Eastborne - IJmuiden

Om 0900 liggen we met Zweden en Duitsers in de sluis, hierna komen we bij laagwater en slack op zee, in zeilpakken want het regent fors. De eerste mijlen gaan we ver de kust uit ivm slecht aangegeven wrakken, we werden hier wederom op gewezen. Vanzelfsprekend luisteren we naar de locals. Het is tussen de 15-20 knopen en grauw, wat voor zeil.....tja door omstandigheden maar alleen de kotter met de tor erbij. Even mijlen maken want we MOETEN voor Dover langs met stroom mee. Na een aantal uurtjes blijkt de wind goed door te gaan staan en lopen we op alleen de kotter ruim 6-8 mijl, prima koers. Door de kotter is het ook rustig aanboord al tikt de windmeter regelmatig boven de 30, het blijft heerlijk met die wind en zon. We zitten lang op onze favoriete plek achter op de bank. Uiteindelijk hadden we vanaf 10.00 uur ‘s ochends tot 20.00 uur stroom mee!

Dover laat zich kennen, wilde zee en veel komen en gaan van veerboten. We wijken 1 keer uit en denderen met veel geweld door richting IJmuiden. 

We maken een foto van de SW Goodwin Kardinale ton, onder zeilers van voor de GPS een belangrijk ijkpunt, net als lichtschip Goodwin wat we in de verte zien liggen.

S nachts heeft Dianne nog contact met andere schippers en besluiten ze port=port te gaan, dit omdat de schipper ons ruimte gaf omdat we zeilden

Daarna tijd om de laatste gedownloade afleveringen van La Casa del Papel af te kijken tussen het opletten door (D). De tijd vliegt dan voorbij.

De nacht was prachtig, volle maan en veel sterren. De drukte was gezellig, wat een wacht altijd plezierig maakt. Tijdens de wacht had ik Theo Maassen, heerlijk lachen en daarna Maarten van Rossum, ander kost maar ook goed om bij wakker te blijven. Tijdens mijn wacht merkte ik dat we wel op koers blijven maar de helmstok een bijzondere positie in nam.......ik was te moe om te gaan kijken. Nadat we in de ochtend goed wakker waren maakte ik de achterbakskist leeg en steeg met hoofdlamp en gereedschap naar binnen en aan het werk. Na 15 minuten was het euvel helder, 2 losgedraaide imbusbouten, k.....! Gefixeerd en met me zelf afgesproken dat ik ze thuis merk (en wellicht locktide, maar dit in overleg met Rob Beute) en periodiek aan een controle onderwerp, bv iedere 1.000 mijl. In mijn slaapperiode had ik al diverse manieren bedacht om aan te leggen in IJmuiden zonder roer....wat je maar wakker kan houden. 

Het bizarre is dat ik gisteren over gebroken roer had staan praten in Eastbourne en vandaag Dianne polarsteps van Grote Mees voorlas met roerproblemen en nu wij......Dit kan geen toeval zijn.

Vandaag begint de dag met stralend weer, wolken (wat een geluk dat wij die hebben) en zon. We koersen lekker op huis aan,  dit is een geweldige route qua verkeer. Alles van het zuiden naar Rotterdam mis je (zo ook Zeebrugge en Antwerpen), de vroege uurtjes zat ik zo te dommelen en met van Rossum aan de oren dat we wel 5 keer opgeroepen werden door een platform, ging er wel iets te dicht langs...

Deze tocht in het kanaal stond in het teken van 3 grote windmolen parken, iets wat erbij hoort en ook past in de omgeving. We zijn er uren, uren langsgevaren, zeker vannacht toen we alleen een mega rij rode knipperlichten zagen. Er doorvaren trekt ons niet, de twijfel was er voor IJmuiden. 12

 Voor de kust strijken we de zeilen en gooien de tor erbij, het klappert en doet......jawel we ruiken de stal. Morgen over het strand hardlopen en dan naar Amsterdam een meet en Greet met de kinderen bij Loetje. Dianne heeft nu al het water in de mond als ze aan de biefstuk denkt ;)

  

Eastborne

We bekijken het weer nog een keer zien dat er voor zondag wel heel harde wind (30 knopen +)  in het Kanaal staat en daar hebben we niet zo’n zin in. En we hebben geen haast. Met de routeringsoftware worden de dagen bekeken en maandag weg zou een hele dag 20+ geven en een beetje, prima dus. Het besluit is snel genomen. Maandag gaan we in 1 x richting IJmuiden/Amsterdam. Om 0830 door de sluis.

Dus nog 2 dagen Eastbourne. In Eastbourne staat alles het hele weekend in het teken van de Airborne dagen. Wij gaan ook nog een keer: Dit keer op de fiets. Van circa 14.00 tot 16.30 is het een grote show boven zee van allerlei soorten straaljagers met kunsten, Spitfires, helicopter met 2 rotorbladen, en nog veel meer. Ze komen uit vele landen. We horen via de speakers uit de VS, UK, Noorwegen, Zwitserland etc. De boulevard (en die is nogal lang in Eastbourne) staat bomvol mensen. Uiteraard veel kraampjes met eten/drinken etc. Ook wij ontkomen niet aan een chips met curry 

Bakje’ en later een softijsje. Op de fiets komen we nog een heel eind en daarna lopen we verder.

Het is indrukwekkend wat die piloten, kunnen en durven.  Af en toe ook vlak voor de pier en dat zien we - op het oog op dezelfde hoogte - ook nog veel meeuwen vliegen.. maar het gaat goed.

De wegen in de stad zijn afgesloten voor verkeer en ook flink gebarricadeerd. Enorme blokken beton sluiten de wegen af en en af en zijn er stukken open voor voetgangers en fietsers. En heel veel politie. Kennelijk zijn ze bang voor terreurakties.

Als we genoeg gezien en ook gehoord hebben (wat een herrie maken die dingen) stappen we weer op de fiets, en fietsen via de mega-supermarkt terug naar ‘huis’.  Het is behoorlijk fris hier en met de flinke wind is het al snel te koud om buiten te zitten. Wat zijn we weer blij met de pilothouse! De rubberboot laten we even in het vooronder zakken, heerlijk schoon en droog met zoetwater. 

Zondag ga ik lekker hardlopen en zie onderweg al hele families en andere groepen met stoeltjes en koelboxen onderweg voor een mooi plekje voor de show van vandaag. Ook Robert is weer aan het opbouwen. Tegen de tijd dat we thuis zijn, is de blessure hopelijk over! Wij hebben wel even genoeg vliegshow gezien en wilden op de fiets naar Beachy Head. Dat is een beruchte rots/hoek vlak voor Eastbourne met een geweldig  uitizicht. We zijn er al eens bovenop geweest jaren geleden in mist en regen! Een desolatte plek vonden we het toen. 

 

Zo gezegd zo gedaan. Maar we kwamen er al snel achter dat we niet ontkomen aan de 3e dag vliegshow. Bij de klim, eerst zover mogelijk per fiets en daarna te voet verder, is het een grote zee van mensen die op kleedjes, stoelen, een plekje op de heuvel naar Beachy Head hebbben gevonden, dan wel in en langs de wegen/parken er naartoe, om de vliegshow van hieruit te bekijken.  Het is vandaag dan ook geweldig weer en ondanks de harde wind vliegen ze gewoon door. Op de top is de Beachy Head pub en na onze stevige fietstocht (wind tegen en klimmen op onze vouwfietsjes) en wandeling nog 3 km heuvel op (Robert vaak achterwaarts ivm A-pees, maar het leek net of hij dat deed om de vliegshow te zien :), hebben we mazzel en vinden we de Beachy Head pub nog 2 luie stoelen om even heerlijk te zitten en te lunchen. Al met al toch een lekker uitje en ook leuk om Beachy Head een keer in de zon te hebben gezien!.

Onze terugtocht gaat in sneltreinvaart. Naar beneden wandelen is het zwaarst, maar eenmaal op de fiets, zijn we met de harde wind in de rug zo thuis.

Er kwam s ochtends een ‘wereldomzeiler’ binnen, daar ga ik even een plaatje van maken en wellicht een praatje. Bij de eerste hallo kwam de schipper en schipperde aan dek, uit Edam een Rassy 42. 5 jaar Carieb en nu 1 jaar terug, refit en dan naar de Middellandse zee, Griekenland. Het was een gezellig gesprek met diverse tips wat we zeker zouden moeten meenemen, gelukkig was er niet veel nieuws. Ik werd wederom in een aantal zaken bevestigd, deze zijn in het todo lijstje aangekruist. Vertelde me waarom hij zo blij was met zijn Hydrovane, zijn roer was op de oceaan afgebroken en hij heeft met het hulproer Falmouth aangelopen en hier op de kant een ijzeren noodroer laten maken. 

Tja zo’n zomer zonder hulproer, lees vervolg, wil je niet meer.

‘S Avonds eten we bij de Thai, een van de prima restaurants aan de haven.  Zeebaars met een saus van o.a. tamarinde:. Zo lekker! We verheugen ons hier al dagen op. 3 jaar geleden aten we dit hier met de crew van de Stormvogel, en was dit de tip van Hilde. En dit houden we erin!

  

Eastbourne

Na zo’n nacht doorhalen slapen we lekker uit. Geen plannen! Eenmaal wakker kan ik (D) niet wachten om te gaan hardlopen. Ook R pakt de hardloopschoenen en gaat aan de wandel met af en toe weer stukjes rennen. Het lijkt gelukkig weer de goede kant op te gaan met de Achilliespees.

Ik vind het heerlijk om weer even aan de kant te liggen. Sinds ons vertrek uit Spanje hebben we op zee gezeten of op een rivier aan een mooring of ponton, waardoor je alleen met de dinghy naar de wal kon. En als het dan ook nog hard regent ‘s ochtends is de verleiding groot om niet te gaan (in een natte boot, al nat voordat je kunt lopen en dan ook nog een nat tochtje terug in een erg steil gebied). Kortom, op sportief vlak is er weinig gebeurd, behalve de work-outs op het matje van Robert onder zijn strenge toeziend oog. Maar het is een genot om weer even te kunnen gaan en staan waar je wilt, zonder bootje. 

In Eastbourne zijn we al vaak geweest. Een haven in een soort resort, 5 km van de stad maar wel met een lange boulevard/wandelpad er naartoe. Leuke en lekkere restaurants aan de haven, een grote supermarkt vlakbij, onbeperkt stroom en water, en genoeg te ondernemen voor als we dat willen. Kortom alles wat we nodig hebben.

Volgens de appjes is het tot 16.00 uur droog. Dan zou ik mooi een paar wasjes kunnen draaien en drogen. Robert spuit het schip schoon en ondertussen wordt er nog wat gewerkt. Vanmiddag is er een grote vliegshow, waar we gisteren op zee al een voorproefje van hebben gezien. Toen waren ze aan het oefenen begrepen we. Als we de motoren horen zo tegen vieren, trekken we de wandelschoenen aan en lopen richting kade. Het is ongelooflijk wat die piloten durven, doen en kunnen. In formatie vliegen, grote duikvluchten. We proberen het vast te leggen, maar dat is een hele klus. We begrepen dat dit een aantal dagen achter elkaar is... 

Nadat we even een break deden bleek dat mijn Achilles het zat vond, dus ubertje! Vergeet het maar, geen beschikbaarheid. Dan even een taxibellen, wachtenwachten=Geen taxi. Dan via de app de bus opgezocht en voor 5,40m kregen we 26 stops naar onze haven. Kortom een leuke bustoer door diverse wijken van Eastbourne. En het was inderdaad tot 16.00 uur droog...

‘S avonds lekker kachel aan en chillen op de bank, beetje appen, surfen en bootjes kijken. Uiteindelijk nog een discussie wel of niet zendamateur diploma, keuze is ja doen! In Dort bij de vereniging ingeschreven en in oktober 5 maanden aan de bak voor de Roepletters. Tja waarom ? Volgens onze zeilvriend Hans, veiligheid, gezelligheid. 

Pier van Eastbourne

Het weer voor kinderen bij de locale zeilschool

Dartmouth - Eastbourne foto’s

 

Voor Beachy Head. 

.  

Kapotte reeflijn... net op tijd gezien

Aanloop Eastbourne

Dartmouth

We gaan toch een dagje naar Dartmouth. We vinden dit allebei een prachtig plekje, zijn er 3 jaar geleden ook geweest, het is maar 15 mijl vanuit Salcombe en van hieruit gaan we dan in 1 x naar Eastbourne (154 mijl)

Het is laag water als we vertrekken uit Salcombe. De rivier lijkt ineens een stuk smaller. De zeilwedstrijden beginnen net weer en we worden netjes verzocht om rechts van de gele ballen te varen aan stuurboordswal. Een smal stuk dat net diep genoeg is voor ons. Vervolgens nog langs ‘The Bar’; we zien er nu golven op breken en daarna kunnen we weer lekker varen. Op de motor, er is nauwelijks wind en om voor 15 mijl nu moeilijk te gaan doen...(worden we lui?). In tegenstelling tot onze beider berekeningen hebben we ook nog de hele weg stroom tegen, zo lijkt het best nog een tocht. Robert is de hele weg aan het prutsen. We hebben een apparaat waarmee je heel makkelijk een lijn om de mooring kunt haken. Maar... hij doet het niet meer. R wil hem smeren met vet en W40. Hij is 3 x in en uit elkaar geweest, maar helaas: ergens gaat het fout. Net voor we Dartmouth binnenvaren geeft hij het definitief (voorlopig) op. (De volgende dag vinden we nog een kogeltje uit de kogellager...zou dat het zijn..?)

In Dartmouth worden we opgevangen door de havenmeester en verzocht om aan een visitors ponton (deepwater ponton. 2) aan te leggen. Dus ook geen haak nodig!  Mooi tegen de stroom in aangelegd, hier krijgt Dianne een compliment over het werpen met de lijn. Terecht!

Het is weer prachtig om zo aan het ponton op de rivier te liggen. Net voor ons is ‘Blikvis’ binnengelopen, we zagen ze al liggen in Samcombe. Ook een prachtig opvallend schip, Koopmans, alu romp (ongeschilderd) Carbon mast en geen buiskap en furler (why...) en, gebaseerd op de Sentijn 37. Echt een blikvanger.

Eind van de middag gaan we met de dinghy naar de kant en laten het supergezellige Dartmouth weer op ons inwerken. Ons favoriete winkeltje is helaas niet open (voor een tekening/schilderij voor bijvoorbeeld in Heeg...).  Op z’n Engels belanden we in de pub en daar hadden ze ook heerlijk ‘pubfood’. Onder het genot van een biertje en een zeer smakelijke Mexicaanse hap observeren we de gasten; ook veel gezinnen hier die even in de pub eten. Heerlijk.

Terug aan boord nodigen we de bemanning van de Blikvis uit voor een koffie/borrel en dat werd een buitengewoon gezellige avond met Jynke en Oep.

Ze hebben gezeild vanuit uit Ierland (Cork) naar de Scilly’s en dat willen wij ook nog een keer doen. Natuurlijk wordt er veel over bootjes en reizen gepraat maar ook nog veel meer. We hebben een aantal dezelfde boeken gelezen “hotel Europa” en zo houdt toerisme en duurzaamheid ons bezig. Later blijkt dat Victor en ik bij Oep op z’n ‘stand’ zijn geweest, zeer gave Wikkelhuizen. Googelen!! . De wereld blijkt weer klein te zijn.

Wij hebben bedacht om op woensdag pas in de middag te vertrekken, als de stroom mee gaat lopen en, als het goed is, is het dan ook droog.  De wind is de komende dagen top (20-25 knopen). Tot 14.00 is het een grauwe, zeer natte en mistige wereld. Maar eerst koffie op de Blikvis: zelfgebouwd door Oep. Totaal anders dan ons schip en ook waanzinnig gaaf. Het is een stuk Spartaanser dan de Zeerob; maar zo maakt iedereeen zijn eigen keuzes. Als we vertellen dat we een Grinde en Kaskelot hebben gevaren begrijpen we elkaar nog beter. Er zitten veel snufjes in en ook in dit schip is over elk detail nagedacht.  Zij kunnen dan weer droogvallen met swingkiel en stutpalen. 

Na de koffie kook ik vast voor onderweg: we verwachten namelijk dat het nogal schommelig wordt; en ik bak nog even een brood (dan hoeven we niet in de regen in de dinghy naar de kant). Totdat het ineens toch droog wordt... dan kunnen we het toch niet laten en gaan met de watertaxi nog even naar Dartmouth waar we een mooie wandeling maken naar het kasteel en op de terugweg nog wat lekkers meenemen bij de M&S foodhall voor onderweg.

Om half 5 gooien we los, uitgezwaaid door Oep en Jynke. 

We zetten gelijk dubbelrif in het grootzeil, en een bulletalie.   Door de goede weerinformatie weten we wat ons te wachten staat, stevige wind. De wind is meestal iets meer dan we op de gribfiles zien, deze hebben een vlak van 30-30km qua voorspelling. Maar warme kleren aan, en jawel de start is met prachtige zon. Ik kloot zo’n half uur op het voordek totdat ik tot de orde geroepen wordt om ermee te stoppen. De boom is te groot voor de kotter en met allerlei lijntjes ed krijg ik het niet veilig en stabiel. Maar niet overboord en geen spiboom tegen t hoofd gelukkig. Dan maar de kotter strak in het midden van het schip zodat hij het schommelen iets in balans houdt. 

Jawel het wordt een schommelig nachtje, maar met Geert Mak in het oor “Europa” gaan de uurtjes voorbij, we worden 1 maal opgeroepen en gaan 

Port-port. Hierna verlegt nog 1 maal een veer zijn koers, een rustige tocht met mooi surfen. We tikken veel tussen 9-11 knopen door wind, golf en stroom. 

Soms komen we dicht bij de wal en dan floepen er ineens appjes binnen, leuk zo op wacht. De nacht is met volle maan prachtig en ook hebben we helemaal een strakblauwe lucht met een 22-30 knopen wind. Stevige golven die ik voor Rianne extra op film zet, zelfs toen we een golfje binnen kregen over het SB achterschip! De eerste in deze 2 jaar. Bij Beachy Head zitten we eigenlijk te dicht onder de kust en krijgen forse kaapinvloeden. Prima dan varen we met zo’n 28 knopen nog uurtje door voor af te buigen. Maar dan valt mijn ook op de reeflijn, 80% door. Na een santitaire stop ga ik direct de zeiltjes laten zakken ivm gevolgschade van zo’n lijn. We zitten ook maar 3 mijl van de kust dus en met ellende wil je gewoon op open water zitten. Een prima manoeuvre die met alle lijnen wel ff aanpoten is: schoten, bulletalie, kotterstagen. 

Om 1700 komen we de haven binnen bij laagwater, altijd een mooi schouwspel. We moeten eerst door een sluisje en zijn onder de indruk van de manier van het vullen van de kolk! Wat een geweld. Gewoon de deur open en laat maar komen. Na het schip voor de nacht klaar te hebben gaan we voor een pizza de wal op en genieten van het gebeuren met live muziek waar uiteindelijk door meerdere stellen op gedanst werd.

Dagje Salcombe

Weer zo’n dag met matige beweging, matje op de grond en de workout van de crew gaat gesmeerd. We tikken de 1,30 aan bij het planken! YES de strakke buik komt eraan. Nu de zure benen nog, door mijn Achilles lopen we veel minder dan voorheen en hier in de heuvels is rennen een uitdaging als je van het vlakke land houdt/komt. 

In de ochtend paar belletjes en klusjes en dan met de rubber naar de stad is het plan. Maar als we willen gaan.... shit regen!! Dus de watertaxi op VHF12 opgeroepen, wat een luxe in een droog bootje. Aangekomen blijkt het een overvol landschap van dingies te zijn, zie foto....soms kan er een niet uit of liggen er een paar droog. Ben blij dat wij met onze rubber er niet tussen liggen, dit was snel en eenvoudig.

  

De stad is toeristisch maar fraai, goed onderhouden en ook de historie is op alle plaatsen geïncorporeerd in het stadje. Zou de gemeente Friesland eens moeten komen kijken! Voor Heeg zou het een welkome aanvulling worden, nu wacht men op onze Chinese toeristen “Lake District Amsterdam”. 

We genieten van alle activiteiten en lunchen aan de river waar we vol tussen de palmen zitten, ondertussen worden de plannen voor de komende dagen gemaakt. 

Ineens terug of nog een plaatsje, ergens is er onrust...de 23e zouden we terug zijn ivm verjaardag Paul en een DD van Dianne die start. Weer op de iPhone bekeken, woensdag en donderdag forse ZW-er 15-25 knopen. We gaan woensdag richting Eastbourne. In Eastbourne is het goed liggen en kunnen we hardlopen, wandelen en fietsen...jawel vlakke kust (beachy head). Daarna kijken we naar het weer en jumpen we in 1 of 2 trajecten naar Amsterdam, planning 1-2 dagen daar en dan via Andijk, Hoorn naar Stavoren. 

En morgen? Wellicht nog een dagje Dartmouth.

Vanavond nog even een afsluitende toer over de rivier hier in Salcombe. Wat enorm veel (mooie) boten Het voelt voor ons als Nederlanders toch wat vreemd dat al die boten hier onbewaakt liggen. t Kan kennelijk..

Meer foto’s Salcombe