Falmouth en Dartmouth

Na 11 dagen op zee is het heerlijk om in Falmouth te zijn. Het weer is echt Engels, zo ook de stad. Typical Britisch. We lopen weer in lange broek en trui. Zelfs de jassen komen weer achteruit de kast.... Er wordt nog meer slecht weer met veel wind voorspeld, dus we blijven hier in elk geval 1 dag langer dan gepland..... heerlijk. We verhalen de boot richting OP-dorp en bevestigen onze RVS veren om de schokken vd wind op te vangen.

De dagen bestaan uit boot poetsen, wasjes draaien, en geregeld even het gezellige Falmouth in om een wandeling maken of ommetje te maken. Kapper, boodschappen, internetten kortom redenen te over om even de wal op te gaan. Falmouth is een prachtige, echt Engelse plaats. En natuurlijk hoor je zo door de dagen heen alle verhalen en ervaringen van de oversteek. Wij zijn elke keer weer zo blij dat we het zonder opstappers hebben kunnen doen (.....). Sommige opstappers hebben 10 dagen NIETS gezegd omdat een opmerking hen niet beviel pffffff, sommige hadden moeite om te socializen, alleen harder dan hard varen! Zo hard dat 's avonds de schipper 't bed uitkwam om de opstapper toe te spreken. Er waren er ook die met 'dames' een probleem hadden en zich continue op de man richten.

P&H van de Roboot moesten halsoverkop naar huis na hun aankomst op Falmouth vanwege het volkomen onverwachte overlijden van de boezemvriend van P., tijdens de 50e deelname aan de Sneekweek overleden. Aangeslagen keren P&H vrijdag weer terug, waar ze een enorm warm welkom wacht in het Oceanpeople dorp. Ze kunnen er maar niet over uit hoe goed hen dit doet. Ook wij ervaren dat er warme vriendschappen zijn ontstaan.
Na 11 dagen geheelonthouding halen we in Falmouth een hoop in. Er wordt wat afgeborreld (naast natuurlijk de steigerborrel ter gelegenheid van Yvonnes 50e verjaardag.
Met de Anne (de Belgen) eten we in 'hotel Falmouth' een hotel met een enorme grandeur, nog net geen vergane glorie en Britser dan Brits (het eten ook..), met de Stormvogel nodigen we de Roboot uit en eten op het mooiste plekje van Falmouth (Green Bank) met uitzicht over Falmouth, de rivier en de haven met alle droogvallende bootjes.

