Nu we het weten zijn weer op gaan letten en op de meest afgelegen plekjes zie je nog glasvezel rollen liggen.

Sand waar wij waren ligt in een provincie die net zo groot is als de provincie Utrecht, maar er wonen maar 4.000 mensen. Dit stuk vinden ze dan nog niet echt dun bevolkt. In het Noorden is het nog lastiger. Noorwegen heeft moeite om de bevolking in die gebieden op peil te houden en dus ook het beheer van die (natuurgebieden), het onderhoud van de huizen etc.

In het Noorwegen is het gewenst en vroeger nog meer gebruikelijk dat als je verhuist, dat je je oude huis afbreekt en indien mogelijk op een nieuwe plek weer opbouwt. Basis constructie is dat een huis is opgebouwd met gestapelde balken van 8-20 cm met veer en groef 

Noren houden van speedboten. Die kennen maar 1 stand: vol gas. Noren hebben ook wel zeilboten, maar vooral voor de ruimte en het comfort. Zeilen doen ze weinig aldus Borre Meinseth. Een Noorse voetballer die in de jaren 90 gevoetbald had bij FC Heerenveen en die we in de stromende regen in het toiletgebouw van Tau spraken, gezellig rondom de droger...
(Dat verklaart wellicht dat het hier stikt van de Bavaria’s).

dinsdag 21 augustus 2018

Harlingen Kornwerd Harlingen

We vinden het heerlijk in Harlingen. Het is een drukte van belang op vrijdag met de wisseling van bemanning op de bruine vloot. Gezellige drukte in de haven en het stadje. Kortom we hangen lekker de toerist uit, eten een visje, drinken een biertje  maken een stadswandeling, draaien een hoop wasjes...
In de middag is er contact met Harry en Rianne over hun plannen voor het weekend. Ze nemen de uitdaging aan om voor het eerst het zout op te gaan en waddenervaring op te doen met hun DS 36 De Helena (vernoemt naar de Doggersbank van ma&pa). Er wordt wat gerekend (boontjes bijLW 1.20) en wij kunnen zaterdag rond 1200 uur weg uit Harlingen richting Kornwerd en tegen die tijd kunnen zij daar ook zijn. 









Zo gezegd zo gedaan. Wij moeten nog flink gasgeven want Kornwerd ligt pal in de wind, maar gelukkig hebben we nog net geen stroom tegen. Als wij aankomen bij de sluis gaat de net open als laatste boot komt de Helena er al uit. Wat een timing en wat een fotomomenten/videomomenten......
.
Helena gaat op fok en bezaan en wij op (deel ingerolde fok) met flinke wind richting Harlingen. We spreken af om de handmarifoon op 88 open te zetten en af en toe tetter ik er iets in van ‘aanwijzingen: daar kun je droogvallen waar je nu vaart’ of er kunnen 3 ferry’s uitkomen. Er staat zo’n 25 knopen wind, dus we gaan als een trein. Met hoogwater komen we aan in Harlingen (gelukkig, we waren wat aan het afdwalen in de vaargeul....) en hebben geluk. De bruggen gaan net open en er is bovendien voldoende plek in de Noorderhaven, waar wij al 2 nachten lagen, midden in de stad. Harry en Rianne acteren of ze nooit anders hebben gedaan, aanleggen op stroom nadat ze eerst nog even moesten draaien,, lange lijnen,  schuurplanken aan de buitenkant. Wij zijn nog volop bezig als zij al bekijks hebben van geïnteresseerden. 





Ook wij raken aan de praat, met en stel dat de boot (Atlantic - Skog) die achter ons lag in Lerwick (Shetlands) heeft teruggevaren. Klein wereldje. Zij zijn ook een wereldreis aan het voorbereiden, hebben een Koopmans 3 met dubbele kuip “lente”.. Veel gesprekken over de windvaan, noteer hun adres want heb nog boekjes hierover. En ze vinden onze kleur zo mooi, dat horen we vaker. We wisselen emailadressen uit en dan is het tijd om het glas te heffen op de eerste tocht op zout van de Helena.
We maken voor Harry een forse wandeling door de Noorderhavenen, Zuiderhaven en terug via de kade met klippers. Hierna gaan we aan de Noorderhaven lekker gezellig eten en om 2300 na eenafzakkertje aanboord van de Zeerob gaan we te kooi. Morgen om 1100 koffie! 


zaterdag 18 augustus 2018

Oversteek Noorwegen IJmuiden/Vlieland/Terschelling/Harlingen

Daar gaan we, binnen 1 uur besluit genomen, uurlater schip zeevast. GO! 

Vanuit Frankrijk krijgen we nog appjes dat Rianne en Roberts vader aan het kokkerellen zijn. Het water loopt ons in de mond... maar die bruchetta’s kunnen wij ook maken. Tomaat, knoflook, olijfolie, bosuitjes, dressing en in de oven..... wij doen vast niet voor hen onder. Heerlijk zo’n lekkere oven (en een goede bootvoorraad..




Maar dan, wat een K.koers ruime wind, proberen met fok/grootzeil, later met alleen gennacker weer niets. Man wat moeten we, een vreselijke zeegang met forse golven waar we van links naar rechts geschud worden en nog steeds maar 8-10’ wind....... Dan maar paar uur op de motor, nou dat blijkt ook een slecht idee, wordt er niet beter van. Dan maar zacht de motor bij en ook dit blijkt holderdebolder, het zal wel door het Skagerak komen. Kaapeffecten en grote dieptes. 

We hebben de wind pal achter en gaan afkruisen om toch te kunnen zeilen en het enigszins comfortabel te houden aan boord. De afgelopen dagen heeft wind ZW gestaan en de flinke golven komen nog uit ZW, wij hebben hebben nu Noorden wind en daarnaast heb je nog stroom. We proberen de gennacker een tijdje, maar door de golven blijft hij niet goed staan en krijgen we nog meer klappen. Kortom het is een soort wasmachine waarin we zitten. Alles klappert en maakt herrie. Om onverwachte gijpen bij een hoge golf te voorkomen hebben we de bulletalie gezet. Ook de giek krijgt een provisorische neerhouder, alles met meer dan 0,1 mm speling is herrie. In die wasmachine willen we niet te lang binnen staan te kokkerellen, zelfs Robert niet die nooit ergens last van heeft een matig maagje, en we zijn weer heel blij met onze nood-voorraad van de Texelse slager. Blikje opwarmen rijst erbij en we zijn weer klaar. Je moet ten slotte wel blijven eten.

Lezen is bij deze golven wat onaangenaam, maar gelukkig heeft Robert een paar boeken via Storytel gedownload en kunnen we lekker luisteren. Momenteel luistert Dianne “Maarten van Rossum” en ik ben in HomoDeus bezig en Warren Buffert. 

Tegenmiddernacht draait de wind naar het oosten en kunnen we eindelijk fatsoenlijk zeilen; en dat slaapt ook een stuk lekkerder. Tijdens de ‘wasmachine’ lag je op je huid te rollen, koptelefoon op (kadootje van Willem de jong van de Sjans) en lekker naar Jim van de Zee luisteren. Dan hoorde geen/bijna geen geklapper etc. Zo rust ik een aantal uren, echter na 2 uur ben ik het liggen zat en geef het bedje aan Dianne. 
Het ritme zit erin, wachtje op/wachtje af en zo verder. De dinsdag krijgen we prachtig weer en zitten uren lekker in de zon terwijl de Zeerob voortgaat. Iedere 12 uur halen we nieuwe weer files binnen en zien dat de wind eerder zuidwest is dan verwacht en proberen gaan zelfs overstag richting Engeland en varen zo een uurtje of 6. 



IJmuiden gaat het niet worden, dik 6 als wij er zijn en ZW. Geen zin in, appje naar Kees en Hilde dat we Vlieland aan doen, makkelijk zo’n geleende Iridium GO (dank Wim, van de Anne). We zetten uiteindelijk Dubbelrif en lopen met wind tussen de 18-25’ richting Vlieland. De windvaan hebben we er niet op daar we eea nog niet goed doordacht hebben, de kraan op de stuurdemper zit in het luik.... da’s niet handig. Maar ook de “autopilot” stuurt lekker op de wind. Ondertussen bakt Dianne even een vers brood: deze keer een ‘rustiek oerbrood’...  Uitstekende gelukt, al zeg ik het zelf...

Uiteindelijk zien we de koers van 180 langzaam minder worden en gaan richting Ameland. Nog een slag......nee dat doen we niet ivm de TTS, dan kruisen op een onhandige plek. We komen de eerste TTS geen schepen tegen en de 2e tref ik er 4, MS Valerie vraagt mij ‘what are your Intentions’ , achter je langs en zo gezegd zo gedaan. Rust bij hem en ons aanboord. 

Na de TTS besluiten we om te gaan Vissermannen, we lopen lekker en uiteindelijk kiezen we de laatste 4 uur voor 3’ / uur om niet voor 0800 op het dek stappen van een slapende boot op Vlieland. Echter weinig Vlieland, na 3 dagen op zee zien we dubbel ROOD! Vlieland ligt vol met ‘havenplakkers’ . En dat zal met deze wind wel niet veranderen. Bellen heeft geen zin, geen havenmeester en  we respecteren de lichten. natuurlijk had de Novatrix van Jaap en Marjolein ons wel langszij willen hebben. We draaien om, dan Terschelling. Dat is  maar  2 uurtjes verder. Daar varen we in, wat een drukte....... ook vol met ‘havenplakkers’ .We keren om en Dianne belt de havenmeester, na 3 keer contact. Oh kom maar hoor, wij komen en een leuke knaap in een rubberboot legt ons wel tussen de motorboten (dit terwijl we al bijna lagen en een LUL aan boord van een motorboot ons niet langszij wilde omdat we de havenmeester niet gesproken hadden. We varen achteruit een ‘gat in’ links en rechts al drie-dik- dubbel, midden in dit gat  een contest die ons wel naast zij kon hebben. Ruim 25 plus knopen wind, gaat lukken riep de havenmeester ik duw de kont wel om met de rubberboot...... Nou, dat zal wel maar zo’n volle haven met zo’n manoeuvre en dan dadelijk een 30 kg anker bij iemand door de ruit jagen, bekijk het maar. Best havenmeester dank voor je positivisme, ik ga door. In de regen!  En jawel zo lagen we 4 uur later voor Harlingen. Daar waren de vloedsluizen  dicht en moesten we nog 2 uur wachten in de stromende regen (niet voorspeld...) naast aardige mensen op leeftijd uit Burghsluis die weg waren van een Breehorn! Ze hadden slechte ervaring in de Noorderhaven. Vorig jaar schade gevaren omdat ze aan het eind moesten keren en iemand vervolgens zijn boot niet in bedwang had en op hun invoer. In eerste instantie besluiten we beide naar de Zuiderhaven te gaan (andere brug, niet pal in het centrum). De brugwachter/havenmeester haalt ons over en geeft aan dat er ruim plek is en we nog prima in de Noorderhaven kunnen. En zo liggen we dan 3 dagen en 5 uur na vertrek ui Skudeneshavn in Noorwegen op een prachtig plekje aande kade in Harlingen. Heerlijk plekje waar we de hele dag wel kunnen kijken. ‘S Avonds trakteren we onszelf op een lekker etentje in het vast eetcafe waar we graag kome (Nooitgedacht).

