Kitsvoy - Teloy- Bergen

Kvitsoy, 

0700 WEKKER, Vic is al aangekleed en smeert snel 2 boterhammen, wij hijsen onze hardloopkleren aan en gaan lopend naar de Veerboot. Vic’s vliegtuig gaat vrijdag vanaf Oslo, veerboot, bus, vliegtuig Stavanger-Oslo en dan A’dam. Een snelle reis leren we. Als pakezel loop ik, als vader moet je toch de plunje van je zoon dragen.......

Vic is ruim op tijd en wij gaan lekker hardlopen op dit mooie eiland en bereiken toch ruim 7 km, tevreden. Hierna schip gereed maken en dan gaan we.  Noord eruit. We staan bijna op de punt en plotter om te kijken of het goed gaat. Jawel we verlaten het gebied tussen rotsen, het went die hardheid en robuustheid. We gaan Noord over de zee, heerlijk weer die ruimte, ik geniet. Rond 1200 maken we een ‘navigatie foutje’. VERGETEN we en wordt niet over gepraat....

We moeten zo’n beetje pal voor de wind met relatief veel golven, ik wordt gek van de herrie en het klappen van de zeilen. Dianne en ik bespreken het zetten van de gennacker, doen we!   We bereiden alles voor, spreken de manoeuvre door en al zittend op het voordek hijst Dianne het zeil. Alles zit goed dan trek ik de slurf vanuit zit en Dianne bedient de schoot en jawel zo’n 140m2 ontvouwt zich. Er lijkt genoeg wind te staan. Na even een beetje pielen gaan we als een speer. Max is 9,4 incl. Stroom......hard, brrrr. dan halen we de zaak omlaag en passen eea aan, we kunnen niet gijpen met zo’n zeil. Hierna gaan we nog zo’n 4 uur op de gennacker, loopt heerlijk. Als we de kust ‘in’ varen halen we dit zeil eraf, bergen het op en zijn weer klaar voor alleen de genua. Uit eindelijk zien we onze ingang naar de ankerplek in een natuurreservaat. Blijft spannend. Uit eindelijk komen we op een plek van 200-200 meter max. 

Anker erin, vast! Hierna rubberboot erin, achter anker weg brengen, vast! Top plek, Dianne neemt de rubber en roeit zo’n uurtje genietend rond en geniet maximaal van de vogels en de rust. Hier gaan we een mooie nacht tegemoet. 

Ons idylische plekje was goed bevallen, we lagen nog prachtig in het midden van de private-bay. ‘S Ochtends was het even werken in de harde regen, achter anker binnenhalen en opbergen. Hierna de rubberboot aan boord leggen en vastsjorren, hij ligt momenteel op zijn kop voor op het dek, scheelt met varen zo’n 0,5 mijl. Hierna het anker, Dianne en ik hebben de ‘procedure’ goed doorgesproken en jawel het gaat vlekkeloos. Ik moet een keer de “hel” in stappen om de ankerketting een duw te geven (stapelt zich op voor de ‘ingang’). Hierna manoeuvreren we weer tussen de rotsen door naar ‘groter’ water, eruit is makkelijker dan erin. 

NB De hel is de ruimte van de ankerketting op de Stad Amsterdam. Daar moeten ze elke keer als er geankerd wordt de ketting met de hand begeleiden omdat hij anders ook opstapelt. Deze ruimte (klein, vies nat, schommelig) helemaal voor in het schip noemen ze op de Stad ‘De Hel’. Onze ketting moeten we ook begeleiden anders loopt de lier vast, dus wij hebben ook een naam voor dit Luik.....

Dit was een super spot! 

Dianne had een mooie tocht uitgezet naar Bergen, de eerste 2 uurtjes zeilpak aan en hierna kom langzaam het ontpellen beginnen. Uiteindelijk zaten we bijna in T-shirt toen we Bergen binnenvoeren. Een mooie tocht langs prachtige aanzichten. De omgeving van Bergen typeert zich door de vele plekken waar MEGA vissersschepen huizen, achter iedere rots, en soms voor een klein huisje zo’n enorm schip. Hoogte zo’n 25 meter. De bruggen zijn een schitterend gezicht bij het binnendraaien van Bergen, ook zien we direct onze vrienden van de cruises. HAL vaart net weg, jammer. Wij gaan opweg naar Vagen Hafn, vlak voor de 1e brug zien we een brandstofstation en super, even de tanken vol gooien. De 2e tankpas werkt en hierdoor zijn we weer vol, de watertank vullen we vanuit de ballasttank SB en komen zo volgetankt de haven binnen. 

We horen bij binnenkomst dat er “Visserijdagen 60” zijn dus we worden geacht ergens anders te gaan liggen.. De Noren hebben alle gemeentelijke aanlegplaatsen voorzien van gele-spoorrails en er hangen overal autobanden. Handig, doch met een verval van zo’n meter meoten we toch verkassen. Voor ons ligt een Fransman, een echte zeiler leek ons. Ik ging even vragen of we langszij mochten, no-problem. Zo’n halfuur later liggen we aan 4 lijnen aan de buurman, en 2 eigen lijnen extra lang op de wal. Prima! 

Het is een prachtig klassiek woodcore schip, 2 master met de 2e mast een druil en ook een boomfok. Prachtig allemaal maar spartaans zeilen, zeker gezien zijn kuipje. Toch 15 Ton en helmstok, een echte dus. Tijdens het praatje bleek dat ze volgend jaar voor een onbepaalde tijd weggingen en het schip 2 jaar geleden gebouwd hadden. 

Clipper Stad Amsterdam komt als 5e aan in de TallSchipRace, knap. Er staan prachtige zeilfoto’s op Facebook van de Clipper. Mooie prestatie Annick, toegedaan. 

We spreken nog even over stroomvoorziening e.d. En maken ons op voor een wandeling langs de kades. Gezelligheid alom, we eindigen aan een tafeltje op de vismarkt voor een gegrilde kabeljauw. Heerlijk, zeker ook het speciale Vismarktbier. De bediening is internationaal en komt speeiaal naar Bergen om 3 maanden 7 dagen per week te werken, goed verdienste. 

Op de boot kletsen we nog wat na of alles gereed is voor Agnes die zaterdag om 1100 aanboord komt. Vanzelfsprekend is het schip top!

Voor de lezers onderons even de leestitels van juli van Robert:

Noorderlicht SuzanneVermeer

Oorsprong Dan Brown

Discipel Hjorth Rosenfeldt

Niemand Vertellen Simone van der Vlught

W.O.L.F. Boris O Dittrich

President Vermist Bill Clinton & James Patterson

Homo Deus in proces

Koude Kusten in proces

Ragdoll in proces 

Morgen kappertje voor Dianne en inschepen Aggie en daarna Bergen verkennen, zinin!

Sand en Kvitsoy

De weersverwachting voor dinsdag was ronduit dramatisch, er werd ruim 5 centimeter water aangegeven, en dat is ook wel gevallen. Vanaf 0800 heeft het vrijwel non-stop geregend! Eventjes was het droog en toen besloten we er ook tussenuit te gaan, een stukje verderop zou een spectaculaire waterval te zien zijn in een rivier met veel zalmen en forellen. Met een soort bak waar je ze ook nog goed in kon zien zwemmen! 

Net voor de volgende regenval waren we weer binnen op de boot, wel fijn om maar met z’n 3en te zijn als je de hele dag binnen moet zitten. Op aanraden van een Nederlands-stel moesten we een pizza gaan eten bij het restaurant bij de haven! Een erg lekkere pizza, maar wel heel machtig. Dit etentje werd Dianne en mij aangeboden door Vic.

