We besluiten vanuit Norfolk om vroeg, om 06.30, te vertrekken voor onze tocht. In deze zijrivier van de Cheasapeake Bay naar de Potomac staat stevige stroom, en stroom mee is altijd een feestje. Het is een mooie zeildag en we genieten van de 'drukte'. We passeren na een half uurtje het eerste marineschip dat wordt afgemeerd in Norfolk. En jawel conform onze verwachting volgen er meer, je ziet dat brandstof hier geen issue is. Marineschepen zijn ook om te varen, zouden ze in NL een voorbeeld aan moeten nemen.
De monding van de Potomac naar Washington DC is breed, we steken een kleine inham in voor een ankerplaats in Reedville. Het is er inderdaad idyllisch, prachtige omgeving. Het water ligt vanaf het begin van de invaart vol met potten (lege fles lijntje en een kooi met aas), tbv de krabbenvangst. We zien de speciaal voor dit werk ontwikkelde vissersboten met 2 kleine vaartuigen die ze kunnen lanceren. De schroeven zijn volledig afgeschermd zodat de lijn, waar de pot aan vastzit, niet in de schroef komt. Maaaaar, het kan nog zo idyllisch zijn als de wind draait liggen we in een adembenemende (letterlijk) stank, men heeft hier nl. een 'visfabriek' waar men de krabben kookt.
De Potomac rivier is zo'n 600 mijl lang en Waschington DC ligt op zo'n 100 mijl vanaf de monding, voor ons een kleine 2 dagen varen. We kunnen zo'n 50% zeilen en overnachten op zo'n 40" van Washington DC, net buiten de vaargeul achter het anker. Hier kunnen we nog even een duikje nemen omdat het tropische temperaturen zijn. Het is een tocht die we samen varen, de wachtjes zijn een uur op en een uur af, heerlijk. Spannend was het niet, anders dan dat we het niet eens waren en geen duidelijkheid kregen over de doorvaarthoogte van hoogspanningsleidingen. De tekst was op meerdere manieren uitlegbaar en bij het navragen aan onze Port Officer in Washington DC kregen we hetzelfde antwoord. Maar, uiteindelijk hadden we nogal wat hoogte over, we voeren dicht langs de palen.
Bij Washington DC zouden we voor anker gaan of een mooring, dit laatste was handig omdat we hele dagen weg zullen zijn. Maar helaas we waren te lang, en daar er maar 1 boot aan de 20 moorings lag was er voor ons geen plekje. Bizar.... Dus voor anker, hier lag nog 1 boot, een catamaran en wij. Super plekje. De jachthaven had een mooie plek voor onze dinghy en we mochten van alle faciliteiten gebruik maken, 10,=/dag. Super geregeld. Tijdens ons verblijf kwam ook de Clipper Around the World binnen die met ons concurreerde toen Dianne wilde wassen, zij waren met 200 personen die allemaal hun wasje wilde doen.... Maar handige Di had toch 2 machines in gebruik :).
In het centrum van de macht liggen, met een halfuurtje lopen vanaf het Capitool van de VS, is geweldig. We krijgen hier een tour van een zeer begenadigde gids, een leuke frisse meid die iedereen er erg bij betrekt. Het was voor ons een prachtig stukje geschiedenis. Veel werd ons duidelijk, o.a. hoe e.e.a. in de VS is georganiseerd. In de zaal vol met standbeelden staan ook de indianen als belangrijke leiders van delen van de VS. George Washington was toch wel een geweldige visionair hoe hij eea heeft ingericht met zijn companen. Zeker ook als je ziet dat er een stuk land wordt gekocht en Washington in zijn huidige vorm al wordt ontworpen, landschapsarchitectuur pur sang . Deze tour was een kadootje omdat we niet hadden gereserveerd.
Met deze kennis van de Amerikaanse geschiedenis, vers in het geheugen gaan we met gids 2 op pad: Edward. En wat leren we veel van deze gids! Washington wordt voor ons snel een 'bekende' stad, met alle hoofdrolspelers die er geleefd hebben. We boffen met deze gidsen. We blijven met Edward zo'n 1,5 uur in het park voor het Witte Huis en krijgen van hem uitleg van de structuur, huizen en de reden of het verhaal achter de monumenten. Na deze verhalen bekijken we met de gids 3 belangrijkste monumenten; Vietnam, Korea en WOII. Alle drie op hun manier indrukwekkend, we spreken er nog dagen over.
Met zo'n natie als de VS en met de rol die ze spelen in de wereld, zijn deze monumenten veelzeggend. Het zijn van een wereldmacht is geen vrijblijvende rol en/of positie.
Na al deze indrukken kiezen we voor een wijkje op loopafstand Georgetown. Hier genieten we van de gezelligheid. De Uber brengt ons terug naar ons huis achter 't anker; dat is zo heerlijk van in een grote stad zijn met je eigen boot. Als je het even zat bent, hup.... naar je huisje op t water.
Aan de Mall, de straat/park tussen het Capitool en het National Monument liggen veel musea. Allen even mooi en gratis. We bezoeken het National Air & Space Museum en de National Gallery of Art, beide totaal eigen stijlen en meerdere bezoeken zeker waard. In het de National Gallery zien we Belgische en Hollandse Meesters, hier moet je in NL uren voor in de rij staan bij het Rijks en hier krijgen we ze in onze schoot geworpen.
De Wharf, is een nieuw ontwikkeld gebied in Wachington DC downtown. De originele bewoners zijn verplaatst over de stad. Wij liggen er voor anker, hier is een modern Waterfront, wonen, werken, horeca, winkels, recreëren gerealiseerd. Wij maken er een R&B concert mee en zitten 2,5 uur te kijken naar een groot Led beeldscherm naar de film Captain Phillips. We voelen ons er thuis.
Naar Oxford Maryland:
Na 4-5 dagen gaan we anker op, vuilwatertanken vol :). We motoren / zeilen de rivier af en overnachten op bijna dezelfde plaatsen. Daarna gaan we Noord, verder de Chesapeake Bay in. We kiezen voor Maryland, Oxford. Oxford, alle Engelse steden zijn in de VS vertegenwoordigd qua naam en vaak in iedere staat. Volgens kenners is dit het oudste plaatsje van de staat, Robert Morris was de 'stichter' en zijn zoon de 1e ondertekenaar van het Amerikaanse constitution. We liggen achter de mooring van Ted, een OCC lid. OCC blijkt hier een belangrijk lidmaatschap met aanzien, we worden door 2 andere leden aangesproken. We krijgen van een van de 2 via de mail een aantal adviezen om te doen en ook het aanbod van 'chauffeurtje spelen', super aardig. Bij ons liggen Jeff en Malia voor anker in hun Rassy 43, ook zij komen even dag zeggen en zitten 's avonds aan boord te bieren. Oxford is vergelijkbaar met Sneek/Heeg, midden tussen de meren en een en al watersport. We lopen een rondje en worden in totaal 6 keer aangesproken, erg gezellig dorpje.
Capital of Maryland : ANNAPOLIS
Oxford was een tussenstop van 2 dagen en we verlaten dit op tijd om naar Annapolis te varen: de zeil Capital van de VS maar ook de hoofdstad van de Staat Maryland. Maryland heeft 5,3 mio inwoners! We zijn dus in het 'Den Haag van Maryland', zo zien we ook de grote gebouwen die bij deze taak horen.:
The General Assembly has 188 members, with 47 senators and 141 delegates. One senator and three delegates are elected from each of the 47 legislative election districts.
Senator juni 2024: Chris Van Hollen (D)
We kiezen een mooring in het veld en gaan nog even van nummer 24 naar nummer 34 ivm een 'varende motorboot', deze geeft ons niet de rust die je moet hebben. Alle type schepen hebben een 'dweil' gedrag achter het anker of de mooring. Deze zou op ramkoers komen. We krijgen later ook een compliment van een Amerikaan dat we zijn gaan verliggen, grappig.
We hebben een terras aan boord, de hele dag varen er om ons heen boten in allerlei soorten en maten en ook allen met een ander doel. Er zijn veel dinghy docks dus we liggen afhankelijk van onze plannen op andere plekjes als we de kant op gaan.
Hoogtepunt zijn de woensdagavondwedstrijden, zie filmpjes en de Naval Academy. We plannen een tour en horen hier dat Class 2028 de donderdagavond geïnaugureerd word. Daar moeten we bij zijn.
De tour in de Naval Academy is bijzonder, de gids is van Class 2024 minus 63 jaar... dus een oude baas die ook op het terrein heeft gewoond. Hij heeft geen oog voor ons maar wel voor de jeugd die in de groep mee loopt. Een van de jongens zit in Class 2028 en een meisje wil naar de Naval Academy, hij is de hele tour aan het lobbyen bij de jeugd. We zien de wall of fame mbt sport, trots is hij ook op de 1e vrouwelijke commandant die leiding geeft aan de Naval Academy. Ik denk dat ze zo'n 160 cm groot is. 30% van de studenten zijn vrouw, 90% studeert af en per jaar zijn er 10.000 aanmeldingen en komen er 1.000 naar Annapolis. Uit alle staten gelijkelijk verdeeld.
We lunchen in de officiersmess en genieten van de locatie en hoe alles is opgezet. Een paar voorbeelden:
-1.050 Class genoten, we praten over het jaar waar je afstudeert
-we werken dag en nacht aan je skills en leiderschapskwaliteiten
-eerst het land, dan het team en dan de persoon
-kleding, de dracht bepaalt wie/wat je bent, zo mag de plebs, 1e jaars geen paden afsnijden maar moeten via de hoofdwegen lopen. Je mag niet door de hoofd ingang, altijd zij ingang. Hoofd ingang is voor afgestudeerden.
-je hebt 'sponsors`, leden van de Class van 50 jaar geleden, een sponsor mom die dicht bij woont en waar je max 12 uur per week bent.
-je krijgt 1.200 dollar / maand maar moet wel je eigen kleding kopen
-je slaapt met 4 personen van zelfde geslacht op de kamer, de gebouwen zijn een mix van 1-4 jaars.
-na de opleiding moet je minimaal 7 jaar blijven
Het "I Do" gaat ons door merg en been! Als ik toch jong was, dan zou het KIM in NL of de KMA nog wat voor me zijn.
We laten de vuilwatertank even leegzuigen, dit voor de ervaring en de administratie. Men kan er hier naar vragen.........
De Pump-out, 5 dollar en in 3 minuten geregeld. Even de 'strontboot' oproepen op VHF 17.
Op naar NY
The Museum of Art
Geen opmerkingen:
Een reactie posten