maandag 27 juni 2016

Van La Coruna naar Camarinas


Een zeiltrip die fantastisch was, veel voor de wind met mooie zon! Geweldig zo’n dag, we varen voor ’t eerst langs de Spaanse kust, zien de glooiing en voelen de oceaandeining onder ons. Door de voorspelde wind is de code-0 aangeslagen en gaan we zonder kotterzeil weg. Door de Code-0 lopen we van achter naar voren iedereen voorbij, soms een strijd van 10-tallen minuten voordat we bv de Vlietstroom (Rassy 48) inhalen. Dianne, maakt de opmerking: Frenk heeft zijn Code-0 NU besteld. Geweldig varen, we varen zo’n 4-5 uur met dit fantastische zeil.

In Camarinas sur Mer liggen we tussen Le Tournesol en de Stormvogel, gezellige lui links en rechts van ons en proosten op deze mooie tocht met een borrel in de kuip met Kees en Hilde en veel mooie verhalen (en gedeelde kennissen/zakenrelaties).

De stroomlader moet op 4 amp/h; dan pas knallen de stoppen  er niet meer uit. De havenmeester “president” komt zich voorstellen en is DE man van de haven. Geweldige ontvangst, we worden met de hele groep uitgenodigd voor een BBQ met gratis bier voor de volgende dag! Het is het feest van de sardientjes (hoewel die hier tegenwoordig nog maar nauwelijks worden gevangen). We blijven dus een dagje liggen.

Het dorp/stadje vinden we arm en onderkomen, meer kroegen en eettentjes dan winkeltjes (vooral kantklossen). Natuurlijk is er ’s ochtends weer de OPA16-run, een forse klim door de heuvels en na 7 km hebben we de workout er volledig opzitten. Op de terugweg scoren we nog een brood en verder hebben we een heerlijke lummeldag.

Het is de hele dag zwaar bewolkt; deze streek is berucht om zijn mistbanken die soms de hele dag blijven hangen. En zo’n dag is het vandaag.

Om half acht is er op de kade het afscheid van de Jaap en Marjolein van de Novatrix een Rassy 49 2-master die vanaf Fistera alleen verder gaan en 1,5 jaar weg blijven. Er is een lied gemaakt wat door Leon, Jules en Sivy op gitaar wordt begeleid. Als afscheidsspeech van de Novatrix blijft vooral hangen “na terugkomst zijn jullie nooit meer dezelfde”, succes met re-integreren…………

Daarna start de muziek van ‘het feest’. Het begint wat lastig, gratis bier? Wel halen niet halen? Kees en R gaan samen 20 potten bier bestellen en delen deze rond………. en al snel zit de stemming erin. De Fiesta de San Juan is een groot succes, al hebben we geen sardien gezien. En de BBQ werkt hier zo: je haalt een bordje vol met brokjes vlees of stukjes worst en hompen brood en dat deel je dan. Eenvoudig, best lekker maar vooral gezellig. 





donderdag 23 juni 2016

la coruna foto's

Plein La Coruna
Le Tournesol, verjaardag Ruud

Hercules, 'sochtends hardlopend, 'smiddags fiets

Oude haven La Coruna

van li-re: Ruud (jarig), Carien, VdP, Rob, Dianne, Kees, Hilde

La Coruna

We zijn er! We leven in een soort jubelstemming. We waren sterker dan Biskaje, ja als je deze Golf kunt passeren met goedgevolg dan wachten de wereldzeeƫn op ons. Felicitaties over en weer, allen maakten we een zelfde ervaring mee, gein. De eerste grote oversteek is een feit. En op eigen kiel in La Coruna, dat is waar we veel over gelezen hebben en wat anderen deden...maar nu zijn we er zelf. We herhalen het keer op keer en kunnen er niet over uit!
Na de steigerborrel bij aankomst stort ik rond 22.00 uur wel in...., bijzonder omdat ik toch meer nachtrust kreeg dan VdP. Geef VdP een goedboek en blijft lezen…… De volgende ochtend verkennen we met ons loopgroepje (OPA 16) La Coruna. We krijgen steeds meer enthousiastelingen voor het loopgroepje. De snelsten (VdP, Leo en Jules) voorop en die halen de achterblijvers later op. Het wordt een flinke workout, met een klim naar de Torre de Hercules (de vuurtoren), een stuk strand en veeeeel hoogteverschil. Leo was opstapper op een andere boot en vertrekt weer naar huis. Robert, Leo en Jules doen daarom zelfs nog een extra pier (1,5 km heen) als een waardig afscheid voor Leo! Nou, Leo heeft veel gekregen…….het was ver, zwaar en de man van met de hamer kwam ik na zo’n 2 km op de pier tegen (lelijke vent). De loopgroep OPA16 krijgt met Wim van de ‘Anne’ een internationaal karakter. Wim vaart om belastingtechnische redenen (nog) onder Nederlandse vlag maar is een zeer aardig zuiderbuur uit Gent.