Dianne en ik (R) maken een natte middagwandeling door het dorpje, prachtige natuur en ook een aantal winkeltjes, deze bezoeken we en zien ook de krabkorven voor Len staan, helaas zo’n 78,= te prijzig om mee te nemen. We lopen binnen bij Heim & design (thuis & design), de eigenaresse vraagt “Nederlanders??” jawel en zo stonden we al gauw een uur te kletsen. Zo’n 15 jaar geleden geëmigreerd van een Woonboot in Utrecht naar een huisje in Sand. Salarissen waren goed, mooie natuur en de kinderen jong genoeg voor een switch in ‘t leven. We leerden veel van Noorwegen en hoe eea werkt. 

Voor de lezers die van avontuur houden, emigreer naar Noorwegen! Een land met geweldige mogelijkheden en alleen al een staatsspaarpot waarmee ze in 1 keer het begrotingstekort, waar Nederland 30 jaar over doet om het naar nul te krijgen, kunnen aftikken. 

Woensdag vroeg op, want er staat een tocht van 7/8 uur moteren op het programma omdat de wind precies verkeerd staat. We moeten naar dit eiland omdat ik (Victor) hier afstap voor mijn 2 daagse trip terug naar Nijmegen .

>Kvitsoy>Stavanger>Oslo >Overnachten>Oslo>Amsterdam>Nijmegen! Nu hopelijk wel met bagage....

De trip naar Kvitsoy was ondanks het motoren heerlijk, de zon stond lekker in de kuip en zo hobbelden we voort, nauwelijks wind en stroom mee.. Sneller dan verwacht kwamen we aan, op een soort Vlieland-achtig eilandje, een echt eilandgevoel. Het is hier prachtig, we liggen ergens aan de kade met een bootje naast ons. Een Duits/Nederlandse stel, waar de Duitse dame de broek aan heeft. 

Zo’n raampje in de romp is toch geweldig

Dianne had weer een heerlijk maaltje in petto, dat we heerlijk in de kuip met het laatste zonnestraaltje hebben opgegeten! Voor de oudjes gaat de trip verder naar Bergen, waar ook Agnes als bezoeker op zal stappen. Ik heb me laten vertellen dat ze er zin in heeft! Al heeft ze het weer nog niet gezien daar dan!

Plaatje van Kvitsoy vanaf de vuurtoren 

Tao-Sand

‘S ochtend even kijken op marinetraffic naar Annick ( Clipper De Amsterdam), wat een gezigzag.... blijkt de start naar Stavanger 24 uur te zijn uitgesteld. Lekker zo’n actie met al die jongelui aanboord. Annick maakt het goed, gezelligheid aanboord.

Kay en Lennard gaan weer verder met hun tour per auto. Ze nemen de ferry naar Stavanger, pikken daar hun bolide op en dan richting Oslo,  ten zuiden van Oslo de ferry en dan hopen ze eind van de week weer thuis te zijn. We brengen ze naar de ferry, bepakt en bezakt, hengel en lunchpakketje mee en nemen voor langere tijd afscheid. De volgende keer zien we elkaar in Spanje. Lennard gaat 27 augustus voor een half jaar naar Barcelona en Kay naar Madrid. Kamers zijn er nog niet, maar ‘dat komt wel goed’. Het stel heeft het nog druk voor het nieuwe schooljaar begint.

Vertrek Tao

Na een bezoekje aan de supermarkt en een doekje door de boot gooien wij rond 14.00 uur de trossen los. We gaan richting Sand in de Sandsfjorden. Volgens de pilot een mooi plaatsje, zo’n 30’. Het is een a-dem-be-ne-mend mooie tocht. Werkelijk prachtig. Geweldig mooie natuur, veel rotsen, bergen, vuurtoren, stadjes, heerlijke wind, zonnetje, niet te warm en  af en toe een heel kronkelige fjord zodat het flink opletten is. We zien een steenafgraving ver van de bewoondewereld wordt er gewoon een ‘rots-berg’ vergruisd. 

