ZEEROB

maandag 8 augustus 2016

lennard en kay, Horta

Op woensdag 3 augustus heeft er een wisseling van de wacht op de Zeerob plaats gevonden. Vic en Pim weer terug naar Nederland en slechts drie uur later kwamen Kay en ik(Lennard) daar voor in de plaats. Na een bewogen reis met niet kloppende reisdocumenten toch uiteindelijk aangekomen op het eiland Faial. Eenmaal aangekomen bij de haven zat er een heel welkoms comité op de kant hun dagelijkse borrel uurtje te houden. Er heerste een hoog bruine koppen en blonde haren gehalte in 'het dorp'. Met een hoop honger schoven we aan tafel. Helaas is het aanbod aan producten niet zo breed op de Azoren dus Dianne heeft er het beste van proberen te maken. Dit viel bij papa niet helemaal in goede aard haha.. Na een wandeling weer terug op de boot nog een glas wijn en een nootje en te kooi. De ochtend erna uitgebreid ontbijt en met een auto het eiland Faial rond gereden. Prachtig eiland met enorm veel prachtige natuur. Hele muren van hortensia's langs alle wegen. Een paar uur later hebben we alle vulkanen gezien en keren we huiswaarts. De dag verliep verder rustig en iedereen deed een beetje zijn ding. Gisteren zijn we na het ontbijt uitgevaren om toch even het zeilgevoel te hebben. Voor Kay de eerste keer zeilen en meteen aan het stuur richting eiland Pico en terug. Heerlijk zonnetje en hopen dat een nog een paar makrelen aan de haak zouden slaan voor het avondeten. Twee uur later helaas zonder verse vis varen we de haven van Horta weer binnen. Na het avondeten was er een groot feest op de kant. Het grootste feest van de Azoren elk jaar dus dat konden we niet missen. Onderweg er naartoe kwamen we al vrienden van de Ocean People tegen, dat beloofde gezellig te worden. Aangekomen bij het Sports Café was er een band aan het spelen met een wel erg bijzondere kledingstijl. De zanger was gekleed in een rok met sneakers en een shirtje. Maar zingen en een feestje bouwen was die wel bekend mee. Een paar halve liters verder werd er enorm gedanst en gezongen door de mensen van het dorp. Er werden zelfs vreemde Nederlandse vrouwen aangetrokken om mee te dansen. Gelijk waren alle andere dames weer op scherp gezien de vreemde dames zeer geïnteresseerd waren in de zeilers.

zondag 7 augustus 2016

Azoren-UK?

7 augustus, 1215, start van een mooie afscheid Azoren, Lennard en Kay zwaaien ons uit op de kade en gaan nog naar Lissabon 10 dagen met Kay's familie rond trekken (de lucky boy).
Gisteren was een superavond, we waren door Lennard & Kay uitgenodigd in de Pousada van Horta, toptop. Natuurlijk gebeuren er veel dingen op zo'n avond: wijn van Kees, oordruppellen, dessertsharing, bloedworst, biertje met de "Hester" en een afzakkertje aanboord.

Stress deze ochtend bij velen, we willen allen weg! links en rechts kraakt 't dorp....nieuwe opstappers zonder 'inzicht in hulp', pech op 't laatste moment, krassen in je teak, weer s nachts volk over je dek, weer voor dag en dauw volk over 't dek van de Roboot=>NIET uitslapen! Water bijna in dieseltank, gelukkig in de vuilwatertank, Rob flipte.......ach lekker doorgespoeld. Kortom spanning genoeg, 99% heeft deze tocht in lengte en aantal dagen nog nooit gemaakt.

De tocht, de het palaver was 'stil, serieuzer dan anders' nieuwe termen: Kanaal opslot, slotenmakers...... men bedoelde een te sterke tegenwind. Wel moesten alle minds op maximaal! de eerste 5 dagen zijn super stabiel, wel erg weinig wind. Gemiddeld hebben we voor 4 dagen diesel, sommige kochten alle jerrycans van het eiland en zullen wel als pomp gaan dienen......doch de Stormvogel heeft met deze can's maar 1,5 dag meer te motoren. Planning is 10-15 dagen, opties zijn: Ierland, Falmouth, Brest, La coruna, wachten op zee. Kortom het weerbeeld zal de richting na 5 dagen bepalen. Wij gaan hoog sturen, dwz voorlopig richting Ierland.... Schip is gereed, aantal lekkere maaltijden voorbereid en zon in de kuip. Victor ontvangt dagelijks positie en sms, vraag hierom en hij neemt je op in de Reisapp. Tot later........

donderdag 4 augustus 2016

2-3 aug Pim, Victor en Pico....HORTA

Horta wordt langzaam ons thuis, snap dat veel oceaanzeilers hier blijven. Geen stress, geen haast, prima weer, kortom een plaats om je thuis te voelen.

Horta wordt gevierd op de stoep bij Cafe Sport, de 60++ worden (als het gezellig wordt) door hun echtgenotes meegenomen, JAMMER. Na deze mijlpaal geviert te hebben genieten we van een lekker maal aan de kade.

zo'n 6 weken onderweg en de spanningen in 't dorp zijn af en toe te snijden! Is het cultuur, nationaliteit, onvrede, spanning.....of gewoon menselijk:

-meer dan 3 boten kan echt niet

-continue volk over 't dek, de een vindt het prima de ander is 't zat

-commentaar op manieren van aanleggen

-5 minuten is 5 minuten

-klaploper gedrag

kortom het is langzamerhand een volwassen dorp. Pim en Victor passen er prima, hebben met jan en alleman contact en plezier. Deze crew verdient niets anders dan complimenten, niets te veel altijd verrassend. We genieten van Ze. De middag duiken is een feest, Rob & Hanneke gaan als 'ouder' mee en genieten van de praat vooraf en de stilte en stress in de rubberboot. Uiteindelijk bestempeld Pim het als een van z'n hoogtepunten van de reis.

Horta moet je bezegelen met een 'schilderij', velen hebben sjablonen van thuis en verf bijzich.... helaas is deze taak slecht ingevuld op de Zeerob dus gaan we voor een 3-dimensionale plaat.........later......

Azoren zijn vulcanisch en hebben natuurlijk een hoogste berg/vulcaan, onze Pico. Inschrijvingen zijn gedaan en zo'n 26 personen gaan de Pico beklimmen, 2265 meter. Op 1200 is de start en de eerste 200 meter een 'meet' station mbt conditie, Willem gaat terug, krijgt de hartslag niet onder controle. Hierna gaan we in 'old men' tempo omhoog om als young men boven te komen. Het is een gezellige tocht met veel ge OH. Een goed uur voor de punt is er een splitsing, Jules, Victor en moi gaan met de snelle groep en eindigen om 1230 op de top van PICO! Waanzinnig uitzicht boven de wolken kunnen we alle bezochte eilanden zien, Deze view was de laatste 3 weken niet mogelijk, lucky we!

De PICO terug was gezellig, heftig doch verbroederend. Onze Tom van de Anne kwam tussen Eric en mij en zo kwam hij heelhuids beneden. Onze Tom vroeg mij " Rob, ja Tom.....waarom moet je toch altijd naar beneden als je boven bent?........"Rob, ja Tom...als je op je hoogte punt bent moet je toch stoppen, waarom doen we dat niet....." En zo verliep de tocht, ik redde links en rechts een huwelijk, galant zijn is niet een ieder gegeven....Kortom "een hand voor de Pico en een hand voor jezelf" is een gevleugelde uitspraak geworden.

Om 2145 komen we Dianne tegen bij cafe Sport en genieten we van een heerlijke vis en vlees kebab, Pim & Victor gaven deze avond aan ons en we genoten met volle teugen!

zondag 31 juli 2016

Waterpret Sao Jorge 072016

https://youtu.be/ws_YvJJhH-I

als de link niet werkt in de browser kopieren, enjoy

Terceira > St. Jorge > Horta

donderdag 28-7 allen vroeg uit de veren voor het palaver om half 9. Er
stond een tocht van ruim 55 mijl te wachten op de onervaren zeiler,
Pim (Tim of Tom), maar net wat lekker bekte... Een pleister achter de
oren zou wonderen moeten doen, en dat deed het ook. Na een weinig
spectaculaire trip van 10u, met tussendoor wat zwemmen en een dolfijn
die af en toe langs kwam vliegen was er weinig te beleven. Vanaf 20u
in de avond was er een prachtige view te zien. Op het water zag je de
zonsondergang, in optima forma, links van ons steeg hoog boven het
wolkendek de beruchte Pico op, dinsdag 2 augustus moet deze bedwongen
worden...

Aangekomen in het kleine haventje van Velas op St.Jorge bleek er geen
plek meer te zijn voor de machtige Zeerob, er werd gekozen om een
nachtje voor anker te gaan. Deze keuze was met nog 3 andere schepen
van 'het dorp' gemaakt. Een adembenemend uitzicht was het gevolg. Pico
liet zijn topje nog eenmaal zien, en de zon scheen hier haar laatste
stralen op uit. Onder het genot van een klein drankje en hapje werd er
tussen 23u en 00u genoten van de prachtige sterrenhemel, en de
zingende vogels op de achtergrond, die volgens mij (Victor) aan het
zingen/krijsen waren "heeee, jij bent lekker lekker lekker", andere
maakte er helemaal niks van... (over een brede fantasie gesproken).

Het nachtje ankeren verliep zeer rustig, tot dat er tot nu toe een
onbekend voertuig/zeedier zorgde voor onwaarschijnlijk hoge golven
waardoor de Zeerob in hoeken van 40% helde. Kopjes vlogen door de
keuken, een lege fles wijn met dop gelukkig erop lag aan de andere
kant van het schip. Tweede scheepsmaat Pim en first lady Dianne bleven
heerlijk slapen terwijl VDP SR. & JR. naast hun bed stonden (liefde
voor het schip noemen ze dat). Verder verliep de avond zeer rustig.

In de ochtend was het eens in de 2 dagen hardloop rondje weer gepland.
Helaas kwam alleen ditmaal de bemanning van de Zeerob opdagen, de
heren dan. Dianne besloot dat rondjes zwemmen om de boot ook een
uitdaging was. De run was wederom geweldig en een goede 6 kilometer,
werd afgelegd in een recordtijd, volgens Robert.

Terug op de boot werd er contact gezocht met de assistent-havenmeester
Flip van de Roeiboot (Roboot), deze gaf ons een prachtplek aan een
roestige Deense boot ;).

In de middag werd er opgesplitst tussen de oudjes en de jonkies. De
oudjes vonden dat het tijd was om te Suppen, op de sup van Hilde
(Anne), na lang oefenen bleef Robert (Tobbert) staan. Later op de
middag werd er gesnorkeld op een indrukwekkend stukje van het eiland
van St. Jorge. De jonge goden van de Zeerob besloten om een 15
kilometer lange hike te gaan doen, nadat ze nog 6 kilometer hadden
hardgelopen en enkele worstelpartijen in het water gehad te hebben.
Een prachtige uitzicht volgde waarbij de heren met een onwijselijke
Spa Rood op de foto zijn gegaan, helaas hebben wij deze foto nog niet kunnen bemachtigen.

Frenk had ons een kroeg beloofd, met een heerlijk koud biertje, helaas
was de kroeg dicht... Dus zaten we met 15 man sterk te wachten to de
taxi kwam. Hierna werd er afgesloten met een heerlijke maaltijd in de
tripadvisor recommended nr 1.

Vanochtend 30-7 werd onze rust bruut verstoord door een Deen, deze
werd achteraf gezien weggestuurd door de politie. Hiernaa volgde een
prachtige tocht naar Horta, het zeilersmekka onder de zeilers. De
tocht een kleine 20 mijl werd vooral gekend door de fotomomentjes. De
mooiste uitspraken zijn toch op 1 hand te tellen: Flip (Roboot): "We
liggen op de catwalk, laat de fotos maar komen". en Paul (Shaula): "We
hebben het ijzeren voorzeil in werking gezet, we komen eraan." De dag
werd echt gekend door prachtige foto's die van alle boten gemaakt
zijn, waarbij Pico wederom de hoofdrol speelde in het geheel.

Eindelijk Horta, vooral voor de starters van 3 maanden geleden was dit
het moment. Foto's bij Cafe Sport en veel lachen, gieren, brullen en
biertjes! Nu word er afgesloten met een glaasje water (met alcohol) en
een cola voor het Spa'tje rood aan boord. Welterusten.