Warm welkom, we hebben een mooie vrije kopsteiger en 1 nachtje liggen de Belgen naast ons. Maar zij gaan verder na genoten te hebben van het stierenvechten en een ontbijt op de markt. Wij trekken de wandelschoenen aan en gaan een hike doen van zo’n 11 km. Nou wat een hike, het is een vreselijk mooie tocht maar van het niveautje heavy! Na een stevige klim naar 250 meter is het een steile rotswand waar we van steen naar steen lopen, na zo’n 1,5 uur loopt het zweet vol uit mijn hoofd . Later wordt de tocht iets relaxter en genieten we van de prachtige tocht, na terugkomst is het even de voetjes omhoog om erna naar de markt te gaan en te genieten van heerlijke sardientjes, zo als ze horen te zijn. De volgende dag gaan we na het zwemmen richting bus, we staan goed en wel te wachten als blijkt dat we 1 hoek verderop moeten staan, aardige dames! San Sebastian is een klein halfuurtje met de bus, Dianne heeft gelukkig nog 2 mondkapjes. De mondkapjes zijn nog verplicht in het openbaar vervoer merken we ook later deze week. Ons 1e doel is wederom een simkaart voor ’t internetten, gisteren weer zo’n 1,5 uur een Teamscall gehad, dan zal het tegoed er wel door vliegen. Vodafone is de gelukkige, hier kopen we voor de komende 4 maanden bereik. In de boot gekomen leggen we de mobiel aan de stroom en sluiten als hotspot aan op de router. En na een week is het een genot om altijd goed internet te hebben. Downloaden, YouTube alles werkt top! Hierna gaan we naar de ‘playa’ en wandelen de boulevard op en neer en genieten van het er zijn. Vanzelfsprekend gaan we naar de oude stad en genieten van een heerlijke lunch. Om 18.00 krijgen we bezoek dus zo rond 1600 nemen we de bus terug.
In Pasajes krijgen we bezoek van mijn vriend Coen. Op doorreis zijn ze naar Barcelona, en belofte maakt schuld. Met Coen & Ron eet ik ieder kwartaal en we zijn dan bezig met de business. We kennen elkaar door en door vanuit de diverse rollen die we in de verzekeringsbranche hebben gehad en sommige van ons nog hebben. Maar vast staat dat we ooit iets samen gaan ondernemen. Bij 4insurance is Coen zo’n 1,5 jaar lid RvA geweest. Ik zou wel even een mooi restaurantje regelen, nou vergeet het maar! Het hele dorp afgelopen en alle beetje horeca is dicht! Op een feestweek dicht, je ziet het in NL ook weleens met carnaval.
Maar niet getreurd, we krijgen op goed geluk een tafeltje voor 4 op de markt! We eten hier heerlijke Spaanse gerechtjes en genieten van het bier en het lokale volksvermaak. Coen heeft een hotelletje geregeld en vaart morgen mee naar Getaria. Eind van de ochtend gooien we de trossen los. De auto is naar Getaria gebracht en hotelletje geregeld. Het belooft een prachtige dag te worden, maar met de bokkige zee, weet je het nooit. De Code 0, ons lichtweerzeil, gaat erop en Dianne heeft hulp bij het hijsen. Jawel, met 2 man krijgen ze het net boven de 3e zaling. We zeilen dicht onder de kust en genieten van de tocht, volop te zeilen. In Getaria is de ‘box’ besproken, dus we gaan direct liggen. En jawel daar komt een havenmeester, we hadden moeten bellen blablabla……Wat wil nu het feit, ja we hadden een plek maar hij wil graag helpen bij het aanleggen van de gasten, de lieverd. Onze buren de Zweden hebben bij 2 restaurants een tafeltje voor 4… beetje aso, wij mogen er wel eentje als we niet kunnen slagen. En jawel, de eerste 2 restaurants waren VOL! Ik een beetje brutaal naar die Zweden en eis ons tafeltje op, en jawel, zo’n 1,5 uur later na ze uitgediscussieerd waren welke tentje zij zouden nemen is er een briefje met adres en naam.