De eerste uren lekker op de fok, meer zeil durven we niet te zetten vanwege de enorm wisselende (val) wind en daarnaast wisselende koers. De foto’s spreken voor zich. We eten lekker makkelijk... een lekkere babi pangang van de Texelse slager..hij haalt het niet bij de Bossche van Leo van der Plas, maar ja ‘t is te doen! Ondertussen draait de wasmachine, voor het eerst tijdens het zeilen. We houden goed bij hoeveel stroomt hij neemt....t zou moeten kunnen (en het kan ...). De brug zien we komen met aan de rechterkant 2 grote tunnels, impressive.

Clipper in het middenveld! 

Aanloop Sand

Rond half 9 komen we aan in het schilderachtige Sand. We worden opgevangen door een paar aardige zeilers/visssers. We liggen nog niet of er komen al Nederlanders, oud zeilers, aan die hier met de camper staan. 3 Zalingen... een Nederlander... daar moeten we even gaan kijken. We krijgen gelijk wat toeristische tips. Daarna een stel Noren, op de een of andere manier krijgen we veel bekijks.

Robert springt in de rubberboot om een paar mooie foto’s te nemen en moet daarna als een gek roeien om terug te komen. Het stroomt hier enorm. Later komen we er achter dat dat komt door de waterval vlak achter het dorpje, waar ook enorm veel zalm zit en een zalmtrap. We worden regelmatig opgeschrikt door een springende zalm. Jammer dat onze visser Lennard vertrokken is... We slaan zo’n 6 spijkers krom, allen gericht op onze stootwillen, expres??

Volgens de pilot was er een wasmachine en droger in de haven; alleen blijkt dat de havenmeester maar 1x per dag komt tussen 18.00 en 20.00 en hij heeft de sleutel van het washok.....helaas, dan al het beddegoed maar snel aan de lijn, beetje uit het zicht... gelukkig waait het nog aardig droog want de volgende dag belooft het hondeweer te worden.Als je buiten die tijd komt, gaat het havengeld in een envelop. Dat hebben we ook al eerder meegemaakt;  op basis van goed vertrouwen. 

Vic en Robert wandelen nog even door het dorpje en verkennen de omgeving, dan is er een Carlsberg/Heineken en glas wit met een goed boek.....

Preikestolen - foto’s

4 km omhoog en .... dan weer naar beneden. 604m

Lyseford

Lieve trouwe lezers van de zeerob,

Vrijdag ochtend ging de wekker vroeg, aangezien Kay en Lennard een auto bij zich hadden kon hier voor de boodschappen optimaal gebruik van worden gemaakt. Want op een fietsje met wieltjes met een doorsnede van 20 cm was het geen pretje op een brug van 2 km.. Victor en Robert vertrokken met de rubberboot om kaas te halen bij de Hollandse kaasboer die aan de kant stond. Rond begin van de middag was iedereen weer terug op de Zeerob.  Robert zat aan de kant te vergaderen, terwijl Lennard, Victor en Dianne; Kay aan het helpen waren met haar Spaanse toelatingstoets. 

D

Rond 2u vertrokken we met de Zeerob naar het eerste ankerpunt, er stond vrijwel geen wind dus lekker op de motor. Het was een indrukwekkende tocht met ontzettend mooie natuur, ook hebben we een zeehondje gespot. Eenmaal aangekomen bij de ankerplek, verliep het allemaal niet heel soepel, het anker wilde niet meewerken. Gelukkig lagen we wat later veilig geankerd, dachten we.. hierover later meer. Na het ankeren namen we allemaal meteen een duik in het heldere maar zeker ook koude water. Het was heerlijk verkoelend. Victor deed niet mee, die zwemt niet in open water.. Daarna deden we een lekker koud biertje in de kuip, Heineken (een halve liter kost hier 19 euro in de supermarkt...) gelukkig hadden Dianne en Robert een voorraadje mee vanuit Nederland.

