Buddy’s,
wij Nostra en Zeerob trekken gezamenlijk op om de ‘Orcastress’ te beheersen en om elkaar binnen te slepen, indien nodig. Het samen opvaren is geruststellend.
Vanuit Gibraltar zijn langs de hele kust schadegevallen bekend van Zeiljachten die in ‘aanvaring’ komen met Orca’s. Orca’s zijn zeer intelligente dieren, trainen hun jongen en vissen vaak in teamverband op haring. Een Orca is de grootste vis van de ‘dolfijn-familie’.
In de sociale media wordt gesproken over jagen, aanvallen, attack….terwijl het lijkt of ze met een zeiljacht willen spelen. Ik noem het knuffelen, soms tegen je roer, soms draaien ze je boot om. En jawel, soms lijkt het of er één je roer eraf bijt…maar het kan ook een ‘slecht’ roerblad zijn.
Maar het is wel degelijk een issue en zeker een belangrijk onderwerp op sociale media. Een van de Breehorns was 2 weken geleden in aanraking gekomen, na ’t lichten van het schip bleek er geen schade. Zo’n Orca, hoe oud ook (kan 80 jaar worden) weet echt niet dat hij 6.000kg weegt…. Ze zijn denk ik gewoon baldadig.
Dianne & ik hebben een drill gedefinieerd in 3 fases van ‘heftigheid’. Verder zijn we zeker niet bang maar hebben geen zin in het gedoe van schade. Samen met Joosten Watersport hebben we de pingers geïmporteerd, Joosten verkoopt er honderden in 2022. De pinger wordt door vissers gebruikt om bijvangst te voorkomen, zodat er geen dolfijnen in de visnetten verstrikt raken. Hij produceert een hoge toon. De nood is hoog in deze omgeving. We gaan lekker zeilen naar ’t zuiden en als we de Orka’s ontmoeten dan zullen we ze warm onthalen .
Badplaatsen zo voelen veel plaatsen aan, tja daar moet je van houden! Veel vertier, soort van kermis, en ook de horeca is van matige kwaliteit. Ribadeo verlaten we en we gaan in Viveiro & Cedeira voor anker en maken de rubberboot klaar voor een mooie wandeling door het dorp. Cedeiro is een gezellig plaatsje, helaas doet men niets aan watersporttoerisme. We kunnen dan ook gelukkig een plekje vinden met de rubberboot en gaan dan aan de wal voor de stappen en een borrel/ijsje o.i.d. De uiteindelijke rivier die uitmond in de Ria is bijna leeg bij laagwater, hij doorklieft het dorp in tweeën. Ankeren is een heerlijkheid, je eigen eiland, rust en ruimte. We draaien mooi met de stroom mee waardoor we zo’n baai vanuit de kuip in 6 uur in 360 graden kunnen bekijken. ’s Ochtens trotseren we de zee met een frisse duik, we klokken zo’n 14,4 graden…..Dit terwijl in Hondarribia we nog 24 graden noteerden. We zwemmen max 10 minuten omdat we anders niet meer warm worden.
Vivero is een plaatsje met ontzettende leuke kleine straatjes, het lijkt wel of alle winkels mini zijn. Het plaatsje zelf heeft veel hoogte verschil, wat het spannend maakt en leuk om te wandelen. We wandelen door alle leuke straten verbazen ons over hoe mooi de huizen gemaakt zijn met veelal een dubbele gevel. Deze dubbele gevel is voor kou & warmte isolatie, zijn veelal als een super serre vormgegeven.
De tocht der tochten!
Ook hier gebeurt wat, pfff. We varen weg vanuit Cedeira met radar aan, het is potdichte mist. We zien geen hand voor ogen, ik schat het zo’n 50 meter. Maar met de AIS & Radar aan lijkt het of je erdoor heen kunt kijken. Na zo’n 10 minuten belt de Nostra, of ik op 16 de Duitsers hoorde roepen. Wij hadden de marifoon nog niet aan……mmm! Blijkt onze buurman, een Duits jacht, vanuit de baai, zo’n 10 minuten eerder anker op te zijn gegaan, door een groepje Orca’s begroet te zijn. Jawel, de hugh van de Orca heeft zijn roer ontzet. Gelukkig kan het schip door varen en in La Coruna blijkt dat er in het kwadrant (kabels binnen) e.e.a. verbogen is. Later blijkt dat hij 20 weken moet wachten. Nu probeert men lokaal iets te maken.
En dan is er ook bij ons verhoogde spanning, wellicht stress. We besluiten iom de Nostra om dicht langs de kust te varen. We houden de 30 meter lijn aan; als die mist even optrekt schrikken we van hoe dicht we dan op de kust varen! Orca’s houden namelijk van diep water. Zo motoren we in de mist naar La Coruna. Na zo’n uurtje of 6 inspannend varen door de mist, bereiken we de Marina Coruna en zijn blij dat er niets gebeurd is.
In het havenkantoor is onze post aangekomen en nemen de pinger in ontvangst, het bleek dat die van ons kapot was!!!! ’s Avonds nodigen we de Zweden van de Nostra uit voor een hapje eten als dank voor het lenen van de pinger van hen. Geweldig leuke avond in een 100% Spaans tentje waar we shared gerechten aten, alles was verrassend en verzorgd. Soms was het een heel grote verrassing ondanks de hulp van Google.
We genieten van de stad, ruimte, cultuur & oude en benedenstad. Ons bezoek aan de watersportzaak was een beleving, aanradertje. We borrelen nog wat bij de Zweden en geven een training in Weather4D, een meteo/navigatie & routeringsprogramma.
Familiebezoek:
Bij aankomst zien we Lennard & Kay al op de pier zwaaien, leuk zo’n welkom. Ze staan met de CamperKlus bus van Lennard en mij op de Camperplaats van de Marina, zo leuk.
Het is een zeer warm welkom, Kay en Len zijn helemaal thuis op de boot en gedragen zich ook zo. ’s Avonds gaan ze lekker met zijn tweetjes een hapje eten nog voor Len’s verjaardag. ’s Ochtens om 11.00 moeten we de koffie gereed hebben want het dagprogramma start, we wandelen naar de Hercules, de oudste werkende vuurtoren van Europa.
Heerlijk om al lopend met ze over allerlei zaken te spreken, wandelen is toch een mooi fenomeen. Len had een mooi lunch tentje gereserveerd waar we mooie shared-gerechten namen.
Na de chil-tijd werd er gevist, gelezen, RVS paal gemonteerd van de hydrovane windvaan en de andere ‘zaken’ vanuit de bus naar de boot gebracht. Handig zo’n koerier.
Klusdag:
We monteren de thermokoppels en sluiten de zonnepanelen aan en verbazen ons dat je de panelen op het dak legt en STROOM, zo gaaf!
Naast Blog zijn we ook te volgen op:
https://www.polarsteps.com/ZEEROB (je kunt hier ook een appje voor downloaden)
en
Youtube kanaal RvdP
https://youtu.be/byZtZJux-7A
Geen opmerkingen:
Een reactie posten