Dover laat zich kennen, wilde zee en veel komen en gaan van veerboten. We wijken 1 keer uit en denderen met veel geweld door richting IJmuiden.
We maken een foto van de SW Goodwin Kardinale ton, onder zeilers van voor de GPS een belangrijk ijkpunt, net als lichtschip Goodwin wat we in de verte zien liggen.
S nachts heeft Dianne nog contact met andere schippers en besluiten ze port=port te gaan, dit omdat de schipper ons ruimte gaf omdat we zeilden
Daarna tijd om de laatste gedownloade afleveringen van La Casa del Papel af te kijken tussen het opletten door (D). De tijd vliegt dan voorbij.
De nacht was prachtig, volle maan en veel sterren. De drukte was gezellig, wat een wacht altijd plezierig maakt. Tijdens de wacht had ik Theo Maassen, heerlijk lachen en daarna Maarten van Rossum, ander kost maar ook goed om bij wakker te blijven. Tijdens mijn wacht merkte ik dat we wel op koers blijven maar de helmstok een bijzondere positie in nam.......ik was te moe om te gaan kijken. Nadat we in de ochtend goed wakker waren maakte ik de achterbakskist leeg en steeg met hoofdlamp en gereedschap naar binnen en aan het werk. Na 15 minuten was het euvel helder, 2 losgedraaide imbusbouten, k.....! Gefixeerd en met me zelf afgesproken dat ik ze thuis merk (en wellicht locktide, maar dit in overleg met Rob Beute) en periodiek aan een controle onderwerp, bv iedere 1.000 mijl. In mijn slaapperiode had ik al diverse manieren bedacht om aan te leggen in IJmuiden zonder roer....wat je maar wakker kan houden.
Het bizarre is dat ik gisteren over gebroken roer had staan praten in Eastbourne en vandaag Dianne polarsteps van Grote Mees voorlas met roerproblemen en nu wij......Dit kan geen toeval zijn.
Vandaag begint de dag met stralend weer, wolken (wat een geluk dat wij die hebben) en zon. We koersen lekker op huis aan, dit is een geweldige route qua verkeer. Alles van het zuiden naar Rotterdam mis je (zo ook Zeebrugge en Antwerpen), de vroege uurtjes zat ik zo te dommelen en met van Rossum aan de oren dat we wel 5 keer opgeroepen werden door een platform, ging er wel iets te dicht langs...
Deze tocht in het kanaal stond in het teken van 3 grote windmolen parken, iets wat erbij hoort en ook past in de omgeving. We zijn er uren, uren langsgevaren, zeker vannacht toen we alleen een mega rij rode knipperlichten zagen. Er doorvaren trekt ons niet, de twijfel was er voor IJmuiden. 12
Voor de kust strijken we de zeilen en gooien de tor erbij, het klappert en doet......jawel we ruiken de stal. Morgen over het strand hardlopen en dan naar Amsterdam een meet en Greet met de kinderen bij Loetje. Dianne heeft nu al het water in de mond als ze aan de biefstuk denkt ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten