Foto's Tallinn 12 juli

Na 75 meter trapklimmen werden we beloond!

 

Op de achtergrond de haven met de Zeerob

De schipper mee z'n boot op de achtergrond (voor de geoefende kijker..)

  

 

Vergi - Tallinn

Maandag 10 juli. We starten met een prachtige run rondom Vergi. Nu blijkt dat we midden in een Nationaal Park liggen en de haven in Vergi is een van de punten met een prachtig zicht op de Oostzee, de eilandjes etc. Kortom we zijn weer met de neus in de boter gevallen. Het is een zware run, erg warm, zon op het hoofd en veel beesten zoals hommels, muggen, vliegen die ons steeds vergezellen. Maar goed 8 kilometer later zijn we weer aan boord met een heel voldaan gevoel. Voor de verandering kunnen we ontbijten in de kuip, in de zon; de eerste keer deze vakantie. En op ons gemakje vertrekken we daarna richting Tallinn. De eerste paar uur zeilen we heerlijk. Na verloop van tijd moet de motor erbij om vooruit te komen. Het is een flinke dagtocht van circa 65 mijl. Veel virtuele kardinale tonnen (die zie je alleen op het scherm van de plotter en niet in zee). De Esten zijn een stuk zuiniger met het plaatsen van tonnen rondom rotsen/eilanden. Waar je in Finland heel ruim om zo'n ondiepte heen moest varen liggen de boeien hier bijna op de rots, als er al een ton ligt. Goed uitkijken dus. We stellen een alarm in als we op 0,5 mijl van een rots/ondiepte of ander gevaarlijk object varen zodat we - als we iets over het hoofd zouden zien - tijdig worden gewaarschuwd. Na een zeer relaxte tocht, waarin we lekker lezen, bloggen, genieten van het eerste zelfgebakken waldkornbrood en een lekker maaltje varen we rond half 11 Tallinn binnen.

We hebben via internet een box gereserveerd in de oude haven in het centrum van Tallinn. Zou wel wat duurder zijn, maar anders ligt je in Pirita en dat is zo'n 7km (?) verderop. Dat leek ons minder leuk en handig, nu Victor dinsdag komt. We varen lang de  cruiseterminal, kunnen nog net achter een vertrekkende ferry langs (die nog even op ons wacht) en worden dan aangenaam verrast in de haven. In de voor ons bestemde box staat zelfs een bordje met de Nederlandse vlag. Zo welkom zijn we nog nooit geheten! We proosten op het bereiken van deze nieuwe bestemming en informeren de Zeegenoten via de satelliettelefoon nog even waar we liggen (deze haven staat namelijk niet in onze - kennelijk al verouderde - pilots).

Als we de 10e wakker worden zien we dat de Zeegenoten ook zijn gearriveerd. Vandaag eerst 'schoon schip maken' en ruimte maken voor Victor. Als R de havenmeester gaat betalen (65 euro per nacht (in Vergi 15), maar wel gratis sauna, wassen, drogen ...) liggen er allemaal Breehorn brochures van de 41 en de 48. Blijkt dat deze man helemaal weg is van Breehorn en ze er in deze haven een willen hebben liggen. Ook heeft de havenmeester 's ochtend al foto's gemaakt van onze boot.... Hij mag ook van binnen foto's maken en R heeft de vraagprijs maar vast doorgegeven... wie weet hoe dit afloopt..

Rond kwart voor 2 krigen we en appje: Victor is geland en nog geen drie kwartier later zit hij aan boord! Dat is weer een gezellig weerzien. We zijn alledrie razend nieuwsgierig naar Tallinn, dus jas aan en de stad in. Het is hier werkelijk prachtig. Wel krijgen we de nodige buien op ons dak. Maar dat nodigt ook weer uit om een leuk terras/tentje te ontdekken. We zien een prachtig terras bij een middeleeuws gebouw aan het Raadhuisplein, dat D wel aanspreekt. Echter op dat terras blijken ze alleen halve liters heel vies middeleeuws bier/wijn te schenken. Niet te drinken! Foutje... We vervolgen onze route en kiezen weer voor veilig. We lopen terug naar een leuk Italiaans tentje waar we 's middags even schuilden voor de regen. D en V denken een pizza te bestellen (heette dan wel anders) maar krijgen een soort grote crostini die als pizza is belegd. Super lekker. R gaat voor een ravioli. 'S Avonds chillen we heerlijk op de boot. 

Van de taal kunnen we hier niets maken. Het Ests lijkt op het Fins/Hongaars. De Esten, Letten en Litouwers hebben allemaal een eigen taal en kunnen elkaar niet verstaan. Wel hebben ze gelukkig alledrie de euro. Alleen in Polen moeten we weer omschakelen op zloti's

Aankomst Tallinn

Wat een welkom! 

 Raadhuisplein Tallinn

                                                                 

Excursie: in de stadsmuur

  

 

 Oh.... geen pizza... lastig dat Ests

  

                                                                                                                       

WEG uit RUSLAND 8 juli

De 4e inklaren en de 8e uitklaren, volgens Vladimir een short stay, voor Dianne lang zat. We hebben zoveel gezien en gedaan dat we verzadigd zijn; verder zijn we de haven met de continue herrie (dag en nacht muziek en feest) en de gribus behoorlijk zat. .......zaterdag de 8e na een lekkere run maken we t schip klaar en zoeken naar de havenmeester. Helaas waarom zou je er op zaterdag zijn. Havenmeester (die we na onze aankomst niet meer hebben gezien), is er pas maandag weer, dus even bellen met Vladimir en een envelop met 65,= aan roebels en euries maken. Hierna naar Krohnstad, de poort van het fjord met een waterkering gelijk aan die van Rotterdam in De Maas. Vanzelfsprekend bepalen zij het moment van uitklaren, binnen 2 uur is het gebeurd en de boot wordt weer 100% op zijn kop gezet en alles gefilmd, geinig om te zien. Formulieren worden gecheckt en gedubbelcheckt alles met 2 man. DONE na 2 uur mogen we door, ik vraag nog even een kopietje voor ons zelf, voor de Customs in Finland, jawel mevrouw.....

De tocht verloopt de eerste 6 uur knobbelig, nauwelijks wind maar wel golven, daarna zakt de wind eruit en motoren we al lezend naar Estland, een mooie nacht en ochtend waarbij de Sunset een feestje was. We douchen voordat we Vergi binnenlopen, de coastguard gebeld, doorverbonden 4 maal, 1313 gebeld, wat heeft u nodig. Uit eindelijk varen we zonder formeel akkoord Vergi binnen. Tegelijk met ons komt er een rib met politie en Customs de haven binnen. De haven heeft meer steigers en is beter uitgerust dan de almanak ons meldt. Meer steigers, dieper en een gezellig restaurant erbij. De Customs komen aan boord en krijgen de crewlist die voor hun en ons wordt afgestempeld, na 5 minuten is het geregeld en zijn we ingeklaard in Europa. We zijn weer helemaal blij en opgelucht. We voelen ons weer welkom, de Esten (die we hier spreken) spreken nauwelijks Engels, maar proberen het wel en generen zich een beetje dat hun Engels zo slecht is. 

Dit 4G georiënteerde land laat de app's en mails binnenvliegen, we werken de zaak af en Dianne zet de wasmachine aan en ik check olie. Water en olie wordt ingenomen en we genieten in de zon van het gebeuren op de kant, het idyllische plekje en de  rust. Na 4 dagen continue house muziek, herrie en de natuurlijk ook de prachtige stad is dit een heerlijk plekje om bij te komen. D bakt haar eerste brood (Waldkornbrood) want ook het Russische brood zijn we zat. Het meeste eten dat we in Rusland gekocht hebben is zoals koekjes, brood, wat kaasjes, chocola is vrij smakeloos. 

Het haventje is kennelijk wel een toeristische trekpleister. Ik (D) hoor ineens Nederlands op het terras. Blijken het 4 motorrijders te zijn die uit St Petersburg komen. Zij zijn met dezelfde groep als het stel dat we op onze nachtelijke fietstocht hebben ontmoet en lunchen even in Vergi. Even later komt er een bus Australiërs aan; met name een man, een zeiler, is niet bij onze boot weg te slaan en helpt ons met de water/tankactie waarvoor we wat lastig lagen. Ze lopen wat rond en zijn dan ook zo weer weg. 

'S avonds eten we op het terras van het restaurant met zicht op het haventje voor een habbekrats. Kortom onze kennismaking met Estland is zeer positief. 

We melden onze douane perikelen aan de Zeegenoten die de 9e uitklaren en naar Haapasari varen en daarna koers Talinn kiezen. 

