De verschillen in beide landen hebben we niet 1-2-3 gezien, wel dat ze groot zijn.
Stroom was iets dat we deze week vaak hebben moeten bedwingen, men kent de race van Alderney als een berucht stukje stroming. We doorkruisen dit 2 maal van Cherbourg-Alderney, Alderney-Sark. Beide keren rekenen we de stroom goed uit en zien dat hij in ons voordeel de snelheid plust. Het is een onstuimige zee ondanks dat we een 15’ wind hebben. Als je dit ziet dan zou het ook Stortemelk (Terschelling-Vlieland) kunnen heten, dat het ook hier kan spoken geloof ik meteen.
Maar als je snelheden van tegen de 10” klokt dan trekt er toch een grote grijns op onze gezichten.
Een eiland aanlopen is bijzonder, lange tijd zie je het van vlek naar een vlek met contouren voor je verschijnen. Doorvaren en koershouden is het devies, uiteindelijk ‘opent’ een eiland zich en zie je de ingang danwel hier. de ankerplaatsen. Al is ankeren ons doel bij Alderney, we kiezen toch voor een mooring, kost paar centen maar lig je wel rustig. Ankeren is iets wat je moet leren, het doen, maar zeker ook het vertrouwen dat je vast ligt. Op Sark ankeren we in zo’n 14 meter diep water met 8 meter verval, regel is 3 maal de waterdiepte aan ankerketting steken. Da's veel! De eerste keer is geen feestje, we krijgen geen grip! Dan varen we een 100 meter verder en laten het anker wederom vallen en jawel! Grip. Nu liggen we op stroom en wind, zo’n boot gaat dan toch raar bewegen rond je anker. We krijgen er geen vat op en naar een uurtje of wat hebben we het gevoel dat we vastliggen.
Achter de mooring is het bumpy, maar achter het anker paar factoren meer! de 1e nacht gaat Dianne in de achterhut slapen en ik kies ervoor om dwars te gaan liggen. In beide gevallen is het een gebroken/zware nacht, maar je moet wat☺️
De Atlas, een Breehorn 37 van Joost & Linde ligt lekker achter een mooring. toch is het hier ook bumpy en lenen we onze flipper-stopper uit. Wellicht een goede nacht daar aanboord, klopt als we Joost moeten geloven. De nacht erna is de flopper-stopper weer daar waar hij hoort, in t water naast de Zeerob. Jammer genoeg laten we de flipper-stopper achter op Sark, de vinder mag hem houden. Lijntje door geschavield. Stom, geen borglijntje aangebracht.
Vanaf de Zeerob gaan we met ons mini Ribje met buitenboordmotor naar de kant. Op Alderney gaat dat luxe! Een heuse steiger, speciaal voor de gasten. Op Sark trekken/slepen/tillen we de dingy zo’n 50 meter de kant op om hem niet kwijt te raken als het hoogwater wordt. Zo smoothy de landing op Alderney, zo spectaculair de landing op Sark, het laatste stuk gaat de motor omhoog, peddels uit. En het geluk/ongeluk van een stevige branding golf brengt ons op het klassieke kiezelstrand van Sark. Gelukkig hadden we korte broek aan met waterschoentjes, maar dan nog zijn kiezels niet datgene wat mijn voeten kan behagen.
We zijn nat maar tevreden, done!
Op beide eilanden wordt er stevig gewandeld, de Coastal Route op Alderney is prachtig. We lopen mooie paden met prachtige vergezichten. Vaak is het uitzicht ‘varens’, een woekerend gewas. Zou dit komen door de stikstof? Het is zeker geen orgineel groen hier op het eiland, we genieten volop. Prachtig om ‘Pigs’ in een wei te zien woelen in de grond, iets wat we waarschijnlijk vergeten zijn dat dit de manier van leven is van varkens. Naast koeien in het vrije veld komen we weinig vee tegen, wel zit het eiland vol met vogels. We spotten een paar ‘eiland-mussen’ en zien de albatrossen en meeuwen dansen op de thermiek.
Tijdens de wandeling hebben we op Sark het anker-controle systeem (app) gekoppeld aan de telefoon van Dianne, zo af en toe kijken we even. We zien de Zeerob wel af en toe naar de rand drijven, maar volgens ons klopt dat als het water laag wordt. Na een lekkere lunch in ’t ‘stadje’ op Sark is het doel om naast Point Robert ook even little Sark te bezoeken. Na een mooi stukje lopen zien we een soort van ‘natuurlijke’ richel naar een ander eiland, gaaf gemaakt en het uizicht is schitterend. Maar net als we op little Sark zijn een hard signaal!! AnchorAlarm!!! boot op drift……..fuck! we wandelen in snelwandeltemp terug, moeten nog een keer op kaarten kijken waar het smalle bergpad is wat ons leidt naar de ankerplaats. Na zo’n 30 minuten lopen zien we de Zeerob, bijna op de zelfde plek😊. We schakelen terug in snelheid, natte rug…….. We observeren hoe eea ligt, volgens ons niet verschoven, ook Joost van de Atlas, is het hier mee eens. Zou de gps positie afwijken…of de 3G verbinding… wie zal het zeggen. Wel zien we dat het werkt😁
Na 4 dagen achter het anker, vertrekken we naar St. Malo. Een prachtige omgeving in Bretagne, het verval is 11 meter wat de omgeving met laagwater tov van hoogwater totaal verschillend laat zijn.
We kiezen noodgedwonge door de lengte van de Zeerob voor het binnen Basin Vauban, prima plekje. Na 3 dagen heeft St Malo geen geheimen meer. We genieten van het wandelen naar oa het Fort National en ‘fruit de mer'. In het Basin is altijd activiteit, een Spaanse 4 master vertrekt met veel geluid en vertier, er zijn zaterdag een hele dag roeiwedstrijden in een 4 met stuurman. Zondag arriveert de Hamburg, een cruise-schip de `Hamburg’.