Maar we worden pas echt beloond als we vrijdag wakker worden. Volop zon! Lekker ontbijten in de zon, niet te warm. Bootjes kijken die aankomen en vertrekken. En verder hoeven we helemaal niets behalve wassen, boot poetsen, rondje door Harlingen, visje eten, naar de AH.... Waarschijnlijk zijn wij twee van de weinige Nederlanders die zo blij zijn met zon en deze heerlijke temperatuur. De korte broek kan weer uit de kast.  Het is ook weer heerlijk om in Nederland te zijn en nog gewoon 2 weken vakantie te hebben (vind ik dan, Dianne; R heeft een wat dubbel gevoel...)




















vrijdag 17 augustus 2018

Haugesund Skudeneshavn

2 dagen Haugesund, lang zat! Goed foerageren, leuk om geweest te zijn, that’s all. Met Agnes naar het busstation gelopen, ze gaat een forse tour maken via Stavanger naar Oslo Amsterdam, Bakkum. Hierna wandelen we terug en maken klaar voor vertrek, met een bakkie in de hand gaan we richting Zuid Noorwegen. Doel is Farsund, ik ben hier met Gerrit en Henk met het rondje noordzeedriehoek geweest en heb er goede herinneringen aan. Dan komt er ineens uit het niets een ‘locale Nederlander’ om een praatje maken, is in 1975 blijven hangen, in de olie gezeten en is er erg blij en op zijn plek. Minder druk en stress dan in NL, zoon studeert net in Utrecht. Leuk zo’n man, redelijke beheersing van het Nederlands maar wel een Noorse tongval. Met pensioen met 60 in de olie, werkte het hele leven 2 weken op 12/dag en 4 weken thuis.






Vanuit Haugesund naar het zuiden kan je onder een brug van 22 meter door. Dan snijd je een halve mijl af. Onze boot zou ook 22 meter zijn. Op het oog lijkt de brug veel hoger... Toch hebben we het niet geprobeerd, eerst nog maar een keer nameten, het was bovendien bijna hoogwater toen we gingen...Waarom we dit niet deden is mij niet duidelijk...angst..?. Lars is 22 mtr mogelijk??? HELP....We gaan op de motor, want in Noorwegen heb je altijd wind op de kop. We kunnen enkele malen het fokkie erbij trekken maar algauw is het weer in de wind. Het is een heerlijk tocht, veel te kijken! Volop scheepsbouw/reparatie hier, je ziet dan hoeveel sleepboten/suppliers er zijn die aan het werk zijn voor de olie-industrie. Ondertussen krijgen we van Agnes een Appie dat het Oliemuseum een topper was, inderdaad. 











Dianne heeft een mooi plaatsje gevonden onder aan het meest westelijke eiland, zo’n 20 mijl onder Haugesund: Skudeneshavn. De aanloop is weer typisch Noors, je vaart op een stel keien af, ondertussen de dieptemeter in de peiling houden, nooit onder de 50 meter. Dan opent zich het ‘gat’ en zie je een neus van een supplier......dan blijk je er ruim door te kunnen en kom je al varend in een prachtig landschap. Uiteindelijk openbaarde zich een ‘havenkom’, we kunnen aan aan de kade liggen en hebben water/stroom en veel bekijks. Uiteindelijk spreken we nog een tijdje met een Noors stel die jaarlijks Nederland bezoekt van Nijmegen tot Workum en er dol op is......why??
We tanken af, wassen de boot en maken de wandeling Skudesrund, altijd weer een verrassing zo’n route. Of kortweg een k...route, morgen maar ff hardlopend doen. Uiteindelijk heeft Skudesland een geweldig mooi historisch deel van de stad, soort Marken op zijn ‘Noors’ leuk om zo eens door te lopen. Alles goed in de verf en onderhouden, al geld in Noorwegen pappen totdat het hout de verf niet meer houdt en dan vervangen.







Na betaald te hebben en een grote ronde hardgelopen, 8KM, in matig geaccidenteerd terrein vertrekken we naar de 1e haven zuidelijk tussen Stavanger en Farsund die redelijk is volgens Vleut “Egersund”, zo’n 60 mijl en 50’ ruime wind. 

En dan gebeurt het, onrust bij Dianne? Why, wat is er meer, wat het ik gedaan......... blijkt later dat ze zich een week verteld heeft. Hoe dit kan? Saaie partner denk ik, kortom ik moet er weer aan werken :). Ik bekijk het weer, we hebben nog 4 G en ik trek 12 dagen gribfiles binnen en zit ff te studeren. Nou Dianne als je weg wilt, dan moeten we NU doorvaren of over 1 week op z’n vroegst gezien de weersvoorspelling. Toen nog niet wetende dat ruime/voor de wind voor de zuidkust van Noorwegen eenvoudig gezegd gewoon KUT is, wat een wasmachine.......
Ook belangrijk is dat er voor de komende week de hele week zware regen is voorspeld. Bovend kan je volgens Vleut het deel onder Stavanger beter overslaan... niet boeiend....
Kortom gaan we nog een week met de regenjas op pad in afwachting van een volgend windgat. Of pakken we deze mogelijkheid en gaan we naar een zonnig Nederland met  21-23 graden komende week, warmer dan we het in 6 weken hebben gehad.





We maken de balans op, water diesel en eten genoeg. En ja hoor we keren de boeg naar 180 graden.....
We maken het schip onderwijl gereed, bulletalie erop, safetylines e.d. En uiteindelijk liggen we ri NL. Nog een belangrijk belletje met NL, werd lastiger en lastiger omdat we steeds verder vanuit de zenders voeren. 
360’ naar IJmuiden is doel, Kees en Hilde geappt. Donderdagavond in Zilt IJmuiden lekker eten en bijkletsen





zondag 12 augustus 2018

Haugesund


We worden wakker van het geluid van de stromende regen in Leirvik..... Robert heeft nog calls. Hij heeft problemen met een niet betalende huurder en een FaceTime call, zit volledig geïnstalleerd in onze voorpunt. Prima plek voor een 2,4 uur durende bespreking.  Als we rond 13.00 uur willen vertrekken regent het nog steeds. De dames worden gesommeerd om binnen te blijven. Robert trekt z’n pak aan (warmte leiding, pet met oorwarmers, laarzen), en vaart de hele trip naar Haugesund. Via het raampje in het pilothouse krijgt hij natuurlijk allerlei lekkere en warme dingen te eten en te drinken want het is hondenweer. Wat zijn we weer blij met het pilothouse. Mijn zeilpak is nog nauwelijks uit de kast geweest :).
Tegen de tijd dat we in Haugesund aan komen begint het op te klaren. Haugesund is een grote plaats voor Noorse begrippen, 10.000 inwoners. Commercieel, veel industrie en we worden links en rechts voorbij gelopen door tankers, grote vissers, passagiersschepen etc. Doorgaans lig je aan de kade in de stad, maar daar lagen ze al 3 tot 4 dik. Daar hadden we niet zo’n zin in. Bovendien was er enorme herrie en overal tentjes; later blijkt er een jazzfestival te zijn dit weekend. We varen wat rond en net uit de drukte zien we een verlaten pand ervoor met een kade met banden. Geen idee of we daar mogen liggen, maar wie niet waagt.....  Ik ga gelijk maar op onderzoek uit om te vragen of we hier kunnen liggen maar kom niet veel verder. Als we ons uitgaanstenue aan hebben komt er man naar ons toe die duidelijk maakt dat het een private berth is, dat het hoort bij het terrein van zijn familiebedrijf en zijn familie en dat we weg moeten. Daar heb ik niet zoveel zin in. Dus ik vraag of we niet mogen blijven liggen en dat we best willen betalen. Dan blijft het heel lang stil. Ik dacht dat hij niet uit zijn woorden kon komen en ineens zegt hij 100 kronen. Ik denk: bingo! Vervolgens heb ik een biljet van 200 kronen en vraag of we niet 2 nachten kunnen liggen voor 200 kronen. Ook weer een lange stilte. OK. Dat is 20 euro voor 2 nachten, niet in de herrie en op wandelafstand van het centrum, met uitzicht op de stad. Kortom een eersteklas plekje voor weinig. Robert staat de hele tijd op de achtergrond in de stand om zich in het gesprek te mengen en kon moeilijk zijn mond houden, maar heeft het toch gedaan. Goedzo Robert. Fijn Dianne x)Voor de zekerheid vraag ik nog even zijn naam en waar we hem kunnen vinden waarop hij heel vreemd kijkt. Hoezo.... Voor het zelfde geld komt er immers nog iemand havengeld opeisen...daarop vertelt hij dat hij van familie Simonis is en wijst zijn kantoor aan. 
Het liggeld is deze vakantie nauwelijks een kostenpost, de helft van de tijd liggen we voor nix, kunnen of mogen we niet betalen en hier liggen we voor een fooi. 
Daarna nemen we een lekker Hollands biertje, een van de laatsten. Een biertje is hier al snel 9 euro. Agnes nodigt ons vervolgens ook nog uit voor een etentje....wat een dag!



Ja, een gezellig nacht met veel vertier, na het lekkere etentje waar we ons te goeddeden aan bier, wijn en Italiaanse schotels, Dank Aggie. Hierna liepen we over de kades en bekeken de Noren die duidelijk uit waren op een feestje. Veel politie en rode kruis. Maar wij liggen ver van het feest wat tot laat te horen is. De brug lonkt, max 22 mtr.....gaan we dit halen!? Morgen maar proberen. 
Ondertussen tijdens de scheepsraad en het googelen weten we vertrek van Ag, zondag met de bus naar Stavanger, daar museumpje en wandelen, dan nachttrein naar Oslo, hier dagje flaneren en dan de plane naar A’dam. Al met al een lekkere tocht, zojuist een goed boek gegeven een page turner “discipel “, dianne en ik hadden hem al verslonden. Ticket wordt geboekt en geprint, Ag is er klaar voor.



De ochtend begon met een hardlooprondje van ruim 6 km op redelijk vlak land, wat een luxe. Hierna was er na weken weer een ontbijt in de zon, dus in de kuip. Na het ontbijt trokken de boeken en bleven we genieten van de zon en genoten van onze ‘eigen wereld’. Rond 1400 was het reveille en was er een lunch in een konditorei met goed internet waar we de blog’s konden voorzien van de nodige foto’s. Ag en Dianne flaneren nog even door de stad en scoren een en ander terwijl ik een frisor (kappertje) weet te scoren en voor 250 kronen weer een strak koppie heb :).
Vandaag ruim gesopt en gestart met het RVS werk, diverse delen vertonen roestvlekken die ik aanpak, heerlijk om te zien hoe makkelijk je eea er weer af krijgt. Onderhoud is behoud, komende dagen de andere kant en een T-shirt op offeren voor de lastige delen. 



Vanmiddag wat met deze en gene geappt en lekker met Rob B. Aan de telefoon gezeten, onze vrienden van de Stormvogel waren bij Rob voor een zoekopdracht, Top. Momenteel heeft Rob een vreselijk mooie polyester Volkeboot liggen, 34K. Plaatje, als ik jong was zou ik het wel weten :). Ga nog even een plaatje schieten door het raam en dan de stad in naar het feest.

We wandelen door de hele stad en de muziektenten zijn lawaaierig en vele te dronken jonge meiden :(. Maar na voldoende ‘stappen’ belanden we in een gezellig café waar we een biertje met nootjes en later popcorn scoren, gezellig. Duidelijk is dat bij de Noren de bloemenjurkjes hot zijn, jammer het is zo truttig......al is ‘t mode. Hierna nemen we aanboord nog uit een fles en kruik een afzakkertje en gaat de fles schelvispekel de glasbak in. 

zaterdag 11 augustus 2018

Leirvik

Annick (25!!!) is jarig, dus een feestdag. 

Wij gaan vandaag richting Leirvik: een haven met alle faciliteiten en voor Noorwegen een grote stad (10.000 inwoners..)  R start de motor terwijl de dames nog onder de douche staan, het wordt namelijk weer een motortochtje. Maar wel een heel mooie. 

YouTube: www.youtube.com/watch?v=qqGz-bELBMs

Op enig moment denken we dolfijnen te zien en dan houdt het niet meer op. Overal om ons heen duiken ze op. Geen dolfijnen maar walvisachtige vissen, zelfde staart en ze spuiten ook. Het is echt geweldig om te zien.  Rechts hele grote en links en voor ons een grote school kleinere. Indrukwekkend wat een beesten en wat een kracht. Na verloop van tijd geven we weer wat meer gas en blijven zij achter in hun territorium, denken we.






Van Leirvik worden we helemaal blij. Het stadje zelf is niet echt bijzonder, maar de haven is top. We hebben ruimte, stroom, water, 4 masmachines en 4 drogers, en natuurlijk goede douches en dat allemaal voor 1 prijs (35 E). Onze inmiddels stinkende natte was uit Sundal gaat gelijk met alles wat we verder wel een keer fris willen hebben de machine in......Op een gegeven moment wordt het wel een issue hoe je alles droog krijgt als het steeds regent.

Agnes en ik gaan Leirvik verkennen terwijl Robert de boot onderhanden neemt. Romp gewassen met zoetwater, opbouw gesopt en ook het loopvlak grondig geboend. Heerlijk zo’n droge zeilbroek :). We komen bij het ‘Kulthurhus’ en zien dat Mission Impossible 2018-Fall out hier draait. Een actiefilm met Tom Cruise, maar waarom we het vooral leuk vinden is dat deze deels in Noorwegen is opgenomen in de Lysfjord en op de Preekstoel die we beklommen hebben... Daar gaan we naar toe! Daarna een gebakje op de verjaardag van Annick. Na al die stille plekjes is zo’n stadje wel weer heerlijk! De film begint al om 19.00 uur, dus vroeg eten....Daarna is het genieten. De Noorse ondertiteling is aan ons niet besteed maar het verhaal is duidelijk en het gaat hier toch vooral om de aktie. De scenes waar wij op wachten komen aan het eind, spectaculair wat er gebeurt en wat een lefgozers die die acteurs/stuntmannen. Verder verklappen we niets. Daarna nog even een afzakkertje in een wijnbar.... Een heerlijke dag! Om 2300 worden Dianne en ik verrast door Ag die serieus rekent of ze met een Schot (aardig type, ontmoet bij de wasmachines) zijn schip naar PeterHead zou zeilen, helaas is ze bang ivm de vakantiedagen en haar reisje met Marleen . We downloaden nog gribfiles en bereken een route, ‘t mocht niet baten. 
Morgen vroeg op en naar Haugesund!




Sundal en Bonthusbreengletsjer

We worden wakker en het regent dat het giet.... Dat was niet wat we verwacht hadden... Die was gaat vandaag niet droog worden....
Rond 13.00  uur besluiten we gewoon te doen waarvoor we gekomen zijn: de prachtige wandeling maken richting de ‘Bondhusbreen’. Regenjas en wandelschoenen aan en op pad. Het zou een wandeling van circa 4 uur zijn en een flinke klim en het is werkelijk geweldig, zie de foto’s.......Hier worden we met de kracht van gletsjers geconfronteerd in Groenland stond ik aan de monding van een gletsjer zo’n 40 meter hoog, afgelopen voorjaar skieden we door de Valee Blanche, zo’n 20km.Maar deze gletsjer was in 1900 nog tot in de fjord, In 2005 zo’n 200 mrt boven de zeespiegel, anno 2018 zeer ver boven het meer, zo’n uur klimmen, ongeveer 400-500 mtr bovende zeespiegel.