1 november
We gaan, wind draait naar Noord. We hebben zo’n 60’ voor de boeg en willen niet met donker aankomen. Kortom, gas erop! We zijn ook nu weer “Orca proof”, alleen het zand hebben we niet in de kuip.
Gelukkig komt er later op de dag meer wind en lopen we zo’n 5 + knopen, we wisselen wat met de zeilen uiteindelijk kiezen we voor maximaal tuig. Grootzeil wordt uitgezet en met bulletalie, Walder en schoot strak gezet, we hebben veel swell waardoor het gewicht van de giek veel massatraagheid kent.
Samen zetten Dianne en ik de boom in de genua, een klus die heerlijk is om samen te doen. Hierna stuiven we zuidwaarts. Doordat het rond 1800 donker is en we op tijd in de ankerplek willen zijn houden we vol tuig, het gaat helaas niet zo waaien als voorspeld. Rond 1700 gaat de tor aan, we naderen ‘het einde van de wereld’= Cabo de São Vincente. Hier valt de wind weg en moeten we nog een klein uurtje varen, normaal zou je hier kaap-effect hebben wat inhoudt dat er zo’n 10 knopen extra geblazen wordt vanuit de kust. Een mooie rustige baai met super goede ankergrond.
Sagres, wat een schitterende baai. In de ochtend zien we de Nendaz (van Diannes Navily-vriendin Felicity) en de Equinox ook in deze baai liggen en schieten mooie plaatjes van elkaar, leuk!
12.00 Ankerop naar Lagos
Shit, de Equinox vaart al achter ons langs met vol tuig. We hebben van Lagos Marina gehoord dat we mogen komen en krijgen ook een instructie van hoe eea werkt. Dianne en ik gaan snel ankerop en ‘kruipen’ richting Lagos, genieten van de heerlijke zon en de 2 Bft. Zelf het zetten van de Code Zero helpt maar een uurtje, hierna zetten we de motor erbij, geen wind. Uiteindelijk kregen we na circa of 15.00 uur landwind, en toeren lekker naar Lagos.
Vanuit ver zien we de bekende grotten en het bijbehorende toerisme, we gaan aan het tank-ponton en ketsen er even 300 liter in! Nu is het nog betaalbaar ;). Bijzonder dat het hebben van een volle tank, waar je echt diep voor in de buidel moet tasten, zo’n goed gevoel geeft.
Nostra-crew, in de verte komen onze Anders & Carina aangewandeld. Een warm welkom en ze varen met ons naar de haven en leggen netjes in de box aan en meren zelfs af. Top.
Hierna start de ‘Swedish-Marathon’.
Swedisch-Marathon’.
Lagos leren we echt kennen, na een rondgang door de oude stad, op zoek naar een Vodafone-sim, sjouwen we heerlijk rond en genieten van de drukte. Al is het einde seizoen, er is veel volk op de been en de legio ‘souvenirskramen’ & verkoopstands van daytrips laten zien dat men wel wat gewend is. Samen lopen we een hike vanuit de app “walkbox”, prachtige tocht langs de kust en later door een stukje ‘luxe’ Lagos. Goed om te zien dat men het toerisme in banen wil leiden. Hele stukken natuur zijn afgezet en ervoor in de plaats zijn o.b.v. steigerplanken vele kilometers pad aangelegd. Dit zal de natuur goed doen. Naast de diverse run’s heb ik de weg gevonden naar de jacht chandler, een zeer goed gesorteerde zaak die veel heeft maar waar je ook mag zoeken en je ‘probleem’ in elkaar mag zetten. Ik heb zo’n 6 weken om de watermaker aan te sluiten, naast het aanbrengen van de slangen is het zoeken en kopen van de juiste koppelingen ook een dingetje. Maar ik heb het nu al voor elkaar: afvoer waste-water, aanvoer zout-water, aanvoer drinkwater naar tank. Nu nog even de watermaker op het druksysteem monteren, een klus voor morgen. Hierna gaan we richting de elektra, van ‘meterkast’ naar watermaker. Soms is het k…werk, je kunt er net niet bij. Maar toch mooi klusje.
Vanaf 1630 is het Swedish-Lagos-Time, we starten met zijn vieren en na 3 dagen zijn we met zijn 8e! We ontmoeten ‘Lennart & Marianne’, ‘Gissela&Mat’, allen zeilers. L&M laten hun boot op de kant in Lagos liggen en gaan naar Zweden om de komende maanden te skiën. G&M zijn even op bezoek, zij zijn in Le Havre omgedraaid en hebben de reis afgebroken. Gissela gaat weer aan het werk; ze was nog niet toe aan dit leven.
Tja, we lachen veel, eten samen bij een Japanner, Italiaan, op de Zeerob en in een restaurant in de jachthaven. Borrelen en eten, het lijkt wel of dit de basis is van het vertrekkersleven. We hebben een geweldige tijd. Toch zijn we blij om te vertrekken, we boeken 1 dag bij en hierna gaan we richting Portimão om de Walkabout te ontmoeten.
Voor anker aan de Praia dos Caneiros
Detoxen van alle sociale gezelligheid, we worden wakker onder een strakblauwe hemel. Na een duik in 19.2 graden water, hier verblijven we zo’n kleine 20 minuten in, zijn we wakker. Ik zit nog wel een uurtje met fleece in de zon, ben bijna onderkoeld ;). Ontbijtje in de kuip en genieten!! De boot draait alle kanten op, er is zuidenwind en de stroom keert ons lekker, maar volgens ons liggen we prima. De baai kent zo’n 18 andere ankeraars en gedurende dag vertrekken er schepen en komen erbij.
Na de werkochtend vertrekken we rond 15.00 met de dinghy naar Ferragudo, een ontzettend mooi stadje. We sjouwen door alle mooie straatjes totdat we bij het hoogste punt van de berg/drop zijn op jawel, zowaar het kerkplein. Hier schieten we wat mooie plaatjes en lopen langs de vissers naar de rubberboot.
Youtube: Visserskade Ferragudo
Bah, daar vertrekt een cruiseboot. Pilot is net weg en de sleper aan de achtersteven. We besluiten toch te gaan varen want de schemer valt al in. We trekken mooi samen op en komen, door dat we even bleven kletsen bij een andere Nederlandse ankeraar, in een bui aan boord.
Walkabout
Morgen dinertje op de Zeerob, zij nemen een lekkere bietensalade mee
Beoordeling van de reis tot nu toe:
5 sterren op een schaal van 5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten