ZEEROB

zondag 16 juli 2017

Haapsalu-Riga

We gaan eind vd middag richting RIGA, de ochtend starten we met een heerlijke run langs de kust en door de bossen. We lopen een kwartiertje achter een lokale hardloper op blote voeten! Why, geen demping niets. Maar zo komen wel op mooie plekjes! Wij verlaten het bos met een paar hardnekkige muggenbulten. Na een lekker ontbijtje in de zon gaan we op de fiets ri. "Stationsmuseum", een must see hier.. We zien een fraai klassiek station, fraai bouwwerk met mooie kleuren, op de rails staan wat oude in onmin geraakte loc's en wagons. Binnen hebben ze jonge kunstenaars de ruimte gegeven om op 'een billboard' zich te presenteren, aardige manier om een museumstation een gezicht te geven. Na een paar kiekjes, de toren lijkt op A'dam gaan we door naar de supermarkt. Overal zien we de Amerikaanse sleeën rijden en showen. De kleding is er vaak op aangepast. Met Vic is afgesproken te lunchen in het dorp aan de waterkant; we komen uit bij "Café Hugo". Hugo biedt ons een heerlijke salade en ook hier genieten we van de diverse Amerikaanse sleeën en hun eigenaren. D vraagt naar het heerlijke rabarbersap maar de serveerster raadt mij dit niet aan omdat ze allen de lokale versie hebben, beter is water met citroen..... vond het een beetje sneu.

Terug op de boot maken Vic en ik de boot klaar en daarna is het chili tijd voordat we vertrekken. D maakt een route; de eerste 30 mijl is het tussen de rotsen door. De digitale kaarten staan massief vol met rode kruisjes (rotsen), dan is de diepte tussen de 2-5 meter.....tja moet je daar op vertrouwen?! Wij kiezen voor safe en slingeren tussen de eilanden door met behulp van (smalle) vaargeulen, rond 21.00 komen we aan de rand van de Golf van Riga, een grote binnenzee van zo'n 100' in lengte waar in de 2e wereldoorlog zo'n 80.000 mijnen zijn neergelegd. Spannend dat te weten, in Haapsalu zagen we er er eentje liggen. Een mijn van zo'n meter doorsnede met allemaal 'stekels', wij gaan nog nazoeken waar deze gebleven zijn. In Cambodja liggen de landmijnen ook nog in grote delen van het land, hoe zou dat hier zijn? Nakijken leert ons dat er veel zijn opgeruimd rond 1998, en dat ze aan de bodem vastzitten. Laten we er maar op vertrouwen, toch lekker zo'n polyester schip, een mijnenveger was vroeger ook niet voor niets van hout.

Robje is - na een overheerlijke rode curry maaltijd en citroenkwarktaart toe - heerlijk gaan slapen in de punt, zo rustig dat het is en zo deinen we mee met de golven. Maar de 2e wacht liggen we weer vertrouwd in de kajuit, wel zo rustig. De zonsondergang is er een van grote schoonheid! Ik hoor dat Robje deze regelmatig mist vanwege de afgesproken tijden dat er wacht gedraaid wordt. Voor hem zouden ze dat toch een keer om moeten draaien? Als je dit plaatje ziet!

We draaien onze klassieke wachten 3 uur op/af en Vic komt op gezette tijden een kletsje, fotootje maken, leuk zo'n gast mee. De nacht verloopt schitterend, we varen vele uren (15?)met gevlinderd tuig wat bestaat uit genua en code 0 (genua op de boom). Rond 11.00 is het schip wakker en wordt er ontbeten waarna een nieuw brood in de oven gaat.. Het is een lange toch want zo'n 25u verder (moment van typen) zijn we nog steeds niet in Riga aangekomen. Ik kijk wat Formule 1 en Tour de France, heerlijk dat gratis internet overal. De reden dat we over 130 mijl zolang gedaan hebben is dat we een zeilboot hebben en wat slagen moeten maken... we gaan niet boenken tegen de wind in.