We worden mooi ontvangen en hebben een prachtige ronde tafel met uitzicht op het raam, we genieten hier van een prachtige Dorade op het vuur gegrild, wat kan het leven toch goed zijn. Dianne en ik zitten de dag nog even uit onder de kerktoren met een mooi glas vino tinto. Na zo’n 1,5 dag bezoek is er tijd voor chillen, we zwemmen, wandelen en kloten de hele dag een beetje rond de boot. Zeerob krijgt binnen/buiten een wasbeurt en besluiten we de om naar Bilbao te zeilen. Watertank afgetopt, het wordt een dagje zonder zeilen, na zo’n 1,5 uur zakt de wind eruit en wordt pal tegen. De tor aan en lekker naar Bilbao opstomen. We ankeren vlak voor de Koninklijke Jachthaven en liggen prachtig, genieten van de skyline van de haven, de bergen en de voorsteden van Bilbao.
Tja, Gugenheim is de reden van ons bezoek. Ik wilde graag weer naar dit indrukwekkende gebouw en dito tentoonstelling. Dan moet je dus de boot voor minimaal 5 uur alleen laten, dit kennen we vanaf Sark….Maar goed, de hele nacht is het goed gegaan waarom niet ook vandaag. Daarnaast hebben we een zwaar Rocna anker en heb ik goed veel ketting gestoken. We vertrekken met de rubberboot naar de kant, tja en dan op de kant….. Uiteindelijk vinden we een plek waar een Spanjaard ons helpt met aanleggen en waar we weer bij kunnen zonder door een poort te moeten. Alleen staat er straks zo’n 3 meter meer water.
Maar, geen stress gevoeld! Het enige was dat we snelsnelsnel weg moesten en ik heb de rubberboot niet aan een slot vast gelegd, maar goed dan zien we straks wel weer hoe we er komen. Bij terugkomst lag zowel de rubberboot als de Zeerob nog op ons te wachten.
Gugenheim, het was weer geweldig! Dit jaar was er een tentoonstelling die hete “auto in motion”, het thema was mobiliteit en wat dit voor de mensheid had / heeft betekend. Maar ook dat de mobiliteit zoals we die gekend hebben gaat veranderen. Men liet door een aantal studentensteden zien hoe zij dachten over de transitie, gaaf! Mooi was ook om te zien dat TU Delft aanwezig was met een toekomstvisie op mobiliteit.
We krijgen haast! Waarom dit is, ik weet het niet. Maar Dianne heeft haast, misschien om dat Lennard zaterdag/zondagnacht aankwam in Hondarribia met zijn camper en 2 vrienden?! Maar we willen nog de Iskander ontmoeten, zij gaan eind eerste week augustus terug vanuit ‘Gijon’ o.i.d. naar het Noorden. Wat ook blijkt is dat als we in een plaats komen die we al kennen, de wereld zich weer opent. We herinneren ons weer de kleinste details van het bezoek zo’n 3 jaar geleden. Dan blijkt het telkens opnieuw bezoeken van ‘bestaand’ niet avontuurlijk genoeg is, dus we besluiten om door te varen. We maken de afspraak met elkaar dat we 2 forse klappen maken, Santander 42 mijl en dan Gijon zo’n 90 mijl.
De tocht naar Santander is om door een ringetje te halen, de Code 0 gaat er ’s Ochtens op en 2 mijl voor de kust strijken we hem. Santander is geweldig om binnen te lopen, volop vertier. We ankeren zo’n 1,5 ‘de rivier op, hier staat zo’n 3’ stroom. De hele middag is het hier watersport zoals het bedoeld is, iedereen heeft plezier en geniet van zon/water/strand. Zo’n kilometer verderop is een groot festival, we genieten van de beat.
Naast Blog zijn we ook te volgen op:
https://www.polarsteps.com/ZEEROB (je kunt hier ook een appje voor downloaden)
en
Youtube-kanaal: Robert van der Plas
https://www.youtube.com/channel/UCK2nNDns_NMeHszyUqAwa0Q
Geen opmerkingen:
Een reactie posten