We hadden allebei een totaal andere voorstelling van deze haven en eigenlijk ook van de stad. We verwachten een zigeunerachtige sfeer, waar mensen na dagen op zee vies, ongewassen, moe aankwamen, mensen die aan het foerageren zijn, klussen aan boten, stoere verhalen… Maar onze boeken zijn al wat gedateerd denk ik. Door dit gevoel van “ongemakken” ben ik al enkele weken op jacht naar een Sextant, positie bepalen op zee. Ik zet op de zoektocht meer druk en bied ‘grof’ geld….gisteren kreeg ik een mail dat de Sextant in mooi kistje is afgeleverd in Overlangel. Ernst van de Felice zal mij een spoedcursus geven en de app’s op de Ipad zullen me natuurlijk ook helpen.

We zijn nu in een heel moderne jachthaven, die van alle gemakken is voorzien, veel luxe jachten. Bij aankomst toppen we de dieseltank af voor we aan de wal gaan, done! Hierna wordt het chillen en genieten van deze prachtige moderne Spaanse stad. Het doet ons denken aan Malaga..…

 De fietsen zijn een uitkomst, de steiger is alleen al zo’n 300 meter. Heb je geen fietsen dan is je dagtaak zwaar, alles moet immers te voet. In de voorbereiding was een constant punt van discussie: de fietsjes. Nemen we ze mee of niet. Eigenlijk past het niet, maar als we nu een zeil minder meenemen (vaak zeur ik over dit soort zaken kan ik wellicht nog ooit groter bouwen…) kan het wel… en zo ging dat op en af. Uiteindelijk zijn ze mee…en daar zijn we nu heeeeel blij mee. We zijn zo supermobiel, fietsen (moet wel met wat primer aan de bak, ze roesten nogal..) even naar de stad. Als we geen zin meer hebben zijn we zo weer terug op de boot en we hebben natuurlijk een veel groter bereik. Naar de supermarkt is voor ons even op en neer crossen, maar lopend een middag vullend programma zagen we…

Elke keer als we in Spanje moeten we weer wennen aan de leefstijl van die Spanjaarden. Gaan we net de stad in, is het weer siĆ«sta van 14.00 tot 17.00 uur…. ’s Avonds tegen een uur of acht willen we ergens gaan eten, maar dat is ook nog vroeg. Via tripadvisor komen we bij een heel leuk (en lekker restaurant) en eten geweldig. VdP eet niet vaak buiten de deur, maar als hij mee wil (weg vanuit het kombuis van Dianne) dan ook graag met tafellinnen. Ook daar zijn veel tafels gereserveerd voor mensen die pas om 22.00 binnenkomen en ook voor 22.30 zijn er nog een tafeltjes gereserveerd…Na een heerlijke Visschotel en zwaar calorisch toetje fietsen we weer richting huis.

Terwijl wij in onze euforische stemming genieten van de mooie stad, de prachtige gebouwen, straten, stegen winkels en terrassen speelt zich op een ander boot groot drama af. De nacht na aankomst kreeg iemand op een andere boot enorme buikpuin en voelde een verdikking in haar buik. Gelukkig hebben we ook een artsen echtpaar dat meevaart en zij dachten aan een acute blindedarmontsteking. Vervolgens snel naar het ziekenhuis. Ze is gelijk geopereerd. ’s Avonds hoorden we dat het geen blinde darm ontsteking is, maar dat er een grote tumor is gevonden en er een groot stuk van de darm is weggehaald. Nader onderzoek volgt. Dit slaat in de groep in als een bom. Zo steek je de Golf van Biskaje over en zo lig je in La Coruna in het ziekenhuis. Iedereen wil wat doen, maar in feite ben je machteloos. Duidelijk wordt dat deze boot voorlopig niet met ons mee vaart. Enerzijds zijn we blij dat het nu gebeurt in een grote stad, universitair ziekenhuis met perfecte Spaanse zorg (dit is ongekend bij hoe het nu in Nederland gaat begrijpen we), de haven dichtbij het ziekenhuis, niets dan lof ook van ons artsen echtpaar over de chirurg, kwaliteit etc). Het schip van dit echtpaar wordt verlegd naar het begin van de haven, wat dichterbij de ingang, vol getankt en veel meer kunnen we niet doen dan een kaartje en een aardigheidje..want de groep gaat door…We kregen een smsje voor foto’s en hebben haar onze blog gedeeld, toch nog een beetje met ons op reis.

Tegelijkertijd is Ruud Payens (oud makelaar in Nijmegen) opstapper op de Le Tournesol, vandaag jarig en 67 geworden. Ruud, Ruudje kennen we als vriend van Henk, een van de zeilers op de Zeerob 3hoeknoordzee. Om in conditie te blijven mag Ruud met OPA16 mee en halen we hem geregeld op als hij geheel op eigen tempo onze run loopt. ’s Avonds Ruud nog een sms-je gestuurd over het tijdstip van gebak. Ruud heeft iedereen om 11.00 uur heel spontaan uitgenodigd om gebak te komen eten (mits hij onze fietsjes mocht lenen).  Ons kado voor Ruud was zeer persoonlijk, op een schip leven is dodelijk voor je conditie. Na enkele sportzaken af te struinen komen we bij een specialist in sport op de vierkante meter. Jawel hier hebben ze een oplossing voor zeilers, een springtouw.
Nooit geweten dat er zoveel mensen in een Jeanneau passen! En we weten nu ook hoeveel serviesgoed de Le Tournesol aan boord heeft. Een goed voorbeeld voor de komende jarigen.. Rob, eigenaar van Le Tournesol heeft het niet makkelijk zo met de familie Payens, niet alleen als bemanning maar ook nog het schip inzetten voor de ruime verjaarspartij. Rob zet zo’n 50 koppen koffie en iedereen krijgt koffie en taart vanuit het porseleinen kommaliewant.
’s Avonds heeft Ruud ons uitgenodigd om mee te gaan eten samen met dochter Carien, Rob (zijn schipper), en Kees en Hilde van de ‘Stormvogel’ voor zijn verjaardag. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee op! Ze hebben supergezellig tentje uitgezocht van Alejandro (die ook Duits kan als we met Spaans vast lopen) en we hebben een fantastische avond. We krijgen een geweldig voorgerecht 85% vis, met zalige kabeljauw en inktvis (jammer Rob) en een beetje kip. Hierna een geweldige steengril met lekkernijen. R wil nog gaan dansen met Kees (nou liever met Hilde hoor), maar ik weet uiteindelijk niet meer waarom dat toch niet is gebeurd. Na een paar afzakkertje bij ons op de boot, vallen me moe maar voldaan in slaap. Dank Ruud!


Voor het verjaardagsdiner van Ruud is de Zeerob al vertrek klaar, 0645 op na een avondje op stap is al vroeg genoeg. Allen staan klaar voor een tochtje van zo’n 50 mijl naar Camarinas. Kranten gedownload, e-reader opgeladen: We are ready.

maandag 20 juni 2016

Foto's overtocht naar La Coruna

fotoshoot, Playmobil (breehorn 37)

Eerste dag 1, 5/6 Bft

land in zicht; Spaanse kust

Dag 3 geen wind; heel relaxed

Spaanse vlag in 't want!

aanloop La Coruna

afzien.....

Hardloopgroepje breidt uit


donderdag 16 juni 2016

Roscoff..15 juni en Camaret 16 juni

Roscoff…. 15 juni
Om dinsdag 14 juni 13.00 uur is het vertrek naar L’Aber Wrach, half 1 palaver. Wij hebben aangeven dat we later gaan omdat we eerst moeten wachten op UPS, die het pakketje met onze reserve ‘repairkit’ (voor de drive-unit genua) zou komen afgeven. We zwaaien de vloot uit en Robert installeert (koeken, water, ipad, mob) zich bij de havenmeesteressen (veronica en franssprekende dame)  op kantoor om de UPS koerier maar zeker niet te missen. Het wordt 14.00 uur, 15.00, 16.00 uur, ondertussen filmpje gemaakt, gelezen, gelezen. Maar wie er ook komt geen koerier en OOK geen koffie oid van de dames. De Nederlandse helpdesk van UPS (postNL, wat mij betreft kopen de belgen deze hut) kan alleen zien dat er een dag ‘delay’ is maar kan verder niets zeggen (anno 2016!!).
We beginnen al wat te rekenen…kunnen we de volgende haven nog wel halen vandaag..?
De dames van het havenkantoor beginnen het toch ook wel vreemd te vinden, eindelijk….. Natuurlijk ken ik die Fransen een beetje, vinden ons Dutchies maar zozo. Wij Fransen staan boven alles en iedereen, toch? ! Beginnen ze zich wat ongemakkelijk te vinden omdat ze de koerier gisteren met ons pakketje weer hebben laten gaan…? Veronica, vindt mij, R, ontzettend rustig!!! Schreeuwt niet, wordt niet boos……..wij Fransen zouden allang tekeer zijn gegaan. Tegen half vijf gaat Veronica voor ons bellen en zoeken op internet. Op enig moment wordt via een track en trace systeem duidelijk dat de koerier hier vanmiddag geweest moet zijn (!!???). Nou mooi niet hoor!!En dat terwijl R, ik, de hele middag de wacht heb gehouden bij de twee dames (helaas kreeg ik pas later een klik met Vero..)  van het havenkantoor. Net als R met behulp van Veronica (inmiddels tutoyeren we) een heel formulier zit in te vullen krijgt de andere dame (kan alleen Frans, en niet lachen..doch niet onaantrekkelijk) contact met UPS en hoort dat de koerier van vanmiddag het niet kon vinden en onverrichterzake is omgedraaid????! En dan te bedenken dat dit een SPOEDpakketje was.
Veronica stuurt ons naar de boot en hoort om half zeven van UPS hoe nu verder. Wij gaan maar beginnen met onze reisvoorbereiding voor de volgende dag;  L’Aber Wrach gaat ons ons voorbij. En R verdiept zich verder in ons marifoonprobleem dat nog niet is opgelost, wij zien dit niet als probleem hoor. In zo’n flottielje wordt je iedere 3 uur lastiggevallen met mensen die willen vertellen hoe het met ze gaat en waar ze zitten. Bij ons aan boord heet dit een tel.call
Als Veronica belt kan ze ons vertellen dat het pakketje twee dorpen verder ligt en dat het vanavond om 21.00 uur nog bezorgd wordt. We zijn helemaal blij want de kans dat we dit op onze reis nog een keer nodig hebben is reĆ«el (nu ging dit riempje na 7.000 mijl kapot, en deze reis varen we ook wel zo’n 5.000 mijl).
Inmiddels heeft Paul van Ocean People al een keer contact opgenomen. Wij horen dat de groep nog steeds aan het varen is, harde westen wind, kruisen, kortom een pittige tocht. De laatsten zijn er pas in het donker. Wij mogen niet klagen, heerlijke zonnige middag.
Wij gaan morgen in een keer naar Camaret sur Mer (onder Brest), zo’n 62 mijl. Dat betekent wel dat we om 05.00 uur weg moeten om stroom mee te hebben bij vertrek en bij het Chenal du Four (daar kan je 4 knopen stroom mee of tegen hebben). (nu weet ik weer waarom we niet zo vaak naar het zuiden gingen…. altijd stroom en vaak heel vroeg op…). R is altijd meteen wakker maar ik, D…..
Zo gezegd zo gedaan. Om 05.00 uur vertrek, donker, de koers ligt pal in de wind die er maar nauwelijks is. Dat vaart niet erg prettig. Je hebt hier al van die golven die van de Oceaan komen en min of meer breken bij de veel ondiepere kust. Als je dan in de wind vaart op de motor, stroom nog niet helemaal mee, is het net kermis. Ik , D, mag om half 7 nog een uurtje pakken en kom om half 10 als herboren weer aan dek (van 1 uurtje is geen sprake, maak ik direct 3 van). Inmiddels een wat andere koers.  Tegen half 11 zijn we ter hoogte van l’Aberwra’ch en zien we op de AIS dat de Ocean People groep ook aan het varen is. We roepen op en zijn weer luid en duidelijk te horen en wij horen hen (dat was nl niet meer het geval, maar nadat Robert 8 ‘zinloze’ connectoren (naast deze connectoren, ook een filter radio tapte signaal af) uit de marifoonkabel had gehaald hebben we weer contact! Ik heb grote bewondering voor wat R allemaal repareert en waar hij verstand van blijkt te hebben... leuke bijkomstigheid van 4 maanden samen op de boot! Ondertussen was er een reserve marifoon gekocht voor in de Radarpaal met een snoer van 25 meter. In de kajuit was alles open en lag er een nieuwe test snoer om de marifoon direct op de mast-antenne aan te sluiten. Diagnose stellen vraag zo zijn prijs………..
Verder hebben we een heerlijke zeildag, af en toe de motor erbij in een prachtig gebied. De zon schijnt, zeilpakken gaan uit en we zeilen langs de mooie Bretonse kust en door de prachtige baai onder Brest naar Camaret sur Mer. Een plaatsje met veel kunstenaars en heel veel galerieƫn. Helaas wil D geen galerietje in, why??
De IPAD van D is onze reserve en hier hebben we eea gekoppeld aan de Raymarine set buiten. Door deze installatie is er nu binnen ook een kaart en als de Raymarine uitvalt is er een backup. Mijn Ipad heeft problemen met de GPS……..tijd voor een vervanger??!! Gaaf om te zien hoe de Navionics op zo’n Ipad met ‘touch’ screen werkt. Aanrader voor een backup.
Gisteren avond nog ff met Annick gebeld en over de komende zomer gebabbeld, altijd gezellig en positief verassend! Of niet Annick??!!
In Camaret blijven we een dag om ons voor te bereiden voor de ‘eerste oversteek’, naar La Coruna, Spanje! Kortom de donderdag staat in het teken van boodschappen doen, alvast wat koken, weer bestuderen, en genieten van het mooie weer.  Van de app. “zeeweer”, aanrader!! Krijg ik een paar url’s om via de Iridium telefoon te downloaden. Voor dit downloaden ben ik weer paar uurtjes bezig om software, instellingen etc te krijgen en te begrijpen hoe eea werkt. Het 42 uur kaartje van de DeutscheWetterDienst duurt zo’n 12 minuten, 150Kb…
Voorbereiden houdt in diesel/watertanks vullen, extra diesel, 3 maal 20 liter. extra water, 3 jerrycan’s van 20 liter geladen. Kotterzeil aangeslagen op het voordek. Oliepeil gecontroleerd alles even nagelopen, gewicht goed verdeeld. Lopen we door een betere verdeling bv 0,5 mijl/uur harder dan is dat op 72 uur bijna 6-7 uur eerder aankomen. We verwachten geweldig weer, noorden winden 1,5 dag 4-5 Bft en hierna gaat de wind naar 3-2 Bft. Dus laatste dag de Tor aan! We gebruiken zo’n 2 liter per uur en hebben 240 liter diesel en 460 liter water bij ons, moet lukken.
Naast boodschappen staat het SUPER lekkere preitaartje al klaar voor de 1e dag, Dianne chapeau!!
NB We kregen bericht van Victor dat de AIS kapot was want we lagen al 3 dagen in Roscoff volgens het apparaat => bij deze opgehelderd.

Ondertussen nadert bij Dianne het einde van “de Stalker” van Lars Kepler en ben ik al halverwege van “Vijanden van de Russische staat””, dank Wim
band plakken in de kuip

uitzicht op de haven en baai bij Camaret

laatste rondje rennen in Roscoff

kantoor havenmeester in afwachting van UPS

hoe moeilijk kan het zijn

Eindelijk!!!

laagwater Camaret

dinsdag 14 juni 2016

11 juni Guernsey - Roscoff 80 mijl

Jawel, om 0530 de wake-up call, dit keer de handmarifoon mee het bed in :). Het schip was de avond ervoor algereed, huiken eraf, code-zero erop, lijnen netjes en natuurlijk de warmte kleding gereed. Bij Herman Lieven Den Bosch hebben we zgn. Midlayer spullen gekocht, super materiaal. Voor onder de zeilbroeken "warme dikke leggings", niet te hard werken ander is het fors puffen de eerste minuten als je zeilen ed hijst.
De flottielje is in zo'n 10 minuten op pad, windstil dus gaan we op de motor. Grootzeil gehesen, kop thee, en Dianne weer te kooi. Na zo'n uurtje kunnen we zeilen en gaan zoveel mogelijk west varen. (Wind gaat nl. draaien later in de middag) Uiteindelijk varen we allen richting het westen, op enig moment de windvaan en code-zero erop. We varen zo vele uren, prachtig!
Uit eindelijk komen we met een aantal schepen zo'n 14 uur later in een tijdsbestek van 15 min de haven binnen. Alleen hebben zij ruim 22 kn. wind en mist gehad. Wij max 14 kn. en windstiltes en geen mist. Kortom plaatselijk verschilt het erg.
Een boek is uit, JAMMER. Slaap van Lars Kepler.
Om 2000 zijn we binnen in Roscoff, voldaan na deze mooie zeildag en onder de indruk van het tij, hier loopt het bij laagwater helemaal leeg en resteert een enorme rots partij. Roscoff heeft een geweldige gloednieuwe marina.
Zondag blijven we liggen en maandag ook, de zondag gaan we met een groepje van 6 hardlopen, zo'n 10 km in een uurtje! Hierna gaan we lekker chillen en wandelen de middag door dit geweldig mooie stadje en 's avonds gaan we lekker in de veranda boven de "oude haven" dineren. Even vieren dat we op zeil nog nooit zo zuidelijk zijn geweest :). 'S Avonds worden we nog uitgenodigd voor een borrel op 'le Tournesol', ander schip van de Ocean People groep, waar Ruud Payens als opstapper op zit.
Maandag is het west 5, en we moeten naar het westen, gaan dus niet varen vandaag. Heerlijk een prutsdag en we doen dan ook niet veel tot een uur of 1500. Na 1500 is het droog en gaan we op de fiets naar Saint-Pol-De-Leon, scheuren door het stadje en gaan naar het strand waar we lekker crepes met appel en caramel....zalig hapje. We moeten fors trappen volgens mij is het dorpje zo'n 150 meter hoog en dat met een windje tegen....zweten!!
Bij terugkomst in de haven is het droog en ga ik de mast in om deze te inspecteren (en de marifoon hapert  en R maakt de koppelingen beneden en in de mast schoon. ). Zo'n inspectie is belangrijk voor grote oversteken, Biscay komt eraan. Voor ons de 1e keer dat R omhoog getakeld wordt en D aan de lieren staat. We hebben een kleine portofoon om contact te hebben. Alles is goed, ik spuit op de connectoren contactspray en draai een tussen verstaging vast (eerst lossen met WD400) aftapen en dan naar beneden. Goed dat Dianne voelde dat we 100% onder controle hadden. Zo'n actie kan natuurlijk ook op zee moeten.

Helaas heeft het havenkantoor UPS weer laten gaan met mijn reserve snaar voor de drive-unit genua.......dat nadat ik er pas 5 maal geweest was.....domme w...
Morgen komt de UPS weer, hopelijk dat men dan de helderheid van geest heeft om even te bellen grrrrrrr.
De temperatuur is nog niet je van het. 16/17 graden en dan heb je t wel gehad. Vooralsnog geen korte broekenweer.




zaterdag 11 juni 2016

Guernsey 9 juni

9 juni van Cherbourg naar Guernsey; maar niet na een lekker stuk hardlopen. Met buurmannen Ruud en Leo richting het museum op de 'berg'. Totaal 7 km en de helft was klimmen... Dat was een flinke uitputtingsslag en dan kreeg R op de app nog commentaar van de hardloopmaten dat de tijd wel tegenviel.....
Vervolgens richting Guernsey en we hebben alles uit de kast gehaald om zoveel mogelijk schepen achter ons te laten en dat lukt. Fantastisch tochtje (maar 44 mijl), voor de wind, 15-20 knopen, uitgeboomd voorzeil en bulletalie en gaan... Veel fotomomenten...  En een groot deel stroom mee, dit had nog uren door mogen gaan. We gaan dan via de Alderney Race wat nogal spannend zou moeten zijn omdat je daar 4-5 knopen stroom mee of tegen kunt hebben, maar van spanning was nu geen sprake.
Op Guernsey werd de boel van de ene naar de andere steiger dichtgelegd en is het voor een aantal boten een hele klim om aan de kant te komen..
We bleven hier een dag liggen en toen we wakker werden... ja hoor regen!!! We hebben zijn hier ooit eerder geweest en toen hebben we alleen maar regen gehad, remember Annick, Victor, Lennard, Agnes....? Tegen de middag werd het gelukkig droger en we hebben heerlijk ons hart opgehaald in het gezellige stadje St Peter port en omgeving.

Nieuws van het thuisfront: Lennard is weer begonnen bij Versaen en is klaar met zijn stage bij Liberije zusje, Victor en Annick zien elkaar op Pinkpop (waar Annick mag werken en Victor van bier mag voorzien).

Wetenswaardigheden van vandaag: het uitbomen van het voorzeil en grootzeil naar de andere kant noemen ze hier 'vlinderen'.
De GPS ontvanger van de AIS kan je beter niet in de was zetten omdat er in de was metaaldeeltjes zitten die de ontvangst verstoren...! (Een buurman had dit gehad na uren zoeken waar de storing zat...... )


aanloop Guernsey

hardlopen in cherbourg

onderwaterschip wordt gedaan tijdens laagwater