Op het moment dat Bouke Mollema in de Tour over de finish rijdt, liggen wij vast. Als we later zitten te eten komen we tot de conclusie dat het hier wel wat heeft van de Veerhaven in Rotterdam. Vanuit de kuip kijken we op de rivier, er komen allerlei decksaloonbootjes, kano's en ander bootjes voorbij. Aan de kade staan prachtige hoge Jugendstil huizen en grote bomen en vlak achter de haven is een heel groot park. De faciliteiten zijn alleen wat minder luxe, maar die hebben we niet echt nodig.

Victor gaat hier dinsdag van boord en D heeft al te kennen te geven hier pas woensdag te willen vertrekken. 'T voelt goed hier!

'S avonds nog even de stad verkennen. En die overtreft nu al al onze verwachtingen. Wat een grandeur, prachtige gebouwen, parken, pleinen. Heel anders dat Tallinn, grootser en wereldser is onze indruk. We belanden uiteindelijk in de stad - als we op de muziek aflopen- bij een geweldig concert van de Kopenhagen showband. Een groep van circa 20 zeer enthousiaste blazers en dansers die geweldig swingende nummers spelen en dansen. En morgen zijn ze er weer. Met de neus in de boter zullen we maar zeggen. Morgen om 13.00 uur bellen we met Lennard over de planning van de komst van hem en Kay. Gezellig!

Station Haapsalu

Eindelijk verjaardagstaart

Havens Haapsalu vanaf de uitkijktoren bij de haven

De maat hijst de Letse vlag

De Copenhagen Showband

vrijdag 14 juli 2017

Haapsalu Estland

15.000 inwoners, een geweldige aardige dames in het havengebouw. De rondleiding tbv sanitair en de huurfiets, kortom veel voor 20,=/nacht. Een fiets is zalig als je zo'n stad bekijkt. Ik race voorop door de boulevard naar het nieuwe gedeelte waar we de 3 supermarkten naast elkaar ontdekten ,das dan maar meteen inslaan. We kopen heerlijke broodjes voor de lunch, Victor en Dianne vinden nog slagroom en kwark na veel Google - translate gebruik, toch handig zo'n appie. Er komt toch nog een verlate verjaardagstaart! Op de boot terug is het chillen, mailtjes etc. Om 1600 nemen we de fietsen en gaan linksom de boulevard over en zien hoe mooi en relaxed dit stadje is. Het geluk is dat deze dagen een rendez-vous van American Cars is en we zien prachtige shows van al dit moois. Gelukkig kunnen we 6-8-12 cilinder geluid en lucht appreciëren en genieten van al dit geweld. Veel eigenaren rijden enkele rondjes door de stad in vol ornaat. De gemiddelde eigenaar is blank, zwartgekleed, iets gezet, en vaak meerdere tatoo's, prachtig om naar te kijken.

We bezoeken iedere galerie, winkel en ook het museum en proberen te kiezen wat we zouden willen hebben, duidelijk is dat er veel kunst is wat mooi, bijzonder en knap gemaakt is. Vic bleef vooral buiten wachten! De lucht van de motoren was lekkerder van de parfum luchtjes in de winkeltjes waar wellicht een leuk souvenirtje te vinden was! Doch iets in huis voor de gevraagde prijzen is een 2e. Na onze bezichtigen van al het moois nemen we een lokaal biertje in de zon. In de zon hebben we zo'n 17 graden, heldere lucht! Geen zon is het direct koel/koud. Robje probeert ons nog te overtuigen om een hapje te blijven eten maar de kou wint het gevecht! Nu is Dian een heerlijke pasta aan het voorbereiden met champignons en blauwe kaas hmmmm smullennn!

Zicht op de haven

Promenade Haapsalu

Deze is voor Jan van der Waart!

Overal Amerikanen .