Van Falmouth gaan we naar Dartmouth. De motor van Hester doet het nog niet (koelwaterpomp). Het benodigde onderdeel kan pas woensdag worden opgehaald en wij gaan al op zondag verder. Het onderdeel moet  vanuit de fabriek in Almere komen, het is wat met het nieuwe "warehousingconcept".  We bieden aan om Hester Falmouth uit te slepen en voor de monding van de Dart, Dartmouth ,weer op te pikken om naar binnen te slepen. De bemanning  E&R, kan dan woensdag met een auto of trein naar Falmouth om het onderdeel op te halen. Wij blijven dan ook wat langer in Dartmouth, en gaan daarna met de Hester rechtstreeks in een nachtje naar Cowes (de groep is er dan al) Zo gezegd zo gedaan... Met een ZW wind 5-6, een gereefd grootzeil en een puntje fok zeilen we zo'n 60 mijl naar Dartmouth, met Hester steeds in het vizier. Voor Dartmouth krijgen we stroom mee en gaan we - na een hobbelig tochtje) - 10+  knopen... In de monding krijgen we nog even 30 knopen wind over onze donder....... Een hoop andere boten laten we  voor, en de Shaula houdt ruimte aan de steiger van het ponton vrij om ons op te vangen. Want op een stromende rivier aanleggen zonder motor is best even spannend. In de strijkmanoeuvre verliezen we de hijslijn van het grootzeil, gelukkig krijgen we dit tijdens de sleep weer te pakken. Hierdoor konden we alleen vanaf lage wal de sleeptros aannemen, kleine bijkomstigheid, Erik wierp ineen keer raak. We slepen Hester aan een lange lijn. We overwegen om Hester aan ons vast te knopen, maar dat zou met manoeuvreren lastig zijn horen we van Paul. Op CH 88 stonden we met de andere boten in contact. Top dat we zo worden begeleid. In het pikkedonker varen we de Dart op, in de monding nog even circa 3 knopen stroom van opzij.. gelukkig had Mia ons gewaarschuwd... Ondertussen genieten we van de sprookjesachtige aanblik van het Dartmouth castle en Dartmouth in het donker. De Dart is een en al bootjes aan moorings, drijvende pontons, we varen op en gegeven moment in een wel heel smal 'straatje' tussen de nachtelijke aanlegplaats van de ferry's en een ponton met roeiboten. Gelukkig kunnen we er halverwege weer uit... Dan zien we een ponton met boten waar nog een hoop toplichten aan zijn. Daar moeten we waarschijnlijk zijn. Met een grote bocht varen we er heel langzaam op af, het lijkt of de stroom net kentert. We worden door ongeveer het hele OP opgevangen en dat is maar goed ook, want de Hester kreeg ineens snelheid; stroomkentering?. Afijn.. eindgoed al goed. We drinken nog een biertje (super bock) op de goede afloop.

We liggen aan een drijvend ponton zonder water en stroom. Dat is heel gebruikelijk hier. Overal in de rivier zie je zulke pontons, boten aan moorings, of  voor anker. Om hard te lopen moeten we naar de kant. De Shaula heeft de bijboot al opgepompt en wij inmiddels ook. Met de bijboot gaan we met Paul en Yvonne naar de kant en verkennen al rennend Dartmouth en een stuk van het de kustweg en doen op de terugweg het Darmouth castle aan. Super wat je in zo'n run van een kilometer of 6 al kunt zien en we voelen ons gelijk weer topfit! Het hoogteverschil is wel heftig...

We zijn lyrisch over ons plekje. Er zijn roeiwedstrijden, zeilwedstrijden (Dartmouth regatta) en alles speelt zich af voor onze neus. Terwijl wij met ons kopje Nespresso in de kuip zitten genieten we de prachtige Engelse zeilschepen etc etc. Blij dat we nog een paar dagen blijven!

's Middags verkennen we Dartmouth; waar we maar geen genoeg van krijgen. We komen overal bekenden tegen, niet gek natuurlijk. We lunchen in een geweldige pub samen met Roboot & Stormvogel, sandwich Crab (advies Anne). Hier kregen we onze perscard die bij het weggaan al direct toegang gaf tot de organisatie van de roeiwedstrijd. Na een paar uur willen we terug, blijkt dat het laag water is geworden en het ponton waar het bijbootje aan ligt inmiddels in de mud ligt.. Maar R kan met relatief droge voeten via een paar andere bootjes nog bij ons bootje komen sen redt daarna ook die van de Shaula en zo tuffen we weer naar ons plekje.

We eten lekker aan boord en na het eten gaan we nog even met de Anne naar de muziek (duo wat zich  uit de naad werkt voor erg weinig publiek, H&D genieten van deze oude nummers) aan de overkant. Dat blijkt toch een beetje tegen te vallen dus we nestelen ons in de Dartmouth Harbour Yachtclub (Ale & Lage, halve a pint). In het pikkedonker steken we de Dart weer over (duiklamp als verlichting).

De groep gaat vannacht om 05.00 uur weg en wij hebben hier nog 2 dagen!

Filmpje over routering (wind onderweg)

http://www.youtube.com/watch?v=xFYRpMz2e8Y

Azoren impressies

http://www.youtube.com/watch?v=htd5TGT08dg

Journaal oversteek

Dit is de link naar het 'Oversteek-journaal'. Als de link niet direct werkt, kopieer hem dan even naar je browser.

http://www.youtube.com/watch?v=YYtQUJL_bZQ

Foto's oversteek

vertrek Horta

onze route bij vertrek, west van de rumplijn

bevrijd van het meteostation...hier de restanten

zonsondergang

navigatiehoek, 3x per dag halen we actuele weer info op

Bijschrift toevoegen

Bijschrift toevoegen

Horta in beeld

15 jaar Ocean people

wat een gedoe....

Uitgenodigd door Len!

Oversteek Horta => Falmouth 7 - 17 augustus 2016

Om 12.00 uur zondag 7 augustus gooien we de trossen  los. ongeveer tegelijk met de Hester (Firstmate, Janny van boord) en de Stormvogel (12 jerrycans diesel extra gevuld). De andere boten zijn direct (dan bedoelen we binnen 10 minuten, velen waren nl. zaterdag al gereed )na het Palaver rond half 11 vertrokken. Wij hebben nog even gezellig koffie gedronken met Lennard en Kay, die aan het eind van de dag vertrekken naar Lissabon om in die omgeving de vakantie voort te zetten! Len maakt vele mooie foto's van ons in de baai van Horta.

De zon schijnt volop en we gaan met een  lekker briesje van zo'n 10 knopen  de zee op.  We melden aan Ocean people dat we met onze routeringsoftware gaan varen.  Dat is een programma dat gekoppeld is aan weersinformatie  en vervolgens voor jou de tocht uitzet , afhankelijk van jouw parameters. Wij hebben in gesteld op onder de 3 knopen de motor aan.  Op het moment van vertrek rekent hij uit dat we dan 8 etmalen kunnen zeilen en 10 uur motoren; hij leidt ons zoveel mogelijk om de stukken met windstilte (want die heb je ook op de Oceaan.  Elke ochtend halen we de actuele informatie op en kijken dan wat er veranderd is en passen onze koers wat aan. (wij geloven niet dat het in minder dan 10 dagen kan, maar we gaan het zien). In ons hoofd kan het 12 tot 15 dagen duren. De eerste dag motoren we 6 uur, pff de eerste 6 vd 10 (voor 4 dagen diesel bij ons).

Tijdens het Palaver hoorden we dat het Kanaal 'op slot zit'. Oftewel zeer  harde oostenwind waar we niet tegen in kunnen. Het Kanaal moet je ruim uitleggen, dat loopt tot LandsEnd) Hoe dat over een dag of 10 is, is de vraag. (wat is de waarde van een weersvoorspelling van 10 dagen??) Ook worden er 5 uitwijkmogelijkheden geschetst als we in een lage drukgebied/depressie terecht  lijken te komen over een dag of 5.  In elk geval is A Coruna vooralsnog geen uitwijkmogelijkheid omdat het daar de komende dagen stormt. Deze uitwijkmogelijkheden zijn ook om de zeilers te laten beseffen dat  het doel kan wijzigen en de mindset op verandering moet staan.

De groep gaat bij vertrek eerst  een paar dagen ten oosten van de Rumplijn varen, ons programma zegt ten westen om zo zoveel mogelijk wind te vangen. Wij brengen  Ocean People is op de hoogte en zijn benieuwd hoe dit gaat uitpakken. Feit is wel  dat we vanaf het einde van de eerste dag al geen marifooncontact meer hebben. De 'calls' die we om de 06.00 uur hebben gaan aan ons voorblij. Maar met de Iridium geven we onze posiltie (0600, 1200, 1800, 0000) door en  kunnen we mailen en sms-en  met de andere  zeilers met natuurlijk de nodige grappen en grollen.

Na de eerste dag zitten we al in ons ritme. Tijd te kort bijna! DK heeft 's avonds de eerste wacht van 9-12. R van 12.00 tot 03.00 uur D weer van 03.00 tot  06.00 etc.  D kan daarna doorslapen (eerste dag tot 12.00 uur, oeps). R slaapt  buiten verder en zet elke keer de keukenwekker op een kwartier om even rond te kijken en alles te checken . Dit houdt R uren vol en we voelen ons dan ook prima uitgeslapen. Een powernapje in de middag pakken we vaak wel.

R gaat al rond 20.30 naar bed. In de tussentijd zijn we bezig met dolfijnen spotten (dagelijks  een groep rond de boot gehad) en Walvissen  (en grote spuiter vlak achter de boot, maar de vis niet echt gezien...
Verder natuurlik bezig met weer, de eerste dag viel onze sateliet (Iridium GO) aan Ipad gekoppeld) telefoon uit en R is een groot deel van de dag bezig geweest om deze weer aan de praat te krijgen (en gelukt!!!) want daarmee halen we ook de weersinformatie (gribbfiles die wind/luchtdruk in zich hebben) binnen. Het hoogtepunt van de dag is de warme maaltijd. Het voorbereiden  hiervan kost ook aanzienlijk meer  tijd op een  schommelend of scheef  liggend schip. Vanaf dag 3 komt daar brood bakken bij. En er moet natuurlijk een blogje bijgehouden worden. Op dit moment (woensdag 10 augustus nog geen boek open gehad, wel tijdschriften die het flottielje rond gaan, ook heerlijk.

Het is 's zomers warm op de Oceaan, R is de eerste dag flink verbrand (buikje) en ook mijn benen  zijn mooi roodbruin; en dat terwijl ze al flink gebruind waren.

Gisteren dinsdag 9 was Annick jarig, we hebben  via onze sateliet telefoon voor haar gezongen  en konden haar zo ook even  feliciteren, En dat vanaf de Oeaan! En we hebben dit natuurlijk even gevierd tijdens de dagelijks (alcoholvrije) borrel!.

Inmiddels is het vrijdag en we zijn op of net over de helft denken we.  Tot nu toe loopt het prima. Afgelopen avond en nacht flinke wind gehad (25-30 knopen, zo'n  7 bft). Dat was wat minder relaxed want ook nog regen en af en toe een stuk golf in de kuip. In de loop van de ochtend werd het gelukkig droog en nam de wind af tot bijna nul, maar nog wel flinke golven. We hebben de lange broek en trui weer binnen handbereik,  ook overdag.

Met enkele schepen hebben we contact via de satelliet telefoon.  Bij de een is de stuurautomaat kapot en hij vaart nu op de reserve... Een andere boot is aan het vieren dat ze de wc hebben kunnen maken ... geen lekkere klussen voor op zee. (Achteraf horen we dat de halve zoetwatervoorraad door deze wc was gelekt  en dat al na een paar dagen.  In Falmouth hadden ze met 4 man aan boord nog precies 10 liter over.. )
Zo weten we ook dat de Stormvogel biefstukken bij zich heeft!!! (zij hebben een diep vries). Bij de Roboot is de crew aan het stofzuigen. Wij houden ook statistieken bij van bv "zeil/motoruren"tot nu to zo'n 10 motoruren , in de zeilersjargon "het ijzerenvoorzeil". Dagelijks krijgt Victor de positie die hij rond appt., vaak met extra info. Vic is onze Marconist on the wall, de taak vervult hij prima, dankdank.

We hebben ons eerste brood gebakken, hartstikke lekker en bijna op en verder heerlijk maaltjes. (broodkneden doe je met 1 hand, dit bespaart water bij 't handenwassen) Nasi met een lekker eitje en satesaus,  noedels met wokgroente (zonder garnalen die hebben het niet overleefd  waren we bang), een ovenschotel met bleekselderij, aardappel, knoflook, rode ui en port salut (Azoriaanse variant dan), kapucijners met van alles erdoor, pasta met tonijn/prei, zuurkool etc en dat koken we dan steeds voor 2 dagen. Tot nu toe elke keer een succes, want ondanks dat we weinig doen hebben we wel de hele dag honger. Tussendoor bakken we eieren, pannenkoeken, hebben we soepjes, noedels etc  De tafel is een zitkussen en we eten meestal uit een "bakje", van een bord schuift het af en is het in recordtijd KOUD. Zoals je hierboven leest is de fourage in handen van Dianne, Robert is er voor de afwas. Door een duidelijk en strak inkoopbeleid mankeert het ons aan niets. Chapeau voor de kok van de Zeerob. (vorig jaar 3-hoek-noordzee hadden we voor iedere trance dezelfde maaltijden........werkte ook maar toch, dit is beter)  

Op zaterdag horen we op de oproeptjjd (6-uurs conference call/online palaver) ineens weer de heldere stem van  'relay'-Mia' van de Mjollnir Die klinkt ons mij Dianne, als muziek in de oren.  Na een week geen contact met de andere zeilers ineens weer  'een bekende in de buurt'. Later deze tocht wil ik, robert, hier nog over spreken....was ik niet gezellig genoeg.  Afgezien van de vrachtschepen en tankers die je toch wel regelmatig ziet. De Mjolnir is enorm blij dat ze ons op de AIS in het vizier hebben en marifooncontact, wel zakelijk hoor, geen ge-OH.  Zij konden niet zo hoog aan de varen (Malo 37, pracht schip overigens) als de rest van de groep en zijn in de loop van de dagen steeds westelijker terechtgekomen. Weerberichten van de organisatie gingen voor hen niet meer op en voelden zich hierdoor niet zo happy. Wij hebben onze eigen weer-info (zie-youtubefilmpjes)   en vanaf dat moment sturen we ze regelmatig het weerbeeld naar de Mjollnir.  We blijven op zo'n 10 mijl van elkaar varen; wij varen immers vrijwel alles met onze windvaan en die gaat niet altijd in een rechte lijn, en R wil 's nachts zijn hazeslaapjes (25 min) kunnen doen, net als Mia. 10 mijl is dan een lekkere veilige afstand en je ziet elkaar op de AIS. Van Mia hoorde we dat zij 30 minuten slaapt, das echt veeeeel meer.

Met onze weer info konden zij ook lekkerder zeilen, want met onze routering software zochten we de ideale wind/koers op en ontweken we zoveel mogelijk de vele windstiltes  die anderen wel hadden. In Falmouth blijkt pas hoe blij ze waren met ons in de buurt; hartverwarmend.

's Nachts genieten we van de enorm heldere sterrenhemels. Met ons appje Starwalk proberen we de dieren in het heelal te herkennen;  fascinerend! R. heeft de Pegasus vastgelegd, los van de hemel is de software ook indrukwekkend ontwikkeld, Starwalk.

Via de Iridium hebben we met 5 boten 'ouwehoer contact'; gezellig praat. info over wat ze zien onderweg, hinder die ze ondervinden,  of grappen over andere boten. De Playmobil is door z'n wc papier heen... dat blijkt geen grap; allerlei suggesties doen de ronde.... De Roboot is heeft nog maar 50 liter diesel en moet nog wel een stuk.... de Stormvogel, de olieboot, ziet handel met zijn 12 jerrycans extra diesel. Kortrom er is altijd gein, Hester gaf mij, R, opwarm noedels..brrrrrrrrrrrr, maar Hester zou mee biertje pakken op de scillys . Dagelijks zo'n 1-2 sms'jes maakt het leven ook weer aangenaam. Vic stuurde we een dagelijkse positie.

Op 15 augustus meldt Mia enthousiast dat ze weer een enorme groep dolfijnen hebben. Wij zitten hier vervolgens ook weer naar uit te kijken en horen al snel een hoop gespetter. Echter geen dolfijnen, maar een grote gele skippiebal.... een visboei? Bij een diepte van 5 km?  k..! We zeilen zo'n 7 knopen , wat nu. R probeert met de pikhaak de lijn te pakken te krijgen om die door te snijden. De kracht  is te groot, R heeft het handvat nog in de hand, maar de pikhaak drijft snel van ons weg. We proberen snel te gaan bijliggen, maar gaan nog steeds hard en er is een flinke deining. Dan de achterklep open, R op z'n knieën op het trapje, aangelijnd, D aangelijnd en ook op de  knieën  proberen we op de hand het achteranker wat te laten zakken om dit onder de lijn te krijgen. Na een paar pogingen lukt dat. Met vereende kracht kunnen we de lijn wat omhoog trekken zodat R die net kan doorsnijden. PFFFF (hoera voor het duikmes, heeft nl. kartels) Vervolgens zien we rechts van de boot nog ineens twee ballen op duiken. Het blijkt een meteo station te zijn (geel met antennes) dat met een paar rode ballen op zee drijft en wat we om de kiel hebben gekregen. ( de grootste angst is deze dikke lijn van 12 mm om het roer of de saildrive, da's pas echt dikke ellende. R kan de antennes  grijpen, de ballen zo lichten en weer een lijn doorsnijden. (sorry...). Daarna lijkt het of we vrij zijn en kan R zijn broek uitwringen. Even een stressmomentje, maar als team opgelost. Vanaf dat moment heeft de Zeerob D&R tot het elite-team verheven.

De meteo info die dit station afgeeft zal wel niet meer zo betrouwbaar zijn....

Om de paar dagen maken we een filmpje met een journaal. Zodra we goed internet hebben (....) volgt dit. Maar niet in Falmouth...wat een crime hier met data en kaartjes, ze kunnen nog wat leren van de Portugezen (voor € 10 onbeperkt internet voor 10 dagen!). 3 keer naar de O+ winkel, levert een kaartje maar GEEN hotspot...

Naarmate we Engeland naderen moet de lange broek aan en wordt het weer somberder. En we zien veel vissers.  In de wacht van Dianne 5 vissers die om ons heen krioelen en 2 solozeilers, heb is bijna druk! Daar wij andere als vijandig beschouwen heeft D de hele nacht op site gestaan om ze te spotten.

De laatste nacht hoort Dianne in haar wacht dat Hester een probleem heeft met de motor. Koelvloeistofpomp kapot en nog 55 mijl te gaan....  Hester, da's geen scilly's! Maar de stress is hoog dus wij gooien de steven naar 't zuiden. Na 3 uur kruisen we de sleep en zorgen voor een sleepspruit achter de Zeerob en gaan de rest van de dag Stand-by varen. De andere boten die hulp aan boden, de Felice en Mjollnir, varen door ivm de opvang, wij zorgen dat we op zicht afstand stand by blijven.  De laatste 2 uur staat op 't voordek om de vele visboeitjes te spotten in de mist, schemer en later in t donker. Uiteindelijk lopen we rond half 12 's avonds Falmouth binnen. We leggen aan bij een Engelse Contest, zo'n eikel zonder stoot willen. Jammer man wij komen van ver en gaan naast jou liggen, boze koppen, doch we mochten blijven liggen. Zo'n vent moet verplicht stootwillen buiten hangen als je buiten op ligt. Falmouth is DE aanloop van de oceaan, na 10-11 dagen wil je gewoon aanleggen en niet tobben....

1 man loopt nog over de Contest en haalt bij de Vlietstroom 6 pizza's onder de buiskap vandaag, we hadden geen honger maar de Shaula en Zeerob hebben om 0100 6 pizza's op en enkele biertjes/borrels. Ondertussen mogen we getuige zijn van 3 maal 50 jaar van Yvonne, AZT, BST, NZT. Om 0200 gaan we voldaan en tevreden te kooi, oceaan bedwongen!