ZEEROB

maandag 27 juni 2016

27 juni Corubion en Finisterre

We wilden een dagje met de auto op pad en hadden al bij een (reis)buro geïnformeerd. Maar dat was duur en ingewikkeld, kon pas dinsdag, eerst met de bus, kortom dat werd niets. Maar we hebben hier een heel handige havenmeester (dezelfde eigenwijze, maar ook wel heel handig!) die alles regelt. Dus in no-time hebben we een auto, op welk moment we maar willen voor de helft van het geld…..niet teveel doorvragen …

Hij blijkt een dealtje te hebben met een garage 500 meter verderop en zo rijden wij vandaag met een gammele Citroen Xsara 190.000 km op de klok, zonder airco, zonder contract, zonder papieren e.d. en een te koop bord langs de Costa del Morte, “kust des doods”. Dit vanwege de steile kust langs de hele kustlijn in dit gebied. Het is prachtig om dit nu ook vanaf land te zien. We rijden eerst langs de kustlijn, bekijken het plaatsje Corcubion (meest westelijke haven van Spanje), met een heel mooie historische stadskern.

Vandaar verder naar Finistere (of wel Fisterra). Dit is ook een prachtige historische plaats/stad, met een mooie haven, zicht op de Ria. Ook hier enorm veel ‘pelgrims’/wandelaars. Vaak zwaar beladen met grote rugzakken. In Finistere zou de apostel Jacobus voor het eerst voet aan land hebben gezet in Spanje. Veel pelgrims hervatten hun tocht na aankomst in Santiago dan ook om ook Finistere te bezoeken. In Finistere verbranden ze dan vaak ritueel hun kleren. Wij bezoeken natuurlijk ook de dit eind-, of beter, startpunt, zijn onder de indruk van de immense vuurtoren en genieten van het mooie uitzicht (en kijken waar we zelf al gevaren hebben). Echt prachtig.

Terug, rijden we door het binnenland. Een mooie weg, die ons doet denken aan de Ronda-road (veel bochten). Onderweg zien we (Dianne) ineens een heel moderne supermarkt en maken gelijk van de gelegenheid gebruik om even goed in te slaan nu we een auto hebben (schip ligt weer dieper). Eind van de middag zijn we weer heelhuids in Muros, auto ingeleverd en nu lekker chillen (en blog schrijven op de boot). Toilet krijgt revisie beurt, zodat we hier geen problemen mee gaan krijgen. Klus waar je je even toe moet zetten maar daarna ook goed voelt als het geklaard is.

Nb we zijn elke keer verbaasd hoe goedkoop het hier is. Nu hebben we 6 verse sardientjes, voor ons schoongemaakt voor 1,50. En 300 gram Pollo voor 1,47……….Het kost allemaal bijna niets.

onze bolide voor 1 dag

costa del morte, nu vanaf land

vuurtoren Cabo Finisterre en de 0 km paal

vanaf zee goed te zien; enorm veel windmolenparken op de bergen

Muros-Santiago de Compostela 26 juni

Er heeft al iemand croissants en stokbrood in onze kuip gelegd. Super, maar wie?

Om 11 uur staan we bij de bus. We gaan vandaag naar Santiago de Compostella. We zitten goed en wel bij de bushalte en daar komt ook de bemanning van 2 anderen boten en onze buurman Wim. Het is een prachtige tocht, langs ‘onze’ Ria, een enorme baai/monding van verschillende rivieren met verschillende plaatsen, stranden, haventjes etc. Na 2 uur hobbelen zijn we in Santiago. We vinden het een heerlijke stad met een heel speciale sfeer. Het is heel oud, de religie voel je als je daar loopt. De ‘pelgrims’ die je overal ziet lopen zijn gemiddeld niet ouder dan 35 (volgens Robert nog jonger). Veel backpackers, grote groepen jongeren die samen (een deel van) de tocht hebben gemaakt. En van het bereiken van het doel wordt dan echt een feest gemaakt met zingen, joelen. Sommigen worden binnengehaald en de meeste lopen zoals een wandelaar op de vrijdag van de Vierdaagse over de St Annastraat loopt.

We leren dat je een oorkonde krijgt als je te voet 100km, op de fiets 200km, op een paard 300km of op een ezel komt. Een boot, 1100NM, telt niet…jammer dan. Natuurlijk bezoeken we de enorme kathedraal, we zijn te laat voor de mis, maar zien later op een filmpje van Ruud hoe het wierookvat door de monniken tot bijna aan het plafond door de kathedraal wordt geslingerd.
Het is vooral een stad die je lekker op je in moet laten werken. We slenteren lekker door de vele steegjes met gezellige restaurants, winkeltjes, nemen de tijd voor een warme lunch, en zitten tijden op het grote plein in het zonnetje bij de kathedraal de taferelen te bekijken.
Gedurende de dag komen we de bemanning van nog twee boten tegen; iedereen maakt gebruik van de gelegenheid om Santiago te bezoeken.
Om 18.00 uur gaat de bus weer terug en op het busstation zien we weer een hoop bekenden.

Terug op de haven is het weer feest, want onze Belg, buurman Wim, is jarig, dus we hebben weer een steigerborrel. Wim heeft ’s ochtends al twee hele grote taarten gehaald (en onze croissants!!!) en heeft champagne. Wat een verrassende (buur)man weer. Met nog veel verjaardagen in het vooruitzicht wordt het de kunst om weer wat origineels te verzinnen!

Ik hoor van Guido (de Duitser met de Breehorn 37) dat hij van Lissabon naar de Azoren een examen gaat afleggen. Hij moet dat helemaal op sextant varen en daarvan een gedetailleerd logboek bijhouden en dan komt er op de Azoren een examinator om dit te beoordelen. Kennelijk heeft hij de Duitse papieren al en dit doet hij voor een Engelse instantie (sailmaster ??). R heeft ook een 2^e hands sextant gekocht, gaat vervolgens op cursus bij Ernst van de Felice (of Guido); ben benieuwd waar dit toe leidt!............wereldomzeiling denk ik……

'pelgrims' en Robert

Buurman Wim 55

Naar Muros

Kees, in Camarinas onze buurman, is jarig (de 24^e). Dus…krijgt ‘De Stormvogel’ om 0800 ontbijt op bed, van ons koffie voor Kees, thee voor Hilde, jus, beschuitjes. Na het palaver gaan we op pad, alles in zeilpak we starten met een ‘drizzel’. Dianne start vandaag achter het roer, wel werken zeg alle lijnen, stootwillen en de zeilen zetten. Het zweet gutste de bilnaad in….(volgende keer weer achter het roer, kijken naar ’t werk). Al gauw zijn de 14 schepen onderweg, het wordt echt zeilen, spi-boom erin. Niks geen automaat, want dan loopt de Anne direct weer in. Uiteindelijk door tactisch zeilen eindigen we redelijk vooraan.

Bij Kaap Fisterea wordt de Novatrix uitgezwaaid en plot ik een Quick GPS. We passeren de meest westelijke punt van Europa.

De Ria Muros ontvangt ons met vlagen en draaiwinden nog zo’n 5 mijl te gaan. Iedereen kruist tot aan de haven en heeft een battle met zichzelf dan wel met een schip bij hem in de buurt. Kortom een zeildag om door een ringetje te halen. Wij zijn weer supertevreden over de zeilprestaties van onze Breehorn, we kunnen lekker hoog varen vergeleken met veel anderen. Aanleggen met veel wind bij havenmeesters met hun eigen(wijze) manier was voor Dianne niet handig. Maar ook mij was het niet beter afgegaan………..en de veel anderen ook niet, (NIEMAND mocht helpen alleen de havenmeester en hij werkt alleen op zijn manier; en dat is geen spring… ) haha volgende keer gewoon weer doen!

De Engelsen naast ons bracht ik een pot Hollands bier en zijn lachten en klopten op het schip “steel sir”, maar genoten van een koude Heineken en wenste mij succes bij het polijsten van het beschadigde image van Dianne. Gelukt! Hoor.

’s Avonds staat er bij de Stormvogel de kaas, worst, wijn en bier op de kade en hebben we een gezellige verjaardagsborrel van Kees; daarna worden we door Kees en Hilde uitgenodigd om te gaan eten. De tripadvisor brengt ons naar een gezellig tentje en we hebben weer een topavondje.

Vanwege de harde wind, een paar dagen 7bft voorspeld, blijven we een paar dagen in Muros.
De eerste dag in Muros wandelen we door het stadje en bezoeken de kerk, beklimmen de toren en luisteren naar het verhaal van HET unieke wijwaterfontein met de slang IN de fontein. (lees het er maar eens op na in “het verhaal vd schepping”), we bezoeken de overdekte markt en kopen voor ruim 3 Euro’s 2 zakken vol. Na een heerlijke vis lunch in de “notaris” gaan we aan boord. Na de siësta van de spanjaarden gaan we nog even op pad naar een doe het zelfzaak om wat spullen te voor de kopen voor om 2 typen koppelingen, dit voor stroom van de kade (van 45 Ah naar 15 Ah) speciale stekkers. Buurman Wim heeft hetzelfde plan en samen gaan we op pad. Wim blijkt goed Spaans te kunnen (handig!) en met een zak vol spullen gaan de mannen daarna gezellig met een biertje klussen in de kuip en produceren een paar mooie verloop-stekkers.

Na al het klussen start Dianne met het eten en eet Wim mee aan boord en brengt een lekker glas rood mee. (Wim is onze Belgische zeiler; zijn vrouw en kinderen komen over een week pas aan boord). De mannen wassen gezellig af. We starten met deel 1 en 2 van de Legacy (van de makers van Borgen..). Heerlijk. Dank R
einoud en Moniek!!!!

Van La Coruna naar Camarinas

Een zeiltrip die fantastisch was, veel voor de wind met mooie zon! Geweldig zo’n dag, we varen voor ’t eerst langs de Spaanse kust, zien de glooiing en voelen de oceaandeining onder ons. Door de voorspelde wind is de code-0 aangeslagen en gaan we zonder kotterzeil weg. Door de Code-0 lopen we van achter naar voren iedereen voorbij, soms een strijd van 10-tallen minuten voordat we bv de Vlietstroom (Rassy 48) inhalen. Dianne, maakt de opmerking: Frenk heeft zijn Code-0 NU besteld. Geweldig varen, we varen zo’n 4-5 uur met dit fantastische zeil.

In Camarinas sur Mer liggen we tussen Le Tournesol en de Stormvogel, gezellige lui links en rechts van ons en proosten op deze mooie tocht met een borrel in de kuip met Kees en Hilde en veel mooie verhalen (en gedeelde kennissen/zakenrelaties).

De stroomlader moet op 4 amp/h; dan pas knallen de stoppen er niet meer uit. De havenmeester “president” komt zich voorstellen en is DE man van de haven. Geweldige ontvangst, we worden met de hele groep uitgenodigd voor een BBQ met gratis bier voor de volgende dag! Het is het feest van de sardientjes (hoewel die hier tegenwoordig nog maar nauwelijks worden gevangen). We blijven dus een dagje liggen.

Het dorp/stadje vinden we arm en onderkomen, meer kroegen en eettentjes dan winkeltjes (vooral kantklossen). Natuurlijk is er ’s ochtends weer de OPA16-run, een forse klim door de heuvels en na 7 km hebben we de workout er volledig opzitten. Op de terugweg scoren we nog een brood en verder hebben we een heerlijke lummeldag.

Het is de hele dag zwaar bewolkt; deze streek is berucht om zijn mistbanken die soms de hele dag blijven hangen. En zo’n dag is het vandaag.

Om half acht is er op de kade het afscheid van de Jaap en Marjolein van de Novatrix een Rassy 49 2-master die vanaf Fistera alleen verder gaan en 1,5 jaar weg blijven. Er is een lied gemaakt wat door Leon, Jules en Sivy op gitaar wordt begeleid. Als afscheidsspeech van de Novatrix blijft vooral hangen “na terugkomst zijn jullie nooit meer dezelfde”, succes met re-integreren…………

Daarna start de muziek van ‘het feest’. Het begint wat lastig, gratis bier? Wel halen niet halen? Kees en R gaan samen 20 potten bier bestellen en delen deze rond………. en al snel zit de stemming erin. De Fiesta de San Juan is een groot succes, al hebben we geen sardien gezien. En de BBQ werkt hier zo: je haalt een bordje vol met brokjes vlees of stukjes worst en hompen brood en dat deel je dan. Eenvoudig, best lekker maar vooral gezellig.

donderdag 23 juni 2016

la coruna foto's

Plein La Coruna

Le Tournesol, verjaardag Ruud

Hercules, 'sochtends hardlopend, 'smiddags fiets

Oude haven La Coruna

van li-re: Ruud (jarig), Carien, VdP, Rob, Dianne, Kees, Hilde

La Coruna

We zijn er! We leven in een soort jubelstemming. We waren sterker dan Biskaje, ja als je deze Golf kunt passeren met goedgevolg dan wachten de wereldzeeën op ons. Felicitaties over en weer, allen maakten we een zelfde ervaring mee, gein. De eerste grote oversteek is een feit. En op eigen kiel in La Coruna, dat is waar we veel over gelezen hebben en wat anderen deden...maar nu zijn we er zelf. We herhalen het keer op keer en kunnen er niet over uit!

Na de steigerborrel bij aankomst stort ik rond 22.00 uur wel in...., bijzonder omdat ik toch meer nachtrust kreeg dan VdP. Geef VdP een goedboek en blijft lezen…… De volgende ochtend verkennen we met ons loopgroepje (OPA 16) La Coruna. We krijgen steeds meer enthousiastelingen voor het loopgroepje. De snelsten (VdP, Leo en Jules) voorop en die halen de achterblijvers later op. Het wordt een flinke workout, met een klim naar de Torre de Hercules (de vuurtoren), een stuk strand en veeeeel hoogteverschil. Leo was opstapper op een andere boot en vertrekt weer naar huis. Robert, Leo en Jules doen daarom zelfs nog een extra pier (1,5 km heen) als een waardig afscheid voor Leo! Nou, Leo heeft veel gekregen…….het was ver, zwaar en de man van met de hamer kwam ik na zo’n 2 km op de pier tegen (lelijke vent). De loopgroep OPA16 krijgt met Wim van de ‘Anne’ een internationaal karakter. Wim vaart om belastingtechnische redenen (nog) onder Nederlandse vlag maar is een zeer aardig zuiderbuur uit Gent.

We hadden allebei een totaal andere voorstelling van deze haven en eigenlijk ook van de stad. We verwachten een zigeunerachtige sfeer, waar mensen na dagen op zee vies, ongewassen, moe aankwamen, mensen die aan het foerageren zijn, klussen aan boten, stoere verhalen… Maar onze boeken zijn al wat gedateerd denk ik. Door dit gevoel van “ongemakken” ben ik al enkele weken op jacht naar een Sextant, positie bepalen op zee. Ik zet op de zoektocht meer druk en bied ‘grof’ geld….gisteren kreeg ik een mail dat de Sextant in mooi kistje is afgeleverd in Overlangel. Ernst van de Felice zal mij een spoedcursus geven en de app’s op de Ipad zullen me natuurlijk ook helpen.

We zijn nu in een heel moderne jachthaven, die van alle gemakken is voorzien, veel luxe jachten. Bij aankomst toppen we de dieseltank af voor we aan de wal gaan, done! Hierna wordt het chillen en genieten van deze prachtige moderne Spaanse stad. Het doet ons denken aan Malaga..…

De fietsen zijn een uitkomst, de steiger is alleen al zo’n 300 meter. Heb je geen fietsen dan is je dagtaak zwaar, alles moet immers te voet. In de voorbereiding was een constant punt van discussie: de fietsjes. Nemen we ze mee of niet. Eigenlijk past het niet, maar als we nu een zeil minder meenemen (vaak zeur ik over dit soort zaken kan ik wellicht nog ooit groter bouwen…) kan het wel… en zo ging dat op en af. Uiteindelijk zijn ze mee…en daar zijn we nu heeeeel blij mee. We zijn zo supermobiel, fietsen (moet wel met wat primer aan de bak, ze roesten nogal..) even naar de stad. Als we geen zin meer hebben zijn we zo weer terug op de boot en we hebben natuurlijk een veel groter bereik. Naar de supermarkt is voor ons even op en neer crossen, maar lopend een middag vullend programma zagen we…

Elke keer als we in Spanje moeten we weer wennen aan de leefstijl van die Spanjaarden. Gaan we net de stad in, is het weer siësta van 14.00 tot 17.00 uur…. ’s Avonds tegen een uur of acht willen we ergens gaan eten, maar dat is ook nog vroeg. Via tripadvisor komen we bij een heel leuk (en lekker restaurant) en eten geweldig. VdP eet niet vaak buiten de deur, maar als hij mee wil (weg vanuit het kombuis van Dianne) dan ook graag met tafellinnen. Ook daar zijn veel tafels gereserveerd voor mensen die pas om 22.00 binnenkomen en ook voor 22.30 zijn er nog een tafeltjes gereserveerd…Na een heerlijke Visschotel en zwaar calorisch toetje fietsen we weer richting huis.

Terwijl wij in onze euforische stemming genieten van de mooie stad, de prachtige gebouwen, straten, stegen winkels en terrassen speelt zich op een ander boot groot drama af. De nacht na aankomst kreeg iemand op een andere boot enorme buikpuin en voelde een verdikking in haar buik. Gelukkig hebben we ook een artsen echtpaar dat meevaart en zij dachten aan een acute blindedarmontsteking. Vervolgens snel naar het ziekenhuis. Ze is gelijk geopereerd. ’s Avonds hoorden we dat het geen blinde darm ontsteking is, maar dat er een grote tumor is gevonden en er een groot stuk van de darm is weggehaald. Nader onderzoek volgt. Dit slaat in de groep in als een bom. Zo steek je de Golf van Biskaje over en zo lig je in La Coruna in het ziekenhuis. Iedereen wil wat doen, maar in feite ben je machteloos. Duidelijk wordt dat deze boot voorlopig niet met ons mee vaart. Enerzijds zijn we blij dat het nu gebeurt in een grote stad, universitair ziekenhuis met perfecte Spaanse zorg (dit is ongekend bij hoe het nu in Nederland gaat begrijpen we), de haven dichtbij het ziekenhuis, niets dan lof ook van ons artsen echtpaar over de chirurg, kwaliteit etc). Het schip van dit echtpaar wordt verlegd naar het begin van de haven, wat dichterbij de ingang, vol getankt en veel meer kunnen we niet doen dan een kaartje en een aardigheidje..want de groep gaat door…We kregen een smsje voor foto’s en hebben haar onze blog gedeeld, toch nog een beetje met ons op reis.

Tegelijkertijd is Ruud Payens (oud makelaar in Nijmegen) opstapper op de Le Tournesol, vandaag jarig en 67 geworden. Ruud, Ruudje kennen we als vriend van Henk, een van de zeilers op de Zeerob 3hoeknoordzee. Om in conditie te blijven mag Ruud met OPA16 mee en halen we hem geregeld op als hij geheel op eigen tempo onze run loopt. ’s Avonds Ruud nog een sms-je gestuurd over het tijdstip van gebak. Ruud heeft iedereen om 11.00 uur heel spontaan uitgenodigd om gebak te komen eten (mits hij onze fietsjes mocht lenen). Ons kado voor Ruud was zeer persoonlijk, op een schip leven is dodelijk voor je conditie. Na enkele sportzaken af te struinen komen we bij een specialist in sport op de vierkante meter. Jawel hier hebben ze een oplossing voor zeilers, een springtouw.

Nooit geweten dat er zoveel mensen in een Jeanneau passen! En we weten nu ook hoeveel serviesgoed de Le Tournesol aan boord heeft. Een goed voorbeeld voor de komende jarigen.. Rob, eigenaar van Le Tournesol heeft het niet makkelijk zo met de familie Payens, niet alleen als bemanning maar ook nog het schip inzetten voor de ruime verjaarspartij. Rob zet zo’n 50 koppen koffie en iedereen krijgt koffie en taart vanuit het porseleinen kommaliewant.

’s Avonds heeft Ruud ons uitgenodigd om mee te gaan eten samen met dochter Carien, Rob (zijn schipper), en Kees en Hilde van de ‘Stormvogel’ voor zijn verjaardag. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee op! Ze hebben supergezellig tentje uitgezocht van Alejandro (die ook Duits kan als we met Spaans vast lopen) en we hebben een fantastische avond. We krijgen een geweldig voorgerecht 85% vis, met zalige kabeljauw en inktvis (jammer Rob) en een beetje kip. Hierna een geweldige steengril met lekkernijen. R wil nog gaan dansen met Kees (nou liever met Hilde hoor), maar ik weet uiteindelijk niet meer waarom dat toch niet is gebeurd. Na een paar afzakkertje bij ons op de boot, vallen me moe maar voldaan in slaap. Dank Ruud!

Voor het verjaardagsdiner van Ruud is de Zeerob al vertrek klaar, 0645 op na een avondje op stap is al vroeg genoeg. Allen staan klaar voor een tochtje van zo’n 50 mijl naar Camarinas. Kranten gedownload, e-reader opgeladen: We are ready.