Alderney we come!

Vandaag staat alderney op het programma. In de haven is er al flink wat bedrijvigheid.Zodra het stoplicht op groen springt varen de eerste boten naar buiten over de havendrempel. Wij worden uitgezwaaid door de buren gerrit en els die overigens ook plannen voor alderney hebben, maar pas later vertrekken omdat ze dieper steken. Het wzs een prachtig tochtje, droog, zonnetje in de kuip en bijna voor de wind. Je zou bijna je zeilbroek uitdoen! Bij Alderney spoten we met ruim 12 knopen over de grond, wat een enorme stroom mee. Vlak voor de haven nam robert het roer over, we hoorden een raar geluid en hadden geen schroefwerking meer. Een lichte paniek breekt uit, zo midden in de swinge,met de enorme stroom en vlak voor de haven. Robert slaat een paarkeer achteruit, die doet het wel, dus we kunnen remmen. Van 12 knopen vallen we terug naar 3,5. robert geeft aan dat we altijd in de rubberboot kunnen springen als het fout gaat, dat geeft een hoop rust. Hij zelf lijkt vrij relaxed, terwijl Agnes en ik de paspoorten en de vuurpijlen zoeken. Uiteindelijk blijkt dat de motor het weer doet, maar robert het niet nodig vond om te vertellen (......) we draaien vervolgens de haven in, die alleen uit meerboeien bestaat. Heel soepel pikken we een boeitje op en liggen we in een prachtige baai. Met de rubberboot gaan we naar de kant. We verkennen Alderney per huurfiets. We zitten nog niet goed en wel op eenterrss of onze buren uit guernsey lopen langs en komen er even bijzitten. Het heeft een dorpje dat vergelijkbaar is met vlieland. Verder moet je er behoorlijk klimmen. En het heeft heel veel bunkers uit WO II, die grotendeeks weer een nieuwe bestemming hebben gekregen. We fietsen nog langs een van de drie supermarkten en besluiten dinsdag een grote klap te maken om het verderop weer wat rustiger aan te doen. Een tochtje van 90 mijl staat op het programma.