De dag begon prachtig, om 8u gingen Robert, Dianne en Lennard hardlopen.
Annick lag nog even lekker in haar bedje te genieten van de rust,
om half 9 kwam Lennard terug, helemaal bezweet en hijgend, hij riep als maar:
hun zijn gek, echt gek. Hij vertelde dat ze helemaal naar boven waren geweest en dat hun
nog op hun dooie gemak even verder gingen. Lennard had het wel gezien.
Annick en Lennard gingen douchen, zoals gewoonlijk kwam Lennard ook bij de vrouwen, dan kon hij lekker kletsen.
TOen we kwamen was het nog rustig, maar toen hij eruit wou, stond het bomvol vrouwen.
Annick was er al uit, en bleef maar roepen, Lena? Lena ben je er nog? Geen reactie, dus was Annick maar terug gegaan, waar ze Len en Dian tegenkwam opweg naar de bakker.
Lennard had over het hokje gegluurd en een vrouw recht in de ogen aan gekeken, toen was hij maar snel weggerent zonder dat ANnick het door had.
Na een lekker ontbijtje vertrokken we richting Calais. Na een drukke oversteek van Engeland naar Frankrijk, waren we al best vroeg aan de overkant.
Het was nog redelijk spannend vond Dianne, met meer dan 10 vrachtschepen om zich heen.
We wouden eigelijk doorvaren naar Duinkerken, maar Lennard was koppig, hij moest en zou naar Calais gaan.
Hij had geen boze 5 minuten maar een boos uurtje, we waren eindelijk in Calais, na lang wachten tot we binnen mochten.
Toen bleek de brug naar de haven pas om half 10 s'avonds open te gaan. We besloten de zeilen weer te heissen en door te zeilen naar Duinkerken.
Zo'n 5 mijl voor Duinkerken werden we opgeroepen in de Marifoon. De douane die naast ons voeren kwamen ons overhoren.
Vragen als: Met hoeveel man zijn jullie? Waar komen jullie vandaan? Waar is jullie Franse vlaggetje? Wat was de reis? Waar gaan jullie allemaal naartoe?
kregen we voorgeschoteld. Als je die vragen half engels, met frans en storend hoord, is dat niet altijd even makkelijk.
Uiteindelijk voer het Douane schip de andere kant op, en alles was goed. Toch even spannend.
OOm half 8 (engelse tijd) aangekomen in Duinkerken, lag alles al 3 boten dik, dus zijn we onszelf maar ergens tussen wezen proppen.
Om half 9(engelse tijd) dus eigleijk half 10 zaten we aan ons heerlijke maaltijdje. Even afwassen, en we zouden nog even een koffie gaan drinken op de kant.
Annick ging het bestellen, en met haar giechelbuien kwam ze er net uit. Robert en Dianne wouden nog een koffie, ANnick wou gaan betalen, alleen we kregen het gratis.
De dochter had zo'n leuke lach. Nou daar was Annick weer mooi klaar mee.
Lennard is te kooi en Dianne en Robert doen nog lekker een wijntje.
Vandaag geen foto's omdat het internet te traag is.
Geschreven door
Annick
Geen opmerkingen:
Een reactie posten