Journaal oversteek

Dit is de link naar het 'Oversteek-journaal'. Als de link niet direct werkt, kopieer hem dan even naar je browser.

http://www.youtube.com/watch?v=YYtQUJL_bZQ

Foto's oversteek

vertrek Horta

onze route bij vertrek, west van de rumplijn

bevrijd van het meteostation...hier de restanten

zonsondergang

navigatiehoek, 3x per dag halen we actuele weer info op

Bijschrift toevoegen

Bijschrift toevoegen

Horta in beeld

15 jaar Ocean people

wat een gedoe....

Uitgenodigd door Len!

Oversteek Horta => Falmouth 7 - 17 augustus 2016

Om 12.00 uur zondag 7 augustus gooien we de trossen  los. ongeveer tegelijk met de Hester (Firstmate, Janny van boord) en de Stormvogel (12 jerrycans diesel extra gevuld). De andere boten zijn direct (dan bedoelen we binnen 10 minuten, velen waren nl. zaterdag al gereed )na het Palaver rond half 11 vertrokken. Wij hebben nog even gezellig koffie gedronken met Lennard en Kay, die aan het eind van de dag vertrekken naar Lissabon om in die omgeving de vakantie voort te zetten! Len maakt vele mooie foto's van ons in de baai van Horta.

De zon schijnt volop en we gaan met een  lekker briesje van zo'n 10 knopen  de zee op.  We melden aan Ocean people dat we met onze routeringsoftware gaan varen.  Dat is een programma dat gekoppeld is aan weersinformatie  en vervolgens voor jou de tocht uitzet , afhankelijk van jouw parameters. Wij hebben in gesteld op onder de 3 knopen de motor aan.  Op het moment van vertrek rekent hij uit dat we dan 8 etmalen kunnen zeilen en 10 uur motoren; hij leidt ons zoveel mogelijk om de stukken met windstilte (want die heb je ook op de Oceaan.  Elke ochtend halen we de actuele informatie op en kijken dan wat er veranderd is en passen onze koers wat aan. (wij geloven niet dat het in minder dan 10 dagen kan, maar we gaan het zien). In ons hoofd kan het 12 tot 15 dagen duren. De eerste dag motoren we 6 uur, pff de eerste 6 vd 10 (voor 4 dagen diesel bij ons).

Tijdens het Palaver hoorden we dat het Kanaal 'op slot zit'. Oftewel zeer  harde oostenwind waar we niet tegen in kunnen. Het Kanaal moet je ruim uitleggen, dat loopt tot LandsEnd) Hoe dat over een dag of 10 is, is de vraag. (wat is de waarde van een weersvoorspelling van 10 dagen??) Ook worden er 5 uitwijkmogelijkheden geschetst als we in een lage drukgebied/depressie terecht  lijken te komen over een dag of 5.  In elk geval is A Coruna vooralsnog geen uitwijkmogelijkheid omdat het daar de komende dagen stormt. Deze uitwijkmogelijkheden zijn ook om de zeilers te laten beseffen dat  het doel kan wijzigen en de mindset op verandering moet staan.

De groep gaat bij vertrek eerst  een paar dagen ten oosten van de Rumplijn varen, ons programma zegt ten westen om zo zoveel mogelijk wind te vangen. Wij brengen  Ocean People is op de hoogte en zijn benieuwd hoe dit gaat uitpakken. Feit is wel  dat we vanaf het einde van de eerste dag al geen marifooncontact meer hebben. De 'calls' die we om de 06.00 uur hebben gaan aan ons voorblij. Maar met de Iridium geven we onze posiltie (0600, 1200, 1800, 0000) door en  kunnen we mailen en sms-en  met de andere  zeilers met natuurlijk de nodige grappen en grollen.

Na de eerste dag zitten we al in ons ritme. Tijd te kort bijna! DK heeft 's avonds de eerste wacht van 9-12. R van 12.00 tot 03.00 uur D weer van 03.00 tot  06.00 etc.  D kan daarna doorslapen (eerste dag tot 12.00 uur, oeps). R slaapt  buiten verder en zet elke keer de keukenwekker op een kwartier om even rond te kijken en alles te checken . Dit houdt R uren vol en we voelen ons dan ook prima uitgeslapen. Een powernapje in de middag pakken we vaak wel.

R gaat al rond 20.30 naar bed. In de tussentijd zijn we bezig met dolfijnen spotten (dagelijks  een groep rond de boot gehad) en Walvissen  (en grote spuiter vlak achter de boot, maar de vis niet echt gezien...
Verder natuurlik bezig met weer, de eerste dag viel onze sateliet (Iridium GO) aan Ipad gekoppeld) telefoon uit en R is een groot deel van de dag bezig geweest om deze weer aan de praat te krijgen (en gelukt!!!) want daarmee halen we ook de weersinformatie (gribbfiles die wind/luchtdruk in zich hebben) binnen. Het hoogtepunt van de dag is de warme maaltijd. Het voorbereiden  hiervan kost ook aanzienlijk meer  tijd op een  schommelend of scheef  liggend schip. Vanaf dag 3 komt daar brood bakken bij. En er moet natuurlijk een blogje bijgehouden worden. Op dit moment (woensdag 10 augustus nog geen boek open gehad, wel tijdschriften die het flottielje rond gaan, ook heerlijk.

Het is 's zomers warm op de Oceaan, R is de eerste dag flink verbrand (buikje) en ook mijn benen  zijn mooi roodbruin; en dat terwijl ze al flink gebruind waren.

Gisteren dinsdag 9 was Annick jarig, we hebben  via onze sateliet telefoon voor haar gezongen  en konden haar zo ook even  feliciteren, En dat vanaf de Oeaan! En we hebben dit natuurlijk even gevierd tijdens de dagelijks (alcoholvrije) borrel!.

Inmiddels is het vrijdag en we zijn op of net over de helft denken we.  Tot nu toe loopt het prima. Afgelopen avond en nacht flinke wind gehad (25-30 knopen, zo'n  7 bft). Dat was wat minder relaxed want ook nog regen en af en toe een stuk golf in de kuip. In de loop van de ochtend werd het gelukkig droog en nam de wind af tot bijna nul, maar nog wel flinke golven. We hebben de lange broek en trui weer binnen handbereik,  ook overdag.

Met enkele schepen hebben we contact via de satelliet telefoon.  Bij de een is de stuurautomaat kapot en hij vaart nu op de reserve... Een andere boot is aan het vieren dat ze de wc hebben kunnen maken ... geen lekkere klussen voor op zee. (Achteraf horen we dat de halve zoetwatervoorraad door deze wc was gelekt  en dat al na een paar dagen.  In Falmouth hadden ze met 4 man aan boord nog precies 10 liter over.. )
Zo weten we ook dat de Stormvogel biefstukken bij zich heeft!!! (zij hebben een diep vries). Bij de Roboot is de crew aan het stofzuigen. Wij houden ook statistieken bij van bv "zeil/motoruren"tot nu to zo'n 10 motoruren , in de zeilersjargon "het ijzerenvoorzeil". Dagelijks krijgt Victor de positie die hij rond appt., vaak met extra info. Vic is onze Marconist on the wall, de taak vervult hij prima, dankdank.

We hebben ons eerste brood gebakken, hartstikke lekker en bijna op en verder heerlijk maaltjes. (broodkneden doe je met 1 hand, dit bespaart water bij 't handenwassen) Nasi met een lekker eitje en satesaus,  noedels met wokgroente (zonder garnalen die hebben het niet overleefd  waren we bang), een ovenschotel met bleekselderij, aardappel, knoflook, rode ui en port salut (Azoriaanse variant dan), kapucijners met van alles erdoor, pasta met tonijn/prei, zuurkool etc en dat koken we dan steeds voor 2 dagen. Tot nu toe elke keer een succes, want ondanks dat we weinig doen hebben we wel de hele dag honger. Tussendoor bakken we eieren, pannenkoeken, hebben we soepjes, noedels etc  De tafel is een zitkussen en we eten meestal uit een "bakje", van een bord schuift het af en is het in recordtijd KOUD. Zoals je hierboven leest is de fourage in handen van Dianne, Robert is er voor de afwas. Door een duidelijk en strak inkoopbeleid mankeert het ons aan niets. Chapeau voor de kok van de Zeerob. (vorig jaar 3-hoek-noordzee hadden we voor iedere trance dezelfde maaltijden........werkte ook maar toch, dit is beter)  

Op zaterdag horen we op de oproeptjjd (6-uurs conference call/online palaver) ineens weer de heldere stem van  'relay'-Mia' van de Mjollnir Die klinkt ons mij Dianne, als muziek in de oren.  Na een week geen contact met de andere zeilers ineens weer  'een bekende in de buurt'. Later deze tocht wil ik, robert, hier nog over spreken....was ik niet gezellig genoeg.  Afgezien van de vrachtschepen en tankers die je toch wel regelmatig ziet. De Mjolnir is enorm blij dat ze ons op de AIS in het vizier hebben en marifooncontact, wel zakelijk hoor, geen ge-OH.  Zij konden niet zo hoog aan de varen (Malo 37, pracht schip overigens) als de rest van de groep en zijn in de loop van de dagen steeds westelijker terechtgekomen. Weerberichten van de organisatie gingen voor hen niet meer op en voelden zich hierdoor niet zo happy. Wij hebben onze eigen weer-info (zie-youtubefilmpjes)   en vanaf dat moment sturen we ze regelmatig het weerbeeld naar de Mjollnir.  We blijven op zo'n 10 mijl van elkaar varen; wij varen immers vrijwel alles met onze windvaan en die gaat niet altijd in een rechte lijn, en R wil 's nachts zijn hazeslaapjes (25 min) kunnen doen, net als Mia. 10 mijl is dan een lekkere veilige afstand en je ziet elkaar op de AIS. Van Mia hoorde we dat zij 30 minuten slaapt, das echt veeeeel meer.

Met onze weer info konden zij ook lekkerder zeilen, want met onze routering software zochten we de ideale wind/koers op en ontweken we zoveel mogelijk de vele windstiltes  die anderen wel hadden. In Falmouth blijkt pas hoe blij ze waren met ons in de buurt; hartverwarmend.

's Nachts genieten we van de enorm heldere sterrenhemels. Met ons appje Starwalk proberen we de dieren in het heelal te herkennen;  fascinerend! R. heeft de Pegasus vastgelegd, los van de hemel is de software ook indrukwekkend ontwikkeld, Starwalk.

Via de Iridium hebben we met 5 boten 'ouwehoer contact'; gezellig praat. info over wat ze zien onderweg, hinder die ze ondervinden,  of grappen over andere boten. De Playmobil is door z'n wc papier heen... dat blijkt geen grap; allerlei suggesties doen de ronde.... De Roboot is heeft nog maar 50 liter diesel en moet nog wel een stuk.... de Stormvogel, de olieboot, ziet handel met zijn 12 jerrycans extra diesel. Kortrom er is altijd gein, Hester gaf mij, R, opwarm noedels..brrrrrrrrrrrr, maar Hester zou mee biertje pakken op de scillys . Dagelijks zo'n 1-2 sms'jes maakt het leven ook weer aangenaam. Vic stuurde we een dagelijkse positie.

Op 15 augustus meldt Mia enthousiast dat ze weer een enorme groep dolfijnen hebben. Wij zitten hier vervolgens ook weer naar uit te kijken en horen al snel een hoop gespetter. Echter geen dolfijnen, maar een grote gele skippiebal.... een visboei? Bij een diepte van 5 km?  k..! We zeilen zo'n 7 knopen , wat nu. R probeert met de pikhaak de lijn te pakken te krijgen om die door te snijden. De kracht  is te groot, R heeft het handvat nog in de hand, maar de pikhaak drijft snel van ons weg. We proberen snel te gaan bijliggen, maar gaan nog steeds hard en er is een flinke deining. Dan de achterklep open, R op z'n knieën op het trapje, aangelijnd, D aangelijnd en ook op de  knieën  proberen we op de hand het achteranker wat te laten zakken om dit onder de lijn te krijgen. Na een paar pogingen lukt dat. Met vereende kracht kunnen we de lijn wat omhoog trekken zodat R die net kan doorsnijden. PFFFF (hoera voor het duikmes, heeft nl. kartels) Vervolgens zien we rechts van de boot nog ineens twee ballen op duiken. Het blijkt een meteo station te zijn (geel met antennes) dat met een paar rode ballen op zee drijft en wat we om de kiel hebben gekregen. ( de grootste angst is deze dikke lijn van 12 mm om het roer of de saildrive, da's pas echt dikke ellende. R kan de antennes  grijpen, de ballen zo lichten en weer een lijn doorsnijden. (sorry...). Daarna lijkt het of we vrij zijn en kan R zijn broek uitwringen. Even een stressmomentje, maar als team opgelost. Vanaf dat moment heeft de Zeerob D&R tot het elite-team verheven.

De meteo info die dit station afgeeft zal wel niet meer zo betrouwbaar zijn....

Om de paar dagen maken we een filmpje met een journaal. Zodra we goed internet hebben (....) volgt dit. Maar niet in Falmouth...wat een crime hier met data en kaartjes, ze kunnen nog wat leren van de Portugezen (voor € 10 onbeperkt internet voor 10 dagen!). 3 keer naar de O+ winkel, levert een kaartje maar GEEN hotspot...

Naarmate we Engeland naderen moet de lange broek aan en wordt het weer somberder. En we zien veel vissers.  In de wacht van Dianne 5 vissers die om ons heen krioelen en 2 solozeilers, heb is bijna druk! Daar wij andere als vijandig beschouwen heeft D de hele nacht op site gestaan om ze te spotten.

De laatste nacht hoort Dianne in haar wacht dat Hester een probleem heeft met de motor. Koelvloeistofpomp kapot en nog 55 mijl te gaan....  Hester, da's geen scilly's! Maar de stress is hoog dus wij gooien de steven naar 't zuiden. Na 3 uur kruisen we de sleep en zorgen voor een sleepspruit achter de Zeerob en gaan de rest van de dag Stand-by varen. De andere boten die hulp aan boden, de Felice en Mjollnir, varen door ivm de opvang, wij zorgen dat we op zicht afstand stand by blijven.  De laatste 2 uur staat op 't voordek om de vele visboeitjes te spotten in de mist, schemer en later in t donker. Uiteindelijk lopen we rond half 12 's avonds Falmouth binnen. We leggen aan bij een Engelse Contest, zo'n eikel zonder stoot willen. Jammer man wij komen van ver en gaan naast jou liggen, boze koppen, doch we mochten blijven liggen. Zo'n vent moet verplicht stootwillen buiten hangen als je buiten op ligt. Falmouth is DE aanloop van de oceaan, na 10-11 dagen wil je gewoon aanleggen en niet tobben....

