Annick lag nog lekker in haar kooitje te genieten van haar bedje. De eerste paar uur waren nogal klotsend,
Lennard eindigde dan ook kotsend. Rond een uur of 12 kwam Annick tot leven. Robert ging om half 1 naar binnen, om lekkernijen te maken.
Hij moest dan ook op zijn knieën zitten om niet te vallen. Hij had voor Lennard en Annick 2 worstenbroodjes p.p gemaakt.
Jummm, om te smullen. Dianne kreeg na een kwartiertje ook trek, en stuurde Robert weer naar binnen.
De restjes van enkele dagen geleden werden opgemaakt, het resultaat: een heerlijke lauw warme tonijnpastasalade.
Voor de ingang van de Brighton haven zagen we nog een groot spectakel. Robert riep: EEN DOLFIJN.
Lennard, Dianne en Annick zochten 100en meters verder, ineens vlak naast de boot was er een donkere grote vlek.
De dolfijn kwam naar boven nog geen halve meter naast de boot. Dianne en Annick zaten eerste rang en schrokken zich dood.
Iedereen kreeg een enorme adrealine kik van deze show. Helaas geen foto van de dolfijn, want hij kwam toen we de camera hadden, niet meer boven.
Om 3u kwamen we aan in Brighton. We kregen een box die al bezet was dus moesten we dubbeldik liggen aan andere boten.
75% van deze haven is Nederlander. We kwamen onze oude buren van de Bvk(Blok van Kuffeler) tegen.
We hadden even al onze FIJNE ervaringen met de Breehorn-werf uitgewisseld.
Om 5u gingen we nog even een rondje lopen, om bij de stad te komen moesten we met de bus, en aangezien we morgen naar Londen gaan,
hadden we daar niet zo'n behoefte aan. We zijn nog even bij de pub een glaasje drinken en wat chips gaan eten, en daarna vertrokken Lennard en Robert naar de boot,
terwijl de dames nog wat bootschapjes deden. Dianne had heerlijke wraps gemaakt en Annick een lekker toetje met ananas en aardbij.
Zoals al de hele dag een gewoonte was, deed Robert weer de afwas, ditmaal met hulp van Lennard.
Annick ging lekker douchen, en toen ze terug kwam, besefte ze dat ze niet mee mocht rummikubben en het blog moest schrijven.
Morgen een dagje Londen, dan horen jullie weer de indrukwekkende verhalen.
Geschreven door :
Annick van der Plas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten