Het is laag water als we vertrekken uit Salcombe. De rivier lijkt ineens een stuk smaller. De zeilwedstrijden beginnen net weer en we worden netjes verzocht om rechts van de gele ballen te varen aan stuurboordswal. Een smal stuk dat net diep genoeg is voor ons. Vervolgens nog langs ‘The Bar’; we zien er nu golven op breken en daarna kunnen we weer lekker varen. Op de motor, er is nauwelijks wind en om voor 15 mijl nu moeilijk te gaan doen...(worden we lui?). In tegenstelling tot onze beider berekeningen hebben we ook nog de hele weg stroom tegen, zo lijkt het best nog een tocht. Robert is de hele weg aan het prutsen. We hebben een apparaat waarmee je heel makkelijk een lijn om de mooring kunt haken. Maar... hij doet het niet meer. R wil hem smeren met vet en W40. Hij is 3 x in en uit elkaar geweest, maar helaas: ergens gaat het fout. Net voor we Dartmouth binnenvaren geeft hij het definitief (voorlopig) op. (De volgende dag vinden we nog een kogeltje uit de kogellager...zou dat het zijn..?)
In Dartmouth worden we opgevangen door de havenmeester en verzocht om aan een visitors ponton (deepwater ponton. 2) aan te leggen. Dus ook geen haak nodig! Mooi tegen de stroom in aangelegd, hier krijgt Dianne een compliment over het werpen met de lijn. Terecht!
Het is weer prachtig om zo aan het ponton op de rivier te liggen. Net voor ons is ‘Blikvis’ binnengelopen, we zagen ze al liggen in Samcombe. Ook een prachtig opvallend schip, Koopmans, alu romp (ongeschilderd) Carbon mast en geen buiskap en furler (why...) en, gebaseerd op de Sentijn 37. Echt een blikvanger.
Eind van de middag gaan we met de dinghy naar de kant en laten het supergezellige Dartmouth weer op ons inwerken. Ons favoriete winkeltje is helaas niet open (voor een tekening/schilderij voor bijvoorbeeld in Heeg...). Op z’n Engels belanden we in de pub en daar hadden ze ook heerlijk ‘pubfood’. Onder het genot van een biertje en een zeer smakelijke Mexicaanse hap observeren we de gasten; ook veel gezinnen hier die even in de pub eten. Heerlijk.
Terug aan boord nodigen we de bemanning van de Blikvis uit voor een koffie/borrel en dat werd een buitengewoon gezellige avond met Jynke en Oep.
Ze hebben gezeild vanuit uit Ierland (Cork) naar de Scilly’s en dat willen wij ook nog een keer doen. Natuurlijk wordt er veel over bootjes en reizen gepraat maar ook nog veel meer. We hebben een aantal dezelfde boeken gelezen “hotel Europa” en zo houdt toerisme en duurzaamheid ons bezig. Later blijkt dat Victor en ik bij Oep op z’n ‘stand’ zijn geweest, zeer gave Wikkelhuizen. Googelen!! . De wereld blijkt weer klein te zijn.
Wij hebben bedacht om op woensdag pas in de middag te vertrekken, als de stroom mee gaat lopen en, als het goed is, is het dan ook droog. De wind is de komende dagen top (20-25 knopen). Tot 14.00 is het een grauwe, zeer natte en mistige wereld. Maar eerst koffie op de Blikvis: zelfgebouwd door Oep. Totaal anders dan ons schip en ook waanzinnig gaaf. Het is een stuk Spartaanser dan de Zeerob; maar zo maakt iedereeen zijn eigen keuzes. Als we vertellen dat we een Grinde en Kaskelot hebben gevaren begrijpen we elkaar nog beter. Er zitten veel snufjes in en ook in dit schip is over elk detail nagedacht. Zij kunnen dan weer droogvallen met swingkiel en stutpalen.
Na de koffie kook ik vast voor onderweg: we verwachten namelijk dat het nogal schommelig wordt; en ik bak nog even een brood (dan hoeven we niet in de regen in de dinghy naar de kant). Totdat het ineens toch droog wordt... dan kunnen we het toch niet laten en gaan met de watertaxi nog even naar Dartmouth waar we een mooie wandeling maken naar het kasteel en op de terugweg nog wat lekkers meenemen bij de M&S foodhall voor onderweg.
Om half 5 gooien we los, uitgezwaaid door Oep en Jynke.
We zetten gelijk dubbelrif in het grootzeil, en een bulletalie. Door de goede weerinformatie weten we wat ons te wachten staat, stevige wind. De wind is meestal iets meer dan we op de gribfiles zien, deze hebben een vlak van 30-30km qua voorspelling. Maar warme kleren aan, en jawel de start is met prachtige zon. Ik kloot zo’n half uur op het voordek totdat ik tot de orde geroepen wordt om ermee te stoppen. De boom is te groot voor de kotter en met allerlei lijntjes ed krijg ik het niet veilig en stabiel. Maar niet overboord en geen spiboom tegen t hoofd gelukkig. Dan maar de kotter strak in het midden van het schip zodat hij het schommelen iets in balans houdt.
Jawel het wordt een schommelig nachtje, maar met Geert Mak in het oor “Europa” gaan de uurtjes voorbij, we worden 1 maal opgeroepen en gaan
Port-port. Hierna verlegt nog 1 maal een veer zijn koers, een rustige tocht met mooi surfen. We tikken veel tussen 9-11 knopen door wind, golf en stroom.
Soms komen we dicht bij de wal en dan floepen er ineens appjes binnen, leuk zo op wacht. De nacht is met volle maan prachtig en ook hebben we helemaal een strakblauwe lucht met een 22-30 knopen wind. Stevige golven die ik voor Rianne extra op film zet, zelfs toen we een golfje binnen kregen over het SB achterschip! De eerste in deze 2 jaar. Bij Beachy Head zitten we eigenlijk te dicht onder de kust en krijgen forse kaapinvloeden. Prima dan varen we met zo’n 28 knopen nog uurtje door voor af te buigen. Maar dan valt mijn ook op de reeflijn, 80% door. Na een santitaire stop ga ik direct de zeiltjes laten zakken ivm gevolgschade van zo’n lijn. We zitten ook maar 3 mijl van de kust dus en met ellende wil je gewoon op open water zitten. Een prima manoeuvre die met alle lijnen wel ff aanpoten is: schoten, bulletalie, kotterstagen.
Om 1700 komen we de haven binnen bij laagwater, altijd een mooi schouwspel. We moeten eerst door een sluisje en zijn onder de indruk van de manier van het vullen van de kolk! Wat een geweld. Gewoon de deur open en laat maar komen. Na het schip voor de nacht klaar te hebben gaan we voor een pizza de wal op en genieten van het gebeuren met live muziek waar uiteindelijk door meerdere stellen op gedanst werd.