Geschilderd op tapijt, expositie in het Evald Okas Museum (Este kunstenaar)

Rabarber limonade, wij zien mogelijkheden.. heerlijk!

Tallinn-Haapsalu

0800, lijnen los, na het volgen van het weerbericht van de laatste dagen is het een dag met paar uur motor en dan zeilen. We worden uitgezwaaid door De Zeegenoten, zij gaan naar Hanko; Finse fjorden/Zweedse fjorden. Wij gaan onze Hanze-steden-trip afmaken. Na Tallin volgt Riga. De dag begint met een paar uur motoren en dat op de verjaardag van Dianne. Om 1000 krijgen we koffie met jodenkoek en gaan de briljanten in de oren van Dianne! Top gescoord, YES!! Dank aan mijn contact in Druten. Na een oproep van de coastguard dat we in de 'trafficzone' zaten, jawel zo'n 100 meter. We moeten naar 1313, wat nu dan!! Ach de mannen bedoelen gewoon kanaaltje 13, onze destination opgegeven en bedankt voor hun alertheid varen we uit de trafficline en koersen verder. De laatste 8 uren zijn geweldig zeilen, 1 rifje en we klokken vaak >9 knopen. Binnen de kachel aan en buiten is het net beschut voor wind en regen. Rond 1700 wordt het een droge dag en varen we tussen de eilanden richting Haapsalu, het is iets verder dan ik had verteld. Maar ach op het water tellen de mijlen minder dan op de kant ;), ipv 66 klokten we 80 mijl.

De baai van Haapsalu is gaaf, je ziet het stadje liggen en we varen er helemaal omheen om aan de andere zijde de Marina's te benaderen. Na aangelegd te hebben in de 1e marina besluiten we door te varen, het was niet duidelijk of de box vrij was. Hier vinden we een mooie langssteiger, doch de wind is aflandig en de aanlegmanoeuvre is schandalig......Geen schade, geen geschreeuw doch gewoon Kl... vd P!!!

We tutten ons op en gaan te voet naar 't dorp, zo'n 2,5 km. Leuk en gezellige sfeer met een dorp wat in de 'steigers' staat, daken / goten/wanden volop in de renovatie. Na zo'n 5 restaurants bekeken te hebben slagen we bij een soort van family-Italiaan. We eten risotto, ravioli en carpaccio van biet en veal. Als nagerecht genieten we van de creme brule, tiramisu en een ijsje van limoncello, kortom een heerlijk verjaardagsmaal.

Thuis een afzakkertje en boekje waarna we om 2345 te kooi gingen en 10 uur aan een stuk de dag in sliepen.

Voor Victor bestond de dag vooral uit het lekker slapen en binnen niksen. Totdat de zon opeens te voorschijn kwam, daar was Victor ook. Zoals al gezegd 5 tentjes en toen pas de juiste. Al had ik best zin in een hamburger met een roze broodje! Wat opviel waren de vele Amerikaanse auto's! Een hype, zoals we dachten.

woensdag 12 juli 2017

Foto's Tallinn 12 juli

Na 75 meter trapklimmen werden we beloond!

Op de achtergrond de haven met de Zeerob

De schipper mee z'n boot op de achtergrond (voor de geoefende kijker..)

Vergi - Tallinn

Maandag 10 juli. We starten met een prachtige run rondom Vergi. Nu blijkt dat we midden in een Nationaal Park liggen en de haven in Vergi is een van de punten met een prachtig zicht op de Oostzee, de eilandjes etc. Kortom we zijn weer met de neus in de boter gevallen. Het is een zware run, erg warm, zon op het hoofd en veel beesten zoals hommels, muggen, vliegen die ons steeds vergezellen. Maar goed 8 kilometer later zijn we weer aan boord met een heel voldaan gevoel. Voor de verandering kunnen we ontbijten in de kuip, in de zon; de eerste keer deze vakantie. En op ons gemakje vertrekken we daarna richting Tallinn. De eerste paar uur zeilen we heerlijk. Na verloop van tijd moet de motor erbij om vooruit te komen. Het is een flinke dagtocht van circa 65 mijl. Veel virtuele kardinale tonnen (die zie je alleen op het scherm van de plotter en niet in zee). De Esten zijn een stuk zuiniger met het plaatsen van tonnen rondom rotsen/eilanden. Waar je in Finland heel ruim om zo'n ondiepte heen moest varen liggen de boeien hier bijna op de rots, als er al een ton ligt. Goed uitkijken dus. We stellen een alarm in als we op 0,5 mijl van een rots/ondiepte of ander gevaarlijk object varen zodat we - als we iets over het hoofd zouden zien - tijdig worden gewaarschuwd. Na een zeer relaxte tocht, waarin we lekker lezen, bloggen, genieten van het eerste zelfgebakken waldkornbrood en een lekker maaltje varen we rond half 11 Tallinn binnen.

We hebben via internet een box gereserveerd in de oude haven in het centrum van Tallinn. Zou wel wat duurder zijn, maar anders ligt je in Pirita en dat is zo'n 7km (?) verderop. Dat leek ons minder leuk en handig, nu Victor dinsdag komt. We varen lang de cruiseterminal, kunnen nog net achter een vertrekkende ferry langs (die nog even op ons wacht) en worden dan aangenaam verrast in de haven. In de voor ons bestemde box staat zelfs een bordje met de Nederlandse vlag. Zo welkom zijn we nog nooit geheten! We proosten op het bereiken van deze nieuwe bestemming en informeren de Zeegenoten via de satelliettelefoon nog even waar we liggen (deze haven staat namelijk niet in onze - kennelijk al verouderde - pilots).

Als we de 10e wakker worden zien we dat de Zeegenoten ook zijn gearriveerd. Vandaag eerst 'schoon schip maken' en ruimte maken voor Victor. Als R de havenmeester gaat betalen (65 euro per nacht (in Vergi 15), maar wel gratis sauna, wassen, drogen ...) liggen er allemaal Breehorn brochures van de 41 en de 48. Blijkt dat deze man helemaal weg is van Breehorn en ze er in deze haven een willen hebben liggen. Ook heeft de havenmeester 's ochtend al foto's gemaakt van onze boot.... Hij mag ook van binnen foto's maken en R heeft de vraagprijs maar vast doorgegeven... wie weet hoe dit afloopt..

Rond kwart voor 2 krigen we en appje: Victor is geland en nog geen drie kwartier later zit hij aan boord! Dat is weer een gezellig weerzien. We zijn alledrie razend nieuwsgierig naar Tallinn, dus jas aan en de stad in. Het is hier werkelijk prachtig. Wel krijgen we de nodige buien op ons dak. Maar dat nodigt ook weer uit om een leuk terras/tentje te ontdekken. We zien een prachtig terras bij een middeleeuws gebouw aan het Raadhuisplein, dat D wel aanspreekt. Echter op dat terras blijken ze alleen halve liters heel vies middeleeuws bier/wijn te schenken. Niet te drinken! Foutje... We vervolgen onze route en kiezen weer voor veilig. We lopen terug naar een leuk Italiaans tentje waar we 's middags even schuilden voor de regen. D en V denken een pizza te bestellen (heette dan wel anders) maar krijgen een soort grote crostini die als pizza is belegd. Super lekker. R gaat voor een ravioli. 'S Avonds chillen we heerlijk op de boot.

Van de taal kunnen we hier niets maken. Het Ests lijkt op het Fins/Hongaars. De Esten, Letten en Litouwers hebben allemaal een eigen taal en kunnen elkaar niet verstaan. Wel hebben ze gelukkig alledrie de euro. Alleen in Polen moeten we weer omschakelen op zloti's

Aankomst Tallinn

Wat een welkom!

Raadhuisplein Tallinn

Excursie: in de stadsmuur

Oh.... geen pizza... lastig dat Ests

maandag 10 juli 2017

WEG uit RUSLAND 8 juli

De 4e inklaren en de 8e uitklaren, volgens Vladimir een short stay, voor Dianne lang zat. We hebben zoveel gezien en gedaan dat we verzadigd zijn; verder zijn we de haven met de continue herrie (dag en nacht muziek en feest) en de gribus behoorlijk zat. .......zaterdag de 8e na een lekkere run maken we t schip klaar en zoeken naar de havenmeester. Helaas waarom zou je er op zaterdag zijn. Havenmeester (die we na onze aankomst niet meer hebben gezien), is er pas maandag weer, dus even bellen met Vladimir en een envelop met 65,= aan roebels en euries maken. Hierna naar Krohnstad, de poort van het fjord met een waterkering gelijk aan die van Rotterdam in De Maas. Vanzelfsprekend bepalen zij het moment van uitklaren, binnen 2 uur is het gebeurd en de boot wordt weer 100% op zijn kop gezet en alles gefilmd, geinig om te zien. Formulieren worden gecheckt en gedubbelcheckt alles met 2 man. DONE na 2 uur mogen we door, ik vraag nog even een kopietje voor ons zelf, voor de Customs in Finland, jawel mevrouw.....

De tocht verloopt de eerste 6 uur knobbelig, nauwelijks wind maar wel golven, daarna zakt de wind eruit en motoren we al lezend naar Estland, een mooie nacht en ochtend waarbij de Sunset een feestje was. We douchen voordat we Vergi binnenlopen, de coastguard gebeld, doorverbonden 4 maal, 1313 gebeld, wat heeft u nodig. Uit eindelijk varen we zonder formeel akkoord Vergi binnen. Tegelijk met ons komt er een rib met politie en Customs de haven binnen. De haven heeft meer steigers en is beter uitgerust dan de almanak ons meldt. Meer steigers, dieper en een gezellig restaurant erbij. De Customs komen aan boord en krijgen de crewlist die voor hun en ons wordt afgestempeld, na 5 minuten is het geregeld en zijn we ingeklaard in Europa. We zijn weer helemaal blij en opgelucht. We voelen ons weer welkom, de Esten (die we hier spreken) spreken nauwelijks Engels, maar proberen het wel en generen zich een beetje dat hun Engels zo slecht is.

Dit 4G georiënteerde land laat de app's en mails binnenvliegen, we werken de zaak af en Dianne zet de wasmachine aan en ik check olie. Water en olie wordt ingenomen en we genieten in de zon van het gebeuren op de kant, het idyllische plekje en de rust. Na 4 dagen continue house muziek, herrie en de natuurlijk ook de prachtige stad is dit een heerlijk plekje om bij te komen. D bakt haar eerste brood (Waldkornbrood) want ook het Russische brood zijn we zat. Het meeste eten dat we in Rusland gekocht hebben is zoals koekjes, brood, wat kaasjes, chocola is vrij smakeloos.

Het haventje is kennelijk wel een toeristische trekpleister. Ik (D) hoor ineens Nederlands op het terras. Blijken het 4 motorrijders te zijn die uit St Petersburg komen. Zij zijn met dezelfde groep als het stel dat we op onze nachtelijke fietstocht hebben ontmoet en lunchen even in Vergi. Even later komt er een bus Australiërs aan; met name een man, een zeiler, is niet bij onze boot weg te slaan en helpt ons met de water/tankactie waarvoor we wat lastig lagen. Ze lopen wat rond en zijn dan ook zo weer weg.

'S avonds eten we op het terras van het restaurant met zicht op het haventje voor een habbekrats. Kortom onze kennismaking met Estland is zeer positief.

We melden onze douane perikelen aan de Zeegenoten die de 9e uitklaren en naar Haapasari varen en daarna koers Talinn kiezen.

Om half 10 liggen we in bed en slapen voor de verandering de klok rond!