Lennard en Kay maakten kip uit de oven klaar met gebakken aardappeltjes en een frisse salade.. We zaten nog lekker buiten en genoten van de mooie omgeving om ons heen, gelukkig draaide de boot door de wind, dus hadden we elke 5 minuten een ander uitzicht. Vervolgens gingen we lekker slapen, nou ja lekker, het diepte- of ankeralarm ging af. (Dit betekent dat je verschuift naar een andere ankerplaats met een diepere of ondiepere ondergrond of op de kant gaat knallen) Dianne hoorde dit als enige de eerste keer om 03.30 uur en sprintte naar buiten maar de alles leek safe. Daarna ging het alarm weer af en nu werden ook Robert en Victor wakker. Robert wil het anker ophalen en midden in de nacht opnieuw ankeren, maar volgens D liggen we nog steeds vast. Weer vals alarm? Daarna wordt er - voor het gevoel - slecht geslapen en gaat Robert in de kuip liggen, voor het geval dat .... en een stuk koeler dan in bed!, ze maakte Robert en Victor wakker. Of we echt verschoven of dat er een school vissen langs de sensor zwom is nogsteeds niet zeker.

Om 9 uur stonden we op voor een verfrissende duik en genoten we van een ontbijtje in het zonnetje in de kuip. Len gooide zijn succeshengel uit en in no time hadden we een dikke makreel. Daarna hielden we op met bijten. We haalden het anker binnen en vertrokken naar de Preikestolen, er stond een forse wind tegen. Eenmaal onderweg zochten we naar de Preikestolen die op het eerste gezicht nergens te herkennen, we draaiden om en ineens zag Vic hem. Lennard en Kay geloofde op het begin niet dat dit hem echt was, zij hadden hem op woensdag beklommen en van boven was hij volgens hen veel en veel indrukwekkender en groter. Maar na 10 minuten door de verrekijker kijken, checken met Google Mapas was dat hem toch wel echt.

Doordat het zo winderig was in de Lysefjord waren we de enige zeilboot en konden we vervolgens met volle vaart het fjord weer uit. Met slechts een zeil haalde we een snelheid van 8,5 knoop. Al lezend en relaxend vervolgden we onze trip naar Tau. 

Gerechtje met rauwe makreel.... heerlijk!

Het kleine uitsteeksel links van de radar, de ‘melktand’ aldus Robert is de Preekstoel

Check... ja t is ‘m toch echt. 

15 mijl verder kwamen we aan in Tau. Er was nog even verwarring door het onstuimige weer over waar de ingang nou was van de haven maar die werd gelukkig gevonden. In Tau werd ons volgens de boeken een leuk stadje beloofd waar wel wat te beleven viel. Dit was echter iet wat rooskleuriger verteld dan de werkelijkheid uitwees. Vic en Kay sprongen gelijk op de fietsjes om even de laatste boodschappen te doen zodat we van de s’ochtends gevangen makreel een heerlijke tartaar konden maken. En hierna stond een smakelijke curry op het menu. De rest van de avond stond in het teken van spelletjes.

Vandaag stond eindelijk de beklimming van de Preikestolen voor robert en Dianne op het programma. Gelukkig konden ze eindelijk van bovenaf zien hoe indrukwekkende rots het is.Maar alsof dat nog niet genoeg kilometers waren besloten ze in de ochtend nog 9 kilometer hard te lopen. Wat een bikkels. De achterblijvers op besloten om er een stuk rustigere dag van te maken en hebben aan boord gerelaxed, terugreis geboekt, gemonopolied en een lekkere maaltijd klaar gemaakt voor als de wandelaars terug kwamen tegen de avond. 

Foto’s in een volgende upload.....

Zeerob meets Stad Amsterdam