We hadden Zwaaantje kunnen kruisen want we reden via Hengelo naar de grens. Bij de grens wisssel want Robert heeft iets te hard gereden in Duitsland. Nadat we heel wat post hebben gehad in Duitsland heeft hij afgelopen week met zijn Duitse vrienden afgesproken dat hij drie maanden niet in Duistsland mag rijden. En aangezien daarin de vakantie valt lijkt dat heel pratisch, nou, niet dus. Ik (Dianne achter het stuur voor een paar uurtjes, dachten we,...) Maar het bleek een van de drukste dagen van het jaar te zijn en na heel veel file, wegwerkzaamheden waren we dan eindelijk pas om half 8 's avonds bij de Deense grens en toen was het nog 350 kilometer. Lekker gegeten met twee bakjes yoghurt om niet te veel tijd te verlieze...Het leek daarna wel op te schieten en Robert kon natuurlijk niet wachten om te rijden. Totdat op het eiland waarop Kopenhagen ligt weer in een rijdende file terechtkwamen. Bleek dat er bijzonder vervoer was en er grote onderdelen van bruggen werden vervoerd. Niemand mocht inhalen, politie erachter.... We belden na 40 kilometer onze B&B maar weer eens dat het weer later werd...
Uiteindelijk waren we rond half 12 op ons geboekte adresje. En dat bleek de moeite zeer waard, in een mooie wijk van Kopenhagen een soort landhuis (deed ons denken aan Coulon, waar we een kamer hadden.)
Om 09.00 uur ontbijt en wij zaten er stipt op tijd, want we moete naar de boot. Onze bemanning moet nog terug dus het plan is om om 9.30 weer ter rijden. Een top-ontbijt, aardig mensen (het hele gezin hiep mee). Toen weer in de auto, voor de 60 kilometer naar Rodvig. Geloof het of niet, binnen 10 minuten weer in de file, opritten afgesloten.,.. na 2 uur dan toch eindelijk op de boot. Een warm welkom, koffie met Henk, Godi, Like en Erica, Deens gebak..De bemanning uitgezwaaid en toen heerlijk lummelen, uitpakken en vooral weer genieten van de boot, het bootleven en de rust. We vinen het heeerlijk. De rest van de dag vliegt voorbij met een wandeling door het dorp, terrasje, lezen, wat boodschappen gedaan, etc. We komen langs het 'scheepsmotorenmuseum'; dat kan R niet weerstaan. Een enorme verzameling motoren met merk, bouwjaar en allerlei kenmerken beschreven. De 'baas' komt gelijk naar ons toe en start een grote motor (een eencilindermotor uit 1938 die hij met lucht startte door de kop 10 minuten met een brander te verwarmen). Weer een ervaring rijker..
De luiken waren nog behoorlijk gevuld van de tocht van Robert. Best leuk want er zitten heel verrassende dingen in. Komende dagen maken we zoveel mogelijk maaltijden 'uit het luik'. En zo kwam het dat we net buiten een heerlijke stamppot zuurkool op hebben met ananas, salami (spekjes waren er niet maar dit is ook een verrassend lekkere combi)etc. Heel lekker in de zomer!
