We komen binnen op het "Spaanse Water", een baai die bekend staat als 'orkaan-proof', en varen langs een super fraai resort met alle luxe die je je kunt voorstellen. Hey, niet verwacht. Ik volg de route en we komen aan op ankerplek 'A', hier mag je liggen voor 25,-/jaar. Dus het is stampend vol, veel live-aboards, en andere 'verlaten' schepen. We zien ook een paar bekende, oa Walkabout, Satisfaction en de Epoxy.
Na een snelle anker-actie ontmoeten we direct de hectiek van 't Spaanse water:
-we worden aan een app-groep toegevoegd die niet stopt met berichten......
-jetski's in overvloed
-snelle boten die van de haven op en neer varen naar de open zee
-toeristen cat's die een dagje gaan zonnen op klein Curacao
We worden opgehaald met de dingy van de Epoxy en gaan een rondje inklaren doen. We rijden rond in een 10,-/dag barrel, gehuurd en met gebruiksaanwijzing om op/dicht te doen. Maar dit is de enige verhuurder die wil verhuren in de omgeving van het Spaanse Water, zegt genoeg. We scheuren rond en na een uur of 2 hebben we alle formaliteiten gehad, prima geregeld. Op de overdekte markt gaan we lunchen en genieten van de 'Javaanse' keuken, volle, overvolle borden. Duidelijk is weer hoe de 'bil' gevoed wordt, ook hier.
Op het Spaanse Water worden we in een sociale bubbel gezogen waar we eigenlijk niet in willen, beachborrels met buckets Corona en heerlijke frieten, pizza-boot en ook krijgen we uitnodiging om te gaan domino-spelen oid...we passen. Appjes om bij ons te komen borrelen gaan in het niets op. We vertrekken naar de Marina, JJ wacht op ons, en de vlucht naar NL is aanstaande.
Het barreltje brengt ons op vele plaatsen op het eiland, we gaan geregeld even op pad met de Epoxy. Is het niet naar Budget Marine, een zeil wegbrengen dan is het wel een rondwandeling door de wijk Otrabanda. We mogen samen nog een dag rondtoeren, echter de auto en de wegen zijn in de combinatie geen succes. Maar toch mooi ritje zo over het eiland.
Ivo zeilt lekker mee naar Willemstad, de Pondjesbrug is een belevenis! Dit moet je meegemaakt hebben. Hierna worden we netjes opgevangen en meren aan steiger 15, plek zat in de haven. We liggen naast een Koopmans, alu van 47' pilothouse, grappig. Deze Nederlander komt terug in december, veel werk als je schip enkele maanden op de wal gaat.
In de Marina doen we mee met de bbq van "Melissa en family", zoon is de kok en zij zorgt voor de finance en drank. De 2e keer is er goed met de vega-man rekening gehouden, :). Hier ontmoeten we de Geisha en nemen voor hen het roerlager mee naar NL om na te maken. De haven is er een van werk! Op bijna alle schepen is met met grote klussen bezig, sommige een refit, andere hebben pech en vervangen/repareren een aantal zaken. Maar ook ontmoeten we Mark, hij kocht een 40'-er voor zo'n 30K. Hij blijft nog wel een maand of 6, wat een kluslijst. Maar ook Willy van Ria ontmoeten we die na een aanvaring met vlot-experience toch weer een schip heeft gekocht om mee te kunnen varen. Aardig om te vermelden, een aantal van hen woont op de wal, al dan niet in een AirBnb, hotel of appartementje....met airco/zwembad.
Nederland, we gaan ipv tweeweken toch 3 weken. De temperatuur in de ABC eilanden is zeer hoog, 39+. Dan is het goed toeven in NL.
Terug in Curacao is even acclimatiseren, wat een zon :)! De Zeerob lag netjes in het water en was mooi in de antifouling gezet en de motor een grote beurt, het kost wat maar dan heb je ook wat. Prima werf!
Zin hebben we eigenlijk niet omdat onze kijk op Curacao negatief is, totdat we David ontmoeten! David gaat de panelen leveren voor het project in PingPe.
Hij is op het eiland en komt aan boord een bakkie doen, dit wordt een dagprogramma met uitgebreide luch op kant. Wat een enthousiasme over het eiland, we vertellen dat we in januari weer terug zijn ivm visa. Dan gebeurt er iets bijzonders: Hij belt zijn maatje TJ Scott, bekende regisseur, deze appt met Margy, hoofd consulaat. Wij voeren een nieuw formulier merpriority in, noemen de naam van Margy en op zaterdagmiddag hebben we een date voor dinsdag in het consulaat. 2 vragen verder en op woensdag krijgen we ons paspoort met 10 jaar geldig visum retour......het gaat erom wie je kent, niet wie je bent. Wij zijn zeer happy.
We gaan nogmaals met TJ en David dineren, dachten we :). We waaien en regen weg op hét dak van restaurant Elements, toproof. Hierna gaan we 2 etages lager naar het restaurant wat de stroom in de keuken eruit blaast en wij dus een salade kunnen krijgen....na 2 margarita's is hier geen zin in dus gaan we naar 'Old Dutch'. Hier krijgen we een heerlijke plate-service en kletsen tot laat. We zijn blij met deze ontmoetingen en kijken anders tegen het eiland, we gaan het anders beleven. Vanuit de marina is het een goed halfuurtje lopen naar de stad en leuke wijken.
TJ Scott & David worden zakenpartners en ik lever zo af en toe een idee, statement of iets aan om het eiland mee verder te helpen. Deze als laatste: "Curaçao: Where Events and Dance Paint Life with Colors!" ism met mijn AI-chat programma.
Doel van hen is om Curacao te voorzien van solar-energie en om te komen tot een slogan die de wereld laat zie dat Curacao de moeite van het bezoeken waard is.
In de haven maken we ons ondertussen klaar om naar de Santa Kruz baai te gaan voor onze sprong naar Aruba. We ontmoeten hier de Avalon, Judith & Geert, die meerdere keren koffie aan boord komen drinken, zij zijn hard, zeer hard aan het werk in de boot. Een Koopmans, langkieler, gekocht in Portugal en sinds 3 jaar live-aboards. Als ze in NL zijn leven is hun huis een camper, leuk idee. Vanuit NL hebben we ook voor de Epoxy een aantal zaken meegenomen, duidelijk is dat ze stoppen met varen over 9 maanden. De schouder van Ivo laat het niet toe, Edith is haar wintercollectie basis al bij elkaar aan het sprokkelen.
Uitklaren verloopt soepel en op de weg naar de immigratie lopen we nog even binnen bij het atelier van street-art maker: Francis Sling. Een aanrader, aardige vent met een mooie manier waarop hij naar de wereld kijkt. Wij denken eraan om hem in de boerderij een aantal zaken te laten beschilderen. Eens kijken of eea betaalbaar is.
Na terugkomst klussen we e.e.a. met de spullen uit NL. Ik mag mijn job doen: Starlink op 24V, mooie klus met slecht resultaat......na het gesoldeer krijg ik hem niet meer in de aan de gang! Dan maar snel nieuwe router bestellen :( hopelijk is hij er op tijd bij Annick zodat zij hem mee kunnen nemen naar Bocas del Torro. Hier zijn we rond de 1e november via een tussen stop op San Andres.
We gaan met de code-cruiser naar Santa Kruz, we ankeren voor de baai met zicht op de zon. Na een aantal malen grijpt het anker, denken we. Dianne met haar free-dive gaat op onderzoek en ik zie haar het anker tillen en in de bodem duwen :). Later blijken we achter een rots te liggen, prima! Als we weggaan halen we het anker er wel achterweg.
Santa Kruz is lekker zwemmen, snorkelen en het bezoek aan "Capitan Goodlife" is een aanrader. We drinken er een biertje en hebben een chat met een paar speer vissende Amerikanen. "Goodlife" zelf is een ADHD-er in kwadraat, of een pilletje.
We verlaten om 0700 de ankerplek voor een ruime koers naar Aruba.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten