Fowey

Na 4 dagen op zee is het heerlijk genieten hier in Fowey (spreek uit Foi). In verband met de voorspelde harde wind/storm is er nog even discussie of we hier blijven liggen of toch naar Plymouth gaan en een marina opzoeken.  Maar nadat er wat boten zijn vertrokken is er ruimte aan de andere kant van het ponton. We gaan verliggen zodat we aan ‘hogerwal’ van het ponton liggen. De veren komen weer uit het vooronder en met 5 lijnen en 6 stootwillen  liggen we voorlopig goed. We deinen wat, maar het mag geen naam hebben vergeleken met Bermeo. Ons ponton heeft alleen een afvalbak, maar geen stroom of water, zoals op veel rivieren in Engeland. Het was kiezen ponton of meerboei. Maar water hebben we nog in overvloed (hadden de ballasttanks halfvol ) en met de harde wind hebben we ook genoeg stroom door de windmolen, en af en toe zetten we de motor even aan (voor de warme douche). Voor ons ligt nu de Merrimac uit Harlingen, een Stadtship 56 (17 meter)  waarbij wij weer klein zijn. Dan zie je dat lengte op een schip 3-dimensionaal doorwerkt. Op afstand zie je de mast van de Merrimac en die van ons als ‘het kleine bootje erachter :)). We kennen deze boot van het internet. Ons pilothouse is deels geïnspireerd op hun indeling. Leuk om een keer te zien. Robert zit nu ook nog geregeld met de verrekijker te gluren naar de snufjes op de Merrimac. Het is gewoon een geweldig fraai schip, ook mooi gemaakt en gelakt. Een feest om naar te kijken. 

Tijdens de tocht is er veel gelezen, Zonen van Otmar, Peter Buwalda , Europa Geert Mak (luisterboek), Grote Vragen van Stephen Hawking. Nu weer paar nieuwe titels onderhanden. 

Met onze dinghy moeten we naar de kant, even de rivier over en komen dat in het oer-Engelse Fowey.

  


Smalle straten, veel hoogteverschil, (al heb ik witte olie, zooltje, tape.......de Achillespees laat zich geregeld voelen) leuke winkeltjes, hoewel ik van de Engelse mode niet echt warm wordt, en veel pubs en theetentjes. Heerlijk om af en toe even doorheen te slenteren.  We wandelen lekker door het dorp en drinken een thee met een toasted muffin. Wel erg touristisch hier. Veelal Engelse, en Iers (veel is rossig). En ook nat! Wat een regen. En als we genoeg hebben gezien stappen we weer in de dinghy en varen naar de boot. Vanuit de pilothouse hebben we een geweldig uitzicht op Fowey, de river en alle activiteit (zeilwedstrijden op de rivier in verschillende klasses, roeien, een groot vrachtschip dat ineens langskomt); er is steeds wat te doen. 

We eten een aan boord, in pilothouse, en voor het eerst deze vakantie is het tijd voor een filmpje “clouds of sils Maria” aan boord.

Wat foto’s vanuit de kuip:

  

Hoog/laag water

Vrijdag gaat het goed los met de wind. In de nacht zat ik nog even rechtop en in was in een flits buiten. Geen ellende, klep van de zeilberging viel dicht. Tja....We liggen in bed en draaien ons nog maar eens om, daarna een uitgebreid ontbijt want we hebben immers totaal geen haast. Het giert door het want en we deinen heel relaxed; allerbei vast geslapen, dus dat zegt wel wat. We kijken af hoe andere rubberbootjes varen (de watertaxi die je kunt bellen vaart niet ...). De tactiek is om je door de stroom/wind en een heel klein beetje motor naar de overkant de laten drijven en dan vlak langs de kant stroomopwaarts te varen zodat je zo min mogelijk golven hebt en niet ‘zeiknat’ wordt. Volgens Robert kan ons motortje 3,5 pk dat makkelijk aan........ We willen naar Polruan, een dorpje aan ‘onze kant’ van de rivier  dat we zien liggen en waar we in theorie met de dinghy naar toe zouden kunnen, maar wat met deze wind niet echt haalbaar is. Dus eerst naar de overkant en daarna pakken we de ‘ferry’. Zwemvesten aan en gaan. De tactiek werkt, we komen redelijk droog aan de overkant, waar zelfs kluisjes (van de reddingsmaatschappij) zijn voor de zwemvesten! Vervolgens door het dorp naar ‘de ferry’: een soort reddingsboot die op en neer vaart. We stuiteren vervolgens naar de overkant en verkennen Polruan. Een leuk Engels dorp met een groot schip op de werf, smalle straten, paar winkeltjes, pubs en eettentjes. Na een flinke klim komen we bij het ‘weerstation’ (dit wordt gerund door vrijwilligers en is te bezoeken) en hebben we uitzicht op zee en op de rivier. Dat levert gave foto’s op. De afzet van ‘scootmobiels’ is hoog, door de inzet hiervan kan de Oudere bevolking blijven wonen. Na de lunch in een klein tentje met heerlijke (crab-)sandwiches pakken we de ferry weer terug (vlg hier £ 2,30 voor een enkeltje i.t.t. € 0,80 in Spanje).  Even chillen aan boord en dan heb ik (D) om 16.00 een afspraak bij de kapper. Ik krijg een lift van de jongens die vuilnis komen ophalen en krijg nog even een flinke bui om mijn dak! De kapper is een uitje op zich. De kapster gaat volgende week naar Santander (..), verder hoor ik van alles over het dorp zoals dat ‘onze’ ferry net uit de vaart is genomen vanwege de wind, het megavrachtschip, dat wij hier zagen, klei komt laden voor o.a. Wienerberger, er ook cruiseboten komen op deze rivier!, er vroeger ook camino’s kwamen via Fowey die dan verplicht in een bepaald huis (dat nu nog de schelp boven de voordeur heeft) moesten slapen voordat ze het Kanaal overstaken etc etc. Verder vertelt ze dat er allerlei activiteiten zijn afgelast voor vandaag en morgen vanwege de wind....Na nog wat restauranttips voor morgen vertrek ik met een fris kapsel. Robert heeft beloofd om mij even op te pikken. Het is  een woest tochtje over de rivier (later vertelt hij dat hij 37 knopen op de teller zag staan toen ik belde (..). Eenmaal aan boord nestelen we ons in de pilothouse en genieten van het uitzicht, de wind, lekkere boeken, etc. Vandaag een passend maaltje: een lekkere winterse kapucijnerschotel.