1 man loopt nog over de Contest en haalt bij de Vlietstroom 6 pizza's onder de buiskap vandaag, we hadden geen honger maar de Shaula en Zeerob hebben om 0100 6 pizza's op en enkele biertjes/borrels. Ondertussen mogen we getuige zijn van 3 maal 50 jaar van Yvonne, AZT, BST, NZT. Om 0200 gaan we voldaan en tevreden te kooi, oceaan bedwongen!

lennard en kay, Horta

Op woensdag 3 augustus heeft er een wisseling van de wacht op de Zeerob plaats gevonden. Vic en Pim weer terug naar Nederland en slechts drie uur later kwamen Kay en ik(Lennard) daar voor in de plaats. Na een bewogen reis met niet kloppende reisdocumenten toch uiteindelijk aangekomen op het eiland Faial. Eenmaal aangekomen bij de haven zat er een heel welkoms comité op de kant hun dagelijkse borrel uurtje te houden. Er heerste een hoog bruine koppen en blonde haren gehalte in 'het dorp'. Met een hoop honger schoven we aan tafel. Helaas is het aanbod aan producten niet zo breed op de Azoren dus Dianne heeft er het beste van proberen te maken. Dit viel bij papa niet helemaal in goede aard haha.. Na een wandeling weer terug op de boot nog een glas wijn en een nootje en te kooi. De ochtend erna uitgebreid ontbijt en met een auto het eiland Faial rond gereden. Prachtig eiland met enorm veel prachtige natuur. Hele muren van hortensia's langs alle wegen. Een paar uur later hebben we alle vulkanen gezien en keren we huiswaarts. De dag verliep verder rustig en iedereen deed een beetje zijn ding. Gisteren zijn we na het ontbijt uitgevaren om toch even het zeilgevoel te hebben. Voor Kay de eerste keer zeilen en meteen aan het stuur richting eiland Pico en terug. Heerlijk zonnetje en hopen dat een nog een paar makrelen aan de haak zouden slaan voor het avondeten. Twee uur later helaas zonder verse vis varen we de haven van Horta weer binnen. Na het avondeten was er een groot feest op de kant. Het grootste feest van de Azoren elk jaar dus dat konden we niet missen. Onderweg er naartoe kwamen we al vrienden van de Ocean People tegen, dat beloofde gezellig te worden. Aangekomen bij het Sports Café was er een band aan het spelen met een wel erg bijzondere kledingstijl. De zanger was gekleed in een rok met sneakers en een shirtje. Maar zingen en een feestje bouwen was die wel bekend mee. Een paar halve liters verder werd er enorm gedanst en gezongen door de mensen van het dorp. Er werden zelfs vreemde Nederlandse vrouwen aangetrokken om mee te dansen. Gelijk waren alle andere dames weer op scherp gezien de vreemde dames zeer geïnteresseerd waren in de zeilers. 

Azoren-UK?

7 augustus, 1215, start van een mooie afscheid Azoren, Lennard en Kay zwaaien ons uit op de kade en gaan nog naar Lissabon 10 dagen met Kay's familie rond trekken (de lucky boy).
Gisteren was een superavond, we waren door Lennard & Kay uitgenodigd in de Pousada van Horta, toptop. Natuurlijk gebeuren er veel dingen op zo'n avond: wijn van Kees, oordruppellen, dessertsharing, bloedworst, biertje met de "Hester" en een afzakkertje aanboord.

Stress deze ochtend bij velen, we willen allen weg! links en rechts kraakt 't dorp....nieuwe opstappers zonder 'inzicht in hulp', pech op 't laatste moment, krassen in je teak, weer s nachts volk over je dek, weer voor dag en dauw volk over 't dek van de Roboot=>NIET uitslapen! Water bijna in dieseltank, gelukkig in de vuilwatertank, Rob flipte.......ach lekker doorgespoeld. Kortom spanning genoeg, 99% heeft deze tocht in lengte en aantal dagen nog nooit gemaakt.

De tocht, de het palaver was 'stil, serieuzer dan anders' nieuwe termen: Kanaal opslot, slotenmakers...... men bedoelde een te sterke tegenwind. Wel moesten alle minds op maximaal! de eerste 5 dagen zijn super stabiel, wel erg weinig wind. Gemiddeld hebben we voor 4 dagen diesel, sommige kochten alle jerrycans van het eiland en zullen wel als pomp gaan dienen......doch de Stormvogel heeft met deze can's maar 1,5 dag meer te motoren. Planning is 10-15 dagen, opties zijn: Ierland, Falmouth, Brest, La coruna, wachten op zee. Kortom het weerbeeld zal de richting na 5 dagen bepalen. Wij gaan hoog sturen, dwz voorlopig richting Ierland.... Schip is gereed, aantal lekkere maaltijden voorbereid en zon in de kuip. Victor ontvangt dagelijks positie en sms, vraag hierom en hij neemt je op in de Reisapp. Tot later........

2-3 aug Pim, Victor en Pico....HORTA

Horta wordt langzaam ons thuis, snap dat veel oceaanzeilers hier blijven. Geen stress, geen haast, prima weer, kortom een plaats om je thuis te voelen. 

Horta wordt gevierd op de stoep bij Cafe Sport, de 60++ worden (als het gezellig wordt) door hun echtgenotes meegenomen, JAMMER. Na deze mijlpaal geviert te hebben genieten we van een lekker maal aan de kade. 

zo'n 6 weken onderweg en de spanningen in 't dorp zijn af en toe te snijden! Is het cultuur, nationaliteit, onvrede, spanning.....of gewoon menselijk:

-meer dan 3 boten kan echt niet

-continue volk over 't dek, de een vindt het prima de ander is 't zat

-commentaar op manieren van aanleggen

-5 minuten is 5 minuten

-klaploper gedrag

kortom het is langzamerhand een volwassen dorp. Pim en Victor passen er prima, hebben met jan en alleman contact en plezier. Deze crew verdient niets anders dan complimenten, niets te veel altijd verrassend. We genieten van Ze. De middag duiken is een feest, Rob & Hanneke gaan als 'ouder' mee en genieten van de praat vooraf en de stilte en stress in de rubberboot. Uiteindelijk bestempeld Pim het als een van z'n hoogtepunten van de reis.

Horta moet je bezegelen met een 'schilderij', velen hebben sjablonen van thuis en verf bijzich.... helaas is deze taak slecht ingevuld op de Zeerob dus gaan we voor een 3-dimensionale plaat.........later......

Azoren zijn vulcanisch en hebben natuurlijk een hoogste berg/vulcaan, onze Pico. Inschrijvingen zijn gedaan en zo'n 26 personen gaan de Pico beklimmen, 2265 meter. Op 1200 is de start en de eerste 200 meter een 'meet' station mbt conditie, Willem gaat terug, krijgt de hartslag niet onder controle. Hierna gaan we in 'old men' tempo omhoog om als young men boven te komen. Het is een gezellige tocht met veel ge OH. Een goed uur voor de punt is er een splitsing, Jules, Victor en moi gaan met de snelle groep en eindigen om 1230 op de top van PICO! Waanzinnig uitzicht boven de wolken kunnen we alle bezochte eilanden zien, Deze view was de laatste 3 weken niet mogelijk, lucky we!

De PICO terug was gezellig, heftig doch verbroederend. Onze Tom van de Anne kwam tussen Eric en mij en zo kwam hij heelhuids beneden. Onze Tom vroeg mij " Rob, ja Tom.....waarom moet je toch altijd naar beneden als je boven bent?........"Rob, ja Tom...als je op je hoogte punt bent moet je toch stoppen, waarom doen we dat niet....."  En zo verliep de tocht, ik redde links en rechts een huwelijk, galant zijn is niet een ieder gegeven....Kortom "een hand voor de Pico en een hand voor jezelf" is een gevleugelde uitspraak geworden. 

Om 2145 komen we Dianne tegen bij cafe Sport en genieten we van een heerlijke vis en vlees kebab, Pim & Victor gaven deze avond aan ons en we genoten met volle teugen!