Eigenlijk tegen de verwachtingen in bleek het een geweldige zeildag. We hebben in dit gebied steeds een paar knopen meer dan (op onze appjes) voorspeld, nu zo’n 15 knopen wind. Wel nog een aardige golfslag. Om een beetje comfortabel op de golven te zeilen we op 150 graden, zgn afkruisen. Zo zijn we in twee slagen naar Santander gezeild. Bij binnenkomst passeren we een roll-on-roll-off-boot, hierna kijken we naar een adembenemend plaatje. Santander met zijn rijke historie.
Santander ligt aan een rivier. Je kunt ankeren voor het strand (aanrader volgens onze pilot) en dat gaan we eerst proberen. Je bent en blijft een NL-budgetzeiler! En daarna naar een haven, maar die ligt iets verder van de stad. Het is weer even uitkijken met alle vrachtschepen en ferries. Maar eind van de middag liggen we heerlijk voor anker op een eerste klas plek. Zicht op het Maritiem museum, strand en we de rivier waar aan een stuk prachtige zeiljachten voorbij komen op gennacker/spinnaker. Er is kennelijk een regatta aan de gang of geweest.
Wel draaien we flink, stroom en wind. Harrie ligt dan weer links, dan weer rechts en dan weer 30 meter verder. Onze buurman (een Spaanse motorboot) heeft zijn boot naar onze zin veel te dicht op ons gelegd en met dat gedraai komt hij wel erg dichtbij. Kortom we liggen niet erg relaxed en het is door de wind ook wel erg schommelig. Vervolgens blijkt dat Harrie schade heeft (z’n bovenkant is er af). Robert probeert hem op te vissen, maar hij zit vast (om het roer/schroef/Boegschroef?) Er zit niets anders op dan even het water in, Dianne brengt de boot naar SOG 0,0. Aangelijnd aan een touw (veel stroom hier) heeft Robert even een snelle aktie. Jawel en flinke sprong in het oceaanwater, Harrie pakken (toch € 250,- ). Dianne geeft een scherp mes en ik snijd de lijn door zodat ik Harrie in de armen kan nemen. Hierna geeft Dianne langzaam gas. We hebben schroefwerking, hopelijk zit de lijn alleen om de kiel.... Nu nog het anker klaren, dus volledig ophalen... Als we eindelijk varen, zien we dat onze ‘gevaarlijke buurman’ ook is vertrokken......grrr
We besluiten toch maar door te varen naar de Marina Santander, nog 3 mijl. Een geweldig mooie toch zo langs de stad. Uiteindelijk komen we bij Marina de Santander, opgevangen door een havenmeester in boot die voor ons uit vaart naar aan mooie plek. Echt een aankomst/vertrekhaven, 1400 ligplaatsen (!), vlakbij vliegveld en bus. In alle pilots staat dat de overlast van het vliegveld wel meevalt. Tot nu toe blijkt dat gelukkig ook zo te zijn.
Eindelijk kan dat de tonijn in de pan en uiteindelijk zitten we om half 10 aan tafel met verse tonijn uit Laredo met een heerlijke saus uit mijn ‘Visbijbel’.
Waarschijnlijk onze laatste Spaanse haven. Nog een paar dagen chillen in Santander, en er moet nog wat gewerkt worden, en dan bereiden we ons voor op de oversteek naar NL.
1 opmerking:
Een reactie posten