la coruna foto's

Plein La Coruna

Le Tournesol, verjaardag Ruud

Hercules, 'sochtends hardlopend, 'smiddags fiets

Oude haven La Coruna

van li-re: Ruud (jarig), Carien, VdP, Rob, Dianne, Kees, Hilde

La Coruna

We zijn er! We leven in een soort jubelstemming. We waren sterker dan Biskaje, ja als je deze Golf kunt passeren met goedgevolg dan wachten de wereldzeeën op ons. Felicitaties over en weer, allen maakten we een zelfde ervaring mee, gein. De eerste grote oversteek is een feit. En op eigen kiel in La Coruna, dat is waar we veel over gelezen hebben en wat anderen deden...maar nu zijn we er zelf. We herhalen het keer op keer en kunnen er niet over uit!

Na de steigerborrel bij aankomst stort ik rond 22.00 uur wel in...., bijzonder omdat ik toch meer nachtrust kreeg dan VdP. Geef VdP een goedboek en blijft lezen…… De volgende ochtend verkennen we met ons loopgroepje (OPA 16) La Coruna. We krijgen steeds meer enthousiastelingen voor het loopgroepje. De snelsten (VdP, Leo en Jules) voorop en die halen de achterblijvers later op. Het wordt een flinke workout, met een klim naar de Torre de Hercules (de vuurtoren), een stuk strand en veeeeel hoogteverschil. Leo was opstapper op een andere boot en vertrekt weer naar huis. Robert, Leo en Jules doen daarom zelfs nog een extra pier (1,5 km heen) als een waardig afscheid voor Leo! Nou, Leo heeft veel gekregen…….het was ver, zwaar en de man van met de hamer kwam ik na zo’n 2 km op de pier tegen (lelijke vent). De loopgroep OPA16 krijgt met Wim van de ‘Anne’ een internationaal karakter. Wim vaart om belastingtechnische redenen (nog) onder Nederlandse vlag maar is een zeer aardig zuiderbuur uit Gent.

We hadden allebei een totaal andere voorstelling van deze haven en eigenlijk ook van de stad. We verwachten een zigeunerachtige sfeer, waar mensen na dagen op zee vies, ongewassen, moe aankwamen, mensen die aan het foerageren zijn, klussen aan boten, stoere verhalen… Maar onze boeken zijn al wat gedateerd denk ik. Door dit gevoel van “ongemakken” ben ik al enkele weken op jacht naar een Sextant, positie bepalen op zee. Ik zet op de zoektocht meer druk en bied ‘grof’ geld….gisteren kreeg ik een mail dat de Sextant in mooi kistje is afgeleverd in Overlangel. Ernst van de Felice zal mij een spoedcursus geven en de app’s op de Ipad zullen me natuurlijk ook helpen.

We zijn nu in een heel moderne jachthaven, die van alle gemakken is voorzien, veel luxe jachten. Bij aankomst toppen we de dieseltank af voor we aan de wal gaan, done! Hierna wordt het chillen en genieten van deze prachtige moderne Spaanse stad. Het doet ons denken aan Malaga..…

 De fietsen zijn een uitkomst, de steiger is alleen al zo’n 300 meter. Heb je geen fietsen dan is je dagtaak zwaar, alles moet immers te voet. In de voorbereiding was een constant punt van discussie: de fietsjes. Nemen we ze mee of niet. Eigenlijk past het niet, maar als we nu een zeil minder meenemen (vaak zeur ik over dit soort zaken kan ik wellicht nog ooit groter bouwen…) kan het wel… en zo ging dat op en af. Uiteindelijk zijn ze mee…en daar zijn we nu heeeeel blij mee. We zijn zo supermobiel, fietsen (moet wel met wat primer aan de bak, ze roesten nogal..) even naar de stad. Als we geen zin meer hebben zijn we zo weer terug op de boot en we hebben natuurlijk een veel groter bereik. Naar de supermarkt is voor ons even op en neer crossen, maar lopend een middag vullend programma zagen we…

Elke keer als we in Spanje moeten we weer wennen aan de leefstijl van die Spanjaarden. Gaan we net de stad in, is het weer siësta van 14.00 tot 17.00 uur…. ’s Avonds tegen een uur of acht willen we ergens gaan eten, maar dat is ook nog vroeg. Via tripadvisor komen we bij een heel leuk (en lekker restaurant) en eten geweldig. VdP eet niet vaak buiten de deur, maar als hij mee wil (weg vanuit het kombuis van Dianne) dan ook graag met tafellinnen. Ook daar zijn veel tafels gereserveerd voor mensen die pas om 22.00 binnenkomen en ook voor 22.30 zijn er nog een tafeltjes gereserveerd…Na een heerlijke Visschotel en zwaar calorisch toetje fietsen we weer richting huis.

Terwijl wij in onze euforische stemming genieten van de mooie stad, de prachtige gebouwen, straten, stegen winkels en terrassen speelt zich op een ander boot groot drama af. De nacht na aankomst kreeg iemand op een andere boot enorme buikpuin en voelde een verdikking in haar buik. Gelukkig hebben we ook een artsen echtpaar dat meevaart en zij dachten aan een acute blindedarmontsteking. Vervolgens snel naar het ziekenhuis. Ze is gelijk geopereerd. ’s Avonds hoorden we dat het geen blinde darm ontsteking is, maar dat er een grote tumor is gevonden en er een groot stuk van de darm is weggehaald. Nader onderzoek volgt. Dit slaat in de groep in als een bom. Zo steek je de Golf van Biskaje over en zo lig je in La Coruna in het ziekenhuis. Iedereen wil wat doen, maar in feite ben je machteloos. Duidelijk wordt dat deze boot voorlopig niet met ons mee vaart. Enerzijds zijn we blij dat het nu gebeurt in een grote stad, universitair ziekenhuis met perfecte Spaanse zorg (dit is ongekend bij hoe het nu in Nederland gaat begrijpen we), de haven dichtbij het ziekenhuis, niets dan lof ook van ons artsen echtpaar over de chirurg, kwaliteit etc). Het schip van dit echtpaar wordt verlegd naar het begin van de haven, wat dichterbij de ingang, vol getankt en veel meer kunnen we niet doen dan een kaartje en een aardigheidje..want de groep gaat door…We kregen een smsje voor foto’s en hebben haar onze blog gedeeld, toch nog een beetje met ons op reis.

Tegelijkertijd is Ruud Payens (oud makelaar in Nijmegen) opstapper op de Le Tournesol, vandaag jarig en 67 geworden. Ruud, Ruudje kennen we als vriend van Henk, een van de zeilers op de Zeerob 3hoeknoordzee. Om in conditie te blijven mag Ruud met OPA16 mee en halen we hem geregeld op als hij geheel op eigen tempo onze run loopt. ’s Avonds Ruud nog een sms-je gestuurd over het tijdstip van gebak. Ruud heeft iedereen om 11.00 uur heel spontaan uitgenodigd om gebak te komen eten (mits hij onze fietsjes mocht lenen).  Ons kado voor Ruud was zeer persoonlijk, op een schip leven is dodelijk voor je conditie. Na enkele sportzaken af te struinen komen we bij een specialist in sport op de vierkante meter. Jawel hier hebben ze een oplossing voor zeilers, een springtouw.

Nooit geweten dat er zoveel mensen in een Jeanneau passen! En we weten nu ook hoeveel serviesgoed de Le Tournesol aan boord heeft. Een goed voorbeeld voor de komende jarigen.. Rob, eigenaar van Le Tournesol heeft het niet makkelijk zo met de familie Payens, niet alleen als bemanning maar ook nog het schip inzetten voor de ruime verjaarspartij. Rob zet zo’n 50 koppen koffie en iedereen krijgt koffie en taart vanuit het porseleinen kommaliewant.

’s Avonds heeft Ruud ons uitgenodigd om mee te gaan eten samen met dochter Carien, Rob (zijn schipper), en Kees en Hilde van de ‘Stormvogel’ voor zijn verjaardag. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee op! Ze hebben supergezellig tentje uitgezocht van Alejandro (die ook Duits kan als we met Spaans vast lopen) en we hebben een fantastische avond. We krijgen een geweldig voorgerecht 85% vis, met zalige kabeljauw en inktvis (jammer Rob) en een beetje kip. Hierna een geweldige steengril met lekkernijen. R wil nog gaan dansen met Kees (nou liever met Hilde hoor), maar ik weet uiteindelijk niet meer waarom dat toch niet is gebeurd. Na een paar afzakkertje bij ons op de boot, vallen me moe maar voldaan in slaap. Dank Ruud!

Voor het verjaardagsdiner van Ruud is de Zeerob al vertrek klaar, 0645 op na een avondje op stap is al vroeg genoeg. Allen staan klaar voor een tochtje van zo’n 50 mijl naar Camarinas. Kranten gedownload, e-reader opgeladen: We are ready.

Foto's overtocht naar La Coruna

fotoshoot, Playmobil (breehorn 37)

Eerste dag 1, 5/6 Bft

land in zicht; Spaanse kust

Dag 3 geen wind; heel relaxed

Spaanse vlag in 't want!

aanloop La Coruna

afzien.....

Hardloopgroepje breidt uit

Roscoff..15 juni en Camaret 16 juni

Roscoff…. 15 juni

Om dinsdag 14 juni 13.00 uur is het vertrek naar L’Aber Wrach, half 1 palaver. Wij hebben aangeven dat we later gaan omdat we eerst moeten wachten op UPS, die het pakketje met onze reserve ‘repairkit’ (voor de drive-unit genua) zou komen afgeven. We zwaaien de vloot uit en Robert installeert (koeken, water, ipad, mob) zich bij de havenmeesteressen (veronica en franssprekende dame)  op kantoor om de UPS koerier maar zeker niet te missen. Het wordt 14.00 uur, 15.00, 16.00 uur, ondertussen filmpje gemaakt, gelezen, gelezen. Maar wie er ook komt geen koerier en OOK geen koffie oid van de dames. De Nederlandse helpdesk van UPS (postNL, wat mij betreft kopen de belgen deze hut) kan alleen zien dat er een dag ‘delay’ is maar kan verder niets zeggen (anno 2016!!).

We beginnen al wat te rekenen…kunnen we de volgende haven nog wel halen vandaag..?
De dames van het havenkantoor beginnen het toch ook wel vreemd te vinden, eindelijk….. Natuurlijk ken ik die Fransen een beetje, vinden ons Dutchies maar zozo. Wij Fransen staan boven alles en iedereen, toch? ! Beginnen ze zich wat ongemakkelijk te vinden omdat ze de koerier gisteren met ons pakketje weer hebben laten gaan…? Veronica, vindt mij, R, ontzettend rustig!!! Schreeuwt niet, wordt niet boos……..wij Fransen zouden allang tekeer zijn gegaan. Tegen half vijf gaat Veronica voor ons bellen en zoeken op internet. Op enig moment wordt via een track en trace systeem duidelijk dat de koerier hier vanmiddag geweest moet zijn (!!???). Nou mooi niet hoor!!En dat terwijl R, ik, de hele middag de wacht heb gehouden bij de twee dames (helaas kreeg ik pas later een klik met Vero..)  van het havenkantoor. Net als R met behulp van Veronica (inmiddels tutoyeren we) een heel formulier zit in te vullen krijgt de andere dame (kan alleen Frans, en niet lachen..doch niet onaantrekkelijk) contact met UPS en hoort dat de koerier van vanmiddag het niet kon vinden en onverrichterzake is omgedraaid????! En dan te bedenken dat dit een SPOEDpakketje was.

Veronica stuurt ons naar de boot en hoort om half zeven van UPS hoe nu verder. Wij gaan maar beginnen met onze reisvoorbereiding voor de volgende dag;  L’Aber Wrach gaat ons ons voorbij. En R verdiept zich verder in ons marifoonprobleem dat nog niet is opgelost, wij zien dit niet als probleem hoor. In zo’n flottielje wordt je iedere 3 uur lastiggevallen met mensen die willen vertellen hoe het met ze gaat en waar ze zitten. Bij ons aan boord heet dit een tel.call
Als Veronica belt kan ze ons vertellen dat het pakketje twee dorpen verder ligt en dat het vanavond om 21.00 uur nog bezorgd wordt. We zijn helemaal blij want de kans dat we dit op onze reis nog een keer nodig hebben is reëel (nu ging dit riempje na 7.000 mijl kapot, en deze reis varen we ook wel zo’n 5.000 mijl).
Inmiddels heeft Paul van Ocean People al een keer contact opgenomen. Wij horen dat de groep nog steeds aan het varen is, harde westen wind, kruisen, kortom een pittige tocht. De laatsten zijn er pas in het donker. Wij mogen niet klagen, heerlijke zonnige middag.
Wij gaan morgen in een keer naar Camaret sur Mer (onder Brest), zo’n 62 mijl. Dat betekent wel dat we om 05.00 uur weg moeten om stroom mee te hebben bij vertrek en bij het Chenal du Four (daar kan je 4 knopen stroom mee of tegen hebben). (nu weet ik weer waarom we niet zo vaak naar het zuiden gingen…. altijd stroom en vaak heel vroeg op…). R is altijd meteen wakker maar ik, D…..
Zo gezegd zo gedaan. Om 05.00 uur vertrek, donker, de koers ligt pal in de wind die er maar nauwelijks is. Dat vaart niet erg prettig. Je hebt hier al van die golven die van de Oceaan komen en min of meer breken bij de veel ondiepere kust. Als je dan in de wind vaart op de motor, stroom nog niet helemaal mee, is het net kermis. Ik , D, mag om half 7 nog een uurtje pakken en kom om half 10 als herboren weer aan dek (van 1 uurtje is geen sprake, maak ik direct 3 van). Inmiddels een wat andere koers.  Tegen half 11 zijn we ter hoogte van l’Aberwra’ch en zien we op de AIS dat de Ocean People groep ook aan het varen is. We roepen op en zijn weer luid en duidelijk te horen en wij horen hen (dat was nl niet meer het geval, maar nadat Robert 8 ‘zinloze’ connectoren (naast deze connectoren, ook een filter radio tapte signaal af) uit de marifoonkabel had gehaald hebben we weer contact! Ik heb grote bewondering voor wat R allemaal repareert en waar hij verstand van blijkt te hebben... leuke bijkomstigheid van 4 maanden samen op de boot! Ondertussen was er een reserve marifoon gekocht voor in de Radarpaal met een snoer van 25 meter. In de kajuit was alles open en lag er een nieuwe test snoer om de marifoon direct op de mast-antenne aan te sluiten. Diagnose stellen vraag zo zijn prijs………..

Verder hebben we een heerlijke zeildag, af en toe de motor erbij in een prachtig gebied. De zon schijnt, zeilpakken gaan uit en we zeilen langs de mooie Bretonse kust en door de prachtige baai onder Brest naar Camaret sur Mer. Een plaatsje met veel kunstenaars en heel veel galerieën. Helaas wil D geen galerietje in, why??

De IPAD van D is onze reserve en hier hebben we eea gekoppeld aan de Raymarine set buiten. Door deze installatie is er nu binnen ook een kaart en als de Raymarine uitvalt is er een backup. Mijn Ipad heeft problemen met de GPS……..tijd voor een vervanger??!! Gaaf om te zien hoe de Navionics op zo’n Ipad met ‘touch’ screen werkt. Aanrader voor een backup.

Gisteren avond nog ff met Annick gebeld en over de komende zomer gebabbeld, altijd gezellig en positief verassend! Of niet Annick??!!

In Camaret blijven we een dag om ons voor te bereiden voor de ‘eerste oversteek’, naar La Coruna, Spanje! Kortom de donderdag staat in het teken van boodschappen doen, alvast wat koken, weer bestuderen, en genieten van het mooie weer.  Van de app. “zeeweer”, aanrader!! Krijg ik een paar url’s om via de Iridium telefoon te downloaden. Voor dit downloaden ben ik weer paar uurtjes bezig om software, instellingen etc te krijgen en te begrijpen hoe eea werkt. Het 42 uur kaartje van de DeutscheWetterDienst duurt zo’n 12 minuten, 150Kb…

Voorbereiden houdt in diesel/watertanks vullen, extra diesel, 3 maal 20 liter. extra water, 3 jerrycan’s van 20 liter geladen. Kotterzeil aangeslagen op het voordek. Oliepeil gecontroleerd alles even nagelopen, gewicht goed verdeeld. Lopen we door een betere verdeling bv 0,5 mijl/uur harder dan is dat op 72 uur bijna 6-7 uur eerder aankomen. We verwachten geweldig weer, noorden winden 1,5 dag 4-5 Bft en hierna gaat de wind naar 3-2 Bft. Dus laatste dag de Tor aan! We gebruiken zo’n 2 liter per uur en hebben 240 liter diesel en 460 liter water bij ons, moet lukken.

Naast boodschappen staat het SUPER lekkere preitaartje al klaar voor de 1^e dag, Dianne chapeau!!

NB We kregen bericht van Victor dat de AIS kapot was want we lagen al 3 dagen in Roscoff volgens het apparaat => bij deze opgehelderd.

Ondertussen nadert bij Dianne het einde van “de Stalker” van Lars Kepler en ben ik al halverwege van “Vijanden van de Russische staat””, dank Wim

band plakken in de kuip

uitzicht op de haven en baai bij Camaret

laatste rondje rennen in Roscoff

kantoor havenmeester in afwachting van UPS

hoe moeilijk kan het zijn

Eindelijk!!!

laagwater Camaret

11 juni Guernsey - Roscoff 80 mijl

Jawel, om 0530 de wake-up call, dit keer de handmarifoon mee het bed in :). Het schip was de avond ervoor algereed, huiken eraf, code-zero erop, lijnen netjes en natuurlijk de warmte kleding gereed. Bij Herman Lieven Den Bosch hebben we zgn. Midlayer spullen gekocht, super materiaal. Voor onder de zeilbroeken "warme dikke leggings", niet te hard werken ander is het fors puffen de eerste minuten als je zeilen ed hijst.
De flottielje is in zo'n 10 minuten op pad, windstil dus gaan we op de motor. Grootzeil gehesen, kop thee, en Dianne weer te kooi. Na zo'n uurtje kunnen we zeilen en gaan zoveel mogelijk west varen. (Wind gaat nl. draaien later in de middag) Uiteindelijk varen we allen richting het westen, op enig moment de windvaan en code-zero erop. We varen zo vele uren, prachtig!
Uit eindelijk komen we met een aantal schepen zo'n 14 uur later in een tijdsbestek van 15 min de haven binnen. Alleen hebben zij ruim 22 kn. wind en mist gehad. Wij max 14 kn. en windstiltes en geen mist. Kortom plaatselijk verschilt het erg.
Een boek is uit, JAMMER. Slaap van Lars Kepler.
Om 2000 zijn we binnen in Roscoff, voldaan na deze mooie zeildag en onder de indruk van het tij, hier loopt het bij laagwater helemaal leeg en resteert een enorme rots partij. Roscoff heeft een geweldige gloednieuwe marina.
Zondag blijven we liggen en maandag ook, de zondag gaan we met een groepje van 6 hardlopen, zo'n 10 km in een uurtje! Hierna gaan we lekker chillen en wandelen de middag door dit geweldig mooie stadje en 's avonds gaan we lekker in de veranda boven de "oude haven" dineren. Even vieren dat we op zeil nog nooit zo zuidelijk zijn geweest :). 'S Avonds worden we nog uitgenodigd voor een borrel op 'le Tournesol', ander schip van de Ocean People groep, waar Ruud Payens als opstapper op zit.
Maandag is het west 5, en we moeten naar het westen, gaan dus niet varen vandaag. Heerlijk een prutsdag en we doen dan ook niet veel tot een uur of 1500. Na 1500 is het droog en gaan we op de fiets naar Saint-Pol-De-Leon, scheuren door het stadje en gaan naar het strand waar we lekker crepes met appel en caramel....zalig hapje. We moeten fors trappen volgens mij is het dorpje zo'n 150 meter hoog en dat met een windje tegen....zweten!!
Bij terugkomst in de haven is het droog en ga ik de mast in om deze te inspecteren (en de marifoon hapert  en R maakt de koppelingen beneden en in de mast schoon. ). Zo'n inspectie is belangrijk voor grote oversteken, Biscay komt eraan. Voor ons de 1e keer dat R omhoog getakeld wordt en D aan de lieren staat. We hebben een kleine portofoon om contact te hebben. Alles is goed, ik spuit op de connectoren contactspray en draai een tussen verstaging vast (eerst lossen met WD400) aftapen en dan naar beneden. Goed dat Dianne voelde dat we 100% onder controle hadden. Zo'n actie kan natuurlijk ook op zee moeten.

Helaas heeft het havenkantoor UPS weer laten gaan met mijn reserve snaar voor de drive-unit genua.......dat nadat ik er pas 5 maal geweest was.....domme w...
Morgen komt de UPS weer, hopelijk dat men dan de helderheid van geest heeft om even te bellen grrrrrrr.
De temperatuur is nog niet je van het. 16/17 graden en dan heb je t wel gehad. Vooralsnog geen korte broekenweer.

Guernsey 9 juni

9 juni van Cherbourg naar Guernsey; maar niet na een lekker stuk hardlopen. Met buurmannen Ruud en Leo richting het museum op de 'berg'. Totaal 7 km en de helft was klimmen... Dat was een flinke uitputtingsslag en dan kreeg R op de app nog commentaar van de hardloopmaten dat de tijd wel tegenviel.....

Vervolgens richting Guernsey en we hebben alles uit de kast gehaald om zoveel mogelijk schepen achter ons te laten en dat lukt. Fantastisch tochtje (maar 44 mijl), voor de wind, 15-20 knopen, uitgeboomd voorzeil en bulletalie en gaan... Veel fotomomenten...  En een groot deel stroom mee, dit had nog uren door mogen gaan. We gaan dan via de Alderney Race wat nogal spannend zou moeten zijn omdat je daar 4-5 knopen stroom mee of tegen kunt hebben, maar van spanning was nu geen sprake.
Op Guernsey werd de boel van de ene naar de andere steiger dichtgelegd en is het voor een aantal boten een hele klim om aan de kant te komen..

We bleven hier een dag liggen en toen we wakker werden... ja hoor regen!!! We hebben zijn hier ooit eerder geweest en toen hebben we alleen maar regen gehad, remember Annick, Victor, Lennard, Agnes....? Tegen de middag werd het gelukkig droger en we hebben heerlijk ons hart opgehaald in het gezellige stadje St Peter port en omgeving.

Nieuws van het thuisfront: Lennard is weer begonnen bij Versaen en is klaar met zijn stage bij Liberije zusje, Victor en Annick zien elkaar op Pinkpop (waar Annick mag werken en Victor van bier mag voorzien).

Wetenswaardigheden van vandaag: het uitbomen van het voorzeil en grootzeil naar de andere kant noemen ze hier 'vlinderen'.
De GPS ontvanger van de AIS kan je beter niet in de was zetten omdat er in de was metaaldeeltjes zitten die de ontvangst verstoren...! (Een buurman had dit gehad na uren zoeken waar de storing zat...... )

aanloop Guernsey

hardlopen in cherbourg

onderwaterschip wordt gedaan tijdens laagwater

1e nachttocht Boulogne => Cherbourg

Onze eerste nachttocht zit er op! Zalig zo onder je vrouw liggen en rond gevaren worden , kan alleen bij 100% vertrouwen. Als ik ooit uit bed kom is het omdat ik een beweging/geluid constateer wat er niet hoort te zijn. Nu alleen toen ik constateerde, motor aan=>dus GEEN wind. Op 8 juni om 12.00 uur zijn we in Cherbourg. We zijn nog nooit in zo weinig tijd zo ver gekomen!

In Boulogne wilden we als 1 van de eersten weg, maar we hadden inmiddels  een heel aardige buurman gekregen.  Deze buurman hoorde niet bij de groep, wist  dat we om 07.00 zouden vertrekken maar was van de relaxte soort (gewoon foute instelling in mijn ogen! had motor aan moeten hebben en gereed moeten zijn. Maar nee hoor, zij nog de slaap in de oogjes en niet opgemaakt...............) en had geen haast.  Dus wij sloten de rij, maar wat maakt dat uit als je 145 mijl voor de boeg hebt...

We starten fantastisch, zonnetje in de kuip, Nespresso, stroopwafel wat wil je nog meer. Af en toe voeren we met de fok, dan weer met onze code zero en als er echt te weinig wind was of te veel stroom tegen, dan de motor erbij. Met zo'n afstand proberen we een gemiddelde snelheid te houden van 5 knopen en dat bleek nog niet altijd makkelijk met de enorm stroom en aan de windse koers.  De windvaan draaide zijn eerste uren, heerlijk pielen met zo'n 3e man. Opvallend dat hij/zij nog geen naam heeft, meestal krijgt zo'n apparaat een naam. De taak is ook die van een 3e man/vrouw aanboord.
Om de 3 uur worden we opgeroepen en vertelt iedereen om de beurt waar ze zitten, of er bijzonderheden zijn etc. Dit vonden we vooraf wat overdreven maar gedurende de tocht gaat het wel leven. Is toch leuk om even wat te horen en geeft weer een break.  We vermaken ons met 'actief zeilen'  (we zijn eigenlijk vrij luie zeilers, maar nu worden we toch wat aangestoken om wat fanatieker te worden), lezen,  beetje oefenen op de gitaar etc etc.  Bij le Havre behoorlijke wat verkeer en ferries maar verder niet erg druk. Het is vooral genieten,  zon, lekker preitaartje  (prima kost voor op zee!) en om 9 uur gaat Robert zijn wacht in, Zo hebben we de avond en nacht een strak wachtsysteem  zodat we allebei  kunnen slapen.
In D's wacht behoorlijk wat mist; is toch wat minder. Je ziet op de AIS waar de grote zeeschepen zitten, maar je hoort ook continu mistseinen en hoort eigenlijk niet goed waar ze vandaan komen.  En of het een visser is zonder AIS.  Opeens was de mist ook weer weg en hadden we een heldere sterrenhemel. Een zeer gave nacht, R liet D ook uurtje langer pitten (hij was in het boek de Stamhouder bezig...)

Via de marifoon kreeg D ook half mee dat er paniek op een ander boot was. Later bleek dat op die boot de apparatuur was uitgevallen, zoals stuurautomaat, AIS etc en deze boot was volledig de kluts kwijt  (begon weer terug te varen tegen de ander boten in). Via de Marifoon werd hij door andere boten  eerst weer op koers gezet  (je kunt met een vertraging op de plotter zien wat er gebeurt) en daarna alles weer opnieuw opgestart en deed alles het ook weer (althans dat begreep ik bij de borrel). Als zoiets gebeurt zal er veel stress zijn.........belangrijk is dat je de oorzaak weet, zomaar weer aan geeft mij een k... gevoel.
Rond een uur of 5, R is net naar bed, zet ik de motor aan omdat we bijna geen voortgang meer hebben. R springt er uit om te helpen; het voorzeil raakt niet ingerold (zo'n probleempje vertel ik niet aan D; slecht voor de gemoedsrust in de nacht).  Onze elektrische inrolsysteem weigert dienst.  We hebben een noodsysteem om hem dan met de hand in te rollen, maar dat moet eerst gemonteerd worden en mag er niet standaard op. R is een hele tijd bezig maar dat lukt niet in het donker op zee met golven en je neus in de ankerbak. Dan maar plan B: zeil er af. Met z'n tweeën halen we ons stugge/mooie voorzeil eraf, blijken  er nog zeillatten (verticaal zo'n 2 meter lang) in te zitten,  en zetten alles zeevast. Vanaf nu dus deze trip zonder voorzeil  verder. Om 0730 wissel van de wacht en zoek ik documentatie en ga meten, zekering, stroom etc. Uit eindelijk met Rob Beute contact en ik besluit de ankerbak in te gaan en een "las"te controleren op corrosie, GEEN! We hebben een afstandbediening op dit systeem (handig, geen luxe hoor). De 10e keer dat ik naar voren ging om eea te analyseren (met Rob Beute's suggesties) werd alles gecheckt. Uit eindelijk krijg ik de noodoprol inrichting erop (had ik natuurlijk in rust in de haven moeten proberen..). het blijkt dat ik hiermee de voorstag kan bedienen (draaien). Shit!! dan moet er iets in overbrengingen zitten. Rob gaat Selden bellen. Om 0930 telefoontje van Rob, er zit een "getande riem" in dit systeem en deze moet kapot zijn: motor draait maar voorstag niet. Direct besteld (laatste in NL), komt donderdag naar de werf in Workum en wordt direct doorgestuurd. In Cherbourg is het een mekka qua watersportzaken dus ik shop rond en vraag na, bel met de franse Selden importeur want 1 is geen is mijn statement. Geen op vooraad in Frankrijk, bijzonder!! Uiteindelijk bestelt de Franse agent een riem en laat deze naar zijn agent-collega in Roscof sturen vanuit Zweden.

Liggen we uiteindelijk in de haven rond 12.00 uur, en dan moeten we zo'n 4 uur voor de dieselpomp wachten (was kapot....die Fransen!!! ), wilde vol verder plus onze 60 liter reserve tanks. (we verbruiken zo'n 2 liter per uur dus voor zo'n 130 uur diesel bij ons).

Om 1600 sluiten we ons aan bij de groep, eerste was er om 0800. Kletsje met Rob en Ruud van de Tournesol, heeft deze Rob toch een reserve riem bij zich!!!! Rob kwam direct met de riem en ik ga voor zo'n 3 uur de ankerbak in met gereedschap (dat is maar matig, echter ik heb 4 schepen gevraagd en zij hadden niet beter/geen). Rob en Ruud (zij hadden al 2 maal pech, lier gescheurd (3 maanden oud) en voorzeil gescheurd (3 maanden oud door de preekstoel)ondersteune, liggend op un buik, bijlichten met de zaklamp, praat en aangeven van gereedschap en natuurlijk foto's. Om 2100 's avonds doet eea het weer, TOP! De les hieruit is dat je deze riem (30,=) iedere 3 jaar moet vervangen (klusje van 1 uurtje) en een reserve bij je moet hebben.

hulp van de buren

zonsopgang op zee

Om 21.30 nog fikse wandeling gaan maken zaten 'in te kakken', zo toch nog iets van Cherbourg gezien. 

PS. gelukkig de Stamhouder uit kunnen lezen :), aanrader (dank Willem)

PS. ook een superleuke steigerborrel gehad met allerlei sterke verhalen...waarom had de Vlietstroom al een opgeblazen reddingsvest te drogen hangen? En we kennen al de nieuwe (hoofd?)officier van Curacao met wie Eric eind van het jaar te maken krijgt (zij blijkt opgeleid door Eric), maar vaart eerst nog even naar de Azoren.