Om half 10 liggen we in bed en slapen voor de verandering de klok rond!

Vertrek Sint Petersburg

Haventje in Vergi, onze eeste haven in Estland

Vertrek Vergi
   

Foto's 7 juli R jarig en op stap met Elena

R wordt toegezongen...

   en versierd....

                                       

Peter  & Pauls cathedral

Privé concert...geen idee wie deze foto heeft gemaakt....

Koud! De koudste juli ooit... 14 graden, harde wind...

  

                                                                                                      

De NL plaatsnamen in het Russisch. 

R wordt in het Russisch toegezongen

                                    

En krijgt een taartje en een flesje wodka!

 

Foto's nachtelijke fietstocht

 

 

 

Foto's Hermitage en stad

       

Parkeren voor de Hermitage .

   De rij

   

.                                               

Stad van Tsaar Peter, Leningrad, nu St Petersburg

Na de aankomst zijn we gaan wandelen en zien dat de Royal Yachtclub op een eiland ligt en matig is qua infrastructuur en onderhoud. Kort gezegd vies en shabby, doch we liggen op 3km van het grote stadion met prachtig park waar we heerlijk kunnen hardlopen, we starten hier bijna dagelijks mee (loop ook met Hanneke een ronde). De andere dorpsgenoten komen laat aan op de dinsdag, er was GEEN haast bij de customs en de Stormvogel is "drooggelegd" alles waar alcohol in zat is in zee gespoeld, tja. Doch er komen zo'n 60 schepen gemiddeld per jaar naar Rusland, da's toch een gegeven. We besluiten om de stad te gaan verkennen op onze fietsjes, iets wat we altijd doen in grote steden. Door te fietsen leg je grotere afstanden af en heb je een groot bereik. Al gauw bereiken we het hart van St Petersburg, we lunchen in een super hip tentje, dit wordt onze dagelijkse uitvalsbasis. Al gauw vinden we de Hermitage en het gigantische plein (Paleisplein/plein der kunsten) erachter, prachtig om hier rond te crossen. Na zo'n 3 uur rond te hebben gefietst, een supermarkt te hebben bezocht zijn we terug gefietst naar de Zeerob, de Zeegenoten zijn weer compleet. Om 1900 is er een maaltijd bij een lokaal tentje, we nemen alles wat op de kaart staat en krijgen alles op een paar grote schalen, prima eten, de bediening spreekt redelijk Engels, leuk om dan ook met zo'n dame hierover te spreken. Trots zijn ze op hun talenkennis (als ze al een paar woorden Engels spreken), balen ook dat ze het redelijke weinig kunnen praktiseren. Diverse eigenaren komen hier met privé chauffeurs, helikopters alleen of met een 'gekochte' dame, bijzonder gespuis hier. Morgen gaan we proberen de Hermitage te bezoeken.

De taal is voor ons wel een dingetje. Je kunt echt niets lezen. Andere woorden, letters en het lijkt niet op enige andere taal die we kennen. Gelukkig hebben we een eigen boekje met kaart zodat we kunnen zien waar we zitten en waar we heen willen... 

Voor vrijdag 7 juli hebben we een gids, Elena (zeer goed Nederlandssprekend) met een minivan die ons van alles laat zien (Hermitage zou niet meer te boeken zijn ..?). Donderdag gaan we zelf op pad. En we willen natuurlijk wel naar de Hermitage. D had gezien dat t om half 11 open zou gaan dus niet lang daarna komen wij weer aangesneld op onze trouwe fietsjes. We crossen de stad door met wind in de rug. Er staat werkelijk een kilometerslange rij op het plein, dus dat belooft niet veel goeds. Maar wij zijn in Nederland al 'Vriend van de Hermitage' geworden. En vrienden hoeven niet in de rij, althans dat is wat ze n Nederland vertelden. Wij vragen het aan een bewaker (laten ook onze vriendenpas zien, eenzijdig in het Russisch) en hij stuurt ons door, wij lopen gewoon langs al die mensen in de rij.... naar een volgend plein (ook rij) en voor we het weten staan we binnen. Vervolgens willen we een kaartje kopen en dan blijkt het vandaag gratis te zijn.... We zijn helemaal blij... onze gids kreeg het niet meer geregeld en wij staan in no time voor nix binnen. We informeren gelijk de andere Zeegenoten zodat zij ook actie kunnen nemen. We starten onze tour en vallen van de ene verbazing in de andere.. geweldige zalen, schilderijen, vazen, ingerichte kamers, ornamenten, vazen... noem maar op. (Na 20.000 stuks stop ik met tellen) We zijn om de haverklap verdwaald want het is zo enorm groot. Op een gegeven moment snappen we er niets meer van en volgen maar een bordje exit (gelukkig in t Engels) tot we buiten staan. Als we weer naar binnen willen via een andere ingang lukt dat in eerste instantie niet, maar op vertoon van onze. 'Vriendenpas' gaan de poorten gelijk weer open en worden we met alle egards behandeld. Na een paar uur zijn we helemaal gaar, na een hapje en een drankje besluiten we dat dit voor ons voorlopig genoeg Hermitage is geweest. Wie zien we zitten met 'rode hoofden' , de crew Roboot. Zonder geld, bankpassen werken niet,  museumjaarkaart kennen ze niet. Wij geven direct al onze roebels en gaan verder, P&H krijgen weer 'kleur' We stappen weer op onze fietsjes, zoeken een route om de nog steeds groeiende rij bezoekers, even checken waar we vanavond moeten zijn voor de nachtelijke fietstoer. Vervolgens gaan we op zoek naar een postkantoor; dat is weer een klus op zich. We vragen het bij diverse souvenirshops en uiteindelijk worden we naar een straat verwezen met een zeer deprimerend grijs pand. Met geen mogelijkheid zou je geloven dat dit het hoofdpostkantoor is van St Petersburg; staat ook niet op onze kaart. Het enige dat er op wijst is dat er buiten een brievenbus is. Ik probeer maar eens een grote stalen deur en ja hoor, die beweegt mee. Binnen zit het bomvol en moet ik een nummertje trekken (ik toets maar een willekeurige knop in tot er een bonnetje uit komt. Na lang wachten mag ik eindelijk postzegels kopen (zelf plakken) en na weer 10 minuten heeft de mevrouw wisselgeld gevonden.. Je moet hier heel veel geduld hebben.... Op de route er naartoe 'doen' we nog even de Kazanski kathedraal, zoeken naar een lampje in Gostiny (grootste en oudste Russische warenhuis, soort V&D maar dan een hele wijk totdat we het mooi vinden. We gaan lekker chillen op de boot, kachel aan (het is 13 graden!!) met warme chocolademelk/koffie) en even nix.

Vandaag is Lennard jarig. Om 17.00 uur NL tijd bellen we, zingen en praten bij. Kado en de ingezongen kaart zijn ontvangen. Voor Lennard een drukke dag want morgen is zijn gastronomisch event. Project waar ze het hele jaar aan gewerkt hebben en Lennard is voorzitter van zijn groep....

Om 2145 op weg naar de Bike-tour, ons adresje weet van niets! De man meldt dat hij gesloten is, willen jullie dan koffie! NEEEEEE wij willen de Bike-tour. Dianne neemt de email en laat hem het lezen, ohhhhhh da's bij de buren, de sukkel! We gaan een gammele poort door en ja hoor fietsen, mensen en de tourguide Lena. We krijgen geen fietsen van hen maar mogen nog 3,5 uur op ons vertrouwde zadel zitten........da's zeeeeer aangenaam voor je billen/bekken etc. Maar scheelt wel weer 1000 roebeltjes. We racen door St Petersburg, staand op het Plein te midden van de Hermitage gebouwen zien we de stad oplichten, alle lampen gaan aan. De tour met 14 man is leuk, mooi en gezellig en wel leren weer een hoop van de charmante gids. We hebben leuk contact met een stel op de motor uit Veghel en met 2 Fransen (die op de fiets in St P zijn!!). We krijgen veel info op diverse plekken van de stad, drinken een biertje in een locale kroeg en om 0130 staan we voor een brug te wachten. Iedere avond gaan van 0200-0400 de bruggen open voor 'scheepvaart'. In het centrum van St Petersburg is een werf van de marine waar men naast reparaties ook de Onderzeers bouwt, deze moeten toch naar de Finse Golf kunnen. Wij haken net op tijd af omdat we van het centrum naar de haven over een van deze bruggen moeten...

0200, een Berenburg op mijn verjaardag en dan te kooi, morgen weer een 'informatie' dag.

Vrijdag 7 juli, verjaardag R. P&H staan naast de boot te zingen en versieren mij met allerlei slingers en ene button. Top. Hierna het busje in voor de tour.  De planning van de dag is er niet, gelukkig neemt de gids het heft in handen en brengt ons naar "het fort van Tsaar Peter' (Peter Pauls fortress) We leren veel van de 'stamboom' peter I, II,, Nicolas I, IId, Dagmar (Deense Tsaarin), het is een waterval van datums, namen etc onze gids. Vaak haak ik af en vraag ik me af waarom vertelt ze mij zo in detail de stamboom.........weet ik nauwelijks van mijn familie. Een geweldige verrassing is dat Elena ons meeneemt naar een klein kapelletje waar we een privé concert krijgen van 6 mannen. Ze hebben hele zware stemmen en een enorm volume. We zijn diep onder de indruk van de Russisch orthodoxe liederen en ze leggen ons even uit dat ze dus geen begeleiding nodig hebben en alleen maar a capella zingen. Dat is ons wel duidelijk. Het is werkelijk prachtig en indrukwekkend. We mogen niet klappen, geen foto's maken maar wel een cd-the kopen, wat we dan ook graag doen.

Om 1300 is er een echte Russische lunch, een land waar de soep hoog staat aangeschreven, 2 maal een warme maaltijd en geen wijn cultuur. De bediening komt mij nog even toezingen met een presentje, zo ook een presentje van de gids. Wodka obv mierikswortel, lekker pittig drankje. Iedereen maakt hier zijn eigen en favoriet wodka zelf. 

We leren dat de gids 1 zoon heeft, op 45 vierkante meter woont, en gelukkig niet met haar moeder. Wel zorgt ze ook voor haar moeder,  81 jaar, deze heeft een zeer negatief beeld van Nederland en Europa. Bv. De NATO staat aan de grens opgesteld!! Maar de kaas van Nederland is ovb Palmolie, nooit kopen dus. De propaganda over Europa en in zeker Nederland is zeer negatief, eigenlijk zijn wij outcasts en niet welkom als volk. In de bus vertelt Elena hoe een er momenteel aan toe gaat, 4000/maand roebels als je werkloosheid (60 euro) en 12.000 roebels pensioen (voor iedereen vanuit het communistische tijdperk). De macho cultuur van mannen die boven de vrouw staan, mannen werken en klagen, vrouwen werken, doen de kinderen, boodschappen, koken en poetsen en hebben geen tijd om te klagen........... In onze haven is het een en al 'padjepejers'; de helikopters vliegen af en aan en zeer dikke auto's met chauffeur, veel feest, drank en herrie in de deze verder verpauperde aggenebbis jachthaven.

Het bezoek aan het kantoor van Elena is interessant, we zijn in een oude kerk in de hoofdstraat en bewonderen alle brieven en foto's van 1e Nederlanders tot brieven van Aboutaleb en Opstelten, beide bezoekers St Petersburg. Elena is betrokken bij de oprichting van de Stichting Vrienden van St Petersburg en bij veel projecten die de band tussen Nederland en Rusland/St Petersburg moet verbeteren. Ze heeft ook allerlei Nederlandse boeken, flyers van activiteiten de ze organiseren op haar kantoor. Ook hangt er een kaart van Nederland met alle belangrijke plaatsen in het Russisch, gemaakt voor het afscheid van een NL consul.  Daarna nog even met Elena de bus in naar een Russische markt. Leuk om daar met haar overheen te lopen. Ze helpt ons bij de onderhandelingen en vertelt wat we vooral wel/niet moeten kopen (al ziet de yoghurt die weer er hebben gekocht wel erg melkerig uit)...

Om 1800 thuis, even chillen en dan op de fiets naar ons restaurantje om het verjaarsdiner te nuttigen, we hebben een gezellige avond met een mooie speech van Philip en leuke attenties en een spannend boek "in Sog des Verlangens". Dit boek is vanuit de bibliotheek van de Roboot :)

Om 2330 genieten we van de enorme disco op de kade, het is een en al 'lopen/dansen/ gezien worden' van onze Russische gastvrouwen en gastheren. 

Wij zijn overloaded van informatie. Zeerob gaat morgen (zaterdag) richting Estland. Doel is Vergi en maandag door. (Zo'n 50 mijl) naar Talinn, waar Victor dinsdag aan boord komt!