Om half 1 vertrekken we met onze Citroën Cactus: kortom de Cactus. We pakken een route uit ons reisgidsje en hebben een geweldige middag. Eerst via een prachtige route, groen, bergachtig naar Santilliana del Mar. Dit ligt alleen niet aan de zee (?). Dit is een museumdorp, een middeleeuws stadje met originele huizen, straten. Inmiddels zitten er hotels, restaurants en winkeltjes in die panden, maar niettemin een prachtig stadje. In een middeleeuwse tuin hebben we een lekkere lunch waarna we de rondrit vervolgen.
We komen dan in Comillas. Ook een gezellig plaats waar we nog leuke nieuwe kopjes scoren voor thuis. Een rijk stadje waar in het verleden uiteenlopende jonge architecten de kans hebben gekregen en wat verrassende gebouwen opleverde. Wij willen in elk geval naar het paviljoen dat Gaudi heeft gebouwd. Het is echt prachtig: een wonderlijke combinatie van glas, hout en steen. Ook zien we allerlei tekeningen van constructies van ramen (dubbel glas), verduistering etc. Ook de tuin en het meubilair dat er staat is van Gaudi’s hand. Hoe productief kan je zijn in een leven?!
Een van de tekeningen van Gaudi’s hand over de lichtinval
Na het bezoek aan dit indrukwekkende bouwwerk stappen we weer in de Cactus en rijden door een gebied met weer een soort wetlands/moeras naar San Vicente. Doel hiervan is om vooral even de haven te bekijken om te zien of we hier hadden kunnen liggen. Daarover twijfelden we nogal bij het lezen van de pilots (ondiep, getijde rivier, hooguit tegen een visser). Maar wat blijkt inmiddels zijn er aan moorings dikke lijnen gemaakt, zodat je in een straatje kunt liggen. Hooguit 9 boten denk ik. Er ligt een Ovni, maar die heeft een ophaalbare kiel en een Beneteau-achtige, als die er ligt, zou het moeten kunnen qua diepgang.. Wie weet in een volgend jaar?
We scoren nog een flink ijsje en dan is het genoeg geweest. Bij vertrek zien we nog een absurde aanrijding. Een luxe auto (Jaguar?) slaat bij een stoplicht linksaf, stopt en rijdt vervolgens achteruit gelijk op de auto die erachter zit. Vervolgens geeft hij nog een keer gas, waardoor de achterste auto wordt teruggeduwd op de doorgaande weg door het dorp in de spits..... En inzittende in de voorste auto gaat helemaal door het lint, de bestuurder komt de eerste 5 minuten niet uit de auto, hoop getuigen en pas als hij hoort dat hij schade heeft komt ie een keer achter z’n stuur vandaan. Wij wachten het verloop niet af en verleggen de koers... In de Cactus over de snelweg gaan we rechtstreeks naar de Carrefour. Even flink inslaan nu we een auto hebben.
‘S Avonds heerlijk gegeven bij het havenrestaurant..de door Robert beloofde vis.....
De voorlopig laatste Spaanse vis
Zaterdag moet het dan toch gebeuren. Er moet nog iemand het water in om de lijn van Harrie uit de schroef of het roer te halen. En dat wordt gelukkig Robert.
Een vervelende klus. De lijn blijkt inderdaad in de schroef te zitten. Na de dagelijkse workout oefeningen plan ik gelijk de duik voor Harrie, jawel de lijn zit niet om het roer maar om de schroef. Dus duiken.... mes mee en snijden, het is dynema dus een scherper mes genomen en na 3 duiken is de schroef verlost van de lijn. Wat een K... klus, schipper Paul van de Shaula deed dit voor een deelnemer op zee! Diepe buiging Paul voor je.
Hierna wordt binnen de zaak tocht gereed gemaakt en kookt dianne een aantal maaltijden. Buiten maken we de bulletalie, de kotter er op en zo nog zaken die we alleen doen als we meerdaagse tochten maken. Belangrijk is ook alle iPad’s/ e-readers ed vol. Rond de middag zijn we wel klaar en zeggen dag tegen de havenmeester en vertrekken. Rond 1300 sturen we een laatste sms en een 1e iridium locatie bericht. Tot dinsdag in de UK
Geen opmerkingen:
Een reactie posten