Na 11 dagen op zee is het heerlijk om in Falmouth te zijn.
Het weer is echt Engels, zo ook de stad. Typical Britisch. We lopen weer in
lange broek en trui. Zelfs de jassen komen weer achteruit de kast.... Er wordt
nog meer slecht weer met veel wind voorspeld, dus we blijven hier in elk geval
1 dag langer dan gepland..... heerlijk. We verhalen de boot richting OP-dorp en
bevestigen onze RVS veren om de schokken vd wind op te vangen.
De dagen bestaan uit boot poetsen, wasjes draaien, en
geregeld even het gezellige Falmouth in om een wandeling maken of ommetje te
maken. Kapper, boodschappen, internetten kortom redenen te over om even de wal
op te gaan. Falmouth is een prachtige, echt Engelse plaats. En natuurlijk hoor
je zo door de dagen heen alle verhalen en ervaringen van de oversteek. Wij zijn
elke keer weer zo blij dat we het zonder opstappers hebben kunnen doen (.....).
Sommige opstappers hebben 10 dagen NIETS gezegd omdat een opmerking hen niet
beviel pffffff, sommige hadden moeite om te socializen, alleen harder dan hard
varen! Zo hard dat 's avonds de schipper 't bed uitkwam om de opstapper toe te
spreken. Er waren er ook die met 'dames' een probleem hadden en zich continue
op de man richten.
P&H van de Roboot moesten halsoverkop naar huis na hun aankomst op Falmouth vanwege het volkomen onverwachte overlijden van de boezemvriend van P., tijdens de 50e deelname aan de Sneekweek overleden. Aangeslagen keren P&H vrijdag weer terug, waar ze een enorm warm welkom wacht in het Oceanpeople dorp. Ze kunnen er maar niet over uit hoe goed hen dit doet. Ook wij ervaren dat er warme vriendschappen zijn ontstaan.
Na 11 dagen geheelonthouding halen we in Falmouth een hoop in. Er wordt wat afgeborreld (naast natuurlijk de steigerborrel ter gelegenheid van Yvonnes 50e verjaardag.
Met de Anne (de Belgen) eten we in 'hotel Falmouth' een hotel met een enorme grandeur, nog net geen vergane glorie en Britser dan Brits (het eten ook..), met de Stormvogel nodigen we de Roboot uit en eten op het mooiste plekje van Falmouth (Green Bank) met uitzicht over Falmouth, de rivier en de haven met alle droogvallende bootjes.
P&H van de Roboot moesten halsoverkop naar huis na hun aankomst op Falmouth vanwege het volkomen onverwachte overlijden van de boezemvriend van P., tijdens de 50e deelname aan de Sneekweek overleden. Aangeslagen keren P&H vrijdag weer terug, waar ze een enorm warm welkom wacht in het Oceanpeople dorp. Ze kunnen er maar niet over uit hoe goed hen dit doet. Ook wij ervaren dat er warme vriendschappen zijn ontstaan.
Na 11 dagen geheelonthouding halen we in Falmouth een hoop in. Er wordt wat afgeborreld (naast natuurlijk de steigerborrel ter gelegenheid van Yvonnes 50e verjaardag.
Met de Anne (de Belgen) eten we in 'hotel Falmouth' een hotel met een enorme grandeur, nog net geen vergane glorie en Britser dan Brits (het eten ook..), met de Stormvogel nodigen we de Roboot uit en eten op het mooiste plekje van Falmouth (Green Bank) met uitzicht over Falmouth, de rivier en de haven met alle droogvallende bootjes.
Van Falmouth gaan we naar Dartmouth. De motor van Hester
doet het nog niet (koelwaterpomp). Het benodigde onderdeel kan pas woensdag
worden opgehaald en wij gaan al op zondag verder. Het onderdeel moet vanuit de fabriek in Almere komen, het is wat
met het nieuwe "warehousingconcept". We bieden aan om Hester Falmouth uit te slepen
en voor de monding van de Dart, Dartmouth ,weer op te pikken om naar binnen te
slepen. De bemanning E&R, kan dan
woensdag met een auto of trein naar Falmouth om het onderdeel op te halen. Wij
blijven dan ook wat langer in Dartmouth, en gaan daarna met de Hester
rechtstreeks in een nachtje naar Cowes (de groep is er dan al) Zo gezegd zo
gedaan... Met een ZW wind 5-6, een gereefd grootzeil en een puntje fok zeilen
we zo'n 60 mijl naar Dartmouth, met Hester steeds in het vizier. Voor Dartmouth
krijgen we stroom mee en gaan we - na een hobbelig tochtje) - 10+ knopen... In de monding krijgen we nog even 30
knopen wind over onze donder....... Een hoop andere boten laten we voor, en de Shaula houdt ruimte aan de steiger
van het ponton vrij om ons op te vangen. Want op een stromende rivier aanleggen
zonder motor is best even spannend. In de strijkmanoeuvre verliezen we de
hijslijn van het grootzeil, gelukkig krijgen we dit tijdens de sleep weer te
pakken. Hierdoor konden we alleen vanaf lage wal de sleeptros aannemen, kleine
bijkomstigheid, Erik wierp ineen keer raak. We slepen Hester aan een lange
lijn. We overwegen om Hester aan ons vast te knopen, maar dat zou met
manoeuvreren lastig zijn horen we van Paul. Op CH 88 stonden we met de andere
boten in contact. Top dat we zo worden begeleid. In het pikkedonker varen we de
Dart op, in de monding nog even circa 3 knopen stroom van opzij.. gelukkig had
Mia ons gewaarschuwd... Ondertussen genieten we van de sprookjesachtige aanblik
van het Dartmouth castle en Dartmouth in het donker. De Dart is een en al
bootjes aan moorings, drijvende pontons, we varen op en gegeven moment in een
wel heel smal 'straatje' tussen de nachtelijke aanlegplaats van de ferry's en
een ponton met roeiboten. Gelukkig kunnen we er halverwege weer uit... Dan zien
we een ponton met boten waar nog een hoop toplichten aan zijn. Daar moeten we
waarschijnlijk zijn. Met een grote bocht varen we er heel langzaam op af, het
lijkt of de stroom net kentert. We worden door ongeveer het hele OP opgevangen
en dat is maar goed ook, want de Hester kreeg ineens snelheid; stroomkentering?.
Afijn.. eindgoed al goed. We drinken nog een biertje (super bock) op de goede
afloop.
We liggen aan een drijvend ponton zonder water en stroom.
Dat is heel gebruikelijk hier. Overal in de rivier zie je zulke pontons, boten
aan moorings, of voor anker. Om hard te
lopen moeten we naar de kant. De Shaula heeft de bijboot al opgepompt en wij
inmiddels ook. Met de bijboot gaan we met Paul en Yvonne naar de kant en
verkennen al rennend Dartmouth en een stuk van het de kustweg en doen op de
terugweg het Darmouth castle aan. Super wat je in zo'n run van een kilometer of
6 al kunt zien en we voelen ons gelijk weer topfit! Het hoogteverschil is wel
heftig...
We zijn lyrisch over ons plekje. Er zijn roeiwedstrijden, zeilwedstrijden (Dartmouth regatta) en alles speelt zich af voor onze neus. Terwijl wij met ons kopje Nespresso in de kuip zitten genieten we de prachtige Engelse zeilschepen etc etc. Blij dat we nog een paar dagen blijven!
We zijn lyrisch over ons plekje. Er zijn roeiwedstrijden, zeilwedstrijden (Dartmouth regatta) en alles speelt zich af voor onze neus. Terwijl wij met ons kopje Nespresso in de kuip zitten genieten we de prachtige Engelse zeilschepen etc etc. Blij dat we nog een paar dagen blijven!
's Middags verkennen we Dartmouth; waar we maar geen genoeg
van krijgen. We komen overal bekenden tegen, niet gek natuurlijk. We lunchen in
een geweldige pub samen met Roboot & Stormvogel, sandwich Crab (advies
Anne). Hier kregen we onze perscard die bij het weggaan al direct toegang gaf
tot de organisatie van de roeiwedstrijd. Na een paar uur willen we terug,
blijkt dat het laag water is geworden en het ponton waar het bijbootje aan ligt
inmiddels in de mud ligt.. Maar R kan met relatief droge voeten via een paar
andere bootjes nog bij ons bootje komen sen redt daarna ook die van de Shaula
en zo tuffen we weer naar ons plekje.
We eten lekker aan boord en na het eten gaan we nog even met
de Anne naar de muziek (duo wat zich uit
de naad werkt voor erg weinig publiek, H&D genieten van deze oude nummers) aan
de overkant. Dat blijkt toch een beetje tegen te vallen dus we nestelen ons in
de Dartmouth Harbour Yachtclub (Ale & Lage, halve a pint). In het
pikkedonker steken we de Dart weer over (duiklamp als verlichting).
De groep gaat vannacht om 05.00 uur weg en wij hebben hier
nog 2 dagen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten